Σελίδες

Κυριακή 20 Απριλίου 2014

Θαυμαστή διάσωση ἀπό φανατικούς ἐβραίους πού συνέβη στόν σέρβο ἁγιορείτη ἀσκητή Γεώργιο Βίτκοβιτς

ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΑΠΟ ΦΑΝΑΤΙΚΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΕΙ ΣΤΟΣ ΣΕΡΒΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ ΑΣΚΗΤΗ ΓΕΩΡΓΙΟ ΒΙΤΚΟΒΙΤΣ (1920-1972)

Θαυμαστή διάσωση από φανατικούς Εβραίους

Γυρνώντας ο νεαρός Μπράνκο τα προσκυνήματα μέσα στην Αγίαν Πόλη, μάλλον κατά δαιμονική συνεργία, έχασε τον δρόμον και βρέθηκε μέσα στην Εβραϊκή συνοικία.
Άπειρος όπως ήταν αλλά και άθελά του προκλητικός με τα δάκρυά του και τα συχνά σταυροκοπήματα, προκάλεσε τον φθόνο μερικών φανατικών Ιουδαίων.
«Όπλον κατά του διαβόλου τον σταυρόν σου ημίν δέδωκας, φρίττει γάρ και τρέμει μη φέρων καθοράν αυτού την δύναμιν» (καθ. όρθρου, πλ. δ')•
Φρίττει ο διάβολος όταν σημειώνουμε πάνω μας τον τύπον του σταυρού, όμως φρίττουν και οργίζονται συγχρόνως και τα όργανά του, οι εχθροί της πίστεώς μας. Τον πλησιάζουν με τρόπον φιλικό μερικοί Εβραίοι και τον προτρέπουν να τούς ακολουθήση. Απονήρευτος όπως ήταν εκ φύσεως, ο Μπράνκο σκέφθηκε ότι κάτι το αξιοθέατο ήθελαν να τού δείξουν. Προχωρούν σέ μία αυλή, μπαίνουν σέ μία μεγάλη αίθουσα και αμέσως τότε την αμπαρώνουν γερά.
Στη μέση της αίθουσας ευρίσκετο ένα μεγάλο τραπέζι γεμάτο φονικά όργανα. Επίσης στο τραπέζι πάνω διέκρινε και στεγνά αίματα. Τότε οι καλοί εκείνοι «φίλοι» προστάζουν το νέο ν’ ανέβει πάνω στο τραπέζι- Εκείνη μόλις την στιγμήν σαν να ξύπνησε, ως από λήθαργο, και εννόησε τί επρόκειτο να γίνει. Ασφαλώς, επρόκειτο να τον κατακρεουργήσουν. Όμως, ω των θαυμασίων σου Χριστέ Βασιλεύ και  της δυνάμεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού!. Μόλις εννοεί τον κίνδυνο προλαβαίνει να σταυροκοπηθεί και με όλη την ψυχή φωνάζει, «Χριστέ μου - Παναγία μου, τρέξε, χάνουμε».
Τί έγινε, νομίζετε; Εν ριπή οφθαλμού εξαφανίστηκε από προσώπου των δολοφόνων και χωρίς να καταλάβει βρέθηκε έξω από την πύλη του Παναγίου Τάφου, εκεί μπροστά στην σχισμένη κολώνα, όπου κάποτε προς καταισχύνην και πάλιν των άλλων άσπονδων εχθρών της πίστεώς μας, των Αρμενίων, ανέβλυσε το Άγιο Φως και άναψε τις λαμπάδες τού Πατριάρχου Σωφρονίου, όταν οι τελευταίοι έβγαλαν με σουλτανική διαταγή τον Πατριάρχη μας έξω από τον Πανάγιον Τάφον. Εκεί ακριβώς μπροστά, με την θεία δύναμη, εύρέθη και ο νεαρός Σέρβος για να διατράνωση άλλη μία φορά την ακατανίκητη δύναμη της ορθοδόξου πίστεώς μας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΜΟΝΑΧΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΙΤΚΟΒΙΤΣ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΧΙΛΑΝΔΑΡΙΟΥ.  ΙΩΣΗΦ Μ.Δ.
 http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2014/04/1920-1972_16.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου