Ὁ ρόλος τῆς Ἐκκλησίας, Ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς (Νέο Βιβλίο)

 

ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, 

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, Ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς (ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ) 

Τό βιβλίο αὐτό πού ἐκδίδεται μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐλογία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας κ.κ. Ἰωήλ, εἶναι  προϊόν μιᾶς ταπεινῆς ὁμιλίας πού ἀπομαγνητοφωνήθηκε καί ἔτυχε κάποιας μικρῆς ἐπεξεργασίας. 

Περιλαμβάνει μέ ἁπλᾶ λόγια τόν ρόλο τῆς Ἐκκλησίας στήν θεραπεία τῆς ψυχῆς τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου. Ἐπισημαίνονται λανθασμένες ἀντιλήψεις καί ἑρμηνεῖες τους.

 Στή συζήτηση θίγονται καίρια πνευματικά θέματα, ὅπως ἡ ἀδιάλειπτη προσευχή. 

Εὐχόμεθα ταπεινά μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τίς εὐχές τῆς Κυρίας Θεοτόκου καί ὅλων τῶν Ἁγίων μας τό βιβλίο νά γίνει ἀφορμή προβληματισμοῦ καί πνευματικῆς οἰκοδομῆς ὅλων μας.

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Στοιχεῖα γιά τό βιβλίο

ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, 

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, Ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς

 Σελίδες 93, μαλακό ἐξώφυλλο, σχῆμα: 14Χ20,5, τιμή: 7€.

Τηλέφωνο παραγγελιῶν 6944577885.

 ΔΕΙΤΕ ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΑΣ

Μικρό ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο:

Η ΑΜΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ «ΚΑΤ’ ΕΙΚΟΝΑ»

Ἔχει  λεχθεῖ ὀρθά ὅτι ὁ σκοπὸς τῆς ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας εἶναι νὰ μᾶς θεραπεύσει, νὰ μᾶς κάνει πνευματικὰ ὑγιεῖς. Οἱ Ἅγιοι Πατέρες μᾶς λένε ὅτι ἀποτέλεσμα τῆς πρώτης παρακοῆς, ποὺ ἔκανε ὁ ἄνθρωπος (ὁ Ἀδὰμ) στόν Θεό, ἦταν ἡ ἀπώλεια τῆς κοινωνίας του μὲ Αὐτὸν. Ἔγινε αὐτὸ ποὺ ὀνομάζουμε: «ἀμαύρωση τοῦ κατ’ εἰκόνα» στόν ἄνθρωπο.

Ὃπως γνωρίζουμε, στὴν ψυχὴ μας εἶναι ἀποτυπωμένη ἡ εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ. Ἡ εἰκόνα, ὅμως, αὐτὴ τοῦ Χριστοῦ ἔχει ἀμαυρωθεῖ, ἔχει «μουτζουρωθεῖ», κι αὐτό συνέβη ἐξ αἰτίας τῆς προπατορικῆς ἁμαρτίας. Τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ἀμαύρωσης εἶναι τὸ ἑξῆς: ἡ εἰκόνα αὐτὴ τοῦ Θεοῦ ποὺ ἔχουμε μέσα μας δέν γίνεται φανερὴ πλέον στὶς ἐνέργειές μας, στήν ζωή μας.

Ἔτσι, λοιπόν, τώρα μετά τήν πτώση ὁ ὅλος ἄνθρωπος εἶναι ἀσθενής, εἶναι ἄρρωστος, εἶναι, δυστυχῶς, «μουτζουρωμένος»… ἀπ’ τὴν κορφὴ ὡς τὰ νύχια! Κάθε του πτυχή, κάθε του συστατικό, κάθε του πράξη , κάθε του ἐνέργεια ψυχική (σκέψεις, συναισθήματα καὶ ἐπιθυμίες) ἤ σωματική, ὅλα εἶναι ἄρρωστα.

Στὸ σημεῖο αὐτὸ θὰ σᾶς παρακαλέσω νὰ μὲ παρακολουθήσετε προσεκτικά. Αὐτὰ, ποὺ θὰ πῶ παρακάτω ἐνδέχεται νὰ εἶναι γιὰ κάποιους πρωτάκουστα. Εἶναι ὅμως ἁπλά, πολὺ ἁπλά.

ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΨΥΧΗ

Εἶναι κατ’ ἀρχήν ἀπαραίτητο νὰ σημειώσουμε ὅτι ὁ Θεός ἔχει οὐσία, ἔχει καὶ ἐνέργειες. Ἐνέργειες καὶ οὐσία (διαφορετική, ὅμως, ἀπό αὐτὴν τοῦ Θεοῦ), ἔχει καί ἡ ἀνθρώπινη ψυχὴ, «ἡ κατ’ εἰκόνα Θεοῦ κτισθεῖσα» (δηλαδή: πού εἶναι δημιουργημένη σύμφωνα μὲ τὴν «εἰκόνα» τοῦ Θεοῦ).

Αναλυτικότερα,  ὁ Θεὸς ἔχει :

α) Οὐσία, τήν ὁποία ὅμως ὁ ἄνθρωπος δέν γνωρίζει (οὔτε καὶ μπορεῖ νά γνωρίσει, διότι ὁ Θεός εἶναι ἄκτιστος, ἀδημιούργητος, ἐνὼ ὁ ἄνθρωπος εἶναι κτίσμα, δημιούργημα) καὶ

β) Ἐνέργειες. Οἱ ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ εἶναι μεθεκτές ἀπό ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους, δηλαδή ἔχουμε  τὴν δυνατότητα νά μετέχουμε σ’ αὐτές, νά τίς ζοῦμε.

Τὶς ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ τὶς καταλαβαίνουμε λίγο. Μποροῦμε νὰ «μποῦμε» μέσα -νὰ μετέχουμε, ὅπως εἴπαμε- σὲ αὐτὲς. Γιὰ παράδειγμα, τὴν  ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τὴν δικαιοσύνη Του, μποροῦμε νὰ τὶς  ζήσουμε, μποροῦμε νὰ βιώσουμε τὸ ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἄνέκφραστη γλυκύτης, εἶναι τό Φῶς, εἶναι ἡ Ζωή, εἶναι ἡ Ἀνάσταση κ.λπ.

Αὐτὰ, λοιπὸν, ὅταν τὰ ζοῦμε, τότε μποροῦμε λίγο νὰ τὰ κατανοοῦμε. Βέβαια, δὲν τὰ κατανοοῦμε ἐγκεφαλικά, ἀλλὰ ὑπαρξιακά, ὅταν ἀγαπήσουμε τόν Θεό. Τότε διά τῆς Θείας ἀγάπης μετέχουμε σ’ αὐτά, τὰ βιώνουμε.

-Καί πότε ἀγαποῦμε τόν Θεό;

-Ὃταν, φυσικὰ, τηροῦμε τίς ἐντολές Του: «Ὁ ἔχων τάς ἐντολάς μου καί τηρῶν αὐτάς, ἐκεῖνος ἐστίν ὁ ἀγαπῶν με» (Ἰω. ιδ’ 21).

Ἡ ψυχὴ μας ἐπίσης ἔχει:

α)  οὐσία, γιά τήν ὁποία ὅμως δέν ξέρουμε ἀκριβῶς τί εἶναι, καὶ

β) ἐνέργειες.

Ἐπειδὴ, ὅμως, ἡ οὐσία εἶναι ἄρρωστη, λόγῳ τῆς ἁμαρτίας, εἶναι ἄρρωστες καὶ οἱ ἐνέργειες ποὺ παράγονται ἀπό τήν ψυχή μας.

Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ: Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΝΟΕΡΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

-Ἡ Ἐκκλησία λοιπόν, τί σκοπὸ ἔχει ;

-Σκοπός τῆς Ἐκκλησίας εἶναι νὰ μᾶς θεραπεύσει τὴν ψυχή. Ἀπὸ ἄρρωστη  νὰ τὴν κάνει ὑγιῆ.

 Νομίζω, μέχρι ἐδῶ, εἶναι ἁπλὰ τὰ πράγματα.

Ἡ ἐνέργεια τῆς ψυχῆς ὀνομάζεται «νοερὰ ἐνέργεια». Ἔτσι τὴν εἶπαν καὶ οἱ  ἅγιοι Πατέρες. Αὐτὴν τήν «νοερὰ ἐνέργεια», ὅταν βρίσκεται (ὅταν λειτουργεῖ) μέσα στὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου, οἱ Πατέρες τὴν ὀνόμασαν «νοῦ». Ὅταν εἶναι (καὶ λειτουργεῖ) στὸν ἐγκέφαλο, τὴν ὀνόμασαν «λογικὴ» ἢ ἀλλιῶς «διάνοια».

Ὁ νοῦς καὶ ἡ διάνοια εἶναι δύο διαφορετικὲς φανερώσεις τῆς ἐνέργεια τῆς ψυχῆς μας ἡ ὁποία ἐκδηλώνεται μὲ διαφορετικό τρόπο κάθε φορά, ἀνάλογα μέ τὴν περιοχὴ ποὺ βρίσκεται. Ἡ λογικὴ, ἡ ὁποία φανερώνεται στὴν περιοχὴ ἐγκεφάλου, χρησιμεύει στόν ἄνθρωπο γιὰ νὰ σκέπτεται καὶ νὰ διατυπώνει αὐτὰ ποὺ συλλαμβάνει καὶ ποὺ γνωρίζει ὁ νοῦς, ὁ ὁποῖος, ὅπως εἴπαμε, εἶναι στὴν καρδιά.

Ἐπαναλαμβάνω καί ὑπενθυμίζω ὅτι, στήν κατάσταση τῆς πτώσης πού βρισκόμαστε, ὅλα αὐτὰ εἶναι ἀρρωστημένα. Ὅσο ὁ ἄνθρωπος δὲν ἔχει θελήσει μέ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ ἀκόμη νά μετανοήσει καί νά  θεραπευθεῖ, ὅσο δὲν ἔχει ἀκόμη καθαριστεῖ, ὅλα αὐτά δέν λειτουργοῦν σωστά. Τὸ «κατ’ εἰκόνα», τὸ ὁποῖο εἶναι ἀποτυπωμένο πάνω στὴν ψυχή μας, εἶναι ἀκόμη «ἀμαυρωμένο» (σκοτεινιασμένο, «μουτζουρωμένο»).

Ἡ Ἐκκλησία κάνει αὐτὴν τὴν θεραπεία: θεραπεύει τὴν ψυχή μας.

Θεραπεύει τὸν νοῦ  καὶ τὴν λογική. Αὐτὰ τὰ δύο πράγματα.

Ὅταν ὁ νοῦς εἶναι θεραπευμένος, λειτουργεῖ σωστά καὶ, ἐφόσον ἡ «νοερὰ ἐνέργεια» λειτουργεῖ σωστὰ μέσα στὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου, λειτουργεῖ σωστὰ καὶ ἡ «λογική».

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΝΟΥ;

Ἡ σωστή λειτουργία τοῦ νοῦ μας εἶναι νὰ κοινωνεῖ μὲ τὸν Θεό, νά προσεύχεται, νά «βλέπει» τόν Θεό. Ὅταν λειτουργεῖ κατ΄ αὐτόν τόν τρόπο, τότε ἔχει Φῶς, δέχεται τό Φῶς τοῦ Θεοῦ...

Αὐτὸ τὸ Φῶς, ποὺ χάσαμε μὲ τὴν παρακοὴ, τὸ ξανααποκτοῦμε, μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ, διὰ τῆς ζωῆς μας μέσα στὴν Ἐκκλησία (μὲ τὴν μετάνοια, μέ τήν ἀδιάλειπτη προσευχή, μὲ τὴν ἀσκητικὴ καὶ μυστηριακὴ ζωή).

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

http://www.hristospanagia.gr/