Γνωριμία μέ ὅσιες σύγχρονες μορφές τοῦ ὀρθοδόξου μοναχισμοῦ. Μέρος α΄

Ἡ Γερόντισσα μας, κατά τούς χρόνους τῆς διαποιμάνσεως τῆς Μονῆς, ἀκολουθῶντας τήν παράδοσι τῶν ἁγίων Πατέρων, οἱ ὁποῖοι, ὅπως διασώζεται στίς διηγήσεις τῶν Γεροντικῶν, «παρέβαλλον ἀλλήλοις» πρός πνευματική οἰκοδομή, ἐπισκεπτόταν μέ πολύ ζῆλο ψυχῆς σύγχρονες ὅσιες μορφές τῆς μοναχικῆς πολιτείας, πού διακρίνονταν τόσο γιά τήν θεόπνευστη καί ἀπλανῆ διδασκαλία τους, ὅσο καί γιά τήν ἁγιότητα τοῦ βίου τους.
Μετά τό 1967 μέ μοναχές της ἡ Γερόντισσα ἐπισκέφθηκε τήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας, στήν περιοχή Κλεισούρα τῆς Καστοριᾶς, γιά νά λάβη τήν εὐχή καί τήν εὐλογία τῆς Ὁσίας ἀσκήτριας Γερόντισσας Σοφίας Χοτοκουρίδου (18833 - 19740), τήν ὁποία προσφάτως ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μέ πατριαρχική συνοδική πρᾶξι κατέγραψε καί συναρίθμησε στό Ἁγιολόγιό της ὁρίζοντας ἡ μνήμη της νά τιμᾶται τήν 6η μηνός Μαΐου.

Ἡ ἁγία Γερόντισσα Σοφία, ζῶσα σέ διαρκῆ ἐπικοινωνία μέ τήν Παναγία, ἐπεδίδετο σέ ὑπεράνθρωπη ἄσκησι, προσεποιεῖτο τήν διά Χριστόν σαλή καί συμβούλευε ὅλους ὅσους τήν ἐπισκέπτονταν καί ἰδιαιτέρως τούς νέους ἀνθρώπους νά προσέχουν τό θέμα τῆς ἁγνότητας. Γιά ὅλη αὐτήν τήν ἐν σκληραγωγίᾳ καί ἀσκήσει ζωή της τό Παράκλητο Ἅγιο Πνεῦμα τῆς δώρισε τά χαρίσματα τῆς διοράσεως, τῆς προοράσεως καί τῆς θαυματουργίας.
Ἡ Ἁγία Σοφία ὑποδέχθηκε μέ πολλή ἀγάπη τήν Γερόντισσα καί τήν νουθέτησε στά θέματα τοῦ πνευματικοῦ ἀγώνα, ἀλλά καί τῆς μοναχικῆς πολιτείας καί τῆς διακονίας τῶν ψυχῶν πού ἔρχονται στήν Μονή. Χαρακτηριστικῶς συμβούλευσε τήν Γερόντισσα νά προτρέπη ὅλους τούς ἀνθρώπους νά κάνουν καθαρή ἐξομολόγησι: «Ἐσύ ἔχεις Μοναστήρι καί κοίταξε, θά δώσης λόγο, ἄν ἔρχωνται ἄνθρωποι καί δέν τούς μιλᾶς γιά νά γνωρίσουν τόν Χριστό. Θά τούς λές ὅπως καθαρίζουν τά σπίτια τους, τίς γωνιές καί τίς τρυποῦλες καί βγάζουν τά σκουπίδια, ἔτσι νά καθαρίζουν καί τήν ψυχή τους. Νά κάνουν καθαρή ἐξομολόγησι, νά τά βγάζουν, νά καθαρίζουν τό σπίτι τῆς ψυχῆς τους». Γιά νά ἐνισχύση τήν πίστι τῶν παρευρισκομένων στήν εὐλογημένη ἐκείνη συνάντησι, ὅπως συνήθιζε, διηγήθηκε τήν θαυμαστή χειρουργική ἐπέμβασι, πού τῆς ἔκανε ἡ Παναγία καί οἱ Ἅγιοι, τό Σεπτέμβριο τοῦ 1967, καί τούς ἔδειξε μέ τήν ἁγία ἁπλότητά της τήν σταυροειδῆ οὐλή στό σῶμα της. Ἀναχωρῶντας ἡ Γερόντισσα Μακρίνα εἶχε μία σαρπούλα καί τήν ἔβαλε μέ εὐλάβεια στήν πολύ κυρτωμένη πλάτη τῆς Ὁσίας, πού ἀναπαύθηκε καί τῆς εὐχήθηκε: « Ὅπως μέ σκέπασες, ἔτσι νά σέ σκεπάση ὁ Ἄγγελός σου καί ἡ Παναγία μέ τήν σκέπη Της». Ἡ Γερόντισσα χρησιμοποιοῦσε πάντοτε τίς διδαχές τῆς ἁγίας Σοφίας, ὅταν νουθετοῦσε τούς ἀνθρώπους.

Κατά τήν ἴδια περίοδο, μετά τό 1967, ὁ μακαριστός Γέρων π. Φιλόθεος Ζερβάκος (1884-1980) ἐπισκέφθηκε δύο φορές τήν Μονή μας, ἡ ὁποία τοῦ προσέφερε τήν δέουσα ὑποδοχή καί φιλοξενία, ὅταν εὑρέθη στήν περιοχή γιά λόγους ποιμαντικῆς διακονίας. Ἡ Γερόντισσα συνωμίλησε ἐκτενῶς μαζί του καί ὠφελήθηκε ἀπό τούς χαριτοβρύτους λόγους καί τίς πνευματικές ἐμπειρίες του. Ἡ Γερόντισσα τιμοῦσε ἐπίσης γιά τήν πνευματικότητα καί τήν θεολογική καί δογματική του κατάρτισι τόν π. Ἀθανάσιο Μυτιληναῖο (1927-2006) ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κομνηνείου Στομίου Λαρίσης, τόν ὁποῖο ἐπισκέφθηκε τό 1979 γιά νά πάρη τήν εὐχή του. Πνευματικά τέκνα τοῦ π. Ἀθανασίου ἔφερναν ὡς εὐλογία στήν Μονή μας ὁμιλίες του, τίς ὁποῖες ἡ Γερόντισσα συχνά χρησιμοποιοῦσε στίς συνάξεις τῆς ἀδελφότητος. Ἔτρεφε δέ βαθειά ἐκτίμησι γιά τήν μέγιστη προσφορά του στήν Ὀρθοδοξη Ἐκκλησία, καθώς ὁ μακαριστός π. Ἀθανάσιος, ὅπως πολλάκις μᾶς ἔλεγε ἡ ἴδια, δέν ἐφείδετο κόπων καί μόχθων, περιορίζοντας στό ἐλάχιστο τήν προσωπική του ἀνάπαυσι, προκειμένου νά διακονῆ τόν Θεῖο λόγο.

Τέλος καί τῷ Θεῷ δόξα!

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»
Ἀπό τό βιβλίο: "Λόγια καρδιᾶς"

τῆς Γερόντισσας Μακρίνας

Ἱ. Μ. Παναγίας Ὁδηγήτριας Πορταριᾶς Βόλου.