Ὑπακοή στόν Γέροντα-Πνευματικό ὁδηγό. Τό μεγαλεῖο τῆς Πνευματικῆς Πατρότητας β μέρος

Β. Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΣ-ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ

Δεῖτε ἐδῶ:α μέρος

Ὑπακοή στόν Γέροντα-Πνευματικό ὁδηγό. Τό μεγαλεῖο τῆς Πνευματικῆς Πατρότητας

Διακήρυσσε ὁ Ἅγιος Πορφύριος ὅτι «ὁ Γέροντας εἶναι ποδηγέτης»[78]. Ὁ Γέροντας ὁμιλεῖ στά πνευματικά του παιδιά ἀπό τήν ἐμπειρία του. Μέ τήν ὅλη ἀναστροφή του τά «διδάσκει» ἄφωνα, ἔμπρακτα καί τούς μεταλαμπαδεύει τό Φῶς. Κοντά του μαθαίνουν πῶς νά ἑλκύουν τήν χάρι τοῦ Θεοῦ[79].

Ὁ πατήρ Πορφύριος ἔκανε «χαρούμενη» καί «ἄκρα ὑπακοή» στούς δύο Γεροντάδες του, στά Καυσοκαλύβια.

 «Μέ τήν ὑπακοή» ἔλεγε, «ἀλλάζεις σ' ὅλα. Γίνεσαι γρήγορος, ἔξυπνος, πιό γερός, γίνεσαι σ' ὅλα νέος»[80].

Ὁ Γέροντας, δίδασκε ὁ Ἅγιος Πορφύριος, γίνεται «ἕνα» μέ τόν ὑποτακτικό, σύμφωνα μέ τόν λόγο τοῦ Κυρίου «ἵνα ὧσιν ἕν»[81].
Ἡ ἀγάπη ἡ τέλεια, ἡ ἀνιδιοτελής, ἡ θυσιαστική, ἡ ἐν Χριστῷ, πού ἀναπτύσσεται μεταξύ τοῦ Γέροντα-πνευματικοῦ πατρός καί τοῦ ὑποτακτικοῦ, εἶναι ἡ πραγμάτωση τοῦ βαθύτερου πόθου τοῦ Θεοῦ γιά ὅλην τήν ἀνθρωπότητα: Νά γίνουμε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἕνα.

«Ἔτσι ζοῦσαν τά παλαιά τά χρόνια οἱ γέροντες καί οἱ ὑποτακτικοί»[82], παρατηροῦσε ὁ Ὅσιος.

 Εἶναι ἡ ἔλευση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ ἐδῶ καί τώρα.

Αὐτήν τήν ἕνωση καί τήν Βασιλεία τήν βίωσε ὡς ὑποτακτικός σέ τέλειο βαθμό μέ τούς Γεροντάδες του στά Καυσοκαλύβια. «Τό μόνο πού μ' ἀπασχολοῦσε ἦταν πῶς θά ὑπηρετήσω, πῶς θά εὐχαριστήσω τούς Γέροντές μου σ' ὅλα»[83] ἔλεγε. Ἡ ψυχή του εἶχε κολλήσει στήν κυριολεξία στήν ψυχή τῶν Γεροντάδων του. Χάρη σέ ἐκείνη τήν «ἄκρα ὑπακοή», ἀπέκτησε μία ἄκρα ἀγάπη πρός ὅλους τούς ἀνθρώπους· ἀπέκτησε μιά ἄκρα εὐαισθησία καί λεπτότητα, ὥστε, ὅπως ἔλεγε, «νά μήν μπορεῖ νά λυπήσει κανέναν ἄνθρωπο», ἀπέκτησε καί τό πλῆθος τῶν ἁγιοπνευματικῶν του χαρισμάτων.

   Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

[78] Ὅ. π.,σελ. 344.

[79] Ὅ. π.σελ. 344-345.

[80] Ὅ. π.,σελ. 343.

[81] Ἰω. 17, 11.

[82] Βίος καί Λόγοι, Ζ΄, σελ. 345.

[83] Ὅ. π.,σελ. 58-59.