«Ποιός εἶσαι σύ πού κρίνεις ξένο ὑπηρέτη;». Ρωμ. ιδ΄: 4.

«Δέν ἔχεις ἱκανότητα πρόγνωσης, ὥστε νά γνωρίζεις τά ὅσα ἐπιφυλάσσονται κατά τήν Κρίση. Μήν καταδικάζεις, λοιπόν, τούς συνανθρώπους σου πρίν ἀπό αὐτήν διότι δέν εἶσαι σύ ὁ καρδιογνώστης.

Εἶσαι καί σύ ἄνθρωπος καί περιμένεις νά ὁδηγηθεῖς κι ἐσύ στό φοβερό βῆμα τοῦ Χριστοῦ γιά νά ἀκούσεις τήν ἀπόφαση. Μήν ἀρπάζεις, λοιπόν, ἐκ τῶν προτέρων τήν κρίση τοῦ Θεοῦ, ἀλλά μᾶλλον νά παρακινεῖς σέ μετάνοια καί ὄχι στήν ἀπογοήτευση αὐτούς πού ἁμαρτάνουν».

Ἁγίου Ἰσιδώρου τοῦ Πηλουσιώτου,

Ἐπιστολές, ΕΠΕ Α΄, 339.

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.