Διάφορα διδακτικά ἀπό τήν χαριτωμένη ζωή τῆς Γερόντισσας Μακρίνας

ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ 21ΟΥ ΑΙΩΝΑ. ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΩΝ ΜΟΥΝΑΖΟΥΣΩΝ ΜΑΚΡΙΝΗΣ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΑΣ ΤΗΣ Ι.Μ. ΑΡΤΟΚΩΣΤΑΣ. 

Διάφορα διδακτικά από τήν χαριτωμένη ζωή τής Γερόντισσας Μακρίνας

Εάν η ηγουμένη έβλεπε κάποιον σκεπτικό τον καλούσε ιδιαιτέρως για να μιλήσει μαζί του, να τον ανακουφίσει από τον πόνο του καί να προσευχηθεί γι’ αυτόν στο Θεό καί τη Παναγία. Όταν ήταν ώρα να φύγει 0 επισκέπτης του έκοβε με τά χέρια της από τον κήπο της Παναγίας ένα λουλούδι για ευλογία. 

Ήταν τόσο απλή καί ταπεινή σαν μικρό παιδί. Η ψυχή της ήταν πλημμυρισμένη από όλα τά άνθη του Θεού καί ξεχείλιζε το άρωμά Του.

Όταν στο μοναστήρι γίνονταν αγρυπνία η Γερόντισσα μετά τις 2:30 το μεσημέρι δεν έτρωγε τίποτε, στη δέ αγρυπνία, παρά το ότι διάβαινε το ογδοηκοστό έτος ηλικίας της, δεν κάθονταν καθόλου, αλλά διακονούσε πάντα τούς Ιερείς μέσα στο Ναό.

Πριν κάνει οποιαδήποτε κίνηση ή έργο στη μονή πάντα έκανε προσευχή για να τήν φωτίσει η Παναγία, αφού Εκείνη επέβλεπε κάθε έργο.

Σταύρωνε ακόμη καί το τηλέφωνο προτού το σηκώσει, αφού αυτό χτυπούσε συνέχεια, όλη μέρα από όλα τά μέρη τής Ελλάδος ακόμη καί από Αμερική καί Αυστραλία, είτε να τη συμβουλευτούν ή να τήν παρακαλέσουν να προσευχηθεί για αυτούς, το όποιο έκανε πάντα πρόθυμα. Άναβε καθαρό κερί καί με το κομποσκοίνι στο χέρι εκτελούσε κάθε παράκληση πού τής είχαν κάνει. Έτσι πολλές φορές σέ θέματα υγείας η γερόντισσα χρησιμοποιούσε ιατρικές φράσεις ίδιες με αυτές πού είχαν πει οι ιατροί -το θαυμαστό ήταν ότι ή γερόντισσα δεν είχε σπουδάσει ιατρική, καί όταν τήν έπαιρναν τηλέφωνο να την ευχαριστήσουν η ίδια δεν θυμόταν τί τούς είχε πει.

Η πόρτα τής μονής δεν έκλεινε ποτέ- ό,τι ώρα καί να πήγαινες ποτέ δεν βρέθηκε ένας να τη χτυπήσει καί να μην του ανοίξουν.

 

Θαυμαστό γεγονός τής Γερόντισσας

 

Ένας προσκυνητής ο Ε.Χ. είχε στο μυαλό του κάποιες σκέψεις πού τον απασχολούσαν. Επισκέφτηκε τήν Γερόντισσα με σκοπό να της  αναφέρει, όμως ντρεπόταν να τις το πει. Την ώρα της Θείας λειτουργίας έκανε προσευχή μέσα του καί παρακαλούσε τον πνευματικό του πατέρα να παρακαλέσει την Παναγία να φωτίσει τη γερόντισσα να του δώσει απάντηση η ίδια. Έτσι καί έγινε, ή γερόντισσα μέσα στο ιερό όπως η ίδια του ανέφερε είδε σα να πέρασε από μπροστά της όλη αυτή ή εικόνα, το ότι δηλαδή ο προσκυνητής παρακαλούσε τον πνευματικό του πατέρα καί αυτός τήν Παναγία για τήν αναμενόμενη λύση αυτών τών σκέψεων. Έτσι ο προσκυνητής έφυγε άναπαυμένος καί με τήν λύση πού ζητούσε.

Πολλά από τά πνευματικά της τέκνα τήν είδαν σέ ώρα προσευχής να αλλοιώνεται το πρόσωπο της, η μορφή της ήρεμη, απλή, τά μάτια της διεισδυτικά σαν να περνούσαν μέσα στην ψυχή σου καί γίνονταν γνώστης της καταστάσεώς σου, καί σέ βοηθούσε. Το χρώμα της λευκό κατάλευκο. Κι η απάντηση όλων των αποριών καί η συμβουλή της παρμένη από τον ουρανό, από την ίδια την Παναγία, αφού ήσουν χαρούμενος καί αναπαυμένος.

* * *

Στην περίοδο πού υπήρχε συζήτηση για τον ερχομό της Ιεράς καί θαυματουργού εικόνας της Παναγίας Εορτακουστής από τη Βενετία στη μονή, για ευλογία καί προσκύνηση τών πιστών, αφ’ ενός εκδήλωνε τήν χαρά της, αλλά αφ’ ετέρου τήν ανησυχία της για το ότι θα έρχονταν στο μοναστήρι συνοδοί του Πάπα, δηλαδή αιρετικοί καί δεν ήθελε, διότι θυμόταν τά λόγια του 'Αγίου Μάρκου «φεύγετε τούς παπικούς ώς φεύγει τις από όφεως καί από προσώπου πυρός». Με τήν προσευχή της ματαιώθηκε.

*      * *

"Ένα χειμώνα είχαμε αποκλειστεί από τά χιόνια καί διαπιστώσαμε ότι είχε τελειώσει το ψωμί. Τήν άλλη μέρα το πρωί χτυπάει τήν πόρτα του μοναστηριού κάποιος καί μάς δίνει ένα τεράστιο καρβέλι ζεστό.

*      * *

Κάποιος προσκυνητής ο οποίος επισκεπτόταν πρώτη φορά τήν Μονή με μια παρέα συμβουλεύτηκε τη γερόντισσα για μια επιθυμία του. ’Αν καί ζούσε κοσμικά, ήθελε να γίνει μοναχός όμως σκεπτόταν αν μπορούσε ή όχι, καί ακόμη αν έπρεπε. Η γερόντισσα τότε του λέγει- θα γίνεις καί μεγαλόσχημος μοναχός, πράγματι μετά τήν πάροδο ετών ο νέος αυτός πήρε τηλέφωνο να τήν ευχαριστήσει, διότι εκείνη τήν μέρα είχε γίνει ή κουρά του σέ μεγαλόσχημο μοναχό.

*      * *

Εάν εκτελείτε τις εντολές του Θεού Αυτός θα σάς ικανοποιεί τά αιτήματά σας πριν να τά ζητήσετε. Να έχετε Αγάπη στην καρδιά σας καί θα είσαστε μέσα στην Αγάπη του Θεού. Μην έχετε αγκάθια καί τσουκνίδες στην καρδιά σας. Καί ή Αγία Τριάδα θα έρθει καί θα κατοικήσει εκεί καί θα περπατήσει. Αυτό δεν είναι ψέμα.

Το γέλιο του κόσμου είναι ψεύτικο.

Ο Παράδεισος: «Ψαλτά είναι τά λόγια μέσα στον παράδεισο. Τά δέντρα είναι διαφορετικά εν συγκρίσει με τα εδώ. Δεν μπορεί νους να εκφράσει. Οι καρποί των δέντρων διαφορετικοί, το κελάηδισμα των πουλιών, (καναρινιών)». Σέ αυτό το σημείο είπε: «Να τήν αδελφή Μαρκέλλα τήν είδα μέσα στον παράδεισο. 'Ένα πουλί, ένα καναρίνι να κελαηδά πάνω σ’ ένα δέντρο καί η αδελφή Μαρκέλλα ήταν από κάτω».

Η γερόντισσα σέ ένα πνευματικό παιδί είχε πει: «Παιδί μου, όπως μου μιλάει, (βλέποντας τήν Παναγία μας), έτσι τά λέω. Γλυκά μου τά λέγει, γλυκά τά λέγω. Άγρια μου τά λέει, άγρια τά λέω. Καί έχω, παιδί μου, παρεξηγηθεί γι’ αυτό, διότι όταν μου τά λέγει η Παναγία άγρια, άγρια τά λέω».

Κάποτε χάθηκε ένα παιδί καί οι γονείς το αναζητούσαν χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Αποφάσισαν τότε να πάρουν τη γερόντισσα τηλέφωνο καί να ζητήσουν τήν προσευχή της. Τότε η γερόντισσα πήγε στο κελί της καί προσευχήθηκε στην Αγία Μαύρα. Έπειτα από λίγη ώρα χτυπά το τηλέφωνο. Ησαν οι γονείς πού ευχαρίστησαν τη γερόντισσα, διότι βρέθηκε το παιδί. Στην ερώτηση τών γονέων τους που ήταν, είπε: δεν με βλέπατε, που εγώ είχα κρυφτεί, αλλά κάποια στιγμή μου εμφανίστηκε μία άσχημη γριά καί φοβήθηκα καί έτρεξα καί ήρθα σέ σάς.

Το παιδάκι είδε έτσι τήν Άγια Μαύρα, γιατί τήν είχαν υποβάλλει στο μαρτύριο της μέσα σέ καζάνι για να καεί.

*      * *

Η κυρία Α.Β. είχε επισκεφτεί τη Μονή τής Παναγίας καί όπως ή ίδια γνωστοποιεί δεν είχε χρήματα στο πορτοφόλι της. Ενώ συζητούσε με τη γερόντισσα κάποια στιγμή της έδωσε μια μικρή εικόνα τής Παναγίας Γαλακτοτροφούσσας καί τής είπε: ή Παναγία σέ αυτή τήν εικόνα τρέφει τον Κύριο καί Θεό μας. Έτσι καί σέ εσένα να τήν παρακαλείς καί ποτέ δεν θα σέ αφήσει. Ή ίδια λέγει: στην αρχή δεν κατάλαβα, αλλά μετά κατενόησα ότι η γερόντισσα μιλούσε στην έλλειψη χρημάτων μιας καί το πορτοφόλι μου ήταν άδειο. Από τότε καί μέχρι σήμερα ποτέ η χάρις τής Παναγίας δεν με έχει αφήσει, καί το πορτοφόλι μου είναι πάντα γεμάτο. 

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/05/21-7.html