Ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Δεύτερη Κυριακή (Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς)

Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.

Δεν πρέπει ν' αγωνιζόμαστε χωρίς ελπίδα στο έλεος τού Θεού. Εύχομαι όλες μας οι προσπάθειες να φωτίζονται από το φως της ελπίδας πώς ό Κύριος είναι κοντά μας, δίπλα μας. Πώς θα μας δεχτεί μπροστά στο φώς τού προσώπου Του. Δεν υπάρχει πιο βαθιά και πιο ανεξάντλητη πηγή από το έλεος του Θεού. Όταν ό Άσωτος Υιός μετάνιωσε για την τρομερή πτώση του στο επίπεδο των χοίρων, ό εύσπλαχνος πατέρας έτρεξε να τον συναντήσει, τον αγκάλιασε και τον συχώρεσε. 

Ό Θεός δεν αποκάμει να τρέχει για να συναντήσει τα μετανιωμένα παιδιά Του. Απλώνει το χέρι Του σέ όλους εκείνους πού θέλουν να γυρίσουν κοντά Του. «Έξεπέτασα τάς χείρας μου όλην την ήμέραν προς λαόν άπειθούντα και άντιλέγοντα», είπε ό Κύριος για τούς Ιουδαίους (Ήσ. ξε'2). Αν ό Κύριος απλώνει το χέρι Του στους άπειθούντες και τούς άντιλέγοντες, δέ θα το κάνει στον υπάκουο; Ό υπάκουος προφήτης Δαβίδ λέει: «Προωρώμην τον Κύριον ενώπιον μου διαπαντός, ότι εκ δεξιών μου εστίν, ίνα μη σαλευθώ» (Ψαλμ. ιε'9). Σ' εκείνους πού αγωνίζονται για τη σωτηρία τους, ό Κύριος δεν αρνείται την παρουσία Του.

Δεν πρέπει να λογαριάζουμε μάταιες τις προσπάθειες μας, όπως κάνουν οι άθεοι κι οι απελπισμένοι άνθρωποι. Εμείς πρέπει ν' αγωνιζόμαστε, να καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια, και ταυτόχρονα να ελπίζουμε στο έλεος του Θεού. Ιδιαίτερα την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής πρέπει να διπλασιάζουμε τούς αγώνες μας, όπως συνιστά και ή αγία Εκκλησία μας.

 Μακάρι το δρόμο μας αυτόν να τον φωτίζει το παράδειγμα των τεσσάρων ανθρώπων πού σκαρφάλωσαν στην οροφή και την άνοιξαν, για ν' αποθέσουν μπροστά στα πόδια τού Κυρίου τον πέμπτο απ' αυτούς, το φίλο τους πού έπασχε από παραλυσία. Αν το ένα πέμπτο της ψυχής μας είναι παράλυτο ή άρρωστο, ας σπεύσουμε με τα άλλα υγιή τέσσερα πέμπτα στον Κύριο. Εκείνος θα θεραπεύσει το άρρωστο κομμάτι πού έχουμε μέσα μας. "Αν κάποια από τις αισθήσεις μας έχει σκανδαλιστεί με τον κόσμο αυτόν κι αυτό την έκαμε αδύνατη κι άρρωστη, ας τρέξουμε στον Κύριο με τις άλλες τέσσερις υγιείς αισθήσεις. Εκείνος θα σπλαχνιστεί την άρρωστη αίσθηση μας και θα την θεραπεύσει.

Όταν ένα μέρος του σώματος ασθενεί, ό γιατρός συνιστά δύο είδη θεραπείας: τη φροντίδα και την καλή σίτιση του υπόλοιπου σώματος, ώστε το υγιές μέρος να δυναμώσει περισσότερο, να γίνει πιο δυνατό, για να μπορέσει ν' αντισταθεί στο άρρωστο. Το ίδιο γίνεται και με τις ψυχές μας. "Αν μέσα μας, στο νου μας, έχουμε αμφιβολίες, ας προσπαθήσουμε με την καρδιά και την ψυχή να ενισχύσουμε την πίστη μας και με τη βοήθεια του Κυρίου να θεραπεύσουμε και να δυναμώσουμε τον άρρωστο νου μας. Αν αμαρτήσαμε επειδή ξεχάσαμε την προσευχή, ας σπεύσουμε να κάνουμε έργα ελέους για ν' αποκαταστήσουμε την προσευχητική μας διάθεση.

Ό Κύριος θα δει την πίστη μας, τις προσπάθειες και τον αγώνα μας και θα μας ελεήσει. Εκείνος με το αμέτρητο έλεος Του θα μας επιτρέψει να παρουσιαστούμε ενώπιον Του, μπροστά στην αθάνατη και ζωοδότρα παρουσία από την οποία παίρνουν ζωή, ενισχύονται και χαροποιούνται οι αναρίθμητες αγγελικές δυνάμεις κι ό στρατός των αγίων. Στον Κύριο και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό πρέπει ό αίνος κι ή δόξα, μαζί με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα, την ομοούσια και αδιαίρετη Τριάδα, τώρα και πάντα και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙΡΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ ΠΕΤΡΟΣ ΜΠΟΤΣΗΣ

 http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2014/03/blog-post_6054.html