El Evangelio de San Juan Capítulo 20

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

El Evangelio de San Juan

Capítulo 20

(En letra normal traducción más literal del texto original en griego clásico y en letra cursiva en griego moderno ampliando un poco el sentido de cada frase, por memorable Panagiotis Trémpelas, teólogo y catedrático, cualquier error por favor avisarnos).

1-2 La resurrección. 3-10 María, Pedro y Juan al sepulcro. 11-18 La aparición del señor a María. 19-25 La aparición a los discípulos. 26-29 La aparición después de ocho días. 29-31 Primer epílogo.

1 El primer día de la semana, (es decir, el domingo), María Magdalena fue de mañana, siendo aún oscuro, al sepulcro; y vio la piedra quitada del sepulcro.

2 Entonces corrió y fue a Simón Pedro y al otro discípulo a quien Jesús amaba especialmente, y les dijo: Se han llevado del sepulcro al Señor y no sabemos dónde le han puesto.

Saint Jerome had a vision in a cave in Bethlehem

 Glory to God in the highest and on earth peace…

Saint Jerome had a vision in a cave in Bethlehem: the Holy Saviour appeared to him as a defenceless child. He revealed to him the glory which was in store for him after death if he would remain faithful to Him. Jerome asked in amazement: “What can I give You in return?” He thought of his translations of the Holy Scripture in several languages, which he had been working on for over 20 years. “I’ll give You my work. And I’ll give You all I have. I’ll give You my health, my skills and my life.” The Saviour said to him: “Jerome, you have it all from Me.” “So what can I give You?” he asked sadly. The Saviour said to him:

Ποιὸς εἶναι ὁ Θεὸς καὶ ποιὸς ὁ ἄνθρωπος_Πατερικὴ Θεολογία_16ο μέρος_π. Ἰωάννου Ρωμανίδη_mp3

Π. Σάββας 2014-11-15_Ποιὸς εἶναι ὁ Θεὸς καὶ ποιὸς ὁ ἄνθρωπος_Πατερικὴ Θεολογία_16ο μέρος_π. Ἰωάννου Ρωμανίδη_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 15-11-2014 (Σύναξη στὸ Ἀρχονταρίκι στόν Ι. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

Ἡ αἰτία τῆς κατάθλιψης. Εἰσαγωγικά

 

 Εἰσαγωγικά
 Μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ ἄς ἀρχίσουμε μ’ ἕνα περιστατικό πού τό διηγεῖται ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος:
« Μία φορά εἶχε ἔλθει μία κυρία ἐδῶ καί μοῦ ἔλεγε ὅτι πάσχει ἀπό κατάθλιψη, καί μοῦ ζητοῦσε νά τή συμβουλέψω τί πρέπει νά κάνει, γιά νά γλιτώσει ἀπ’ αὐτό τό πράγμα. Τώρα ἡ αἰτία πού ἦλθα ἐδῶ, ἔλεγε, εἶναι ὅτι μέ μάλωσε ὁ ἄνδρας μου, γιατί εἶχα κάνει κάποιο λάθος, καί ἐκεῖ ἀγανάκτησε καί μοῦ φέρθηκε πολύ ἄσχημα καί μ’ ἐπίασε πολύ δυνατή κατάθλιψη.
Δέν ἔφαγα τό βράδυ, ὅλη τή νύχτα ἤμουνα μελαγχολική, ζοῦσα σ’ ἕνα πέλαγος, μέσα σέ μία μαυρίλα σέ μία ἀπελπισία, τέτοιοι λογισμοί ὅτι, τί τή θέλω τή ζωή; Τί τή θέλω ἤ καλύτερα εἶναι νά μή ζῶ, ὅλο τέτοιες ἰδέες πού μοῦ δυνάμωναν τήν κατάθλιψη μέχρι αὐτοκτονίας. Κοιμήθηκα, ἀλλά καί τό πρωί ὅμως ἤμουνα βαριά, ὁ σύζυγός μου προσπάθησε νά μοῦ μιλήσει, ἀλλά ἐγώ δέ μιλοῦσα. Λοιπόν, σηκώθηκε, ἔφτιαξε μόνος του τόν καφέ, εἶπε νά μοῦ φέρει καφέ, ἐγώ δέν ἤθελα κι ἔφυγε.
Αὐτή τυλιγμένη στό πάπλωμα, σοῦ λέω, ὅπως μοῦ τά ἔλεγε, νηστική, ζοῦσε, ἄς ποῦμε, τήν κατάθλιψη. Εἶναι ἕνα αἴσθημα δυσάρεστο, τό ὁποῖο σέ καταλαμβάνει, καί σέ καθηλώνει. Οὔτε νά σκεφθεῖς, οὔτε... Σκέφτεσαι αὐτό. Νομίζεις ὅτι ἐσύ σκέφτεσαι σοβαρά πράγματα. Ἐνῶ ἐσύ εἶσαι αἰχμάλωτος μίας ἰδέας. Πάντοτε ὅταν ἔχω καιρό κάτι λέω, ἀλλά ἅμα εἶμαι κουρασμένος δέν μπορῶ νά μιλήσω.
Λοιπόν. Τῆς λέω, ξέρω ἐγώ ἕνα πολύ μεγάλο φάρμακο, ἀλλά, πρέπει νά μοῦ δώσεις προσοχή γιά νά σοῦ τό πῶ.

Ναυπάκτου Ἱερόθεος: «Ὁ Καπιταλισμός εἶναι ἡ θρησκεία τῆς φιλαργυρίας»

 Σημαντική παρέμβαση κάνει ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ.Ιερόθεος σε συνέντευξή του στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Ο Εκκλησιολόγος» των Πατρών.

Ο Σεβασμιώτατος αναφέρεται εκτενώς στα θέματα της επικαιρότητας, καθώς και στον Καπιταλισμο που τον χαρακτήρισε «Θρησκεία».

Αναλυτικά όσα είπε: 

- Σεβασμιώτατε, αν συμφωνείτε, θα θέλαμε να ξεκινήσουμε από την επικαιρότητα. Πολύς κόσμος ανησυχεί ότι επίκειται ένωση της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τους Παπικούς χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Σας παρακαλούμε, ξεκαθαρίστε μας πότε και πως είναι δυνατή η ένωση με τους Δυτικούς; Υπάρχουν, ισχύουν και στο χώρο της Εκκλησίας οι «κόκκινες γραμμές», που αν παραβιασθούν, τότε ομιλούμε για προδοσία της πίστεως;

«Πάντοτε προσευχόμαστε στην Εκκλησία για την ένωση των Εκκλησιών, ιδίως για την «ενότητα της πίστεως και την κοινωνία του Αγίου Πνεύματος». Μάλιστα στην θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, παρακαλούμε τον Θεό αμέσως μετά την μεταβολή του άρτου και του οίνου σε Σώμα και Αίμα Χριστού: «τους εσκορπισμένους επισυνάγαγε, τους πεπλανημένους επανάγαγε και σύναψον τη αγία σου καθολική και αποστολική Εκκλησία», δηλαδή προσευχόμαστε να επιστρέψουν οι πεπλανημένοι στην Εκκλησία. Δεν είναι δυνατόν να προσευχόμαστε με αυτά τα λόγια στην θεία Λειτουργία και στην πράξη να επιδιώκουμε την ένωση χωρίς όρους και προϋποθέσεις, χωρίς να αντιμετωπισθούν τα δογματικά θέματα. Το lex orandi συνδέεται στενά με το lex credendi.

«Εὐχή Χριστολογική»

Ἅγιος Νήφων

ἐπίσκοπος Κωνσταντιανῆς

Ὁ Θεός τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, ὅν φρίττει καί τρέμει τά ὁρατά καί τά ἀόρατα, ἐπίβλεψον ἐπί τήν προσευχήν τοῦ ἀχρείου δούλου σου, τοῦ ἐν ἀνομίαις πολλαῖς ἀναστρεφομένου. Σύ γάρ εἶ, Κύριε, ὁ κατελθών ἐκ τῶν κόλπων τῶν πατρικῶν, ὄθεν οὐκ ἐχωρίσθης, λαθών τάς οὐρανίους Δυνάμεις, καί εἰσδύς εἰς τήν ἄχραντον μήτραν τῆς δεδοξασμένης Μητρός σου Μαρίας τῆς Θεοτόκου.
Καινόν τό θαῦμα καί θεοπρεπές· τῆς παρθενίας γάρ αὐτῆς τήν κεκλεισμένην πύλην σαφῶς διοδεύει Κύριος, γυμνός ἐν εἰσόδῳ·

σαρκοφόρος δ᾿ ὤφθη ἐν ἐξόδῳ Θεός , καί μένει ἡ πύλη κεκλεισμένη, ὡς ἦν καί πρό τοῦ τόκου.

Μνῆμες ἀπό τά Χριστούγεννα τῆς Κατοχῆς…

Του Ευαγγέλου Ζύμαρη συνταξιούχου Δασκάλου

Παραμονές Χριστουγέννων.
Ήμουν τότε οκτώμισι χρόνων. Πήγαινα τρίτη δημοτικού, στο τρίτο δημοτικό σχολείο Βουνακιού. Οι μικρομπακάληδες του Φραγκομαχαλά είχαν παραλάβει να μοιράσουν δωρεάν με κουπόνια απορίας, σκουπόσπορο για να κάνουν οι ταλαίπωροι σκλάβοι καμιά μαύρη τηγανίτα, όσοι είχαν λάδι. Δεν θυμούμαι από ποιόν οργανισμό είχε δοθεί.
Κατ` άτομο έδιναν εκατό δράμια (σημερινά 320 γραμμάρια ) αλεύρι κόκκινο, γιατί το σιτάρι και το κριθάρι ήταν δυσεύρετα. Τα είχαν κατάσχει οι Γερμανοί ή τα κατείχαν μερικοί πλούσιοι μαυραγορίτες.
Θυμούμαι και το γράφω για πρώτη φορά, τον πατέρα μου τον συχωρεμένο που μου είπε: Δες να το λες και να το διηγείσαι. Αντί να δώσουν στους ανθρώπους λίγο τυρί ή κρέας μέρες που είναι δίνουν σκουπόσπορο που έτρωγαν τα ζώα…
Κάποια άλλα Χριστούγεννα της κατοχής πριν τις διακοπές (δεν θυμάμαι αν ήταν του 41 ή του 43) το συσσίτιο του σχολείου ήταν πιο πλούσιο.

Λεχθέντα καί πραχθέντα κατά τήν ἐπίσημη ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα Φραγκίσκου τοῦ Α΄στήν θρονική ἑορτή τοῦ Φαναρίου (30.11.2014)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

 

Εν Πειραιεί τη 15η Δεκεμβρίου 2014.

 

ΛΕΧΘΕΝΤΑ ΚΑΙ ΠΡΑΧΘΕΝΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ ΤΟΥ Α΄ ΣΤΗΝ ΘΡΟΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ (30.11.2014).

 

   Θλίψη, οδύνη αλλά και αγανάκτηση προκάλεσαν στο χριστεπώνυμο πλήρωμα της τοπικής μας Εκκλησίας τα όσα απαράδεκτα ελέχθησαν και επράχθησαν, για μια ακόμη φορά κατά το διήμερο της επισήμου επισκέψεως του αιρεσιάρχη Πάπα κ. Φραγκίσκου του Α΄, κατά την «θρονική εορτή» του Φαναρίου στις 30.11.2014. Δεχθήκαμε πολλές διαμαρτυρίες ευσεβών χριστιανών και ερωτήματα και δώσαμε απαντήσεις, τις οποίες θεωρήσαμε αναγκαίο να δημοσιεύσουμε  στην παρούσα ανακοίνωσή μαςμε σκοπό την ενημέρωσή τουπιστού λαού του Θεού, τον επιστηριγμό του στην αλήθεια της Ορθοδοξίας και την προφύλαξή του από την αίρεση και από αυτούς, που την εκφράζουν και την προωθούν.

 Στο Φανάρι, σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε, ότι επανελήφθη το ίδιο τυπικό και οι ίδιες τελετουργικές φιέστες, που έλαβαν χώρα κατά την επίσκεψη του πρώην και νυν «επιτίμου» Πάπα Βενεδίκτου του ΙΣΤ΄ στο Φανάρι το 2006. Είχαμε δηλαδή και τώρα,όπως και τότε, μια πανηγυρική υποδοχή ενός αιρεσιάρχου ωσάν να ήταν Ορθόδοξος επίσκοπος.

Στή Γέννηση τοῦ Χριστοῦ Δ΄ μέρος β΄

Κεφάλαιο Ε΄

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Στή φυγή Του στήν Αἴγυπτο λοιπόν δέν πρέπει νά δοῦμε μόνο μιά φυγή γιά νά σώσει τόν ἑαυτό Του, ἀλλά μιά πράξη τοῦ σχεδίου γιά τή σωτηρία ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Ποιά εἶναι ἡ πράξη αὐτή; Εἶναι ἡ διαρκής ἐπαφή μέ τή χαμιτική φυλή. Γεννήθηκε στή σημιτική φυλή. Ἡ ἀποστολή Του ὅμως δέν περιοριζόταν μόνο σέ μιά φυλή, στόχευε σ᾿ ὅλους τούς ἀνθρώπου. Ἔπρεπε νά ἔρθει σ᾿ ἐπαφή μέ τίς τρεῖς κύριες φυλές τῆς ἀνθρωπότητας. Αὐτός εἶναι ὁ κύριος λόγος τῆς φυγῆς Του στήν Αἴγυπτο.

Οἱ Σημίτες ἦταν στήν Ἰουδαία.

Οἱ Χαμίτες στήν Αἴγυπτο.

Μέ τήν τρίτη φυλή, τούς Ἰαφεθίτες, ποῦ ἦρθε σέ ἐπαφή; Οἱ Ρωμαῖοι, πού ἦταν ἀπό τή φυλή τῶν Ἰαφεθιτῶν, δέν κυβερνοῦσαν τήν Αἴγυπτο; Μά κι ὁλόκληρη ἡ Μικρά Ἀσία κι ἡ Ἀφρική δέν ἦταν γεμάτη Ἕλληνες ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου κι ἔπειτα; Ἀλλά κι ὁλόκληρη ἡ Καινή Διαθήκη εἶχε γραφεῖ στή γλώσσα τῶν Ἰαφεθιτῶν, στήν Ἑλληνική. Ὁ Πιλάτος πού καταδίκασε τό Χριστό σέ θάνατο κι ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς φρουρᾶς στό Γολγοθά, πού τόν ὁμολόγησε ὡς Υἱό τοῦ Θεοῦ, δέν ἦταν κι οἱ δύο τους Ἰαφεθίτες;

Ἑορτάζουν οἱ Χριστιανοί γενέθλια;

ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

Η Εκκλησία μας δεν εορτάζει γενέθλια. Είναι κι αυτό μία από τις διαφορές, που έχουμε με τους παπικούς. Εμείς, οι Ορθόδοξοι, εορτάζουμε μόνο την ημέρα, κατά την οποία εορτάζει και ο Άγιός μας, για να μιμούμαστε τη ζωή του. Αντιθέτως, οι Δυτικοί εορτάζουν τα γενέθλιά τους. Αυτό είναι μια κακή συνήθεια, που μπήκε κι εδώ στην πατρίδα μας και ιδίως στα παιδιά. Άντε, τώρα, να θυμηθούν οι συγγενείς και οι φίλοι πότε γεννήθηκε ο ένας και ο άλλος. Ενώ η ονομαστική εορτή είναι ωραιότερη. Μαζί με τη μνήμη του Αγίου, εορτάζει και ο άνδρας ή η γυναίκα, που φέρει το όνομά του. Εμείς, λοιπόν, οι Ορθόδοξοι, δεν έχουμε τέτοια συνήθεια, δεν εορτάζουμε τα γενέθλια των ανθρώπων. Μόνο τρία γενέθλια τιμούμε και εορτάζουμε: τα γενέθλια της Υπεραγίας Θεοτόκου, τα γενέθλια του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, του μείζονος των Προφητών, και προπαντός τα γενέθλια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, που αποτελούν σταθμό στην Ιστορία και είναι το μεγαλύτερο γεγονός του κόσμου.

Τό ψωμί πού ἐσύ κρύβεις ἀνήκει στόν πεινασμένο

Το ψωμί που εσύ κρύβεις ανήκει στον πεινασμένο.
Τα ρούχα που φυλάς στις αποθήκες ανήκουν σε αυτούς σου δεν έχουν.
Τα παπούτσια που μένουν αχρησιμοποίητα στο σπίτι σου, ανήκουν στους ξυπόλυτους.

Γέροντας Παΐσιος: «Αὐτή τήν προσευχή νά λέτε κάθε μέρα καί ὁ Θεός θά εἶναι δίπλα σας!»

Η αγάπη του Γέροντα Παΐσιου για όλο τον κόσμο είναι γνωστή. Ο Γέροντας έχει βοηθήσει πλήθος ανθρώπων και πριν και μετά την κοίμησή του.

Από πού ελάμβανε τη δύναμη να στηρίζει τους ανθρώπους αλλά και να θαυματουργεί; Από την θερμή του προσευχή προς το Θεό.

Η παρακάτω προσευχή είχε δοθεί σε κάποιο γυναικείο μοναστήρι, που του είχε ζητήσει κάποιο “τυπικό” για την αγρυπνία τους στο κελλί. Είναι από τα τελευταία έτη της ζωής του. Σε αυτό κυριαρχεί η αγάπη του για όλο τον κάσμο.

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και από τον κάθε πιστό , αφού καλύπτει όλες τις περιπτώσεις των ανθρώπων που έχουν ανάγκη από προσευχή. Ακόμα και τα παιδιά την κατανοούν, γιατί είναι γραμμένη με απλά λόγια, και έτσι μπορεί να διαβάζεται κατά την οικογενειακή βραδινή προσευχή...

2ήμερο προσκύνημα στην Σόφια Βουλγαρίας

2ήμερο προσκύνημα στην Σόφια Βουλγαρίας από 29/12/2014 έως 30/12/2014

1^η ημ. 29/12/2014 Δευτέρα: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ– ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΡΙΛΑΣ – ΣΟΦΙΑ (400 χιλ.)
Αναχώρηση από το άγαλμα του Βενιζέλου στις 07:00 π.μ. για την Βουλγαρία. Μετά την διέλευση των συνόρων κατευθυνόμαστε για την Ιερά Μονή της Ρίλας, ένα από τα πιο αξιόλογα μοναστήρια στη Βαλκανική Χερσόνησο. Το μοναστήρι ιδρύθηκε το 10^ο αιώνα από τον Άγιο Ιωάννη Rilski. Άφιξη στη Σόφια και μεταφορά στο ξενοδοχείο.

«Δόξα ἐν Ὑψίστοις Θεῷ»

Στιχηρό προσόμοιο

Τί σοι προσενέγκωμεν, Χριστέ,

ὅτι ὤφθης ἐπί γῆς ὡς ἄνθρωπος δι᾿ ἡμᾶς;

Ἕκαστον γάρ τῶν ὑπό σοῦ γενομένων

κτισμάτων τήν εὐχαριστίαν σοι προσάγει·

οἱ Ἄγγελοι τόν ὕμνον· οἱ οὐρανοί τόν Ἀστέρα·

οἱ Μάγοι τά δῶρα· οἱ Ποιμένες τό θαῦμα·

ἡ γῆ τό σπήλαιον· ἡ ἔρημος τήν φάτνην·

ἡμεῖς δέ· Μητέρα Παρθένον.

Ὁ πρό αἰώνων Θεός ἐλέησον ἡμᾶς.

23 Δεκεμβρίου Συναξαριστής. Των εν Κρήτη 10 μαρτύρων, Παύλου Οσίου, Ναούμ Θεοφόρου, Μνήμη Εγκαινίων Αγίας Σοφίας, Σχίνωνος, Νήφωνος Επισκόπου, Χρυσογόνου, Πομπίου

Οι Άγιοι Δέκα Μάρτυρες που μαρτύρησαν στην Κρήτη

Από αυτούς, οι μεν Θεόδουλος, Σατορνίνος, Εύπορος, Γελάσιος και Ευνικιανός, ήταν από τη Γορτυνία της Κρήτης. Ο Ζωτικός, από την Κνωσό. Ο Αγαθόπους από το λιμένα Πανούρμου. Ο Βασιλειάδης (ή Βασιλείδης) από την Κυδωνιά. Ο Ευάρεστος και ο Μόβιος (ή Πόμπιος, ή Πόντιος) από το Ηράκλειο.
Όλοι μαρτύρησαν τον 3ο αιώνα μ.Χ., όταν αυτοκράτορας ήταν ο Δέκιος.
Και οι δέκα με πολύ ζήλο εργάζονταν για τη διάδοση του Ευαγγελίου στο νησί. Καταγγέλθηκαν στον έπαρχο Κρήτης, που ήταν συνώνυμος του αυτοκράτορα, ονομαζόταν δηλαδή κι αυτός Δέκιος.
Ο έπαρχος, όταν είδε την ανθηρή νεότητά τους και το αρρενωπό τους παράστημα, προσπάθησε να τους παρασύρει με πολλές υποσχέσεις εγκόσμιων απολαύσεων και ηδονών. Αλλά όταν είδε ότι τίποτα δεν πετύχαινε, διέταξε να τους μαστιγώσουν, και κατόπιν τους λιθοβόλησαν.
Οι γενναίοι μάρτυρες του Χριστού υπέμειναν ηρωικά τα βασανιστήρια, ενθυμούμενοι τα λόγια του ψαλμωδού: "Ανδρίζεσθε και κραταιούσθω η καρδία υμών, πάντες οι ελπίζοντες επί Κύριον".
Δηλαδή, να έχετε γενναίο και ανδρείο φρόνημα, και η καρδιά σας ας γίνεται κραταιά και ατρόμητη, όλοι εσείς που ελπίζετε στον Κύριο. Κατόπιν, με διαταγή του έπαρχου, οι στρατιώτες έκοψαν με τα ξίφη τους τις τίμιες κεφαλές των δέκα χριστιανών Αγίων.