Ὁ Θεὸς δὲν τιμωρεῖ

Ὁ Γέροντας ζοῦσε τὴν ἀγάπη τῆς Καινῆς Διαθήκης καὶ μὲ τὸ κριτήριο τῆς ἀγάπης αὐτὴς τὰ ἀξιολογοῦσε ὅλα. Κάποτε τοῦ μιλοῦσα γιὰ τὴν ἠθικὴ κρίση τῆς ἐποχῆς μας, ἡ ὁποία, μὲ τὰ ἐκπληκτικὰ ὀπτικοακουστικὰ μέσα τηλεπικοινωνίας, ἔχει πάρει τὴ μορφὴ παγκόσμιας ἐπιδημίας δαιμονικῆς ἀποστασίας, ποὺ δὲν ἔχει προηγούμενο στὴν ἱστορία, ἀπὸ πλευρᾶς ἐκτάσεως καὶ βάθους της.

  Ὁ Γέροντας δὲν μιλοῦσε. Μόλις ὅμως τοῦ εἶπα ὅτι φοβοῦμαι πὼς ὁ Θεὸς θὰ ἐπιτρέψει σκληρότατες τιμωρίες γιὰ νὰ συνετισθοῦμε, ἀντέδρασε μὲ τὰ λόγια: 

 “Ὄχι, ὁ Θεὸς δὲν τιμωρεῖ! Ὁ ἄνθρωπος αὐτοτιμωρεῖται, ἀπομακρυνόμενος ἀπὸ τὸν Θεό. Εἶναι, ἂς ποῦμε: Ἐδῶ νερό, ἐκεῖ φωτιά. Εἶμαι ἐλεύθερος νὰ διαλέξω. Βάζω τὸ χέρι μου στὸ νερό, δροσίζομαι. Τὸ βάζω στὴ φωτιά, καίγομαι”. 

 

Ἀπὸ τὸ βιβλίο Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου

Άγιος Πορφύριος http://www.porphyrios.net/?p=1670