Β. Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΣ-ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ
Ὁ ἐπιφανής Πνευματικός Πατήρ Πορφύριος ἀνέπαυε χιλιάδες πνευματικά παιδιά, θεραπεύοντάς τα ψυχοσωματικά καί ὁδηγώντας τα στή σωτηρία. Ἄς δοῦμε μερικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα τοῦ ἀληθινοῦ Πνευματικοῦ Πατέρα-Ἐξομολόγου ὅπως προκύπτουν ἀπό τήν ζωή καί τήν διδασκαλία του.
Ἀσκητική-ἡσυχαστική ζωή
Σύμφωνα
μέ τούς Ἁγίους Πατέρας ὁ Πνευματικός Ὁδηγός, ἀλλά καί ὁ κάθε πιστός
χριστιανός θά πρέπει νά ἔχει ζωή πού νά ὁμοιάζει τό κατά δύναμιν, μέ τήν
ζωή τῶν μοναχῶν-ἀσκητῶν· νά εἶναι ζωή προσευχῆς, ἄσκησης, ἡσυχίας καί μεγάλης ἀγάπης πρός τόν Κύριο.
Ἡ ὑψηλή ἀσκητική-ἡσυχαστική ζωή τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου εἶναι πρότυπο ζωῆς γιά κάθε Ἐξομολόγο-Πνευματικό Πατέρα.
Ἀπό τήν πολύ μικρή του ἡλικία ἀγάπησε τήν ἡσυχία, τήν ἄσκηση, τήν ζωή τῶν Ἁγίων.
Στήν πατρίδα του, φυλάσσοντας στήν ἡσυχία τά πρόβατα καί μελετώντας τόν βίο τοῦ ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Καλυβίτου, ἐπιθύμησε νά τόν μιμηθεῖ[26].
Στήν πατρίδα του, φυλάσσοντας στήν ἡσυχία τά πρόβατα καί μελετώντας τόν βίο τοῦ ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Καλυβίτου, ἐπιθύμησε νά τόν μιμηθεῖ[26].
Λίγο ἀργότερα, ἐνῶ ἦταν ἀκόμη μικρό παιδάκι ἐργαζόμενο στόν Πειραιᾶ[27],
ἄκουσε γιά πρώτη φορά περί τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ἀποφάσισε νά γίνει ἀσκητής.
Ἄρχισε νά προσεύχεται πιό συστηματικά καί νά τρώγει τό μισό πιάτο ἀπό
τό φαγητό του μέ ἀποτέλεσμα νά ἀδυνατίσει πολύ[28]. Ἤθελε νά μιμηθεῖ τήν ζωή τῶν Ἁγιορειτῶν, ἐνῶ ζοῦσε στόν κόσμο. Συνάμα ἀναζητοῦσε εὐκαιρία γιά νά ἐγκαταλείψει τόν κόσμο.
Τό
πραγματοποίησε λίγο ἀργότερα, ὅταν, μετά ἀπό τρεῖς τουλάχιστον
προσπάθειες, κατάφερε νά ξεπεράσει τό συναισθηματικό του δέσιμο μέ τήν
οἰκογένειά του καί νά ἀφιχθεῖ στήν περιώνυμη Ἀθωνική Μοναστική Πολιτεία[29].
Ἡ Θεία Χάρη τόν ὁδήγησε σέ δύο εὐλαβεῖς Καυσοκαλυβίτες Γεροντάδες αὐτάδελφους στούς ὁποίους ἔκανε ἄκρα καί χαρούμενη ὑπακοή[30]. Ἡ σωματική κακοπάθεια, ἡ ἄσκηση, οἱ μετάνοιες, ἡ νηστεία[31], ἡ ἀδιάλειπτη προσευχή, ἡ ἐκκοπή τοῦ ἰδίου θελήματος καί ἡ ὑποταγή στό θέλημα τῶν Γερόντων του[32], ἡ συνεχής κοπιαστική διακονία[33], ἡ ἐπιμελημένη καί γεμάτη αὐταπάρνηση ἐκμάθηση τοῦ ἐργοχείρου[34] ἦταν οἱ τομεῖς στούς ὁποίους διέπρεπε καθημερινά.
συνεχίζεται...
Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης
[26] Ὅ. π.,σελ. 31.
[27] Ὅ. π., σελ. 33.
[28] Ὅ. π. σελ. 37.
[29] Ὅ.π. σελ. 37-45.
[30] Ὅ. π. σελ. 53.
[31] Ὅ. π. σελ. 52.
[32] Ὅ. π. σελ. 53.
[33] Ὅ. π. σελ. 57.
[34] Ὅ. π. σελ. 59.
ΟΣΙΟΣ ΓΕΡΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ
52. Μετάνοιες
54. Μελέτη
55. Προσευχή.γ’μέρος
56. Προσευχή.β’μέρος
57. Προσευχή.α’μέρος
58. Ἄσκηση-Νηστεία.
79. Ὁ πόνος
94. Μέσα στό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχει ποικιλία χαρισμάτων· ἕνα τέτοιο εἶναι τό χάρισμα τῆς διοράσεως.
100. Κατάθλιψη.γ’ μέρος
101. Κατάθλιψη.β» μέρος
102. Κατάθλιψη
124. Οἱ λεγόμενες «ψυχοεπιστῆμες» εἶναι μία φενάκη τοῦ σύγχρονου, αὐτονομημένου ἀπό τόν Θεό, ἀνθρώπου.
128. «Ἐξ ὑπακοῆς ταπείνωσις· ἐκ ταπεινώσεως διάκρισις· ἐκ διακρίσεως διόρασις· ἐκ δέ ταύτης προόρασις»
149. Ἡ εἴσοδος καί παραμονή στήν Ἐκκλησία εἶναι δῶρο τοῦ Χριστοῦ, σ’ αὐτούς πού τηροῦν τίς ἐντολές Του.
174. Ἡ δύναμη τῶν Ἁγίων.
190. Οἱ μετάνοιες
198. Γέρων Πορφύριος: «Θάρθουν δύσκολοι καιροί καί ὁ κόσμος θα χρειασθεί φροντίδα από τα Μοναστήρια»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου