῎Εργα καί διδακτικοί Λόγοι τοῦ π. Κλεόπα. (Μέρος β')
Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε
π.Ἰωαννίκιος Μπάλαν
'Εδῶ μέσα στήν 'Εκκλησία συναρμονίζονται ἡ Μάρθα καί ἡ Μαρία (δηλ. οἱ πνευματικές καί ὑλικές ἐνασχολήσεις. 'Η Μαρία ἐκπροσωεπῖ την πνευματική μέριμνα, ἐνῶ ἡ Μάρθα τήν ὑλική, κατά τόν περικοπή τοῦ Κυρίου).
Κρατεῖτε τήν τάξι τῶν 'Ακολουθιῶν καί τῆς τραπέζης τοῦ φαγητοῦ, σύμφωνα μέ τό Τυπικό. 'Η 'Εκκλησία μᾶς ἀγκαλιάζει ὅλους».
32. ῎Ελεγε ἀκόμη ὁ μαθητής του: ῞Οσο καιρό ἤμουν μαθητής του, αὐτός συνήθως ἔκανε τόν ἑξῆς πνευματικό του Κανόνα τῆς προσευχῆς: «Τίς πρωϊνές προσευχές, τόν 'Ακάθιστο ῞Υμνο μέ τόν Κανόνα. 'Εάν ἦτο ἡμέρα κάποιου μεγάλου 'Αγίου, ἐδιάβαζε τούς Χαιρετισμούς τοῦ 'Αγίου. Κατόπιν ἐδιάβαζε τό ὀλιγώτερο τρία Καθίσματα ἀπό τό Ψαλτήριο καί μερικούς Κανόνες ἀπό τό Θεοτοκάριο, ἐάν δέν ἐνωχλεῖτο ἀπό τούς Χριστιανούς.
Στίς 3-4 τό ἀπόγευμα ἄρχιζε τόν Κανόνα τῶν βραδυνῶν του προσευχῶν καί συγκεκριμένα: 'Εδιάβαζε δύο-τρεῖς Κανόνες ἀπό τό Θεοτοκάριο, τόν Κανόνα τῆςε μετανοίας, τόν Κανόνα τοῦ Φύλακος 'Αγγέλου, τόν Κανόνα τῶν 'Αγίων Πάντων καί τό ὀλιγώτερο τρία Καθίσματα ἀπό τό Ψαλτήριο.
Μετά συνωμιλοῦσε μέ τούς Χριστιανούς καί καθόταν καί στήν Τράπεζα κι ἔκανε καί τήν βραδυνή προσευχή.
Τά μεσάνυκτα σηκωνόταν κι ἐδιάβαζε τό Μεσονυκτικό. ῎Αλλοτε ἐδιάβαζε τό Ψαλτήριο καί τό ὀλιγώτερο ἐπί μία ὥρα ἔλεγε τήν εὐχή τοῦ 'Ιησοῦ. Σχεδόν πάντοτε τόν ἔβλεπες μέ τό κομποσχοίνι στό χέρι καί μέ τόν δάκτυλό του νά τό κινῆ καί νά προσεύχεται. 'Εδιάβαζε ἀκόμη τήν 'Αγία Γραφή καί τούς 'Αγίους Πατέρας».
33. ῞Οταν τόν ἐρωτοῦσαν οἱ Χριστιανοί ἐάν εἶναι καλό νά διαβάζουν τό Ψαλτήριο, ὁ π. Κλεόπας τούς ἀπαντοῦσε: «'Ο Μέγας Βασίλειος λέγει ὅτι εἶναι καλλίτερο νά σταματήση ὁ ἥλιος τήν τροχιά του, παρά νά παραμένη τό Ψαλτήριο ἀδιάβαστο στά σπίτια τῶν Χριστιανῶν».
Καί, ὅπως ὁ ἥλιος εἶναι ὁ μεγαλύτερος πλανήτης ἀνάμεσα στούς ἄλλους, ἔτσι καί τό Ψαλτήριο εἶναι ἀνάμεσα στά ἄλλα θεόπνευστα βιβλία». Νά ἔχετε τό Ψαλτήριο σάν ἕνα ἡδύτατο γλυκό. ῞Οταν πεινᾶτε, κόβετε μία φέτα καί τρώτε λίγο. Κάνετε τίς δουλειές σας. Μετά διαβάζετε πάλι ἕνα Κάθισμα, δύο, τρία, ὅσα μπορεῖτε».
34. Κάθε βράδυ ἔβγαινε ἔξω, προπαντός τά μεσάνυκτα. Κυρίως τόν χειμῶνα στεκόταν λίγο ἔξω. ῎Ελεγε τήν εὐχή τοῦ 'Ιησοῦ, ἄκουγε τά νυκτοπούλια, παρατηροῦσε τόν ἔναστρο οὐρανό καί χαιρόταν τήν νυκτερινή ἡσυχία.
'Επιθυμοῦσε νά παίρνη ἀέρα, ἀφοῦ ἐτελείωνε τό Μεσονυκτικό, κι ἐνῶ οἱ ἄλλοι ἐκοιμοῦντο, γιά νά μή τόν ἐνοχλοῦν. ῞Ομως πολλές φορές ἤρχοντο καί τόν ἐνωχλοῦσαν ἀδελφοί. Τότε, βλέποντας ὅτι δέν λυτρώνεται ἀπ' αὐτούς, μιλοῦσε λίγο μ'αὐτούς ἤ ἔφευγε γρήγορα γιά τό κελλί του.
35. 'Ενίοτε ἔλεγε κι αὐτά τά λόγια: «Τί νά κάνω, διότι οἱ ῞Αγιοι Πατέρες λέγουν: <Φεῦγε καί σώζου! Φεῦγε ἀπό τόν κόσμο!» Τό ἴδιο λέγει καί ὁ Σωτήρ μας: «Οὐαί ὅταν καλῶς ὑμᾶς εἴπωσιν πάντες οἱ ἄνθρωποι& κατά τά αὐτά γάρ ἐποίουν τοῖς ψευδοπροφήταις οἱ πατέρες αὐτῶν». (Λουκᾶ 6, 26).
36. Πρός ὅλους τούς Μοναχούς, πού ἤρχοντο γιά ἕνα πνευματικό λόγο, ὁ Γέροντας τούς ἐρωτοῦσε ἀπό ποιό Μοναστήρι ἦσαν, ἐάν εἶναι μέσα σέ δάσος, ἐάν ἔχη κοινοβιακή ζωή, δηλαδή ἕνα ταμεῖο, μία τράπεζα καί μία ἐκκλησία.
Κατόπιν τούς ἐρωτοῦσε ἐάν τρώγουν κρέας στό Μοναστήρι τους.
'Εάν τοῦ ἔλεγαν ὅτι τρώγουν κρέας, ὁ Πατήρ ἐλυπεῖτο καί τούς ἔλεγε: «῎Επρεπε νά ἤμουν ἐγώ ἐκεῖ! Βλέπετε τόν ἅγιο Καλλίνικο Τσερνίκας; (῞Αγιος τῆς Ρουμανικῆς 'Εκκλησίας, 'Ιεράρχης καί θαυματουργός πού ἐκοιμήθη τό 1867. Βλέπε Ρουμανικό Γεροντικό σελ. 255) 'Αθετήσαμε τίς ἐντολές του» Κι ἔδειχνε μέ τό δάκτυλό του τήν εἰκόνα τοῦ 'Αγίου.
'Ο ἅγιος Καλλίνικος ἔγραψε στήν Διαθήκη του: «'Εάν μοναχός ἤ μοναχή θά φάγη κρέας στό μοναστήρι ἤ στόν κόσμο, τότε νά συγκεντρωθῆ ὅλη ἡ 'Αδελφότης τῆς Μονῆς, νά τήν καταρασθῆ καί νά τόν (τήν) κτυπήση μέ 39 ραβδιές στήν πλάτη!» Πάρε κι αὐτή, πάρε καί τήν ἄλλη! Καί νά μή ἐξέλθη πάλι ἀπό τήν Μονή.
37. Στήν περίοδο τοῦ ἀθέου Κομμουνισμοῦ, ὁ π. Κλεόπας ἔμεινε πολλά χρόνια στήν ἔρημο, ἀλλά οἱ ἀγῶνες καί οἱ πειρασμοί τούς ὁποίους ὑπέμεινε παρέμειναν ἄγνωστοι. Λίγες πληροφορίες ἔχουμε. ῞Οταν ὁ Πατήρ ἦτο στήν ζωή, μᾶς ἔλεγε ὅτι θά τά μάθουμε καί τά ἄλλα μετά τόν θάνατό του.
38. -Πάτερ Κλεόπα, τόν ἐρώτησε ἕνας μαθητής του, πῶς περάσατε στήν ἔρημο ἐπί 10 καί πλέον χρόνια καί τί εἴδους πειρασμούς εἴχατε; ῎Ακουσα ὅτι πολεμήσατε μέ τόν νοητό ἐχθρό! Πῶς καί μέ τί σᾶς ἐπολέμησε; -'Εάν θέλης νά μάθης πῶς εἶναι στήν ἔρημο, πήγαινε κι ἐσύ καί στάσου ἐκεῖ ἕνα χρόνο καί θά ἰδῆς!
39. ῞Ενας ἀδελφός ἐρώτησε τόν π. Κλεόπα:
-Τί νά κάνω, Πανοσιώτατε, γιά νά σωθῶ;
-Νά ἔχης δεξιά σου τόν φόβο τοῦ Θεοῦ κι ἀριστερά σου τόν φόβο τοῦ θανάτου, ἐνῶ στό μυαλό σου καί στήν καρδιά σου τήν προσευχή τοῦ 'Ιησοῦ ἔτσι θά γίνης ἅγιος, ἀδελφέ μου!
40. ῎Αλλος ἀδελφός ἐρώτησε τόν Γέροντα:
-Πάτερ, προσευχήσου καί γιά μένα τόν ἁμαρτωλό, καί, ὅταν θά πᾶς στόν Κύριο νά μή μέ ξεχάσης.
-Ναί! 'Εσύ νά τρώγης καί νά κοιμᾶσαι μέχρι χορτασμοῦ καί ἐγώ θά προσεύχωμαι γιά σένα! Πολύ ὡραία ἡ ἐπιθυμία σου, ἀδελφέ!
-Πρῶτα προσεύχου μέ τό στόμα κι ἀπό τό στόμα ἡ προσευχή περνάει στόν νοῦ καί κατόπιν στήν καρδιά. 'Αλλά γι'αὐτή τήν ἐργασία χρειάζεται πολλή ἐργασία καί κόπος, πολλά δάκρυα καί τήν Χάρι τοῦ 'Αγίου Πνεύματος!
42. -Πάτερ Κλεόπα, δώστε μου μία ὠφέλιμη συμβουλή! τοῦ εἶπε ἕνας πατήρ καί ὁ Γέροντας τοῦ εἶπε:
-Μή ξεχνᾶς τόν θάνατο. Τόν θάνατο, τόν θάνατο, τόν θάνατο! 'Ο φόβος τοῦ θανάτου μᾶς φυλάγει ἀπό κάθε ἁμαρτία.
43. Εἶπε ὁ Γέροντας σ' ἕνα ἀδελφό:
-'Ετοιμάσου γιά πειρασμούς, νά δεχθῆς ξύλο, νά πεινάσης καί νά διψάσης. Λοιπόν, ἐάν σέ ἀπομακρύνουν ἀπ' ἐδῶ, μή φεύγης! Νά σταθῆς στήν πόρτα τοῦ Μοναστηριοῦ καί, ἐάν σέ πάρη ἡ ἀστυνομία, νά γυρίσης ὀπίσω καί νά πεθάνης στό Μοναστήρι!
44. ῞Ενας ἀδελφός τόν ἐρώτησε:
-Πῳς πρέπει νά ἑτοιμάζωμαι γιά τό Μοναστήρι;
-῞Οταν ἔλθης στό Μοναστήρι, ἔτσι πρέπει νά ἔλθης: Νά εἶσαι ἀποφασισμένος νά ὑπομένης τόν θάνατο κάθε ἡμέρα ἀπό ὅλους!
45. ῞Ενας ἀδελφός εἶπε στόν Γέροντα:
-Δέν ἠμπορῶ νά προσεύχωμαι ἀρκετά! Τί νά κάνω;
-Δέν ἀκοῦς τί λέγει ὁ 'Απόστολος; «'Αδιαλείπτως προσεύχεσθε!» Συνεπῶς, προσεύχου, ὅσο περισσότερο ἠμπορεῖς ἡμέρα καί νύκτα καί θά αἰσθάνεσαι τήν Χάρι τοῦ 'Αγίου Πνεύματος στήν καρδιά σου!
46. ῞Ενας Χριστιανός ἐρώτησε τόν π. Κλεόπα:
-Πάτερ, ἡ γυναῖκα μου αὐτοκτόνησε, ὅταν ἦτο μόνη της στό δωμάτιό της. Τήν εὑρῆκα κρεμασμένη. 'Ημπορῶ νά τήν μνημονεύω μαζί μέ τούς ἄλλους νεκρούς στό σπίτι μου καί στήν ἐκκλησία;
Τότε ὁ Γέροντας τῆς εἶπε κατηγορηματικά:
-῎Οχι! Δέν ἔχομεν ἄδεια νά μνημονεύουμε κανέναν ἀπ' αὐτούς πού αὐτοκτόνησαν, ἔστω καί νά εἶναι στενοί συγγενεῖς μας. Τούς ἀφήνουμε ἐξ ὁλοκλήρου στό ἔλεος τοῦ Θεοῦ! Εἶναι δυνατόν νά μνημονεύωνται στήν 'Ακολουθία μόνο αὐτοί πού ἔπασχαν ἀπό ψυχολογικά προβλήματα.
47. ῞Ενας ἄλλος ἀδελφός εἶπε στόν Γέροντα:
-Πάτερ, ἐάν εἴμεθα στήν φυλακή διά τήν Πίστιν μας καί, ἐάν μᾶς ἀλλάξουν τόν σταθερό λογισμό μας διά ὑπνωτισμοῦ καί ἄλλων μέσων, ἔχουμε κάποια ἐνοχή;
-Δέν ἠμπορεῖ νά σέ ἀλλάξη κανείς, ἐάν στήν καρδιά σου ἔχεις τόν Χριστό. . . 'Αλλά πρέπει νά εἶσαι σέ κάποιο βαθμό ἐσωτερικῆς προσευχῆς. ῞Οταν λέγης:«Κύριε 'Ιησοῦ Χριστέ. . . .» τρέμει ὅλη ἡ κόλασις, μόνο νά τήν λέγης ἀπό τήν καρδιά σου!
48. Πόσες στολές ρούχων πρέπει νά ἔχη ὁ μοναχός; Τόν ἐρώτησε κάποιος.
-Δύο σειρές ρούχων εἶναι ἀρκετές! Τί; Θέλεις νά γίνης ἐρημίτης μέ μία καρότσα ροῦχα; 'Ενῶ, ὅταν σχίζωνται νά βάζης ἅνα μπάλωμα κίτρινο, κόκκινο ἤ πράσινο ἀναλόγως!. . .
49. Πρός τούς τεμπέληδες μοναχούς ἔλεγε ὁ Πατήρ:
-«Σήκω ἀλήτη, δηλαδή σῶμα, στήν δουλειά καί ἐσύ νοῦ στά πόδια τοῦ Κυρίου, δηλαδή στήν προσευχή. . . »
50. Μία φορά ἦλθε ἕνας ἀδελφός στόν π. Κλεόπα. 'Αφοῦ τόν εἶχε ἀκούσει πάρα πολλές φορές, μετά τόν ἐρώτησε: Πάτερ, τί νά κάνω γιά νά σωθῶ; Καί ὁ Πατήρ, ὁ ὁποῖος ἐγνώριζε τήν καρδιά του, τοῦ ἔδωσε μία ἀπάντησι στά μέτρα του, λέγοντάς του: «Κάνε ὅ, τι ξέρεις καί θά σωθῆς!» Τότε αὐτός ἐξετάζοντας τόν ἑαυτό του ἀντελήφθηκε ὅτι δέν ἔχει ἄγνοια γνώσεων, ἀλλά πνευματικά βιώματα.
52. ῞Ενας ἀδελφός ἐρώτησε τόν π. Κλεόπα, πῶς ἠμπορεῖ νά σωθῆ. 'Ο Πατήρ τοῦ ἀπήντησε:
-'Υπομονή, ὑπομονή, ὑπομονή! καί ὅταν σοῦ φανεῖ ὅτι τήν ἀπέκτησες, ἄρχισε ἀπό τήν ἀρχή: 'Υπομονή, ὑπομονή, ὑπομονή.
Καί ὁ ἀδελφός τόν ἐρώτησε:
-Γιά πιό πρᾶγμα νά ὑπομένω;
-Νά ὑπομένης ὅλες τίς ἐπιπλήξεις καί ὅλες τίς ἀτιμίες γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ!
53. ῞Ενας πατήρ τόν ἐρώτησε πάλι:
-Πότε μπορῶ νά γίνω σαλός γιά τόν Χριστό;
-Μετά ἀπό 40 χρόνια μοναχικῆς ζωῆς!
54. ῎Αλλοτε ἐδίδασκε τούς 'Αδελφούς ὡς ἑξῆς:
«῞Ολα σ' αὐτή τήν ζωή εἶναι παροδικά! Νά φροντίζετε πολύ γιά τήν ψυχή σας, νά ἐξομολογῆσθε, νά κοινωνῆτε, νά ἔχετε καθαρή ζωή, νά κάνετε ἐλεημοσύνη, νά κάνετε ἀπ' ὅλα, ὅσα μπορεῖτε καί νά ζῆτε μέ ἀγάπη οἱ μέν πρός τούς δέ, διότι ἡ ἀγάπη οὐδέποτε πεθαίνει!»
55. Σ' ἄλλους Πατέρας ἔλεγε:
«'Από τήν κόλασι κανείς δέν μπορεῖ νά μᾶς βγάλη, παρά μόνο τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ καί τά καλά μας ἔργα.»
56. ῎Ελεγε καί αὐτά: «Νά εἶσθε πρός τόν Θεό μέ τήν καρδιά τοῦ υἱοῦ, πρός τόν ἑαυτό σας μέ τόν νοῦ τοῦ δικαστοῦ καί πρός τόν πλησίον σας νά στέκεσθε μέ τήν καρδιά τῆς μητέρας».
57. ῎Ελεγε πάλι ὁ Γέροντας: «Τό διακόνημα χωρίς προσευχή μοιάζει μέ τό ἡμεροκάματο ἑνός ἐργάτη, ἐνῶ αὐτός πού κάνει τό διακόνημά του μαζί μέ προσευχή, ἐπιτελεῖ λειτουργία».
58. ῎Ελεγε πάλι: «'Η ταπείνωσις γεννᾶται ἀπό τήν ἀγόγγυστη ὑπακοή».
59. ῎Ελεγε πάλιν: «'Η προσευχή δέν προσδιορίζεται ἀπό τόν χρόνο καί τόν τόπο. Αὐτή εἶναι ἡ τροφή τῆς ψυχῆς».
60. ῞Ενας ἀδελφός ἀπό τό μοναστήρι ταράχθηκε διότι ἦλθαν μερικά παιδιά ἐκεῖ, ἔκαναν ἀταξίες κι ἔτρεχαν στούς γύρω λόφους. Βλέποντας τόν π. Κλεόπα, τόν ἐρώτησε τί νά κάνη. Καί ὁ Γέροντας τοῦ εἶπε: «Μή δίνης σημασία& κι ἐσύ δέν ἤσουν κάποτε παιδί; 'Εμένα τά παιδιά μοῦ εἶναι πολύ ἀγαπητά, διότι εἶναι σάν ἄγγελοι! Καί φοβοῦμαι μή πέσουν καί σπάσουν κανένα ἀπό αὐτά τό χέρι ἤ τό πόδι τους. Αὐτά τ' ἀγάπησε καί ὁ Χριστός καί εἶπε στούς Μαθητάς του: «῎Αφετε τά παιδία ἐλθεῖν πρός με καί μή κωλύετε αὐτά& τῶν γάρ τοιούτων ἐστιν ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν».
61. ῎Ελεγε ὁ π. Κλεόπας κι αὐτά τά λόγια: «Μή δώσης συμβουλή σέ κάποιον πρίν ζήσης πολύ καιρό μαζί του! Αὐτός πού συμβουλεύει κάποιον χωρίς πρίν νά τόν ἔχη ζήσει, ὁμοιάζει μέ μία πηγή νεροῦ ζωγραφισμένη στό τοῖχο». 'Ενῶ αὐτός πού ὁμιλεῖ ἀπό τήν πεῖρα του, ὁμοιάζει μέ μία ζωντανή πηγή>.
62. ῞Ενας ἀδελφός ἐρώτησε τόν π. Κλεόπα:
-Τί νά κάνω γιά νά σωθῶ πάτερ;
Καί ὁ Γέροντας τοῦ εἶπε:
-῎Ακουσε, ἀδελφέ. 'Εσύ ξέρεις νά προσεύχεσαι, ξέρεις νά πηγαίνης στήν ἐκκλησία, ξέρεις νά νηστεύεις, ξέρεις νά κάνης ἐλεημοσύνη, ξέρεις ὅλες τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Μόνο νά θέλης νά τίς ἐφαρμόσης, διότι διαφορετικά δέν ἠμπορεῖς νά σωθῆς!
Μετάφρασις-ἐπιμέλεια ὑπό Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου
Ἅγιον Ὅρος Ἄθω
1999
30 Ὀκτωβρίου 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου