Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Δευτέρας 01-12-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τιμόθεον Α΄ κεφ. α΄ 1 - 7 

α΄ 1 - 7



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ιθ΄ 37 - 44

Ιθ΄ 37 - 44 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

To be truly rich we must learn to have need of nothing…St. John Chrysostom Archbishop of Constantinople

St. John Chrysostom Archbishop of Constantinople

on November 13

The mouth of a just man distils wisdom; the lips of men know graces. The mouth of the wise meditates wisdom;

…There is the wondrous vision which St. Cyril of Alexandia saw:

The uncle of the Patriarch of Alexandria Theophilos had St. Chrysostom as his enemy…Once he saw the Lady Theotokos together with St. Chrysostom, speaking together in an all-radiant and most-beautiful place. Beholding them, however, he desired to, and asked to go near them, but the divine Chrysostom rebuked them and hindered him.

Ἡ ὀδύνη, ἀρνητική ὅψη τῆς ἡδονῆς.Ἀρχιμ. Εὐσέβιου Βίττη

Η οδύνη, όπως και η ηδονή, είναι επείσακτη στην ανθρώπινη φύση. Αν ήταν η ηδονή, η οδύνη, ο φόβος, η λύπη, η επιθυμία κ.λπ. στοιχεία απαραίτητα για την ύπαρξη, θα της είχαν δοθεί από την πρώτη της καταβολή, όπως μας βεβαιώνουν οι Πατέρες. Όλα αυτά τα στοιχεία είναι μεταπτωτικά. Η οδύνη, που θα εξετάσουμε τώρα, αποτελεί την πιο μεγάλη αρνητική συνέπεια της ηδονής. Είναι ο αντίποδάς της. Κάθε οδύνη και πόνος έχουν ως αιτία τους κάποια ηδονή που προηγήθηκε πρακτικά. Και αποτελούν -εκπλήρωση χρέους που ξεπληρώνεται αιτιωδώς από τον άνθρωπο.Ο φυσικός πόνος ακολουθεί την παραφυσική ηδονή. Μια προχώρηση σε βάθος οδηγεί στη διαπίστωση ότι κατά βάσιν ο άνθρωπος γεννιέται με προηγούμενό του το νόμο της αναίτιας ηδονής (ο της ηδονής νόμος αναιτίως προκαθηγήσατο της γενέσεως). Η φυσική δηλαδή ηδονή έχει μέσα της κάτι που δεν είναι σωστό και δίκαιο. Δεν αποτελεί καρπό μόχθου και κόπου, αλλά προκαταβολική κτήση αυτού που θα 'πρεπε να επακολούθηση σε δίκαια καταβεβλημένο μόχθο και προσπάθεια. Αυτά διδάσκει ο άγιος Μάξιμος.

Ὑπομονή τό μυστικό τῆς ἁγιότητας.

ΥΠΟΜΟΝΗ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ

Υπομονή. Πρόκειται για μια μεγάλη αρετή.

Είναι το μυστικό της αγιότητας.

Είναι γλυκιά και γενναία αρετή.

Είναι το κλειδί για όλες τις κλειδαριές.

Είναι το φάρμακο για όλες τις αρρώστιες.

Είναι η σταθερή αντιμετώπιση όλων των αντιξοοτήτων της ζωής.

Τί σημαίνει υπομονή; - Υπομονή σημαίνει την ολόψυχη υποταγή στο θείο θέλημα. Δηλ. Μένω κάτω από το άγιο θέλημα και την όποια απόφαση του Θεού και περιμένω την έκβαση του πειρασμού και της δοκιμασίας επιμένοντας εν τω μεταξύ στην προσευχή.

Υπομένω σημαίνει: μένω υπό, επιμένω, αναμένω, παραμένω σιωπηλά και προσδοκώ το θείο θέλημα, ξέροντας ότι παν ό,τι πράττει ο Θεός το κάνει από αγάπη και για το πνευματικό μου συμφέρον. Για τη σωτηρία μου.

Υπάρχουν πολλές αφορμές, όπου μας χρειάζεται η υπομονή:

«Ἡ Οἰκογένεια καί ἡ Ἀγωγή τῶν παιδιῶν κατά τόν Ἅγιο Πορφύριο»: Ὁμιλία τοῦ π.Σάββα τοῦ Ἁγιορείτη στήν Κατερίνη

Ο ιερομόναχος π.Σάββας Αγιορείτης είναι ο καλεσμένος της επόμενης ομιλίας του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κατερίνης την Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014 στις 19:00 στο Συνεδριακό Κέντρο της Κατερίνης.

Με αφορμή την πρώτη επέτειο της Αγιοκατατάξεως του Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου ο π. Σάββας θα αναφερθεί στην «Οικογένεια και την Αγωγή των παιδιών κατά τον Άγιο Πορφύριο». 

 http://iskiriaki.com/wordpress/archives/5186
https://egolpio.wordpress.com/

Ἐπιστολή στόν ἐπαγγελματία Σίμο Μ., τόν ὁποῖο βασανίζει ἡ ἐκδοχή ὅτι αὐτή ἡ ζωή ἀποτελεῖ τή Δίκη τοῦ Θεοῦ

Άκουσες από κάποιον ότι αυτή η ζωή αποτελεί ήδη τη δίκη του Θεού και ότι δεύτερη κρίση δεν πρόκειται να υπάρξει. Αυτή η σκέψη σε βασάνιζε αρκετό καιρό και δεν μπορούσες να αποφασίσεις αν θα την αποδεχθείς ή θα την απορρίψεις.
Φαντάσου έναν πολύ κακό άνθρωπο του οποίου οι κακίες είναι γνωστές σε όλη την πόλη. Οι γείτονες τον αποφεύγουν και μεταξύ τους κατακρίνουν τις αδικίες του. Κανείς δεν τον επισκέπτεται, κανείς δεν τον δέχεται στο σπίτι του. Έτσι κρίνουν οι άνθρωποι και έτσι τον τιμωρούν. Αλλά ο άνθρωπος αυτός οδηγείται στο δικαστήριο και το δικαστήριο αποφασίζει να τον τιμωρήσει με φυλάκιση. Αυτή είναι η έσχατη νομική κρίση. Και έτσι, λοιπόν, βλέπεις δύο δίκες: μία κατά συνθήκη και έκτακτη, και μία νομική και οριστική.

Συνηθίζω νά δέχομαι εὐχαρίστως τίς μικροδοκιμασίες, πού μοῦ στέλνει ὁ Κύριός μου

Μερικοί ευλαβείς νέοι ανέβηκαν στη σκήτη να επισκεφθούν ένα πνευματικό Γέροντα. Έξω από την καλύβη του βρήκαν κάτι τσομπανόπουλα, που έβοσκαν τα κοπάδια τους. Έκαναν όμως τόση φασαρία με τα παιχνίδια και τις φωνές τους, που απόρησαν οι επισκέπτες.

-Πώς ανέχεσαι αυτά τα παλιόπαιδα, Πάτερ, και δεν τα διώχνεις; Ρώτησαν τον Γέροντα.

-Είναι καιρός τώρα, τέκνα μου, απεκρίθη ο αγαθός Γέρων, που έχω αποφασίσει να τα μαλώσω και να τα διώξω.

Γιῶργος Παπαθανασόπουλος, Πατριαρχικός ἔλεγχος

 Οικουμενικός Πατριάρχης Άνθιμος Ζ΄

Πατριαρχικός έλεγχος

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Ο μακαριστός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Άνθιμος και τα περί Αυτόν μέλη της Συνόδου(1), που αγωνίσθηκαν κατά του παπικού πρωτείου,  από την θριαμβεύουσα Εκκλησία ελέγχουν αυστηρά τα όσα διαπράττονται αυτές τις ημέρες στο Φανάρι, αλλά και τις απόψεις περί του πρωτείου του Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου και του Μητροπολίτου Περγάμου κ. Ιωάννου.

          Η Πατριαρχική Εγκύκλιος του Πατριάρχου Ανθίμου και της περί Αυτόν Συνόδου εξαπολύθηκε τον Αύγουστο του 1895 και αποτελεί απάντηση στις περί πρωτείου επιδιώξεις του Πάπα. Πρόκειται για «Πατριαρχική και Συνοδική επιστολή», που απευθύνεται  «Προς τους Ιερωτάτους και Θεοφιλεστάτους εν Χριστώ αδελφούς Μητροπολίτας και επισκόπους και τον περί αυτούς ιερόν και ευαγή κλήρον και άπαν το ευσεβές και ορθόδοξον πλήρωμα του Αγιωτάτου Αποστολικού και Πατριαρχικού Θρόνου Κωνσταντινουπόλεως». Περιέχεται στον 19^ο Τόμο της «Εκκλησιαστικής Αλήθειας», επισήμου οργάνου του Πατριαρχείου, που τυπωνόταν στο Πατριαρχικό Τυπογραφείο ( Έτος ΙΕ΄, Αρ. τεύχους 31, Εν Κων/λει, 29 Σεπτεμβρίου 1895, σελ. 241-249).

          Στην αρχή της Εγκυκλίου αναφέρεται:

1)Πῶς φωτίζεται ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου; (Μικρός Εὐεργετινός)(mp3), 2)Ἡ μετάστασις τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου (mp3)

1)Πῶς φωτίζεται ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου; (Μικρός Εὐεργετινός).

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 25-09-10.

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

2)Ἡ μετάστασις τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου (mp3).

Ὁμιλία (σύντομη) τοῦ π. Σάββα στίς 26-09-10.

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).
Πηγή εἰκόνας: http://www.patmosmonastery.gr/images/img1721062.jpg

Ἡ εἰκόνα τῆς ἀπόγνωσης (Ἅγ. Νεκτάριος Πενταπόλεως)

Απόγνωση! Λέξη φοβερή, λέξη που δηλώνει καταστροφή και συμφορά από κάθε είδος δεινά.

Τίποτα χειρότερο από την απόγνωση΄ όταν ο άνθρωπος βρίσκεται σε απόγνωση, ουδέποτε τρέχει να γιατρευτεί, αλλά αφήνει αθεράπευτο το πάθος να λυμαίνεται, να κατατρώγει την καρδιά του και να διαφθείρει την ψυχή του. Αυτός που καταλήφθηκε από την απόγνωση, βαδίζει στον όλεθρο και τρέχει προς την απώλεια. Τίποτα δεν έχει απομείνει υγιές σ' αυτόν. Ο νους ασθενεί και η καρδιά του πάσχει. Η σύνεση τον εγκατέλειψε και η φρόνηση έχασε τη δύναμή της. Το ηθικό του σθένος αποδυναμώθηκε. Το θάρρος του τον άφησε, η λύπη του κατατρώει την καρδιά΄ σκοτάδι πυκνό κάλυψε τον νου του. Η σκιά του θανάτου εμφανίζεται μπροστά του φοβερή. Αυτός φεύγει τρέχοντας κι αυτή τον καταδιώκει.

ΟΜΟΦΩΝΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ-ΗΜΕΡΙΔΑΣ τῆς 26/11/2014 ἑνάντια στήν ἵδρυση κατεύθυνσης Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στη Θεολογική Σχολή Α.Π.Θ.

Ὅλοι οἱ παρευρισκόμενοι στή Συγκέντρωση-Ἡμερίδα ἐνάντια στήν ἵδρυση «κατεύθυνσης Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στή Θεολογική Σχολή Α.Π.Θ.», πλῆθος πολιτῶν, κληρικῶν, λαϊκῶν, ἐκπαιδευτικῶν, φοιτητῶν καί Πανεπιστημιακῶν καθηγητῶν, ἀφοῦ ἀκούσαμε τίς ὁμιλίες τοῦ Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης καί τεσσάρων διακεκριμένων ἀκαδημαϊκῶν καθηγητῶν ἀπό διάφορες Πανεπιστημιακές Σχολές, ὁμόφωνα καί διά βοῆς ἐγκρίνουμε το παρακάτω ψήφισμα:

1. Δηλώνουμε τήν ἀπόλυτη ἀντίθεσή μας στην ἵδρυση «κατεύθυνσης Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στή Θεολογική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ.».

2. Τυχόν ἵδρυση «κατεύθυνσης Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στή Θεολογική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ.» καί μάλιστα μέ τήν σπουδή καί τήν περίεργη διαδικασία πού ἀκολουθήθηκε, μαρτυρεῖ ὕποπτες σκοπιμότητες, στερεῖται ἐπιστημονικῆς καί θεολογικῆς τεκμηρίωσης, ἐνέχει κινδύνους ἀπό πλευρᾶς Ἐθνικῆς πολιτικῆς, εἶναι μέ λίγα λόγια ἐθνικά καί θρησκευτικά ἐπικίνδυνη.

«Πρέπει νά κάνουμε τό καλό στήν ὥρα του καί νά μήν τό ἀναβάλλουμε γιά τό μέλλον. Μετά τό θάνατο δέν ὑπάρχει διόρθωση»

«ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ

ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»

Τοῦ ἁγίου Ἐφραίμ

Ἀδελφοί αὐτή ἡ ζωή εἶναι καιρός γιά μετάνοια. Εἶναι λοιπόν μακάριος ὅποιος καθόλου δέν ἔπεσε στά δίχτυα τοῦ ἐχθροῦ. Ἄν πάλι κάποιος ἔτυχε νά πέσει στά δίχτυα του, ἀλλά τά ἔσχισε καί πετάχτηκε καί ἔφυγε ἀπό αὐτὀν, στή διάρκεια τῆς παρούσας ζωῆς, καί τοῦτος εἶναι γιά μένα μακάριος, γιατί ζώντας ἀκόμη μέ σῶμα κατάφερε νά ξεφύγει ἀπό τόν πόλεμο, σάν τό ψάρι πού γλυτώνει ἀπό τό δίχτυ. Τό ψάρι πού ζεῖ μέσα στό νερό, ἄν πιαστεῖ στό δίχτυ, ἀλλά τό σχίσει καί φύγει γρήγορα στόν βυθό, σώζεται· ὅταν ὅμως τό ἀνεβάσουν στή στεριά, δέν μπορεῖ νά βοηθήσει τόν ἑαυτό του. Ἔτσι καί ἐμεῖς.

Καί μετά τί;

Ανησυχία και αδημονία έχει καταλάβει τις ψυχές των σημερινών Ελλήνων
Ορθοδόξων για όσα μελανά πρόκειται να συμβούν  στο Πατριαρχείο της
Κων/λεως .
Ακόμη και άνθρωποι φτωχοί του λαού και της διπλανής πόρτας τα συζητάνε
οργισμένοι ,με αγωνία και με λύπη.
Όμως σε  περίπτωση που απροκάλυπτα προχωρήσει ο Οικ.Πατρ. κ.Βαρθολομαίος σε άμεση ή έμμεση συνένωση με τους Παπικούς τότε τι γίνεται;
Πολλά σενάρια ακούγονται από πολλούς ,άλλα βάσιμα και άλλα αβάσιμα.Η αγωνία  όμως υπαρκτή και ιδιαιτέρως προς το παρόν για τους Αγιορείτες Πατέρες που αναγκαστικά, τώρα που φθάνει ο κόμπος στο κτένι, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν την θέση τους.
Κατόπιν πρέπει  να αγωνιούν και όλοι οι Ιερείς  της Ελλαδικής Εκκλησίας (παλαιών και νέων χωρών) αφού σε περίπτωση, βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα, δοθεί άνωθεν εντολή να κοινωνούν με τα άχραντα Μυστήρια και τους παπικούς τότε τι γίνεται; θα αντιταχθούν στον οικείο Μητροπολίτη και
στο συστημικό κράτος που τους μισθοδοτεί ή όχι ;

« Ἡ ὁδός πού ὁδηγεῖ στήν ταπεινοφροσύνη εἶναι...»

Ἡ ὁδὸς ποὺ ὁδηγεῖ στὴν ταπεινοφροσύνη εἶναι: ἡ ἐγκράτεια, ἡ προσευχὴ στὸν Θεὸ καὶ ὁ ἀγῶνας νὰ ἔχει κανεὶς τὸν ἑαυτό του κατώτερο ἀπὸ ὁποιονδήποτε ἄνθρωπο.

30 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Ανδρέου Αποστόλου, Φρουμεντίου Αρχιεπισκόπου, Αλεξάνδρου Μηθύμνης.

Ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ Ἀπόστολος ὁ Πρωτόκλητος

Μορφὴ βιβλική. Φυσιογνωμία προνομιοῦχος καὶ διαλεχτή. Πρῶτος ἀπ’ ὅλους τοὺς ἀποστόλους γνώρισε τὸν Ἰησοῦ, ἀλλὰ καὶ πρῶτος κλήθηκε νὰ τὸν ἀκολουθήσει, γι’ αὐτὸ καὶ Πρωτόκλητος. Τὸ ὄνομά του τὸ ἱερὸ κατέχει ἰδιαίτερη θέση στὴν ψυχὴ τῶν Ἑλλήνων.
Αὐτὸς εἶναι ὁ Ἀνδρέας ὁ Πρωτόκλητος μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ καὶ ὁ ἕνας ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους τοῦ Ἔθνους μας.
Ὁ Ἀνδρέας καταγόταν ἀπὸ τὴν Βηθσαϊδᾶ τῆς Γαλιλαῖας καὶ ἦταν γιὸς τοῦ Ἰωνᾶ καὶ ἀδελφὸς τοῦ πρωτοκορυφαίου Ἀποστόλου Πέτρου. Τὸ ἐπάγγελμά του ἦταν ψαράς.
Ἦταν ὅμως ἀπὸ τὶς εὐγενικὲς ἐκεῖνες ψυχές, ποὺ μελετοῦσαν τοὺς προφῆτες καὶ περίμεναν μὲ λαχτάρα τὴν ἐκπλήρωση τῶν ὑποσχέσεων τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ κόσμου.
Ὁ Ἀνδρέας μαζὶ μὲ τὸν Ἰωάννη τὸν Ἐὐαγγελιστὴ, ὑπῆρξαν στὴν ἀρχὴ μαθητὲς τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου. Κάποια μέρα μάλιστα, ποὺ βρισκόντουσαν στὶς ὄχθες τοῦ Ἰορδάνη καὶ ὁ Πρόδρομος τοὺς ἔδειξε τὸν Ἰησοῦ καὶ τοὺς εἶπε «ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου», οἱ δυὸ ἁπλοϊκοὶ ἐκεῖνοι ψαράδες συγκινήθηκαν τόσο πολύ, ποὺ χωρὶς κανένα δισταγμὸ καὶ ἐπιφύλαξη ἀφήκαν ἀμέσως τὸν δάσκαλό τους καὶ ἀκολούθησαν τὸν Ἰησοῦ.