Προσέγγιση στό μυστήριο τοῦ Σταυροῦ (Α΄)

ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Ἱκανοποίηση θείας δικαιοσύνης;

Στὴν καρδιὰ τοῦ μηνὸς Σεπτεμβρίου εἶναι φυτευμένο τὸ δένδρο τῆς ζωῆς, ὁ τίμιος Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἑορτὴ τῆς Ὑψώσεως, καθὼς δορυφορεῖται ἀπὸ δύο  Κυριακές, τὴ μία νὰ προαναγγέλλει καὶ τὴν ἄλλη νὰ διατηρεῖ καὶ νὰ ἀνανεώνει τὰ  νοήματά της, ἁπλώνεται σὲ ἀρκετὲς μὲρες τοῦ μηνός.

Ἡ ἡμέρα εἶναι δεύτερη Μεγάλη Παρασκευή («φέρει τὰ ἴσα τῆς ἁγίας καὶ Μεγάλης Παρασκευῆς»), γι’ αὐτὸ καὶ συνοδεύεται ἀπὸ αὐστηρότατη νηστεία, τὸ δὲ  εὐαγγελικό της ἀνάγνωσμα μᾶς μεταφέρει στὸ Γολγοθᾶ, περιγράφοντάς μας τὸν  θάνατο τοῦ Κυρίου ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ.

Ἡ μεγάλη ἑορτὴ μᾶς δίνει τὴν ἀφορμὴ καὶ μᾶς παρακινεῖ νὰ μελετήσουμε βαθύτερα τὸ ἀσύλληπτα βαθὺ μυστήριο αὐτοῦ τοῦ θανάτου, ποὺ ἔγινε πηγὴ ζωῆς καὶ εὐτυχίας γιὰ ὅλο τὸν κόσμο.

Ὁ Σταυρὸς εἶναι μυστήριο

Κανένας ἄνθρωπος, ὅσο σοφὸς κι ἂν εἶναι, κανένας θεολόγος, ὅση ἔμπνευση κι ἂν διαθέτει, δὲν μπόρεσε οὔτε θὰ μπορέσει ποτὲ νὰ ἑρμηνεύσει πλήρως τὸ νόημα τοῦ θανάτου τοῦ Κυρίου ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ. Ὁ Σταυρὸς εἶναι καὶ θὰ παραμείνει μυστήριο.

Οἱ θεολογικὲς προσεγγίσεις ποὺ κατὰ καιροὺς ἐπιχειροῦνται, φανερώνουν  κάποιες πλευρὲς αὐτοῦ τοῦ μοναδικοῦ γεγονότος, ὅμως ὁ πυρήνας τοῦ σταυρικοῦ θανάτου μένει πάντα ἀπρόσιτος στὴν ἀνθρώπινη σκέψη.

Ἡ οἰκογένεια εἰς καιροὺς Ἀποστασίας [Ζ´] (Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος, Καθηγούμ. Ἱ. Μ. Σταυροβουνίου)

 

Μέρος α´: Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ-1 (Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος, Καθηγούμ. Ἱ. Μ. Σταυροβουνίου)

Μέρος Β´: Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ-2 (Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος, Καθηγούμ. Ἱ. Μ. Σταυροβουνίου) «ἡ μέχρι πρό τινος ἀφθονία τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, ἡ εἰκονικὴ εὐμάρεια, καὶ ἡ νομιζομένη πολυτέλεια, μᾶς ἐνέπαιξαν τὸν νοῦν, μᾶς ἐνάρκωσαν τὰς καρδίας καὶ μᾶς ἐνέκρωσαν τὰ πνευματικὰ κριτήρια καὶ αἰσθητήρια».

Μέρος Γ´: Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ-3 (Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος, Καθηγούμ. Ἱ. Μ. Σταυροβουνίου) «Ὁ θεσμὸς τῆς θεοσδότου χριστιανικῆς οἰκογενείας ὑφίσταται ἐκ βάθρων σοβαροτάτην σεισμικὴν δόνησιν!»

Μέρος Δ´: Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ-4 (Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος, Καθηγούμ. Ἱ. Μ. Σταυροβουνίου) «Ὁ χωρισμός μας καὶ τὸ ἐθελούσιο “διαζύγιόν” μας ἀπὸ τὸν Δημιουργόν μας καὶ Θεόν μας, ἐπέφερεν, ὡς ἀναπόφευκτον συνέπειαν, καὶ τὰ διαζύγια μεταξὺ τῶν ἐγγάμων ἀνθρώπων».

Μέρος Ε´: Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ-5 (Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος, Καθηγούμ. Ἱ. Μ. Σταυροβουνίου) «Ἡ σύναψις τοῦ λεγομένου “πολιτικοῦ γάμου” ἰσοδυναμεῖ οὐσιαστικῶς μὲ ἄρνησιν τῶν ἱερῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἄρα ἄρνησιν καὶ αὐτῆς τῆς ἴδιας τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ Μυστικοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ».

Μέρος ϛ´: Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ-6 (Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος, Καθηγούμ. Ἱ. Μ. Σταυροβουνίου) «Λησμονοῦμεν δυστυχῶς τὴν λειτουργίαν καὶ ἐδῶ τῶν ἀλαθήτων πνευματικῶν νόμων».

Ἡ ἐσχάτη αἰσχρότης
τῶν “ὁμοφυλοφιλικῶν σχέσεων”

ΕΙΣ. ΣΧ.  «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»: Ἂν ψηφισθεῖ ὁ νόμος γιὰ τὸν «γάμο τῶν ὁμοφύλων ἀτόμων», θὰ βρεθοῦν ἆραγε ἀρχιερεῖς, μέλη τῆς Δ. Ι. Σ., νὰ τελέσουν Ἁγιασμὸ στὸ Κοινοβούλιο; (Πάντως παρὰ τὴν πρὸ τριακονταετίας ψήφιση τοῦ νόμου γιὰ τὶς ἐκτρώσεις τελεῖται Ἁγιασμός!)

.           Δὲν ὑπάρχουν δυστυχῶς ἱκανὰ λόγια διὰ νὰ ὁμιλήσωμεν διὰ τὴν βδελυράν, ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ πιστῶν ἀνθρώπων, εἰσβαλοῦσαν καὶ ἐπεκτεινομένην ἐπαίσχυντον παρεκτροπὴν καὶ διαστροφήν, τῶν λεγομένων “ὁμοφυλοφιλικῶν σχέσεων”.

Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν καί ἡ συμβολή τῆς μητέρας_mp3

06.Π. Σάββας 2010-08-11_Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν καί ἡ συμβολή τῆς μητέρας_Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 11-08-2010 (Θερινές Συνάξεις οἰκογενειῶν).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ἡ ἀνακήρυξις τῆς Σκήτης Συχαστρία σέ Μοναστήρι. Ἡ κουρά σέ Μοναχή τῆς μητέρας τοῦ π. Κλεόπα.Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε

 Ἡ ἀνακήρυξις τῆς Σκήτης Συχαστρία σέ Μοναστήρι

π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν 

Τό ἔτος 1947, ἐπειδή ἔγινε γνωστό παντοῦ τό ὄνομα καί οἱ πνευματική δραστηριότητα καί τά διοικητικά χαρίσματα τοῦ ἱερομονάχου π. Κλεόπα 'Ηλίε, 'Ηγουμένου τῆς Σκήτης Συχαστρία, τό Ρουμανικό μας Πατριαρχεῖο ἔλαβε ὑπ' ὄψιν του τίς γενικές προσπάθειες ἀνακαινίσεως τοῦ ἱροῦ αὐτοῦ μοναχικοῦ καθιδρύματος
Τό πρῶτο ἔργο τό ὁποῖον ἀπεφάσισε ἦτο ν' ἀνακηρύξη τήν Σκήτη Συχαστρία σέ κανονικό καί ἀνεξάρτητο Μοναστήρι. Σ' αὐτό ἐβοήθησε ὁ ἀρχιμανδρίτης Θεόφιλος Πανδέλε, ὁ ὁποῖος ἦτο διευθυντής καί γενικός ἐπιθεωρητής στό 'Υπουργεῖο Θρησκευμάτων καί ὁ ὁποῖος ἀγρυπνοῦσε γιά τήν δραστηριότητα ὅλων τῶν Μοναστηριῶν τῆς Χώρας μας, τόσο στίς διασκέψεις τοῦ 'Υπουργείου, ὅσο καί τοῦ Πατριαρχείου
'Αφοῦ ἐπαρουσίασε μέ ἐπίσημα ἔγγραφα τήν διοικητική κατάστασι τῆς Σκήτης Συχαστρίαςς ὅτι ἐκπληροῖ τούς ὅρους ἀναδείξεώς της σέ κανονικό Μοναστήρι, ὁ π. Θεόφιλος Πανδέλε, ἔκανε ἕνα ὑπόμνημα τό ὁποῖον ἐπέδωσε τόσο στόν Πατριάρχη Νικόδημο καί Μητροπολίτη Μολδαβίας Εἰρηναῖο Μιχαλέσκου, ὅσο καί στό 'Υπουργεῖο Θρησκευμάτων.

Ὁ Πατέρας Παϊσιος χαστούκισε φοιτητή τῆς θεολογίας

 Ο Πατέρας Παϊσιος χαστούκισε φοιτητή

Κάποτε επισκέφτηκα τον Πατέρα Παϊσιο με έναν φοιτητή της θεολογίας που βρισκόταν σε μια ηλικία κρίσιμη.Τον ρώτησε για τις σπουδές του. Ο φοιτητής με αφέλεια του είπε για μια εργασία του σχετικά με την δημιουργία του ανρθώπου.Σε κάποια στιγμή είπε στον Πατέρα Παϊσιο : " O ΄Θεός κάποτε δεν ήξερε τι να κάνει και έπλασε τον Αδάμ και την Εύα, για να περάσει τον καιρό του." Είδα αστραπιαία τον Πατέρα Παϊσιο να σηκώνει το χέρι του και να του δίνει ένα γερό χαστούκι. Ο φοιτητής τα έχασε, ζαλίστηκε, έμεινε για λίγο με γουρλωμένα τα μάτια για να συνειδητοποιήσει τι έγινει και μετά άρχισε να κλαίει με αναφιλητά σα μικρό παιδί. Ο Πάτερας Παϊσιος τον κοίταζε, δεν έλεγε τίποτα και τον άφησε να κλάψει. Μετά άπό πολύ κλάμα του είπε :

Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης, 06/02/72: Σέ 50 χρόνια ἡ Ἑλλάς θά γεμίσει μέ κάθε καρυδιᾶς καρύδια.

http://katanixis.blogspot.gr/2014/01/060272-50.html

Ἀπάντηση στά “γιατί” σέ νοσοκομεῖο τῆς Αὐστραλίας

Εἶναι γεγονός ὅτι μερικοί χριστιανοί, ἀκόμα καί καλλιεργημένοι, ὅταν καλέσει ὁ Θεός κοντά Του κάποιο ἀγαπημένο τους πρόσωπο, θρηνοῦν ἄμετρα καί ξεστομίζουν τά “γιατί” τῆς ὀλιγοπιστίας.

Ἔτσι καί μιά Ἑλληνίδα ξενητεμένη στήν Αὐστραλία, εὐσεβής, παρ᾿ ὅλο πού δέν γνώριζε πολλά πράγματα γιά τή ζωή τῆς πίστεως, βρέθηκε στή δύσκολη θέση τῆς μητέρας πού πεθαίνει τό παιδί της (ἀγοράκι τεσσάρων ἐτῶν).

Τό εἶχαν μεταφέρει στό μεγάλο νοσοκομεῖο τῆς Αὐστραλίας “Βασίλισσα Βικτωρία” κι ἐκεῖ τό ξενυχτοῦσαν μέ βαρδιές πότε ἐκείνη καί πότε ὁ σύζυγός της.

Μία νύχτα, περασμένα μεσάνυχτα, καθώς ξαγρυπνοῦσε κοντά στό ἄρρωστο ἀγοράκι, ἔκλαιγε καί συνεχῶς ἔλεγε:

Παναγία ἡ Μελικιώτισσα…55 σφαῖρες σέ μιά εἰκόνα

Μισό αιώνα μετά, οι κάτοικοι της Μελίκης, στην Ημαθία ξαναζούν το θαύμα...

Το θαύμα της δικής τους Παναγίας, που έσωσε το χωριό και εκατοντάδες ψυχές από τον θάνατο την περίοδο του Εμφυλίου.
Η εικόνα της Παναγιάς της Μελικιώτισσας, που ήταν «κρυμμένη» για περισσότερο από 50 χρόνια, «εμφανίστηκε» και πάλι.

Αυτή τη φορά στα χέρια του νέου εφημέριου του Ναού της Αγίας Παρασκευής, του πατέρα Γεωργίου. Οι κάτοικοι της περιοχής αντιμετωπίζουν την επανεμφάνιση της ως σημάδι από τον Θεό ότι δεν τους έχει εγκαταλείψει.

Όπως λένε, η εικόνα παραμένει και σήμερα θαυματουργή. Ο λαογράφος και δημοσιογράφος Γιώργος Μελίκης σε ανύποπτο χρόνο είχε καταγράψει το ιστορικό συμβάν και το έχει συμπεριλάβει στην έρευνα του ως το ανεξήγητο περιστατικό το οποίο κανείς από τους πρωταγωνιστές που το έζησαν δεν ξέχασε ποτέ.

Το θαύμα

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Πέμπτης 23-01-14

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Καθολικαί Επιστολαί Ιακώβου κεφ. ε΄ 10 - 20 

ε΄ 10 - 20

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Δ΄ 22 - 30  

Δ΄ 22 - 30
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἅγιος Διάδοχος Φωτικῆς: Τά 100 πρακτικά κεφάλαια

«ὅτι οὕς προέγνω, καί
προώρισε συμμόρφους τῆς εἰκόνος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ,
εἰς τό εἶναι αὐτόν πρωτότοκον ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς·»
Ρωμ. η΄: 29

 

Ἅγιος Διάδοχος Φωτικῆς: Τά 100 πρακτικά κεφάλαια(σελ. 306)

67. Ὅλα τά χαρίσματα τοῦ Θεοῦ εἶναι πολύ καλά καί ἱκανά νά παρέχουν κάθε ἀγαθότητα. Κανένα ὅμως ἄλλο δέν ἀνάβει καί δέν κινεῖ τήν καρδιά στήν ἀγάπη τῆς ἀγαθότητάς Του, ὅσο ἡ θεολογία. Γιατί μέ τό νά εἶναι πρώιμο γέννημα τῆς χάρης τοῦ Θεοῦ, χαρίζει τά μεγαλύτερα δῶρα στήν ψυχή. Πρῶτα μᾶς πείθει νά καταφρονοῦμε μέ χαρά τή φιλία τοῦ κόσμου, ἐπειδή ἔχομε ἀντί γιά φθαρτές ἐπιθυμίες τόν ἀνεκλάλητο πλοῦτο τῶν λόγων τοῦ Θεοῦ.

Ὅσοι εἶναι δεμένοι γιά τό Χριστό εἶναι πιό δυνατοί ἀπό τούς λυμένους

 ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

'Τίποτα δεν είναι πιο λαμπερό από τον Πάυλο αλυσοδεμένο,με τις αλυσίδες που τύλιξαν αυτά τα μακάρια χέρια ...Να είσαι δεμένος για το Χριστό είναι ανώτερο από το να είσαι απόστολος ή διδάσκαλος ή ευαγγελιστής.Κάποιος που αγαπάει το Χριστο καταλαβαίνει τι λέω και θα προτιμούσε να είναι δεμένος για το Χριστό,από το να κατοικεί στα ουράνια. Το να είσαι δεμένος για εκείνον ειναι πιο λαμπερό από το να βρίσκεσαι στα δεξιά Του,πιο σημαντικό από το να κάθεσαι στους δώδεκα θρόνους.Τότε η φυλακή είναι πιο λαμπερή από τα ουράνια παλάτια και από τον ίδιο τον ουρανό. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να υποφέρεις για το Χριστό.

Μήν ἀρνεῖσαι νά προσεύχεσαι

Μην αρνείσαι να προσεύχεσαι για κάποια ψυχή

(που σου το ζήτησε),

έστω και αν δεν διαθέτης καρποφόρα προσευχή.