Ἕκαστος ἐν ᾧ ἐκλήθη

 

ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΜΨΩΝ

ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΤΕΚΝΑ

 

6. Έκαστος, εν ω εκλήθη

1. Θυμάμαι, είχα βρεθεί πολλές φορές σε δύσκολη θέση. Μα δεν ήμουν ποτέ μόνος. Γιατί πάντοτε με συνόδευε η δύναμη της πίστεως. Και όλα εκείνα, που επήρα από τους πατέρες μου, τους πνευματικούς μου οδηγούς.

Και κυρίως η προσευχή.
Ήμουν συνεχώς μοναχός μου. Ολομόναχος.

Είχα έτσι (ας έχη γι' αυτό δόξα ο Κύριος!) την μεγάλη ευκαιρία, να ρίξω μια ματιά βαθιά στον εαυτό μου. Σε μια τέτοια κατάσταση δεν ελπίζεις σε κανένα και σε τίποτε! Μόνο στην καλοσύνη του Κυρίου: «και οίς επίστασαι κρίμασι»!

Και μερικές φορές συμβαίνει!... Συνέβη σε μένα!... Σε σας συμβαίνει κάτι διαφορετικό.

Ο Θεός σας έδωκε πνευματικό πατέρα. Σε σας η ευκαιρία είναι εντελώς διαφορετική. Εγώ τον Θεό τον ευρήκα με εντελώς διαφορετικό τρόπο.

2. Προσπαθήσατε να το φανταστείτε:

Σε ηλικία δώδεκα χρόνων ευρήκα, με το έλεος του Θεού, τον Κύριο και την Ορθοδοξία. Εντελώς μόνος μου. Εγώ, ένα αλητάκι! Ο Έντυ. Το Εδουαρδάκι! Χρειάσθηκε να έρθω σε αντίθεση με τον πατέρα μου, την μητέρα μου, τον αδελφό μου και όλο το συγγενολόι μου. Και τότε καθόμουν και παρακαλούσα τον Θεό, να μη ταλαντευτώ, να μη κλονισθώ. Ούτε να χτυπηθώ μαζί τους. Ούτε να στραφώ εναντίον τους. Και, για να γίνη αυτό, - όπως και έπρεπε και εγώ ήθελα - όφειλα να ζω πνευματικά.

Η κατάσταση αυτή με έκανε να γνωρίσω τότε, δώδεκα ετών αγόρι, την καλογερική. Τότε, μικρό ακόμη αγόρι, κατάλαβα, «κάτι» που ποτέ δεν θα μου το έλεγαν! Σ' αυτό με οδήγησε ο ίδιος ό Θεός με τον δικό του τρόπο.

3. Και όταν πια πείσθηκα, ότι η Ορθοδοξία είναι η μόνη αλήθεια επάνω στην γη, η μόνη κοινωνία χάριτος, που διατηρείται από τίς κατακόμβες, από τους αγίους αποστόλους, από τον Κύριο, μέχρι σήμερα, κατάλαβα, πώς δεν μου έλειπε τίποτε! Από έκει και πέρα όλα τα βλέπω κάτω από αυτό το πρίσμα. Η ορθοδοξία είναι πια το νόημα της ζωής μου. Η αιώνια αιωνιότητα και η οδός της σωτηρίας, ευρίσκονται μόνο δια της ορθοδοξίας. Με άλλα λόγια η Ορθοδοξία και το ότι είμαι στην Ορθοδοξία, στην αυλή της Εκκλησίας, μου εξασφαλίζει την σωτηρία μου, αν βέβαια και εγώ τηρήσω τον νόμο του Χριστού και τίς διδαχές της Ορθόδοξου Εκκλησίας μας. Βοήθεια μου είναι οι πατέρες της Εκκλησίας, οι διδάσκαλοι της Εκκλησίας, οι ποιμένες της. Όχι άλλοι.

Οι άλλοι, μόνο θα με δυσκολεύσουν και θα με εμποδίσουν. Καιρός λοιπόν, να τους παραμερίσω από την ζωή μου.

Μοναχός σημαίνει «μόνος».

Σημαίνει, είσαι ένας μόνος με τον εαυτό σου πάντοτε μόνος! Όχι επειδή δεν εμπιστεύομαι σε κανένα. Όλους τους αγαπώ.

Σε όλους εμπιστεύομαι.

Μα καλλίτερα, μόνος με τον εαυτό μου. Μόνος στον εαυτό μου. Και γι' αυτό, η παιδική προσευχή μου στον Ιησού, το «ελέησον με», δεν έπαψε να μου είναι συντροφιά, και όταν βρέθηκα στην φυλακή! Και έτσι δεν φοβήθηκα.

Μιλάω νια το 1919, τον Δεκέμβριο. Ναι, και τότε εγώ δεν φοβήθηκα! Γιατί δεν ήμουν μόνος. Μαζί μου ήταν και Κάποιος Άλλος! Τι δύναμη! Τι ακτίνα χαράς! Με έστησαν στον τοίχο! Μα εγώ ήμουν γεμάτος γαλήνη! Και έτσι έπρεπε. Γιατί με κοίταζε Εκείνος! Με έβλεπε Εκείνος! Εκείνος είχε επιτρέψει να μου συμβεί και αυτό. Γιατί έτσι έπρεπε.

Εγώ ήξερα, πώς είχα έλθει στον κόσμο όχι νια απώλεια, αλλά για αιώνια σωτηρία!
 

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΜΨΩΝ Ο ΕΚΔΟΣΗ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ. ΕΚΔΟΣΗ Γ. ΠΡΕΒΕΖΑ 1995

  http://www.pigizois.net/pneumatikoi_logoi/starets_samson/ekastos_en_o_eklithei.htm