Ἡ μνήμη τοῦ Θεοῦ – Μοναχοῦ Μάρκελλου Καρακαλληνοῦ

Η μνήμη του Θεού είναι η ωραιοτέρα και ωφελιμοτέρα ενασχόλησις του νοός του ανθρώπου.

Όταν ο νους μελετά τας εννοίας του Θεού, ευρίσκεται η ψυχή προφυλαγμένη και φρουρούμενη υπό θείας δυνάμεως και δεν είναι έρημος, δια να γίνει κατοικητήριον των πονηρών λογισμών και εργαστήριον των σχεδίων του διαβόλου.

Όταν η ψυχή μνημονεύει και εντρυφά εις την θεωρίαν του Θεού, απαλλάσσεται εκ των υπονοιών και κατακρίσεων του αδελφού.

Όταν η ψυχή μνημονεύει τα του Θεού, τα βέλη του πονηρού συντρίβονται^. δέχεται τας προσβολάς, αλλά δεν συγκατατίθεται εις αυτάς και έτσι δεν μολύνεται δια να έχει ευθύνη.

Συνέντευξη ἀπό ἕναν Γέροντα Ἁγιορείτη μοναχό

Η συνέντευξη δόθηκε στις 10 Μαῒου 2013 από έναν Γέροντα Αγιορείτη μοναχό. Μία έσωθεν ξενάγηση στο Άγιο Όρος χωρίς καμμία τουριστική γραφικότητα. Για όποιον ενδιαφέρεται για την  ουράνια ανάβαση στο Περιβόλι της Παναγίας.΄

1930 επήγα στο Άγιον Όρος. Η  πρώτη μου εκεί εντύπωσις, παιδάκι  που ήμουνα, είδα μαυροφόρους  εκεί πέρα πολλούς, οι οποίοι περίμεναν το βαπόρι. Εβγήκαν οι άλλοι μοναχοί που είχανε μπει απ’ τη Θεσσαλονίκη. Φθάσαμε στα ερημητήρια του Αγίου Όρους έπειτα από τρισήμιση ώρες βάρκα με κουπί. Όταν φθάσαμε εκεί σ’ ένα λιμενοβραχίονα άρχισε ο ανήφορος ν’ ανέβουμε στο βουνό. Καλά, τα παραλιακά ήταν ωραία. Έβλεπε κανείς τα μοναστήρια, το ένα κατόπιν του άλλου, απ’ τη νότια πλευρά και τα θαύμαζε. Ρωτούσα όλη την ώρα: «Τί γίνεται; Πώς είναι τούτο; Ποιο είναι εκείνο;» Μού ‘λεγαν οι Γεροντάδες που ήτανε  μέσα, αλλά η παιδική περιέργεια κι η φαντασία ήταν ατελείωτη και πολλές φορές δεν μίλαγαν οι Γεροντάδες, γιατί τους είχα παρενοχλήσει: «Γιατί είναι τούτο έτσι; Πώς είναι τούτο έτσι;» Τελικά φτάσαμε στον προορισμό  μας, ανεβήκαμε επάνω, μία ώρα  ήταν ο ανήφορος. Οι μοναχοί ήταν φορτωμένοι στην πλάτη. Ιούλιος μήνας  ήτανε. Εφαινόταν από μακριά τα βράχια, που είχανε χαμόκλαδα. Σαν να έκαιγε ο τόπος. Κι εγώ, μικρός που ήμουνα, είχα γίνει μούσκεμα, καιγόμουν ολόκληρος κι όλο ρωτούσα: «Εδώ φτάσαμε;» Έλεγαν οι Γεροντάδες:

“Ἐγωιστὴς” ὁ Ἅγιος Μάρκος ὁ Εὐγενικός;

“ΕΓΩΙΣΤΗΣ” Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ; (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος)

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

.           Ἡ ἐκ μέρους τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ντὲ φάκτο ἀποδοχὴ τῆς Ὀρθόδοξης ἀντίληψης περὶ τοῦ Πρωτείου κατὰ τὴ σύναξη τῶν Προκαθημένων, τὴν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, δημιούργησε τὴν ἐντύπωση ὅτι ἔκλεισε τὸ θέμα ποὺ εἶχε ἀνοίξει ὁ Μητροπολίτης Προύσης κ. Ἐλπιδοφόρος. Ὅμως ὄχι, ὑπῆρξε συνέχεια. Ὁἀρχιμανδρίτης Παντελεήμων Μανουσάκης, ἐπίκ. Καθηγητὴς φιλοσοφίας στὸ Καθολικὸ Κολέγιο Τιμίου Σταυροῦ, στὴ Μασαχουσέτη τῶν ΗΠΑ, κολέγιο ποὺἔχουν ἱδρύσει ἰησουίτες μοναχοί, ὄχι μόνο δημοσίευσε ἄρθρο, μὲ τὸὁποῖο ὑποστηρίζει τὶς ἀπόψεις τοῦ κ. Ἐλπιδοφόρου, ἀλλὰ χαρακτηρίζει “ἐγωιστικὴ” τὴν ἄρνηση τοῦ Πρωτείου καὶ τῆς παπικῆς ἀντίληψης περὶ “Πρώτου χωρὶς ἴσον” (primus sine pares). Ἀπὸ τὶς δέκα παραπομπές του οἱὀκτὼ δὲν ὑποστηρίζουν τὴν ἐπιχειρηματολογία του, εἶναι ἁπλῶς ἀναφορὲς σὲἄρθρα του, στὸἄρθρο τοῦ κ. Ἐλπιδοφόρου καὶ μία στὴν ὕπαρξη περισσοτέρων Ὀρθοδόξων Ἐπισκόπων σὲ μία Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστικὴ περιφέρεια.

Στόν κ. Κ.Κ., πού ρωτᾶ ἄν γίνονται τελετές μαγείας μέ τόν Σταυρό.

Ἁγίου Νικολάου ΒελιμίροβιτςΜοῦ γράφετε ὅτι βλέπατε Σταυρούς ἀπό βέργες, πού ὁ λαός στό χωριό φυτεύει στούς ἀγρούς. Καί ρωτᾶτε τί «μάγια» εἶναι αὐτά μέ τούς Σταυρούς. Μπορῶ ἀμέσως νά σᾶς ἀπαντήσω, ὅτι δέν πρόκειται γιά μάγια. Ἄραγε μποροῦν νά γίνονται μάγια μέ τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ; Ὁ Σταυρός συμβολίζει τήν πραγματικότητα τῶν παθῶν τοῦ Χριστοῦ, τά ὁποῖα ὑπέφερε ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἀκριβῶς γιά νά κατασραφοῦν κάθε εἴδους μάγια καί μαντεῖες καί εἰδωλολατρεῖες. Σ᾿ αὐτό τό  Ἅγιο σημάδι δόθηκε δύναμη ἀπό ψηλά, νά καταδιώκει ὅλες τίς κακές καί ἀκάθαρτες δυνάμεις ἕως τό τέλος τῶν αἰώνων, καί νά προστατεύει τούς ἀνθρώπους ἀπ᾿ αὐτές.

Τελικά θέλουμε κάτι ἀπό τόν Χριστό ἤ θέλουμε τόν ἴδιο τόν Χριστό;

ΤΕΛΙΚΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ Η ΘΕΛΟΥΜΕ  ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ;

Επισκόπου Anthony Bloom

Ο Θεός είναι διατεθειμένος να μείνη τελείως έξω από την ζωήμας, είναι έτοιμος να το σηκώση αυτό σαν ένα σταυρό, αλλά δεν είναι καθόλου διατεθειμένος να γίνη απλώς ένα μέρος της ζωής μας.

Έτσι όταν σκεπτόμαστε την απουσία του Θεού, δεν αξίζει να ερωτήσουμε τον εαυτό μας: ποιος φταίει γι’ αυτό;

Πάντοτε αποδίδουμε την ενοχή στον Θεό, πάντοτε κατηγορούμε Εκείνον, είτε κατ’ ευθείαν, είτε μπροστά στους ανθρώπους, ότι είναι απών, ότι ποτέ δεν είναι παρών όταν Τον χρειαζόμαστε, ποτέ δεν ανταποκρίνεται οσάκις καταφεύγουμε σ’ Αυτόν.

Είναι στιγμές που είμαστε περισσότερο «ευσεβείς» και λέμε ευλαβικά: «ο Θεός δοκιμάζει την υπομονή μου, την πίστη μου, την ταπείνωσί μου». Βρίσκομε ένα σωρό τρόπους για να μεταβάλουμε την εναντίον μας κρίσι του Θεού σε έπαινό μας. Είμαστε τόσο υπομονετικοί ώστε μπορούμε να υποφέρουμε ακόμα και τον Θεό!

Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Ὑπαρξιακό θέμα οἱ γιορτές

Ὑπαρξιακό θέμα οἱ γιορτές

 

Εὐδοξία Αὐγουστίνου. Φιλόλογος - Θεολόγος 

 

Στά πλαίσια τῆς ἐπιμήκυνσης τοῦ σχολικοῦ ἔτους τό Ὑπουργεῖο Παιδείας μελετᾶ τόν περιορισμό τῶν διακοπῶν τῶν Χριστουγέννων καί τοῦ Πάσχα, τήν κατάργηση τῆς ἑορτῆς τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, τοῦ τοπικοῦ πολιούχου, τῆς Καθαρᾶς Δευτέρας καί τῶν ἐθνικῶν ἑορτῶν. 

 Κατ’ ἀρχάς ὅσον ἀφορᾶ στίς ἀργίες δέν ὑπερβαίνουμε τίς ἀντίστοιχες τῶν εὐρωπαϊκῶν χωρῶν. Τόσο ἡ διάρκεια τοῦ διδακτικοῦ ἔτους ὅσο καί ἡ διάρκεια τῶν σχολικῶν διακοπῶν συμβαδίζουν κατά μέσο ὅρο μέ αὐτόν τῶν κρατῶν τῆς Εὐρώπης (βλ. http/kemete.sch. gr). Ἀσφαλῶς οἱ λόγοι γιά τήν κατάργηση ἀργιῶν εἶναι βαθύτεροι. Μέ τόν μανδύα τῆς ἐπιμήκυνσης καλύπτεται μᾶλλον μιά ἐκκλησιομαχική καί συνάμα ἀντεθνική πολιτική πού στοχεύει στήν ἀλλοίωση τῆς ἰδιοπροσωπίας τῆς πατρίδας μας καί στήν ἀποκοπή ἀπό τίς ρίζες τῆς ἑλληνορθόδοξης παράδοσής μας. 

 Τό θέμα ὅμως τῶν ἑορτῶν εἶναι ὑπαρξιακό, καθώς ὁ ὑγιής ψυχικά ἄνθρωπος αἰσθάνεται τήν ἀνάγκη νά ἑορτάσει.

Ὅσοι βρίσκονται στήν Ἐκκλησία, πρέπει νά εἶναι ἑνωμένοι (Ἅγιος Νικόδημος).

Όσοι από σας, Χριστιανοί, πηγαίνετε στην Εκκλησία του Χριστού, φυλαχθείτε καλά να μην είσθε διαιρεμένοι και χωρισμένοι μεταξύ σας, έχοντας έχθρες και μίση και διχόνοιες, αλλά να έχετε αγάπη και ομόνοια και συμφιλίωση, όλοι να έχετε το ίδιο φρόνημα, «πάντες το εν πνέοντες», όλοι να είστε σαν ένα σώμα και ένα πνεύμα, με μία ελπίδα της κλήσεώς μας, κατά τον Απόστολο. Και ας σας παρακινεί σ’ αυτήν την πνευματική αγάπη και ένωση αυτό το όνομα της Εκκλησίας στην οποία συναθροίζεστε, επειδή Εκκλησία σημαίνει ένωση και συγκέντρωση. Και καθώς αυτή ενώνει όλους εσάς τους Χριστιανούς σωματικά σε έναν τόπο και σας δίνει ένα κοινό λόγο της διδασκαλίας, έναν άγιον άρτο, το σώμα του Κυρίου, και ένα κοινό ποτήριο του αίματος του Χριστού, έτσι παρόμοια απαιτεί αυτή από εσάς να είσθε ενωμένοι κατά το πνεύμα, το φρόνημα και την διάθεση.

«Μακάριοι οἱ κατοικοῦντες ἐν τ οἴκῳ σου, εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων αἰνέσουσί σε».

«Σύ Κύριε εἶσαι εὐεργετικός καί ἀγαθός, ἐπιεικής καί πολυέλεος πρός ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι σέ ἐπικαλοῦνται».

«Ἡ θεία αὐτή προσευχή, ἡ ἐπίκληση τοῦ Σωτήρα μας, τό Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με, εἶναι βρύση θείου ἐλέους, διότι ζητᾶμε τό ἔλεός Του. Καί ὁ Κύριος εἶναι ἐλεήμων καί σπλαχνίζεται ὅλους ἐκείνους, πού Τόν ἐπικαλοῦνται, καί ἀποδίδει γρήγορα τό δίκιο σ᾿ ὅσους φωνάζουν πρός Αὐτόν»

Ἁγίου Συμεών Θεσσαλονίκης,
Περί τῆς ἱερᾶς καί θεοποιοῦ προσευχῆς, Φιλοκαλία Ε΄, 60-61

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τετάρτης 23-04-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. ιβ΄ 1 - 11 

ιβ΄ 1 - 11

Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Α΄ 18 - 28  

Α΄ 18 - 28
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.