Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Δευτέρας 13-10-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Φιλιππησίους κεφ. α΄ 20 - 27  

α΄ 20 - 27



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Θ΄ 49 - 56 
 

Θ΄ 49 - 56 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Πνευματική ζωή σπουδές καί ἀποκατάσταση Γ.Παϊσίου.Σχολιασμός ἀπό Ἱερομόναχο Σάββα Ἁγιορείτη

Πνευματική ζωή, σπουδές καί ἀποκατάσταση Γέροντος Παϊσίου Σχολιασμός ἀπό Ἱερομόναχο Σάββα Ἁγιορείτη-Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 23-07-2010 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἱ. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης)

http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

Τό Σύμβολο τῆς Πίστεως, μέρος δ' (τελευταῖο)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

“Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα...”

Τό “ΠΙΣΤΕΥΩ” ἔχει τήν ἱστορία του. Συντάχθηκε ἀπό δύο Οἰκουμενικές Συνόδους, τήν Α΄ καί τή Β΄.

Ἡ Α΄ ἔγινε τό 325, ὅταν βασίλευε ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, στή Νίκαια τῆς Βιθυνίας. Τριακόσιοι δέκα ὀκτώ (318) ἅγιοι Πατέρες καί Διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας, Μάρτυρες καί Ὁμολογητές οἱ περισσότεροι, πού πολλά ὑπέφεραν, ὅσο διαρκοῦσαν οἱ διωγμοί, κατεδίκασαν τήν φοβερή αἵρεσι τοῦ Ἀρείου, πού ἔλεγε ὅτι κάποτε ὑπῆρχε ἐποχή, πού δέν ὑπῆρχε ὁ Χριστός, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ. Τό “Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος...¹” τό ἑρμήνευε ὡς ἀρχή χρόνου. Ἀρνιόταν δηλαδή ὁ Ἄρειος τήν Θεότητα τοῦ Χριστοῦ. Τόν θεωροῦσε κτίσμα, ὅπως κάνουν καί οἱ σημερινοί χιλιαστές, τά πνευματικά ἐγγόνια τοῦ Ἀρείου. Πρωταγωνιστῆς τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἦταν ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, διάκονος τότε τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας.

Δίψα κοσμοκρατορίας

ΔΙΨΑ ΚΟΣΜΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ

(Οι πάπες και σήμερα ίδιοι και χειρότεροι είναι. Για να πετύχουν τους σκοπούς τους, διακινούν μαύρο χρήμα. Βρίσκονται πίσω από την παγκόσμια μαφία με τα όπλα και τα ναρκωτικά που διακινούν. Είναι παιδεραστές ή φίλοι των παιδεραστών. Για να υποδουλώσουν την ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ συνεταιρίστηκαν με τους οικουμενιστάς επισκόπους, οι οποίοι παραδίδουν το ορθόδοξο ποίμνιο στα νύχια και στα δόντια των αιρετικών!).

Συνέχεια του βιβλίου «ΠΑΠΙΚΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ» του π. Χριστοφόρου Καλύβα, σελ. 24-25, έκδοση 1964

…Καὶ ἐνῷ ἡ παπωσύνη ὠργίαζε ἔτσι στη Δύση, ἀνέβαζε καὶ κατέβαζε τοὺς βασιλεῖς και αὐτοκράτορες, μὴ αποδίδουσα τὰ τοῦ Καίσαρος τῷ Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ, κατεχόμενη ἀπὸ δίψα κοσμοκρατορίας καὶ μιμούμενη κατὰ πάντα τοὺς κοσμικοὺς ἄρχοντες, δὲν περιώρισε την ἀντιχριστιανικὴ της δρᾶσι ἐκεῖ. Ἐκπληκτικὸν ἧτο καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ εἶναι, τὸ ὄνειρο τῆς παγκόσμιας κοσμικῆς καὶ πνευματικῆς κυριαρχίας του. Ἀπὸ τὴν ταινία ποὺ προβάλεται συνεχῶς κάθε μέρα καὶ κάθε νύκτα στὰ μάτια του πάπα δεν ὑπάρχει ἄλλο θέμα ἀπὸ τὸ πῶς νὰ ὑποτάξῃ μὲ ὁποιονδήποτε τρόπο καὶ μέσον ὅλο τὸν κόσμο.

«Πρόσεχε ἐν πᾶσι, ὁ λόγος νά ἐξέρχεται μέ τό μέλι, ἡ χείρ νά ἅπτεται τῆς ἀδελφῆς μέ τό βαμβάκι,... ἵνα μή γίνη τραχύτης, διότι κωλύει τήν Χάριν τοῦ Θεοῦ».

Διδαχές τῆς ἀείμνηστης Γερόντισσας Μακρίνας

Ἰούνιος τοῦ 1984

Μόλις καταλαβαίνουμε τό λάθος μας, ἀμέσως νά λέμε: «εὐλόγησον, συγχωρέστε με». Ἔγινε μία συζήτησι μέ μιά ἀδελφή πού λυπήσαμε, ἀμέσως «εὐλόγησον, συγχώρεσέ με, σέ λύπησα, ἔφταιξα, ἥμαρτον». Τό «εὐλόγησον», νά ἐκφράζεται μέ εἰλικρινῆ ἀγάπη.

Ὅταν ἀντιληφθῆς ὅτι μία ἀδελφή ἔκανε κάτι, σκέπασέ το. Καί ἄν πῆς κάτι, νά γίνη μέ καλό τρόπο, μέ καλή συμπεριφορά. Ἡ μικρή ἀδελφή νά φυλάη τόν σεβασμό στήν μεγάλη καί ἡ μεγάλη στήν μικρή. Καί ἔτσι θά περάσουμε μιά κατά Θεόν ζωή, εὐλογημένη καί χριστιανική, μέ πολλή Χάρι Θεοῦ στήν ψυχή μας καί θά πολιτευώμαστε ὡς γνήσιες μοναχές, ὡς Ἄγγελοι.

Λές: «ἐκείνη μ᾿ ἐφταιξε».

Ναί, σ᾿ ἔφταιξε, θά σοῦ περάση. Ὁ Θεός ἐπέτρεψε νά σοῦ φταίξη.

Σ᾿ ἔφταιξε ἀδελφή; «Νἆναι εὐλογημένο».

Σοῦ εἶπε ἐκεῖνο; Μή τῆς μιλᾶς μέ κακή συμπεριφορά.

Σοῦ ἔρχεται ὁ θυμός; Δάγκωσε τήν γλῶσσα σου.

Γέροντας Ἐφραίμ Κατουνακιώτης:Νά τί κάνει ἡ παρακοή!

Εις την Αγία Άννα, ζούσε ένας Γέροντας με τον υποτακτικό του, ο οποίος έκανε συχνά παρακοές. Ήτανε παραμονή μιας εορτής της Παναγίας. «Γέροντα», λέει ο υποτακτικός, «θά πάω να ψαρέψω κανένα ψάρι, διότι της Παναγίας εορτή είναι αύριο. Τί θα φάμε;» «Παιδί μου», του λέει ο Γέροντας, «εδώ οι γείτονες μας ψαράδες είναι. Ώρες ψάρευαν και δεν πιάσανε ψάρια. Αν ήθελε η Παναγία να τρώγαμε ψάρια, θα έπιαναν, θα έφερναν και σε μας. Να μην πάς για ψάρεμα». «Όχι, Γέροντα», ξαναλέει ο υποτακτικός, «εγώ θα πάω να ψαρέψω». «Μην πηγαίνεις», επαναλαμβάνει ο Γέροντας. «Όχι, θα πάω», λέει ο υποτακτικός και φεύγει…

Βαρλααμισμός

Βαρλααμισμός

 

τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

 

Ὁ βαρλααμισμός εἶναι ἕνα συγκεκριμένο ρεῦμα, τό ὁποῖο προηγήθηκε τοῦ Βαρλαάμ καί ἀκολούθησε μετά ἀπό αὐτόν. Στήν πραγματικότητα εἶναι ἡ θεωρία καί ἡ πράξη τοῦ σχολαστικισμοῦ, πού ἀναπτύχθηκε ἀπό τόν 11ο αἰώνα στόν δυτικό χῶρο καί ἀπέβη ἡ κύρια ἔκφραση τῆς λατινικῆς θεολογίας. Γιά πρώτη φορά οἱ ὀρθόδοξοι ἀνατολικοί γνώρισαν τήν κίνηση αὐτή στό πρόσωπο τοῦ Βαρλαάμ. Ἡ πλειονότητα ἀπό αὐτούς, μέ ὑπέρμαχο τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, τόν ἀντιμετώπισαν ἐπιτυχῶς, μερικοί δέ ἄλλοι ἐπηρεάσθηκαν ἀπό μερικές ἀπόψεις του. 

Ἐπειδή δέν θέλω νά ἀδικήσω πρόσωπα καί νοοτροπίες, γι' αὐτό θά ἐπιχειρήσω μιά εὐρύτερη ἀνάλυση γιά τό ποιές ἦταν οἱ ἀπόψεις τοῦ Βαρλαάμ, οἱ ὁποῖες κατά διαφόρους τρόπους ἐπηρέασαν καί ἐπηρεάζουν μερικούς σύγχρονους φιλοσοφοῦντες θεολόγους, οἱ ὁποῖοι χαρακτηρίζονται βαρλααμίτες ἤ βαρλααμιστές. Τόν ὅρο βαρλααμίτες τόν χρησιμοποίησε πρῶτος ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς γιά νά χαρακτηρίση τούς ὀπαδούς τοῦ Βαρλαάμ, μεταξύ τῶν ὁποίων ἦταν και ὁ Γρηγόριος Ἀκίνδυνος. 

Ἐπιστολή - ἀπάντηση Μητροπολίτου Ἡλείας Γερμανοῦ, σέ ἀπορία γιά τήν θεία κοινωνία παιδιῶν καί ἑτεροδόξων

Αγαπητέ μου συμπατριώτη κ. Σ...,

Έλαβα το ηλεκτρονικό μήνυμά σου και εχάρηκα , αλλά και ελυπήθηκα πολύ.

1. Εχάρηκα, γιατί ο αιδ. Νικόλαος Σωτηρόπουλος, εφημέριος Καρδαμά, με την Ορθόδοξη χριστιανική συμπεριφορά του, έδειξε ότι δεν είναι «τυπολάτρης», ως εσύ τον κατηγορείς στο ηλεκτρονικό σου μήνυμα, αλλ’ ότι γνωρίζει καλά τα ορθόδοξα ιερατικά του καθήκοντα και έχει την δύναμι να τα εφαρμόζη.

Ο π. Νικόλαος ορθώς έπραξε και δεν εκοινώνησε τα παιδιά του αδελφού σου, ηλικίας 20 μηνών και 4 ετών αντίστοιχα.

Πρώτον μεν, διότι δεν ήσαν τελείως νηστικά, ως ορίζουν οι κανόνες της Εκκλησίας μας.

Δεύτερον δε, και κυρίως, διότι δεν ανήκουν εις την Ορθόδοξον Εκκλησία, αλλ’ ως εσύ ομολογείς «σε χριστιανική Λουθηριανή Εκκλησία», με την οποίαν όμως η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει μυστηριακή κοινωνία. Δια το θέμα τούτο μάλιστα έχω αποστείλει πρόσφατα στους ιερείς μας σχετικήν Εγκύκλιόν μου ( Αριθμ. Πρωτ. 1457/20-3-2014). Σου την στέλνω.

Ἁλυσόδετος στή Μεσοποταμία,ΚΕΦ. Δ΄ μέρος ε΄ (τελευταῖο)

ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΠΑΥΛΟΣ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

Εἶτε τόν πῆγαν διά ξηρᾶς διασχίζοντας ὁλόκληρη τή Μ. Ἀσία ἀπό Βορρᾶ ὡς Νότο, εἴτε τόν ἐπιβίβασαν ἁλυσόδετο σέ κάποιο καράβι ἀπό αὐτά πού μετέφεραν ἐμπορεύματα ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη στά λιμάνια τῆς νοτιοανατολικῆς Μ. Ἀσίας, καί στίς δύο περιπτώσεις μπορεῖ ν᾿ ἀναλογιστῆ κανείς τί ὑπέρφερε ὁ ἅγιος τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Μέγας Κυρηναῖος ὅμως ἦταν συνέχεια κοντά του καί τοῦ χάριζε τίς μυστικές θεῖες παρηγορίες Του. Τοῦ ἁπάλυνε τόν κόπο καί τόν πόνο τῆς ἀδύναμης σάρκας καί τῆς εὐαίσθητης ἀνθρώπινης ψυχῆς του.

Δέν γνωρίζουμε σέ ποιά περιοχή ἤ σέ ποιά πόλη τῆς Μεσοποταμίας ἐξορίστηκε. Ἴσως στήν Μαρτυρούπολη ἤ στήν Νίσιβη. Τό πιθανότερο εἶναι νά φυλακίστηκε σέ κάποιο ἀπό τά σαράντα ἰσχυρά κάστρα πού εἶχαν χτίσει οἱ Βυζαντινοί στήν ἀκριτική αὐτή περιοχή στό νοτιοανατολικό τμῆμα τῆς Βυζαντινῆς ἐπικράτειας. Ἀπό τόν φόβο τῶν Περσῶν εἶχαν ὀχυρώσει πολύ καλά τήν χώρα.

Λόγος Ἐγκωμιαστικός στήν Ἁγ. Μάρτυρα Πελαγία (Ἅγ. Ἰωάννης Χρυσόστομος)

Ας είναι ευλογητός ο Θεός· διότι και γυναίκες πλέον περιπαί­ζουν το θάνατο, και κόρες τον περιγελούν, και παρθένες, και μά­λιστα πολύ νέες και που δεν γνώρισαν γάμο, σκιρτούν επάνω στα ίδια τα κεντριά του άδη χωρίς να παθαίνουν τίποτε το φοβερό. Όλα αυτά λοιπόν τα αγαθά μάς δόθηκαν εξαιτίας του Χριστού που γεν­νήθηκε από Παρθένο· διότι μετά τους μακάριους εκείνους ανυπό­φορους πόνους και την φρικωδέστατη γέννηση ατόνησαν τα νεύρα του θανάτου, παρέλυσε η δύναμη του διαβόλου, και όχι μόνο στους άνδρες πλέον, αλλά και στις γυναίκες έγινε ευκαταφρόνητος, και όχι μόνο στις γυναίκες, αλλά και στις κόρες.

Σκοπὸς τῆς ζωῆς μας εἶναι νὰ ἀποκτήσουμε τὸ Ἅγιον Πνεῦμα.Ἅγιος Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ

Ἡ ἐλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός, σκέπη μου τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, Τριὰς ἁγία, δόξα σοι.

 Ἅγιος Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ

Λοιπόν σου λέγω πὼς ἡ προσευχή, ἡ νηστεία, οἱ ἀγρυπνίες καὶ κάθε ἄλλο χριστιανικὸ ἔργο εἶναι πολὺ καλά. Ἀλλὰ ὁ σκοπὸς τῆς ζωῆς μας δὲν εἶναι νὰ κάνουμε μοναχὰ αὐτὰ τὰ ἔργα, ἐπειδὴ αὐτὰ εἶναι τὰ μέσα ποὺ χρειάζονται γιὰ νὰ φθάσουμε στὸ σκοπὸ τῆς χριστιανικῆς ζωῆς.

Ὁ ἀληθινὸς προορισμὸς τοῦ χριστιανοῦ εἶναι νὰ ἀποκτήσουμε τὸ Ἅγιον Πνεῦμα. Γνώριζε πὼς κανένα καλὸ ἔργο δὲν φέρνει τοὺς καρποὺς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἂν δὲν γίνεται γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Σκοπὸς τῆς ζωῆς μας εἶναι μοναχὰ ἡ ἀπόκτηση τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος».

Κυριακὴ Δ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 8,4-15), Ὑπομονή

ΥΠΟΜΟΝΗ

«…Καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ» (Λουκ. 8,15)

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶναι ἑορτή. Ἑορτάζουν οἱ διδάσκαλοι καὶ πατέρες τῆς Ἑβδόμης (Ζ΄) Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Σχετικὸ εἶναι καὶ τὸ εὐαγγέλιο. εἶναι μία παραβολὴ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁμιλεῖ περὶ σπορέως· διότι σπορεῖς ἦταν καὶ οἱ πατέρες.
Ὁ γεωργὸς σπέρνει σπόρο, οἱ πατέρες ἔσπειραν τὴ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ. Ὁ γεωργὸς σπέρνει στὰ χωράφια, οἱ πατέρες ἔσπειραν στὶς καρδιές. Καὶ πῶς ἔσπειραν; Μὲ δάκρυα, μὲ θαύματα, μὲ βίον ἅγιον, μὲ τὸ αἷμα των. Αὐτὰ τὰ τέσσερα δὲν τὰ ἔχουμε σήμερα οἱ ἱεροκήρυκες· γι᾿ αὐτὸ δὲν καρποφορεῖ ὁ λόγος μας. Ὁ σπόρος ὅμως τῶν πατέρων καρποφόρησε. Ἔβγαλε κρίνα καὶ ῥόδα εὐώδη καὶ ἀμάραντα. Βγῆκαν ἅγιοι καὶ μάρτυρες. Ἔτσι ἔγινε τὸ ὡραῖο περιβόλι, ἡ ἁγία Ὀρθοδοξία μας.

Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καλύτερο ἀπό τό δικό μας

Αγίου Νείλου του Ασκητή

Πολλές φορές ζήτησα με την προσευχή από το Θεό, να μου γίνει κάτι που το νόμιζα καλό, και επέμενα παράλογα να το ζητώ βιάζοντας το θέλημα του Θεού, και δεν Τον άφηνα να οικονομήσει Εκείνος ό,τι γνωρίζει ως συμφέρον δικό μου. 

12 Οκτωβρίου Συναξαριστής. Των Αγίων Πρόβου, Ταράχου και Ανδρονίκου, Δομνίνης, Αναστασίας Παρθένου, των Αγίων 70 Παρθένων, Θεοδότου Επισκόπου, Μαλφεθάς, Ανθίας, Ιουβεντίνου και Μαξίμου, Ιάσωνος Επισκόπου, Ανδρομάχου και Διοδόρου, Συμεών Θεολόγου, Θεοσεβίου, Σύναξις των εν Αθήναις Αγίων, των 12 εκ των 300 Αλαμανών Αγίων, Επικτήτου, Wilfrid τῆς Ὑόρκης

Ὁ Ὅσιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος

Βλέπε βιογραφικό του σημείωμα τὴν 12η Μαρτίου.
Ἡ μνήμη του μετατίθεται ἐδῶ, διότι τὴν 12η Μαρτίου συμπίπτει μὲ τὶς ἡμέρες της Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείαν ἔλλαμψιν, Συμεὼν Πάτερ, εἰσδεξάμενος, ἐν τῇ ψυχῇ σου, φωστὴρ ἐν κόσμῳ ἐδείχθης λαμπρότατος, διασκεδάζων αὐτοῦ τὴν σκοτόμαιναν, καὶ πάντας πείθων ζητεῖν, ἣν ἀπώλεσαν, χάριν Πνεύματος. Αὐτὸ ἐκτενῶς ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Τῷ φωτὶ λαμπόμενος, τῷ τρισηλίῳ θεόφρον, θεολόγος γέγονας, τῆς Ὑπερθέου Τριάδος· ἄνωθεν, σοφίαν λόγων καταπλουτήσας, ἔβλυσας, θεοσοφίας ἔνθεα ῥεῖθρα, ἐξ ὧν πίνοντες βοῶμεν· χαίροις τρισμάκαρ Συμεὼν Ὅσιε.