Μερικοί
ευλαβείς νέοι ανέβηκαν στη σκήτη να επισκεφθούν ένα πνευματικό Γέροντα.
Έξω από την καλύβη του βρήκαν κάτι τσομπανόπουλα, που έβοσκαν τα
κοπάδια τους. Έκαναν όμως τόση φασαρία με τα παιχνίδια και τις φωνές
τους, που απόρησαν οι επισκέπτες.
-Πώς ανέχεσαι αυτά τα παλιόπαιδα, Πάτερ, και δεν τα διώχνεις; Ρώτησαν τον Γέροντα.
-Είναι καιρός τώρα, τέκνα μου, απεκρίθη
ο αγαθός Γέρων, που έχω αποφασίσει να τα μαλώσω και να τα διώξω. Κάθε
φορά όμως αναβάλλω, λέγοντας στον εαυτό μου αν τόσο μικρή ενόχληση δεν ανέχεσαι, πως θα σηκώσεις ένα πιο μεγάλο πειρασμό; Έτσι συνηθίζω να δέχομαι ευχαρίστως τις μικροδοκιμασίες, που μου στέλνει ο Κύριός μου.
Κάποιος ερημίτης είχε ένα νεαρό μαθητή δύστροπο. Ο Όσιος μακροθυμούσε, ελπίζοντας πως με τον καιρό θα φρονίμευε.
Μια μέρα ο υποτακτικός κλείδωσε το
κελλαρικό που φύλαγαν τα λίγα τρόφιμά τους και κατέβηκε στην πόλη, χωρίς
να πει σε κανένα τίποτα κι έμεινε δύο εβδομάδες. Στο διάστημα αυτό ο
Γέροντας του έμεινε νηστικός, αφού δεν έβρισκε τι να φάει. Κάποτε, τέλος
πάντων, τον πήρε είδηση ένας γείτονάς του και του πήγε λίγες
μαγειρεμένες φακές.
-Σαν ν’ άργησε πολύ ο υποτακτικός σου, είπε ο γείτονας.
Και ο αγαθώτατος Γέροντας, μ’ όλη του την ανεξικακία
-Ε, όταν ευκαιρήσει ο αδελφός, θα έλθει πάλι, αποκρίθηκε.
(από το γεροντικό)
Γέροντας Παΐσιος
- Μπορεί, Γέροντα, να βρεθεί κανείς με φορτίο μεγαλύτερο από αυτό πού μπορεί να σηκώσει;
- Ό Θεός δεν επιτρέπει φορτίο πάνω από τις δυνάμεις μας. Οι αδιάκριτοι άνθρωποι φορτώνουν βαρύ φορτίο στους άλλους. Πολλές φορές ό Καλός Θεός αφήνει τους καλούς ανθρώπους στα χέρια των κακών, για να μαζέψουν μισθό ουράνιο…
Στην πνευματική ζωή είναι ανάποδα τα πράγματα. Άμα κρατάς εσύ το άσχημο, τότε νιώθεις όμορφα. Άμα το δίνης στον άλλον, τότε νιώθεις άσχημα. Όταν
δέχεσαι την αδικία και δικαιολογείς τον πλησίον σου, δέχεσαι τον
πολυαδικιμένο Χριστό στην καρδιά σου. Τότε ο Χριστός μένει με το
ενοικιοστάσιο μέσα σου και σε γεμίζει με ειρήνη και αγαλλίαση.
Για δοκιμάστε, βρε παιδιά, να ζήσετε αυτήν την χαρά! Να
μάθετε να χαίρεσθε με αυτήν την πνευματική χαρά, όχι με την
κοσμική. Πάσχα θα έχετε τότε κάθε μέρα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από την χαρά πού νιώθεις, όταν δέχεσαι την αδικία.
Μακάρι να με αδικούσαν όλοι οι άνθρωποι! Ειλικρινά σας λέω, την
γλυκύτερη πνευματική χαρά την ένιωσα μέσα στην αδικία. Ξέρετε πόσο
χαίρομαι, όταν κάποιος με πει πλανεμένο; ¨Δόξα Σοι ο θεός, λέω, από αυτό
έχω μισθό, ενώ, αν με πουν άγιο, χρωστάω. Γλυκύτερο πράγμα από την αδικία δεν υπάρχει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου