Π. Ἀθανάσιος Μηνᾶς, «Ὁ Θεάνθρωπος Κύριος Ἰησοῦς καί οἱ σύγχρονοι σταυρωτές Του»

«Ὁ  Θεάνθρωπος   Κύριος   Ἰησοῦς   καὶ   οἱ   σύγχρονοι   σταυρωτές  Του»

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Κάποιοι ποὺ ψεύδονται συστηματικῶς, ἀνάγωγα καὶ ἑκουσίως, μακάρι νὰ κάνουμε λάθος, ἐφηῦραν καινούργια μέθοδο γιὰ νὰ προσβάλλουν τὸν Κύριο Ἰησοῦ προβάλλοντες τὸ παλιὸ ἐξέραμμα, ἤτοι τὴ βλασφημία, ὅτι ὁ Ἰησοῦς δὲν εἶναι ὁ Θεάνθρωπος Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ ποὺ ἐνηνθρώπησε γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ κόσμου.

Μὲ δόλιο τρόπο διετύπωσαν τὴν ψευτιὰ καὶ τὴν ἀτιμία, ὅτι δῆθεν  ὁ Μεσσίας Ἰησοῦς συγκαταλέγεται στοὺς δέκα σοφότερους τῶν ἀνθρώπων ὅλων τῶν ἐποχῶν! Τὸν τοποθετοῦν μάλιστα στὴν τρίτη θέση, μετὰ τὸν Ἀριστοτέλη καὶ τὸν Πλάτωνα, ἀρνούμενοι ἔτσι de facto τὴν αἰώνια διδασκαλία Του-Ἀποκάλυψη, μὲ τὴν ὁποία πολλάκις διετύπωσε ὅτι Αὐτὸς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἦλθε στὸν κόσμο, ἐκ τοῦ κόλπου τοῦ Πατρός, ἵνα σωθεῖ ὁ κόσμος δι’Αὐτοῦ. Γι’αὐτὴν τὴν ἀλήθεια, τὴ μοναδικὴ ὑπὸ τὸν ἥλιον, μαρτυρεῖ  τόσο ἡ Παλαιὰ ὅσο καὶ ἡ Καινὴ Διαθήκη, βεβαιώνοντας τοῦ λόγου τὸ ἀληθές.

''Ἡ ψυχοτρόφος τράπεζα..''

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ.κ. Σεραφείμ

Μεγάλη Πέμπτη. Αυτήν την τόσο συγκλονιστική ημέρα με την βοήθεια και την χειραγωγία των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας "προσεγγίζουμε μέσα στη λατρεία της Εκκλησίας την μυστική εν φόβω τραπέζη...και καθαραίς ταις ψυχαίς τον άρτον υποδεχόμενοι".

Α. Δεν είναι μια τυπική επανάληψη του δείπνου, αλλά μυστηριακή επέκταση του γεγονότος. Ό,τι έγινε τότε στο εστρωμένο ανώγαιο, γίνεται πάντοτε και στην Αγία Τράπεζα.

Και τότε ο Χριστός και τώρα ο Χριστός.

"Πιστέψτε", θα πει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, "ότι σε τίποτα δεν διαφέρει εκείνο το μυστικό δείπνο από τούτο το μυστήριο.

Επειδή δεν το κάνει αυτό ο άνθρωπος και εκείνο ο Χριστός, αλλά και τούτο κι εκείνο Αυτός το προσφέρει.

Ο τότε ταύτα ποιήσας ούτως και νυν αυτά εργάζεται." Θα προσθέσει ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: "Έτσι η Αγία Τράπεζα είναι το εστρωμένον ανώγαιον, η παρουσία του Χριστού είναι ο θείος διάκοσμος. Αυτός είναι ο προσφέρων και προσφερόμενος και προσδεχόμενος και διαδιδόμενος."

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς "Ἴδε ὁ ἄνθρωπος"

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ" "ΙΔΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ" Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ.

Ιδε ο άνθρωπος!», κραύγασε ο Πιλάτος στον Ιουδαϊκό όχλο, όταν τούς παρουσίασε το Χριστό πού φορούσε το αγκάθινο στεφάνι και το πορφυρό ιμάτιο. Γιατί το είπε αυτό ο Πιλάτος; Ήταν από θαυμασμό για την επιβλητικότητα, τη γαλήνη και τη σιωπή του Χριστού, ή με σκοπό να προκαλέσει τη συμπάθεια των Ιουδαίων; Ίσως και το ένα και το άλλο. Άς κραυγάσουμε κι εμείς με θαυμασμό: «Ίδε ο άνθρωπος!» Αυτός είναι ο πραγματικός, ο αληθινός και ένδοξος Άνθρωπος, ο άνθρωπος όπως τον είχε στο νου Του ό Θεός όταν έπλασε τον Αδάμ. 

Αυτός είναι ο Άνθρωπος, πράος, ταπεινός και υπάκουος στο θέλημα του Θεού, όπως ήταν ο Αδάμ στον Παράδεισο προτού αμαρτήσει και εκβληθεί απ’ αυτόν. Αυτός είναι ο Άνθρωπος πού δεν έχει φθόνο και κακία, πού έχει αδιατάραχτη γαλήνη μέσα στην καταιγίδα του μίσους και της κακίας πού προκαλούν άνθρωποι και δαίμονες! Τη μάχη Του την έδωσε στον κήπο της Γεθσημανή. Τη στιγμή πού αναφώνησε για τρίτη φορά πλην μη το θέλημά μου, αλλά το σον γενέσθω, η ψυχή Του ειρήνεψε. Η ειρήνη αυτή τον κάλυψε ολόκληρο με μια επιβλητικότητα πού προκάλεσε τούς Ιουδαίους κι έκανε τον Πιλάτο να τον θαυμάσει. 

Ἡ Ἀνάσταση ἑνός νεκροῦ ἀπό τόν Ἅγιο Βενέδικτο.

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΝΟΣ ΝΕΚΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟ.( ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ)

      Κάποια μέρα είχε βγει έξω μαζί με αδελφούς για εργασίες στον αγρό. Τότε ήρθε στο μοναστήρι και ζήτησε τον πατέρα Βενέδικτο ένας χωρικός, κουβαλώντας στις αγκάλες του το σώμα τού νεκρού γιου του και συγκαιόμενος ολόκληρος από τον θρήνο για τη στέρηση αυτή. Όταν του είπανε πώς ο πατήρ απασχολείται στον αγρό μαζί με τούς αδελφούς, αμέσως παράτησε το σώμα του πεθαμένου γιου μπροστά στην πύλη της μονής και, θολωμένος από την πολλή θλίψη, γρήγορα έφυγε τροχάδην προς εξεύρεση του ευσεβούς πατρός.

2          Την ίδια ώρα ο άνθρωπος του Θεού επέστρεψε ήδη με τους αδελφούς από το έργο του αγρού. Μόλις τον αντίκρισε ο χαροκαμμένος χωρικός, άρχισε να κραυγάζει: «Δώσε μου πίσω το παιδί μου, δώσε μου πίσω το παιδί μου». Σε αυτή τη φωνή ο άνθρωπος του Θεού κοντοστάθηκε, λέγοντας:

Οἱ Μητροπολίτες Πειραιῶς καὶ Κονίτσης ἔστειλαν ἐπιστολὴ στὸν αἱρεσιάρχη πάπα

Οἱ Σεβ. Μητροπολίται Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης κ. Ἀνδρέας καί Πειραιῶς κ. Σεραφείμ ἀπέστειλαν εἰς τάς Ἀγγλικήν καί Ἰταλικήν γλώσσας τήν κάτωθι ἐπιστολήν πρός τόν Ἀρχηγόν τοῦ Κράτους τοῦ Βατικανοῦ καί ἀντικανονικῶς κατέχοντα τό τέως Πρεσβυγενές, Παλαίφατον καί Περίπυστον Πατριαρχεῖον τῆς παλαιᾶς Ρώμης καί τῆς Δύσεως ἐπιδοθεῖσα διά τοῦ ἐν Ἀθήναις «Ἀποστολικοῦ Νουντσίου Ἀρχιεπισκόπου» PaulFouadTabet, ὅστις μετά μεγίστης εὐγενείας καί προσηνείας παρέλαβε τήν ἐγχειρισθεῖσα ἐπιστολήν.

Δεῖτε καὶ διαβάστε τὴν ἐπιστολή…

Εὐχή καί πλάνη, μέρος γ'

ΕΥΧΗ ΚΑΙ ΠΛΑΝΗ

μέρος γ΄

Προϋποθέσεις λοιπόν τῆς ἀπλανοῦς

νοερᾶς Εὐχῆς εἶναι:

• Ἡ ἀπενεργοποίησις τῶν παθῶν,
• ἡ ἐξάλειψίς τους,
• ἡ ἀπάθεια
• ὁ καλός καί διακριτικός Πνευματικός πατέρας.

Βέβαια, οἱ ἐργάτες τῆς Νοερᾶς ἀθλήσεως τοῦ Ὀνόματος τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀποκτοῦν ἀπλανῆ τήν πνευματική αἴσθησι τῶν ἐνεργουμένων θαυμαστῶν καί θεϊκῶν σημείων μέσα στήν καρδιά τους, ἀπό τό Πανάγιον Πνεῦμα, πού ἐνεργεῖ καί λαλεῖ μέσα σ᾿ αὐτήν τά πάντα. Ὅποιος ὅμως δέν μπορεῖ ν᾿ ἀναγνώση ἀπλανῶς τά ἐνεργήματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, αὐτός ὀφείλει νά ἔχει χίλιες προσοχές!!! διότι ἀκόμη μέσα του κυριαρχοῦν πλῆθος ἀδυναμιῶν, πού πρέπει νά μεταποιηθοῦν σέ ἀρετές, ἀλλιῶς θά βρίσκεται ἐκτεθειμένος σέ ἐνδεχόμενη πλάνη!

Μερικά ἐνδεικτικά σημάδια πλάνης, ἐφ᾿ ὅσον κυριαρχούμεθα ἀπό τό ἑωσφορικό πνεῦμα τῆς ὑπερηφανείας, τῆς περιεργείας καί τῆς κατακρίσεως, εἶναι:

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἔχει...

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΟΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΧΕΙ................

Όταν ο άνθρωπος έχει μίσος για το Θεό και τον συνάνθρωπό του, είναι ο καλλίτερος φίλος του Σατανά, το πιο οξύ εργαλείο του.

Όταν ο άνθρωπος έχει φθόνο για τούς θεάρεστους ανθρώπους και υπηρέτες του Χριστού, είναι εγκληματίας και Χριστοκτόνος, σαν τον Άννα και τον Καϊάφα και σαν τούς άλλους πρεσβυτέρους και άρχοντες των Ιουδαίων.

Όταν ο άνθρωπος είναι άπληστος, δέ βρίσκεται μακριά από την προδοσία του Θεού. Ο πιο στενός φίλος του ανθρώπου αυτού στη συντροφιά των κακούργων, είναι ο Ιούδας.

Όταν ο άνθρωπος είναι μικρόνους κι έχει αδύναμη θέληση για να υπερασπιστεί τούς δίκαιους, όταν φοβάται πολύ για τη θέση και τις ανέσεις του, σέ σημείο πού θα συμφωνήσει να θανατώσει τούς δίκαιους, αυτός είναι κακούργος σαν τον Πιλάτο.

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ"Ποιός μπορεὶ νά περιγράφει καί νά ἐκτιμήσει τό πάθος τοῦ Χριστοῦ τήν τρομερή ἐκείνη νύχτα πρίν ἀπό τή σταύρωση, τήν ὥρα πού ὑπόφερε ψυχικά καί σωματικά; "

Και τώρα, αφου εξετάσαμε όλους τούς κακούργους που βρίσκονταν κοντά στο Χριστό, τον Κύριο, ας σταματήσουμε για λίγο μπροστά στον ίδιο τον Κύριο. Ας δούμε πώς φαίνεται Αυτός ανάμεσα στους κακούργους. Κυρίως όμως ας κοιτάξουμε προσεχτικά για λίγο τον κήπο της Γεθσημανή, εκεί όπου οι αποκαμωμένοι μαθητές Του κοιμούνταν, ενώ ο Κύριος είχε γονατίσει και προσευχόταν με αγωνία.

Πάτερ, ει βούλει παρενεγκείν τούτο το ποτήριον απ’ εμού πλην μη το θέλημά μου, αλλά το σόν γενέσθω... εγένετο δέ ο ιδρώς αυτού ώσεί θρόμβοι αίματος καταβαίνοντες επί την γην» (Λουκ. κβ'42,44).

Η θεότητα του Χριστού είναι αχώριστη από την ανθρωπότητα, μ’ όλο πού κατά καιρούς δείχνει να υπερισχύει πότε η μια και πότε η άλλη φύση. Όταν τον βλέπουμε μικρό παιδί στο σπήλαιο, τον θεωρούμε άνθρωπο. Όταν τον παρατηρούμε να φεύγει στην Αίγυπτο ή να εργάζεται στη Ναζαρέτ, τον θεωρούμε και πάλι άνθρωπο. Όταν τον βλέπουμε να πεινάει και να διψάει, στα μάτια μας είναι και πάλι άνθρωπος. Όταν όμως τον ατενίζουμε ν’ ανασταίνει τούς νεκρούς, να πολλαπλασιάζει τούς άρτους, να θεραπεύει τούς δαιμονισμένους και τούς λεπρούς, να ηρεμεί την καταιγίδα, να σταματά τον άνεμο και να περπατάει πάνω στα νερά σαν σέ στέρεο έδαφος, τότε δέ βλέπουμε άνθρωπο, αλλά Θεό. 

Μετέωρα: Ἀπέρριψε τό ἔγγραφο τῆς 19ης Ἐφορίας Βυζαντινῶν Ἀρχαιοτήτων ἡ Δημοτική Κοινότητα Καλαμπάκας

Αναγνώστης μας, από  Καλαμπάκα  μας έστειλε το παρακάτω μήνυμα.

Αξιότιμοι κύριοι σας ενημερώνω για το μεγάλο θέμα που  προκύπτει στη Καλαμπάκα και στα Άγια Μετέωρα όπου (άκουσον άκουσον ) η δημοτική κοινότητα απορρίπτει την πρόταση της 19ης Εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και χαρίζει ασυδοσία κινήσεων και ελευθεριών στον καθένα που θέλει να ασκήσει το χόμπι της (αναρρίχησης κλπ )σε αρχαιολογικό χώρο σε βάρος και της θρησκευτικής συνείδησης κάποιων άλλων που έθεσαν να φυλάγουν πνευματικές Θερμοπύλες .

Δηλαδή με λίγα λόγια εκεί που  ο Μοναχός ή η Μοναχή θα προσεύχεται ή θα κάνει τον κανόνα της ή θα ικετεύει τον θεό για όλους εμάς ,  από το πουθενά ο αναρριχητής θα κάνει την εμφάνιση του σαν τον φαντομά  , θα διασκεδάζει εκεί που χυθήκαν  και χύνονται δάκρυα μετανοίας  για όλη την οικουμένη,  εκεί που στους  ναούς και στα αρχονταρίκια ο καθένας μας ( ναι ο καθένας μας ακόμα κι αυτοί που κόπτονται για την ανάπτυξη του θρησκευτικού τουρισμού της περιοχής και τώρα γίνονται αρνητές καταπατόντας τους νόμους ) έχει αποθέσει τον πόνο του και περιμένει κι απ τους μοναχούς  την « μεσολάβηση»  στο Θεό .  

Φτάνει πια η θυσία των  ιερών και οσίων στο βωμό της ψηφοθηρίας και της φτηνής πολιτικής Δεν μένει λοιπόν στην επόμενη συνάντηση που θα έχουν να αποφασίσουν αγνοώντας νόμους και κανόνες και να χαράξουν τα μονοπάτια ανάβασης στον βράχο της Ακροπόλεως ΕΛΕΟΣ !!!!!!

Ακολουθεί σχετικό δημοσίευμα του stagonnews.gr 13/04/2014

Με αφορμή την απόφαση της Δημοτικής Κοινότητας για την πρόταση της 19ης Εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων : «Των οικιών υμών εμπιπραμένων, υμείς άδετε»

του: Γρηγόρη Γ. Καλύβα 

Ο Αίσωπος διηγείται μια ιστορία :

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ." Δυνάμεθα."

Χριστιανοί μου! Σκεφτείτε κι αποφασίστε. Πώς θα γιατρέψετε τις πληγές σας, πώς θ’ αποκτήσετε την τελειότητα της ταπεινοφροσύνης και της υποταγής στο θέλημα του Θεού, όταν αυτά τα δύο υπέροχα αδέλφια δεν κατόρθωσαν να το επιτύχουν μετά από τρία χρόνια πού έζησαν κοντά στον Κύριο, σε αδιάσπαστη προσωπική επαφή μαζί Του; Αυτό το κατόρθωσαν αργότερα, τότε πού το Πνεύμα του Θεού κατέβηκε εν ειδει πυρίνων γλωσσών στις καρδιές τους και τούς «κατέκαυσε» με το πυρ της αγάπης για το Χριστό. Τότε δεν εκλιπάρησαν για δόξα χωρίς πάθη, αλλά με συστολή για την προηγούμενη ματαιοδοξία τους συμμετείχαν θεληματικά στα πάθη του Κυρίου τους και σταύρωσαν τις καρδιές τους στο Σταυρό του Φίλου τους.

Άς ακούσουμε όμως την απάντηση πού έδωσε ο Κύριος στο αίτημα των δύο μαθητών: «Ο δέ Ιησούς είπεν αυτοίς ουκ οιδατε τί αιτείσθε. Δύνασθε πιείν το ποτηριού ο εγώ πίνω, και το βάπτισμα ο εγώ βαπτίζομαι βαπτισθήναι; οι δέ είπον αύτώ' δυνάμεθα.

Ἰδού σοι τό τάλαντον ὁ Δεσπότης ἐμπιστεύει, ψυχή μου

Ιδού σοι το τάλαντον ο Δεσποτης εμπιστεύει, ψυχή μου. φόβω δέξαι το χάρισμα, δάνεισαι τω δεδωκότι, διάδος πτωχοίς και κτήσαι φίλον τον Κύριον, ίνα στης εκ δεξιών αυτού, όταν έλθη εν δόξη, και ακούσης μακαρίας φωνής Είσελθε, δούλε, εις την χαράν του Κυρίου σου.Αυτής αξίωσον με, Σωτήρ, τον πλανηθέντα, δια το μέγα σου έλεος.

http://talantoblog.blogspot.gr/2014/04/blog-post_5262.html