Ἡ στάση τοῦ Ἁγίου Σιλουανοῦ ἀπέναντι σ’ ὅποιον διαφωνοῦσε μαζί του

π. Σωφρόνιος Σαχάρωφ

Είναι αδύνατο ν’ αποσιωπήσουμε ένα αξιόλογο διακριτικό του χαρακτήρα του Γέροντα: τη στάση του απέναντι σ’ όποιον διαφωνούσε μαζί του. Επιθυμούσε ειλικρινώς και βαθειά να καταλάβει ένα τέτοιον άνθρωπο όσο μπορούσε καλύτερα και να μην προσβάλει ό,τι είναι ιερό γι’ αυτόν.
Ξέρουμε τη συνομιλία του Γέροντα με έναν αρχιμανδρίτη, που ασχολείτο με το ιεραποστολικό έργο μεταξύ των ετεροδόξων. Ο αρχιμανδρίτης αυτός σεβόταν πολύ τον Γέροντα, κι όταν επισκεπτόταν το Άγιον Όρος, ερχόταν επανειλημμένως να συνομιλήσει μαζί του. Ο Γέροντας τον ρώτησε πώς κηρύττει. Ο αρχιμανδρίτης, νέος και άπειρος ακόμη, με υπερβολικές μάλλον χειρονομίες, απάντησε νευρικά:

Ὁ δράκος τῆς Ἀποκαλύψεως σφυρίζει καί ξαπλώνει τούς πλοκάμους του καί περισφίγγει τη γῆ

  ΟΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ ΤΟΥ

Τὸ θηρίον μὲ τοὺς ὀπαδούς του θὰ πολεμήση «τοὺς τηροῦνται τἀς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶ ἔχοντες τὴν μαρτυρίαν τοῦ Ἰησοῦ». Ἀλλʼ οἱ πιστοὶ ὅσον ὀλίγοι καὶ ἐὰν εἶναι θὰ νικήσουν τὸ θηρίον.

Ἀγαπητοί μας ἀναγνῶσται! Ζoῦμε ἀναμφισβήτως εἰς πονηρὰς ἡμέρας, εἰς ἡμέρας Ἀποκαλύψεως! Ποιός δὲν τὸ αἰσθάνεται; Ἡ ἁμαρτία καλπάζει. Ὁ ὄφις, ὁ πύρρινος δράκος τῆς Ἀποκαλύψεως σφυρίζει, ἐξαπλώνει τοὺς πλοκάμους του παντοῦ καὶ περισφίγγει τὴν ὑδρόγειο σφαίρα. Τὰ θύματά του ἀναρίθμητα. Ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι λόγω μορφώσεως καὶ ἀποστολῆς θὰ ἔπρεπε νὰ εἶνε ἀμείλικτοι ἐχθροὶ τοῦ δράκοντος, συμμαχοῦν μ᾽αὐτόν. Μόνον συμμαχοῦν; Ἀστέρες αὐτοὶ (*) δένονται εἰς τὴν οὐρὰν τοῦ θηρίου ὡς εὐτελῆ τεμάχια λευκοσιδήρου καὶ μὲ τὸ ὄνομά των κάμνουν θόρυβο πολύ, γίνονται τὰ ἄθλια μεγάφωνα, οἱ συνήγοροι καὶ οἱ ἐγκωμιασταὶ τῶν ποικίλων ἐγκλημάτων, τὰ ὁποῖα ἐγκατασπείρει ὁ πυρρινος δράκων εἰς ὅλα τὰ σημεῖα τῆς οἰκουμένης.

Παπα-Χαράλαμπος Διονυσιάτης, ὁ “νέος ἐλεήμων”.

Από τις πολλές αρετές που κοσμούσαν την απλή και καθαρή ψυχή του Ηγουμένου παπα-Χαραλάμπους Διονυσιάτου, ξεχώριζε η ελεημοσύνη. Δεν είχε όρια. Τα έδινε όλα. Κανείς δεν έφευγε με άδεια χέρια. Καμμία άλλη αρετή δεν εξομοιώνει τόσο τον άνθρωπο με τον Θεό, όσο η ελεημοσύνη, κατά τον άγιο Χρυσόστομο. Και τον Γέροντα παπα-Χαράλαμπο που είχε την αρετή της ελεημοσύνης, τον συγχωρούν όσοι ευεργετήθηκαν απ’ αυτόν, και φυσικά και ο ίδιος ελεήθηκε από τον Θεό. Αιωνία η μνήμη του π. Χαραλάμπους του ελεήμονος. Μερικά περιστατικά θα δείξουν το μέγεθος της ελεημοσύνης του, που στην εποχή του δεν είχε τον όμοιό του. Θα του άξιζε να χαρακτηρίζεται “νέος ελεήμων”, σαν τον άγιο Ιωάννη τον Ελεήμονα.

Όταν εγκαταστάθηκε στο Κελλί Μπουραζέρι με την συνοδεία του οι προκάτοχοί του Ρώσσοι του άφησαν κληρονομιά αρκετές λίρες. Ο παπα-Χαράλαμπος. επειδή αυτές δεν τις απέκτησε με τον ιδρώτα του, τις πήρε και τις μοίρασε στα Μοναστήρια.

Μητροπολίτης Κονίτσης Ἀνδρέας: « Γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, ἡ Ἀλβανία ἔδειξε τὸ ἀληθινὸ πρόσωπό της...»

 

 Ἀριθ. Πρωτ. 78

 Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 16ῃ Ὀκτωβρίου 2014

ΔΕΛΤΙΟ   ΤΥΠΟΥ

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης κύριος ΑΝΔΡΕΑΣ ἔκανε τίς ἀκόλουθες δηλώσεις :

« Γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, ἡ Ἀλβανία ἔδειξε τὸ ἀληθινὸ πρόσωπό της. Τὴν περασμένη Τρίτη (14.10.2014) τὸ βράδυ, στὸν ἀγῶνα γιὰ τὸ Euro 2016, ποὺ ἔγινε στὸ Βελιγράδι, σημειώθηκαν σοβαρὰ ἐπεισόδια μεταξὺ τῶν ποδοσφαιρικῶν ὁμάδων τῶν δύο χωρῶν. Γιατὶ στὸ 42ο λεπτὸ τοῦ ἀγῶνα, ἕνα μικρὸ τηλεκατευθυνόμενο ἀεροπλάνο ἔκανε τὴν ἐμφάνισή του πάνω ἀπὸ τὸν ἀγωνιστικὸ χῶρο, μεταφέροντας τὴν ἀλβανικὴ σημαία καὶ τὸν χάρτη τῆς «Μεγάλης Ἀλβανίας» !
Ὅμως, πέρα ἀπὸ τὴν σύρραξη ποὺ ἔγινε στὸ σερβικὸ γήπεδο, ἀλβανοὶ ἐθνικιστὲς ἐπετέθηκαν στὸ Ἑλληνόψυχο χωριὸ ΔΕΡΒΙΤΣΑΝΗ. Προερχόμενοι ἀπὸ τὸ γειτονικὸ Λαζαράτι, γνωστὸ ἀπὸ τὶς ἐκτεταμένες φυτεῖες χασίς, ποὺ καλλιεργοῦν καὶ διακινοῦν κυρίως στὴν Ἑλλάδα, καὶ φωνάζοντας συνθήματα ὅπως «θὰ σᾶς κάψουμε, χριστιανοί», προπηλάκισαν πολλοὺς Βορειοηπειρῶτες καὶ ἔκαψαν αὐτοκίνητά τους !

Τὸ χειρότερο, ὅμως, ἦταν ὅτι χιλιάδες ἀλβανοὶ ὑποδέχθηκαν τὴν ὁμάδα τους στὰ Τίρανα μὲ τιμὲς ... ἡρώων, ἐνῷ ὁ πρωθυπουργὸς Ἔντι Ράμα συγχάρηκε τοὺς ἀλβανοὺς ποδοσφαιριστές, γιὰ τὴν τιμὴ ποὺ ἔδωσαν στὴν Χώρα τους !

Βρισκόσουν στόν ἀέρα γιατί σέ κρατοῦσαν θείοι ἄγγελοι-Λειτουργικά βιώματα

«ΒΡΙΣΚΟΣΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΚΡΑΤΟΥΣΑΝ ΘΕΙΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ» - ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΒΙΩΜΑΤΑ

Ο Ιερομόναχος Ιωακείμ Σπετσιέρης (1858-1943) διηγείται τις ακόλουθες εμπειρίες του από την περίοδο της παραμονής του στη μονή του αγίου Σάββα, στα .Ιεροσόλυμα : Την τέταρτη Κυριακή της μεγάλης σαρακοστής του 1888 λειτουργούσε στο καθολικό ο ιερομόναχος Γερμανός. Ήταν τύπος αληθινού μοναχού, απλός, άκακος, απονήρευτος, μειλίχιος και ταπεινός. Μετά τη μεγάλη είσοδο, όταν βγήκε στην ωραία πύλη για να ευλογήσει το εκκλησίασμα, μου φάνηκε το πρόσωπό του σαν μια πύρινη Φλόγα.

Τί έπαθε ο παπα-Γερμανός ; ρώτησα τον π. Κύριλλο, νομίζοντας ότι κάτι δυσάρεστο του συνέβη.

Ἀτόπημα μέγα ἡ λειτουργία τμήματος τῆς Θεολογικῆς σχολῆς, πού θά διδάσκει ὅτι ὁ Χριστός δέν εἶναι Θεός

Του   Β. Χαραλάμπους,  θεολόγου

___________________

Η λειτουργία Τμήματος Ισλαμικών σπουδών στα πλαίσια της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, είναι παντελώς απαράδεκτη. Κατάφεραν για επιστημονικούς δήθεν λόγους, όπως ισχυρίστηκαν, να διδάσκεται μια δαιμονιώδης πλάνη στα πλαίσια της Θεολογικής Σχολής.  Λίγο έλειψε να μας πουν ότι έγινε μεγάλη χαρά στον ουρανό, για την «ιστορική» τους απόφαση.    Κάποιοι αμφισβήτησαν το γεγονός ότι η απόφαση της πλειοψηφίας των καθηγητών της Θεολογικής Σχολής είναι ιστορική.  Λησμόνησαν φαίνεται ότι η ιστορία έχει και χρυσές σελίδες αλλά και μελανές.

 Δεν είναι παράλογη τούτη η συνύπαρξη; 

ΠΕΡΙ ΦΙΛΑΡΓΥΡΙΑΣ_ΤΑ ΔΥΟ ΕΙΔΗ ΤΗΣ_MP3_ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΡΗΣΕΙΣ_Η ΦΙΛΑΡΓΥΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΙΑ

Π. Σάββας 2010-08-08_ΠΕΡΙ ΦΙΛΑΡΓΥΡΙΑΣ_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 08-08-2010 στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἱ. Ν. Ἁγ. Κωνσταντίνου καί Ἑλένης Ἱπποδρομίου, Θεσσαλονίκη.

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΡΗΣΕΙΣ

Ἀββᾶς῾Ησαΐας
ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΑΝ κάποτε
- Τί εἶναι φιλαργυρία;
Καὶ ἀποκρίθηκε
- Τὸ νὰ μὴν πιστεύεις στὸν Θεό, ὅτι αὐτὸς σὲ φροντίζει, τὸ νὰ χάσεις τὴν ἐλπίδα σου γιὰ τὶς ἐπαγγελίες Του καὶ νὰ ἀγαπᾶς τὴν ἐπέκτασή σου στὸν κόσμο αὐτό.

Ταξίδι πρός τή Δύση, κεφ. στ' μέρος β΄ (τελευταῖο)

ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΠΑΥΛΟΣ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

Ὁ Βασιλιάς Κώνστας ἐκεῖνον τόν καιρό βρισκόταν στά Τρέβηρα¹, ὁπότε οἱ δύο ἐξόριστοι Πατριάρχες ὕστερα ἀπό ὀλιγοήμερη ἀνάπαυση κατευθύνθηκαν μαζί πρός Βορρᾶ, γιά νά τόν συναντήσουν.

Οἱ δύο ἀκατάβλητοι ὑπέρμαχοι τῆς Ἀληθείας ἀνεβασμένοι στ᾿ ἄλογά τους ταξίδευαν πλάϊ-πλάϊ συζητώντας τά κοινά τους προβλήματα καί τίς μέριμνες τῆς χειμαζομένης Ἐκκλησίας.

Ὁ Ἀθανάσιος λευκασμένος πλέον ἀλλά μέ βλέμμα ἀετίσιο καί ζωηρό καί ὁ Παῦλος δίπλα μέ τήν ὁσιακή μορφή καί τόν ἤρεμο ἀλλά ἀκατάβλητο ἀγωνιστικό δυναμισμό. Παρ᾿ ὅλη τήν ταλαιπωρία καί τήν πίκρα τῆς ἐξορίας τά πρόσωπά τους ἦσαν ἱλαρά καί φωτεινά.

Τά Τρέβηρα, ὅπου διέμενε ὁ αὐτοκράτορας Κώνστας, ἦσαν ἕδρα τῆς βασιλικῆς αὐλῆς καί τῆς πολιτικῆς διοικήσεως ἀλλά καί τῆς πνευματικῆς ἐξουσίας. Ἀπό τόν ἡγεμόνα αὐτόν ἀλλά καί ἀπό τόν Μ. Κωνσταντίνο προηγουμένως ἡ πόλη στολίστηκε μέ θαυμάσια οἰκοδομήματα.

Δὲν κερδίζεις μὲ τὸ ἄγριο

 

Ἕνας φίλος δέχθηκε, ὅπως μου ἐκμυστηρεύθηκε, τὴν σκληρὴ συμπεριφορὰ ἐκ μέρους ἀνθρώπων αὐστηρῶν ἀρχῶν, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἐξουθενωθεῖ καὶ νὰ παρεξηγηθεῖ τελείως, ὡς πρὸς τὸν χαρακτήρα του. Ὁ Γέροντας τὸν ἀνέπαυσε, διότι ἔβαλε τὰ πράγματα στὴ θέση τους, πραγματοποιώντας πετυχημένη ψυχικὴ ἀκτινογραφία του. Τοῦ εἶπε: «Εἶσαι καλός, εὐαίσθητος, ἥσυχος· εἶσαι πρόβατο τοῦ Θεοῦ, Ἀλλά, ὅταν σὲ πάρουν μὲ τὸ ἄγριο, μαζεύεσαι, ἀντιδρᾶς ἐσωτερικά, καὶ τότε εἶναι ποὺ σὲ παρεξηγοῦν πολὺ καὶ δὲν σὲ καταλαβαίνουν. Ὅταν ὅμως σὲ πάρουν μὲ τὸ καλό, φανερώνεις ἀπὸ μέσα σου τέτοια καλὰ πράγματα, ποὺ κάνεις τοὺς ἄλλους νὰ ξαφνιάζονται.

Δάκρυσε ἡ εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Τσάρου Νικολάου

Θά ἀποφύγουν οἱ Χριστιανόί τά ἔσχατα γεγονότα

ΘΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΝ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ  

ΤΑ  ΕΣΧΑΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ;

                                                   

ΕΙΝΑΙ συνείδηση πλέον της  Εκκλησίας(ως σώματος όλων των πιστών κι όχι ως μεμονομένου σώματος κάποιων διοικητικών γραφειοκρατικών μονάδων )

των εσχάτων στα οποία ζούμε ,όπως αποτυπώνεται και στην λειτουργική  ζωή της Εκκλησίας μας, αποκαλούμενοι όλοι  οι νεώτερι Ἅγιοι ως έσχατοι Άγιοι.

Και όπως μας βεβαιώνει  ο Κύριός μας :

Καὶ ἔσται …ἐπὶ τῆς γῆς συνοχὴ ἐθνῶν ἐν ἀπορίᾳ

ἠχούσης θαλάσσης καὶ σάλου,

ἀποψυχόντων ἀνθρώπων ἀπὸ φόβου καὶ προσδοκίας

τῶν ἐπερχομένων τῇ οἰκουμένῃ·.(Λουκ.κα΄25-26)

 Δηλαδή, στα έσχατα της ιστορίας ανάμεσα στα άλλα θα υπάρξει τεράστια στεναχώρια , αμηχανία και φόβος στα κράτη για το μέλλον,όπως και θόρυβοι από την κίνηση των κυμάτων (Βλ.Τσουνάμια και άλλες φυσικές καταστροφές) ενώ οι άνθρωποι θα γίνονται ως νεκροί (κατάθλιψη κ.α) από τον φόβο και την απελπισία τους για το μέλλον της οικουμένης.

 Όμως ο γλυκύς Χριστός δεν αφήνει έτσι απροστάτευτα

 τα παιδιά του και συνάμα μας συμβουλεύει:

Τί σκουφί εἶναι, αὐτό, Γέροντα;

Ο Γέροντας είχε βγει έξω τη διακαινήσιμο εβδομάδα* πάνε πολλά χρόνια.
Είπε ο γερο-Ιωσήφ εις τη Γερόντισσα Ευπραξία και τις άλλες αδελφές: «Βρήκα ένα παπαδάκι καλό» (για μένα έλεγε). Συνεννοήθηκε η Γερόντισσα με τις άλλες, και μου πλέξανε ένα σκουφάκι.
Όταν ήρθε ο γερο-Ιωσήφ, πήγε εις τις αλυκές δεν ανέβηκε επάνω εις το σπίτι. Κατεβήκαμε όλοι κάτω. Λέει ο Γέροντας: