«Μή φοβᾶσαι, παιδί μου Ἰακώβ, ὀλιγάριθμε Ἰσραήλ...»

 Ἄν ὁ Θεός ἴδῃ ὅτι ὑπετάχθη εἰς Αὐτόν ὁ νοῦς μέ ὅλας του τας δυνάμεις καί δέν ἔχει ἄλλην βοήθειαν παρά Αὐτόν μόνον, τότε τόν ἐνδυναμώνει καί λέγει·

«Μή φοβᾶσαι, παιδί μου Ἰακώβ, ὀλιγάριθμε Ἰσραήλ».

Καί πάλιν λέγει·

«Μή φοβᾶσαι, γιατί σε λύτρωσα. Σύ εἶσαι ἰδικός μου. Καί ἄν περνᾶς ἀπό νερόν, εἶμαι μαζί σου, διώτι ἐγώ εἶμαι ὁ Κύριος ὁ Θεός σου, ὁ ἅγιος τοῦ Ἰσραήλ, πού σέ σώζω».

Ἐκ τῆς Φιλοκαλίας.

If God sees that the intellect has submitted to Him with all its power, and has no other help except him, He strengthens it, saying: " Fear not, my son Jacob, my little Israel", and " Fear not: for I have redeemed you; you are mine. And if you pass through water, I am with you. For I am the Lord your God, the Holy One of Israel, who saves you".The Philokalia.