Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Δευτέρας 27-01-14

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. ζ΄ 26 - ι΄ 2 

ζ΄ 26 - ι΄ 2

Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Ι΄ 9 - 16  

Ι΄ 9 - 16
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ διάσωσις μιᾶς γυναίκας ἀπό βέβαιο θάνατο. Πρώτη ἀναχώρησις τοῦ π. Κλεόπα στήν ἔρημο.

Ἡ διάσωσις μιᾶς γυναίκας ἀπό βέβαιο θάνατο

  Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε

π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν 

Τό ἔτος 1947, κάποια νύκτα τῆς περιόδου τῆς νηστείας τῶν Χριστουγέννων, ὁ π. Κλεόπας ἐξωμολογοῦσε πολύ κόσμο μέχρι στίς 12 τά μεσάνυκτα καί ἦτο κουρασμένος. ῞Οταν ξεκίνησε λίγο νά ἀναπαυθῆ, μπῆκε στό ἐξομολογητήριο μία γυναῖκα, ταραγμένη καί κλαίουσα τοῦ εἶπε:
-Πάτερ, περιμένω ἐδῶ ἕξι ὧρες. . . *Ηλθα νά ἐξομολογηθῶ, διότι ἔχω μεγάλη ἁμαρτία μέσα στήν καρδιά μου.
-Παιδί μου, τώρα εἶμαι κουρασμένος. Σέ παρακαλῶ νά ἔλθης τό πρωῒ.
-Πάτερ, ἐάν δέν μέ δεχθῆς τώρα στήν ἐξομολόγησι, ἐγώ θά πάω νά κρεμασθῶ. Κύτταξε, ἔχω καί τό σχοινί στά χέρια μου. ῎Εκανα μεγάλη ἁμαρτία, διότι ἐσκότωσα μέ ἄμβλωσι πολλά παιδιά. Δέξου με, διότι δέν ἠμπορῶ ἄλλο νά ὑπομείνω!

Περί φιλαυτίας_3ο μέρος_mp3

Π. Σάββας 2008-08-17_Περί φιλαυτίας_3ο μέρος_mp3

 
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 17-08-2008. (Συνάξεις Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ἱκανοποίηση θείας δικαιοσύνης; (Δ΄)

 

Δείτε σχετικά και:
-Iκανοποίηση θείας δικαιοσύνης;( Γ )

-Iκανοποίηση θείας δικαιοσύνης;( Β )

-Προσέγγιση στομυστήριο του Σταυρού (Α΄)

 

ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Ἱκανοποίηση θείας δικαιοσύνης; (Δ΄)

Ποιὰ ὑπῆρξε ἡ ἐπίδραση στὸν Ὀρθόδοξο χῶρο τῆς θεωρίας τοῦ  Ἀνσέλμου περὶ ἱκανοποιήσεως τῆς θείας δικαιοσύνης; Στὸ ἐρώτημα αὐτὸ ἐρχόμαστε νὰ ἀπαντήσουμε μὲ τὰ ἑπόμενα ἄρθρα μας. Θὰ ἐρευνήσουμε τὸ θέμα σὲ τρεῖς καίριες πτυχές του. Πρῶτον ὡς πρὸς τὸ χρονικὸ διάστημα στὸ ὁποῖο ἐκδηλώθηκε ἡ ἐπίδραση· δεύτερον ὡς πρὸς τὸν βαθμὸ καὶ τὴ μορφὴ  ποὺ φανερώθηκε· καὶ τρίτον ὡς πρὸς  τοὺς λόγους ποὺ μποροῦν νὰ ἐξηγήσουν αὐτὸ τὸ φαινόμενο.

Τὸ πρῶτο λοιπὸν ζήτημα εἶναι ὁ προ διορισμὸς τῆς χρονικῆς περιόδου κα τὰ τὴν ὁποία ἐκδηλώθηκε ἡ ἐπίδραση τῆς θεωρίας τοῦ Ἀνσέλμου στὸ χῶρο τῆς Ὀρθοδοξίας.

Οἱ μετὰ τὰ μέσα τοῦ 20οῦ αἰώνα ἀναφορὲς στὸ χρονικὸ διάστημα τῆς περιόδου αὐτῆς ὑπῆρξαν τουλάχιστον ἀνιστόρητες, καθὼς ἐπιχειρήθηκαν ὄχι μὲ ἐπιστημονικὰ καὶ θεολογικὰ ἀλλὰ μὲ κριτήρια προερχόμενα ἀπὸ προσωπικοὺς λόγους τῶν εἰσηγητῶν τους. Ἔτσι ὑποστηρίχθηκε ἀνακριβῶς ὅτι «ἡ διδασκαλία περὶ ἱκανοποιήσεως τῆς θείας δικαιοσύνης εἰσάγεται στὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τοὺς νεώτερους θεολόγους στὶς ἀρχὲς καὶ τὰ μέσα» τοῦ 20οῦ αἰώνα. Καὶ παραπέμπουν «ἐνδεικτικὰ μόνο στοὺς Π. Τρεμπέλα, Εὐσ. Ματθόπουλο καὶ Σ. Παπακώστα»1.

Κυριακή ΙΕ' Λουκᾶ: Λόγος εἰς τόν Ζακχαῖον (Ἅγ. Ἀμφιλόχιος, Ἐπίσκοπος Ἰκονίου)

 

Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον Κεφ. Ιθ. 1 – 10.

Λόγος του Αγίου Αμφιλοχίου, Επισκόπου Ικονίου, εις τον Ζακχαίον

Τίποτα δεν παρακινεί τόσον την ψυχή προς ευφροσύνην, όσον ο φόβος του Θεού και η αποχή των κακών, ο δρόμος της μετανοίας και ο τρόπος της εξομολογήσεως. Όθεν και σήμερα ο Δαυίδ εμακάριζεν αυτούς των οποίων συνεχωρήθησαν οι αμαρτίες, φανερώνοντας την φιλανθρωπία του Χριστού, και συγχρόνως προπαρασκευάζοντας τους αμαρτωλούς να προστρέξουν στην μετάνοια. «Μακάριοι», λέγει, «ων αφέθησαν αι ανομίαι, και ων επεκαλύφθησαν αι αμαρτίαι». Όποιος λοιπόν ημπορεί να αισθανθή σαν την πόρνην και τον τελώνην, ας τρέξη στις ακενώτους πηγές της σωτηρίας του Χριστού. Δεν είναι δυνατόν χωρίς μετάνοια να λάβη κανείς την λύση των κακών, ούτε να επιτύχη τον μακαρισμόν, έστω και αν είναι Προφήτης ή Απόστολος ή και Ευαγγελιστής. Πράγματι όλοι από την ιδίαν πηγή έχουν αντλήσει. Μεταξύ των Προφητών ο ίδιος ο Δαυίδ, ο οποίος και μετά την μοιχείαν παραμένει Προφήτης, με την Χάριν Εκείνου που τον συνεχώρησε.

“ Ἐσύ συγχώρησε κι ἐγώ θά ἀναλάβω τήν ὑπόθεσή σου!”

Ὁ ἅγιος Κωνσταντίνος, τόν ὁποῖο ἡ ἱστορία χαρακτήρισε “Μέγα”, ὁ γενάρχης τοῦ χριστιανικοῦ Βυζαντίου καί τοῦ ἀνεπανάληπτου σέ πνευματικότητα Βυζαντινοῦ πολιτισμοῦ, ἐπανειλημμένως καί ἐκεῖνος καί ἡ μητέρα του, ἡ ἁγία Ἑλένη, ἔχουν θαυματουργήσει. Βοηθοῦν τούς πιστούς πού τούς ἐπικαλοῦνται. Κι αὐτό, γιατί ὁ Ἅγιος “εὗρε χάριν παρά τῷ Χριστῷ”, τόν Σωτήρα τοῦ κόσμου, τόν Ὁποῖον ἀγάπησε καί τίμησε ὅσον κανείς ἄλλος βασιλεύς.

Ὁ Μ. Κωνσταντίνος ὑπῆρξε ἕνας νέος “ Ἰωσήφ ἀπό Ἀριμαθαίας”, ὁ ὁποῖος “ἀποκαθήλωσε”, κατέβασε ἀπό τόν σταυρό τῶν φοβερῶν διωγμῶν τό ματωμένο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τό αἱμοσταγές καί καθημαγμένο σῶμα τῆς μαρτυρικῆς Ἐκκλησίας Του. Ὁ Μέγας Κωνσταντίνος ἦταν αὐτός πού ἄνοιξε πρῶτος τίς κλειστές μέχρι τότε στήν Ἀλήθεια πύλες τῆς ἀνθρωπότητας, γιά νά εἰσέλθει ὁ Βασιλεύς τῆς Δόξης, ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός. Ἀλλά θά χρειαζόταν νά γράψει κανείς πολλά βιβλία, γιά νά ἀναλύσει τίς ἀρετές του.

Αὐτός ὁ Ἅγιος, ὅπως ἦταν μεγαλόψυχός καί εὔσπλαχνος βασιλεύς καί δέν ἔπαυε νά εὐεργετεῖ ἀκούραστα τούς ὑπηκόους του καί ἰδιαίτερα τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἔτσι καί τώρα πού βρίσκεται καταξιωμένος κοντά στόν Θεό, κάνει τό ἴδιο. Βοηθάει μέ τίς πρεσβεῖες του πρός τόν Κύριο κάθε πιστό πού τόν ἐπικαλεῖται. Ἔτσι λοιπόν βοήθησε καί μιά ἀδικημένη χήρα ἀπό τήν Πάτρα, ὅπως τό ἀφηγήθηκε ἡ ἴδια καί οἱ καλοί συγγενεῖς της, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν τό γεγονός μέσα στή δεκαετία τοῦ 1980 μέ 1990. Εἶπε τά ἑξῆς:

Τό πρόβλημα τῆς συναίνεσης στήν ἀφαίρεση ὀργάνων ἀπό «ἐγκεφαλικά νεκρούς» ἀσθενεῖς (Ἐμμανουήλ Παναγόπουλος, Αμ. Επίκ. Καθηγητής Χειρουργικής)

Ο νόμος 3984/2011 περί μεταμοσχεύσεων εισήγαγε την έννοια της εικαζόμενης συναίνεσης που διατυπώνεται στο άρθρο 9, παράγραφος 2 ως εξής: «Η αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων οργάνων από ενήλικο, θανόν πρόσωπο, πραγματοποιείται εφόσον, όσο ζούσε, δεν είχε εκφράσει την αντίθεσή του, σύμφωνα με την παράγραφο 3». Και με έναρξη ισχύος την 1.6.2013. Η διάταξη αυτή δημιούργησε θόρυβο και μεγάλη αντίδραση, που τελικά οδήγησε στην τροποποίησή της, με το άρθρο 55, παράγραφος 4 του Νόμου 4075/2012. Η τροποποίηση έγινε με την προσθήκη, στην αρχική διατύπωση της επίμαχης διάταξης, της περιοριστικής πρότασης «και κατόπιν συναίνεσης της οικογενείας του». Τόσο η αρχική όσο και η τροποποιημένη διάταξη βασικά αντιστρατεύονται το αυτεξούσιο του ανθρώπου και την αυτονομία του, αφού για ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα της ζωής του, άλλοι καλούνται να αποφασίσουν γι’ αυτόν, εικάζοντες τη βούλησή του ή συναινούντες ερήμην αυτού.

Ὁμιλία γέροντος Ἐφραίμ (Ἀριζόνα):Ἡ ταπείνωση-ἡ βλασφημία

ΟΜΙΛΙΑ γ. ΕΦΡΑΙΜ (ΑΡΙΖΟΝΑ), Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ - Η ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ 

http://katanixis.blogspot.gr/2014/01/blog-post_6289.html

Κυριακή Ζακχαίου (ΙΕ΄ Λουκᾶ)_Περί τίς μεταστροφῆς τοῦ Ζακχαίου καί περί φιλαργυρίας_Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμά_mp3

Π. Σάββας 2013-01-27_Περί τίς μεταστροφῆς τοῦ Ζακχαίου καί περί φιλαργυρίας_Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμά_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 27-01-2013 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Πῶς θά γίνουν τά σώματά μας μετά τήν Δευτέρα Παρουσία

ΠΩΣ  ΘΑ  ΓΙΝΟΥΝ  ΤΑ  ΣΩΜΑΤΑ  ΜΑΣ

 ΜΕΤΑ  ΤΗΝ   ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ;

(Μέρος 2^ον)

Δείτε εδώ:1ο μέρος

Μας βεβαιώνει επίσης και ο Άγιο Ιωάννης ο Δαμασκηνός:

 «Αυτό ουν το σώμα το φθειρόμενον και διαλυόμενον, αυτό αναστήσεται άφθαρτον.»

 Για τον λόγο αυτό λοιπόν και στα μνημεία των νεκρών ανάβουμε το καντήλι , το κερί και το θυμίαμα και τοποθετούμε λουλούδια προς τιμήν της Εικόνος Του Θεού, που θα ξανασταθεί όρθια στα πόδια της, αφού το Πανάγιον Πνεύμα που μένει στην Εκκλησία θα ζωοποιήσει και θα δώσει την Ανάσταση των νεκρών.

 Ακολούθως δεν είναι τυχαίο ότι   την περίοδο της Πεντηκοστής στεκόμαστε όρθιοι στις Λειτουργίες και δεν γονατίζουμε, αφού η όρθια στάση είναι προάγγελος της Αναστάσεως μας, δηλαδή θα αναστηθούμε και θα σταθούμε όρθιοι με τα δύο πόδια, τα σωματικά. Όχι τα πνευματικά πόδια αλλά τα σωματικά.

 Εξάλλου βεβαιώνει ο Κύριός μας στην αδελφή του Λαζάρου Μάρθα:

 «Ἐγὼ εἶμαι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή.»(Ιωάνν. κε΄-11)

Δεν είπε μόνον εγώ είμαι η ζωή, αλλά και η ανάσταση , η οποία  αναφέρεται στο νεκρό σώμα.

 Και τα εκτρωθέντα ή αποβληθέντα έμβρυα τι θα απογίνουν;

Κυριακή ΙΕ΄ Λουκᾶ (Ζακχαίου)- Μέγα θαῦμα +Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου

Μέγα θαῦμα

(Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

«Καὶ ἰδού ἀνὴρ ὀνόματι καλούμενος Ζακχαῖος, καὶ αὐ- τὸς ἦν ἀρχιτελώνης, καὶ οὗτος ἦν πλούσιος» (Λουκ. 19,1)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ εὐαγγέλιο διηγεῖται ἕνα θαῦμα . Λάθος κάνεις, θὰ πῆτε· δὲν ἀκούσαμε θαῦμα. Κι ὅμως ἐπιμένω· τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο διηγεῖται ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα θαύματα τοῦ Χριστοῦ. Ποιό εἶν᾿ αὐτό;

Τὸ πιὸ μεγάλο θαῦμα εἶναι ἡ μετάνοια. Εὐκολώτερο εἶναι νὰ πάῃ κανεὶς στὰ μνήματα καὶν᾿ ἀναστήσῃ ἕνα νεκρό, παρὰ νὰ κάνῃ ἕναν ἅρπαγα νὰ ἐπιστρέψῃ τὰ κλεμμένα, ἕνα φιλάργυρο νὰ ἐλεήσῃ. Αὐτὴ ἡ μεταβολὴ τῆς καρδιᾶς,αὐτὴ ἡ ἀλλαγή,αὐτὸ τὸ ἐσωτερικὸ ἀλάφρωμαποὺ ζητοῦμε ὅλοι, εἶναι τὸ μεγαλύτερο θαῦμα.Ἀκριβῶς αὐτὸ παρουσιάζει σήμερα τὸ εὐαγγέλιο. Ἕνα λύκο ποὺ ἔγινε ἀρνί· λύκο, ποὺ ζοῦσε ὄχι πάνω στὰ βουνὰ ἀλλὰ μέσα στὴν κοινωνία.

εἶναι ὁ Ζακχαῖος. Ποιό ἦταν τὸ ἐπάγγελμά του; Τ᾿ ἀκούσατε, λῃστής . –Μὰ δὲν λέει τὸ εὐαγγέλιο πὼς ἦταν λῃστής. Λῃστὴς καὶ ἀρχιλῃστὴς ἦταν· ἀλλὰ τὸ λέει διαφορετικά· ἦταν,λέει, «ἀρχιτελώνης» (Λουκ. 19,2) . 

Ἀκολουθία τῆς Θείας Μεταλήψεως

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ

Εἰσαγωγὴ - Κείμενο - Μετάφραση
(Μετάφραση: Εὐάγγελος Γ. Καρακοβούνης)

[ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΝ] [ΕΠΑΥΡΙΟΝ] [ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ]

---

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ἡ θεία Εὐχαριστία εἶναι τὸ Μυστήριο τοῦ μεγάλου καὶ Μυστικοῦ Δείπνου, ποὺ ἵδρυσε καὶ τέλεσε πρῶτος ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς στὸ ὑπερῶο τῆς Ἱερουσαλὴμ τὸ βράδυ τῆς Πέμπτης, πρὶν ἀπὸ τὴν ἔναρξη τοῦ ἑβραϊκοῦ Πάσχα (Παρασκευή). Αὐτὸ τὸ Μυστήριο παρέδωσε ὁ Κύριος στὴν Ἐκκλησία Του γιὰ νὰ τελεσιουργεῖται σὲ κάθε θεία Λειτουργία.
Ὡς Μυστήριο ἡ θεία Εὐχαριστία ἔχει τὴν ἔννοια ὅτι κάτω ἀπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ ἄρτου καὶ τοῦ οἴνου, τὰ ὁποῖα ἁγιάζονται μὲ τὴν ἐπίκληση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὑπάρχουν πραγματικὰ τὸ ἄχραντο Σῶμα καὶ τὸ τίμιο Αἷμα τοῦ Χριστοῦ μας. Εἶναι τὸ Σῶμα ποὺ γεννήθηκε, πέθανε στὸ Σταυρό, ἀναστήθηκε ἀπὸ τὸν τάφο καὶ θεωμένο ἀναλήφθηκε ἐν δόξῃ στοὺς οὐρανούς, ὅπου κάθεται «ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρὸς».
Ἡ θεία Εὐχαριστία, ὅμως, εἶναι ταυτόχρονα καὶ θυσία. Εἶναι πραγματική, ἀληθινή, ἀναίμακτη θυσία. Εἶναι ἡ σταυρικὴ θυσία τοῦ Κυρίου στὸ Γολγοθᾶ, ἡ ὁποία ἐπαναλαμβάνεται σὲ κάθε Λειτουργικὴ σύναξή μας «ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς καὶ σωτηρίας».
Ἡ θεία Εὐχαριστία εἶναι Μυστήριο κατεξοχὴν θεοποιητικό. Εἶναι τὸ Μυστήριο τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Ἐνῶ στὰ ἄλλα Μυστήρια παρέχεται ἡ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος γιὰ τὸν ἁγιασμὸ τῶν πιστῶν, στὴ θεία Εὐχαριστία παρέχεται ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός, τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα Του, τὰ ὁποῖα μεταλαμβάνοντας οἱ πιστοὶ ἑνώνονται μὲ τὸ Χριστὸ καὶ μεταξύ τους σὲ μιὰ κοινωνία βαθιὰ χριστολογικὴ καὶ ἀνθρωπολογική. Γι᾿ αὐτὸ ἡ θεία Εὐχαριστία εἶναι τὸ κατεξοχὴν Μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Κυριακής 26-01-14

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τιμόθεον Α΄ κεφ. δ΄ 9 - 15  

δ΄ 9 - 15

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ιβ΄ 1 - 8  

Ιβ΄ 1 - 8
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Παναγία Δέσποινα, τοῦ κόσμου βοήθεια…

Οι πατέρες της μεγίστης μονής του Βατοπαιδίου ψάλλουν το Παναγία Δέσποινα σε ήχο πλάγιο του δευτέρου. Ένας ύμνος προς την Παναγία μας που συνήθως ψάλλεται μετά το πέρας της θείας λειτουργίας στο αντίδωρο.
Παναγία Δέσποινα, του κόσμου βοήθεια, και ελπίς Χριστιανών, σε νυν εκδυσωπούμεν, και σε παρακαλούμεν αγαθή, υπέρ ημών ημαρτηκότων και απεγνωσμένων, τον Υιόν σου και Κύριον, ίλεων ποιήσαι Θεοτόκε· έχεις γαρ το δύνασθαι, τη μητρική σου προς αυτόν χρωμένη παρρησία. Πρόφθασον Άχραντε, πρόφθασον μεσίτευσον, και ρύσαι τον λαόν σου της ενεστώσης απειλής· δια σπλάγχνα ελέους, μη παρίδης τους υμνούντας σε.
Η μελωδία είναι παρμένη από το μουσικό βιβλίο “Αθωνιάς” του Πέτρου Φιλανθίδου (περ. 1840-191)
http://agathan.wordpress.com