Πῶς
ἐπιτελεῖται ἡ ἀναίμακτος θυσία;
Ἐπισκόπου
Ἀνδρέου Ἀράντ καί Χουνεντοάρας
῾Η
ἀναίμακτος θυσία ἐπιτελεῖται στήν Θεία Λειτουργία. Γι' αὐτό καί ἡ Θεία
Λειτουργία ὀνομάζεται καί «διακονία
καταλλαγῆς»Β. Κορ. 5,18).
Διατί
τιμοῦμε τόν Τίμο Σταυρό;
Τιμοῦμε
τόν Τίμιο Σταυρό διότι, ἐπάνω σ' αὐτόν
ἐσταυρώθη ὁ Κύριός μας 'Ιησοῦς
Χριστός, καί τόν ἁγίασε μέ τό πολύτιμο
καί ἅγιο Αἷμα Του. ῾Ο 'Απόστολος Παῦλος
γραφεί:«ὁ λόγος γάρ ὁ τοῦ Σταυροῦ
τοῖς μέν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί,
τοῖς δέ σωζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ
ἐστί» (Α. Κορ. 1,18). Γι' αὐτούς πού δέν
πιστεύουν στόν Τίμιο Σταυρό τά ἴδια
λέγει ὅτι τό τέλος τους εἶναι ἡ
ἀπώλεια (Φιλ. 3,18-19).
Στήν Καινή Διαθήκη (Μαρκ. 10,16, Λουκ. 24,50, Πράξ. 6,6 καί 14,23, Α. Τιμ. 2,8 καί 4,14), καθώς καί στήν παλαιά Διαθήκη ἡ εὐλογία, ὁ ἁγιασμός, ἡ συγχώρησις καί ἡ ἀπαλλαγή, γίνεται μέ τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ.
῾Ο Πατριάρχης 'Ιακώβ εὐλόγησε τόν υἱόν του 'Ιωσήφ βάζοντας ἐπάνω του τά χέρια του μέ τήν μορφή τοῦ Σταυροῦ. (Γεν. 48,13-14). ῾Ο Προφήτης Μωϋσῆς μέ τά χέρια του τεντωμένα στήν μορφή τοῦ Σταυροῦ ἐνίκησε τούς ἐχθρούς του (῎Εξοδ. 17,11-12).
Στήν Καινή Διαθήκη (Μαρκ. 10,16, Λουκ. 24,50, Πράξ. 6,6 καί 14,23, Α. Τιμ. 2,8 καί 4,14), καθώς καί στήν παλαιά Διαθήκη ἡ εὐλογία, ὁ ἁγιασμός, ἡ συγχώρησις καί ἡ ἀπαλλαγή, γίνεται μέ τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ.
῾Ο Πατριάρχης 'Ιακώβ εὐλόγησε τόν υἱόν του 'Ιωσήφ βάζοντας ἐπάνω του τά χέρια του μέ τήν μορφή τοῦ Σταυροῦ. (Γεν. 48,13-14). ῾Ο Προφήτης Μωϋσῆς μέ τά χέρια του τεντωμένα στήν μορφή τοῦ Σταυροῦ ἐνίκησε τούς ἐχθρούς του (῎Εξοδ. 17,11-12).
῾Ο χάλκινος ὄφις ὑψώθη ἐπί ξύλου στήν ἔρημο γιά νά φέρῃ τήν ζωή, τήν συγχώρησι τῶν ἁμαρτιῶν καί τήν θεραπεία τοῦ λαοῦ ἀπό τά δαγκώματα τῶν φιδιῶν, πρᾶγμα τό ὁποῖο προεικόνιζε καί προανήγγειλε τόν Τίμιον Σταυρό, καθώς καί ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μᾶς λέγει:«Καθώς ὁ Μωϋσῆς ὕψωσε τόν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τόν Υἱόν τοῦ ἀνθρώπου» ἐπί τοῦ Σταυροῦ.('Ιωάν.3,14-15).
῾Ο Σταυρός εἶναι τὀ θυσιαστήριο, τό ῾Ιερό Βῆμα μέ τό ὁποῖο ἐκερδίσαμε διά τοῦ 'Ιησοῦ Χριστοῦ τήν σωτηρία μας, (Λουκ. 24,26, 'Ιωάν. 12,32-33 καί 17,1, 'Εφεσ. 2,16, Κολασ. 1,19-20, Α. Πέτρ.2,24), εἶναι τό σημεῖον τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου (Ματθ. 24,30), καί ἡ σφραγίς τοῦ Θεοῦ στό μέτωπο τῶν ἐκλεκτῶν Του, ('Ιεζεκ. 9,4-6, 'Αποκ. 7,2-3 καί 9,4). ῾Ο Σταυρός εἶναι τὀ ὑποπόδιο τῶν ποδιῶν τοῦ Χριστοῦ, καθώς λέγει ὁ Ψαλμός «῾Υψοῦτε Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν καί προσκυνεῖτε τό ὑποποδίῳ τῶν ποδῶν αὐτοῦ, ὅτι ἅγιος ἐστι» (Ψαλμ.98,5).
῾Ο Σταυρός εἶναι τό πολεμικό ἅρμα καί ἡ σημαία τῆς νίκης τῶν εὐσεβῶν Χριστιανῶν. Γι' αὐτό ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί τιμοῦμε τόν Σταυρόν. ῾Η τιμή δέν γίνεται μόνον ἐσωτερικά μέ τήν καρδιά, ἀλλά καί ἐξωτερικά, ὅπου τό ἀπαιτεῖ ὁ νόμος τῆς ἀγάπης. ῾Η μητέρα πού ἀγαπᾶ τά παιδιά της δέν κρύβει τήν ἀγάπη της μέσα στήν καρδιά της, ἀλλά τήν διαχέει καί πρός τά ἔξω μέ στοργή καί τόν ἀσπασμό τῶν παιδιῶν της.
Πῶς γίνεται καί τί σημαίνει τό σημεῖον τοῦ Τιμίου Σταυροῦ;
Τό σημεῖον τοῦ Σταυροῦ γίνεται μέ τόν ἑξῆς τρόπον: ῾Ενώνουμε καί βάζουμε τά τρία δάκτυλά μας στό μέτωπο καί λέγομεν: Εἰς τό ῎Ονομα τοῦ Πατρός, κατεβάζομε τό δεξί χέρι κάτω ἀπο τό στῆθος καί λέγομε: καί τοῦ Υἱοῦ, κατόπιν τό φέρουμε στόν δεξιό μας ὦμο καί ἀπό ἐκεῖ στόν ἀριστερό λέγοντας: καί τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος, καί κλείνομε τήν εὐχήν αὐτή μέ τήν λέξι: 'Αμήν.
῎Ετσι κάνομε τόν Σταυρόν ὅταν ἀρχίζωμε μία προσευχή καί ἔτσι πάλι ὅταν τήν τελειώνουμε, μέ τήν διαφορά, ὅτι στό τέλος λέγομε: «Δόξᾳ τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ καί τῷ ῾Αγίῳ Πνεύματι».
Τά τρία ἑνωμένα δάκτυλα συμβολίζουν ὅτι κάνουμε τόν Σταυρόν εἰς τό ὄνομα τῆς ῾Αγίας Τριάδος, ἐνῶ μέ τά δύο κλειστά δάκτυλα τῆς παλάμης συμβολίζονται οἱ δύο φύσεις τοῦ Κυρίου μας 'Ιησοῦ Χριστοῦ, δηλαδή ἡ Θεία καί ἀνθρωπίνη.
῾Η 'Ανύψωσις τοῦ χεριοῦ μας στό μέτωπο σημαίνει τήν ὕψωσι τοῦ νοῦ καί τῆς καρδιᾶς μας στήν προσευχή καί στό Θεό.
῾Η κάθοδος τοῦ χεριοῦ ἀπό τό μέτωπο στό στῆθος συμαίνει τήν κάθοδο τοῦ Σωτῆρος μας Χριστοῦ στήν γῆ, ἐνῶ ἡ κίνησις τοῦ χεριοῦ μας ἀπό τό δεξιό ὦμο στό άριστερό, σημαίνει τήν συμφιλίωσι τοῦ ἄνθρώπου μέ τόν Θεό.
Προσευχές πρός τόν Σωτῆρα μας 'Ιησοῦ Χριστό.
'Εξηγόρασας ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας τοῦ νόμου τῷ τιμίῳ Αἵματι. Τῷ Σταυρῷ προσηλωθείς καί τῇ λόγχῃ κεντηθείς τήν ἀθανασίαν ἐπήγασας ἀνθρώποις, Σωτήρ ἡμῶν δόξα σοι.
Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου, καί εὐλόγσον τήν κληρονομίαν σου, νίκας τοῖς βασιλεῦσι, κατά βαρβάρων δωρούμενος, καί τό σόν φυλάττων διά τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα.
Τόν Σταυρόν σου προσκυνοῦμεν, Δέσποτα, καί τήν ῾Αγίαν σου 'Ανάστασιν δοξάζομεν.
Μετάφρασις:
Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης
῾Ιερά
Μονή ῾Οσίου Γρηγορίου
῞Αγιον
῎Ορος1995
30
Ὀκτωβρίου 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου