Διορατικό Χάρισμα τοῦ Ὁσίου γέροντα Σάββα Σταυροβουνιώτη.

Διορατικό Χάρισμα του οσίου γέροντα Σάββα Σταυροβουνιώτη.

Ο Όσιος Γέροντας Σάββας Σταυροβουνιώτης αξιώθηκε να προικιστεί με το θεόδοτο προορατικό χάρισμα. Οι θείες δωρεές παραχωρούνται στους ευσεβείς, οι οποίοι προστατεύονται και ευνοούνται από τον Κύριο. «Δόσις Κυρίου παραμένει ευσεβέσι, και η ευδοκία αυτού εις τον αιώνα ευοδωθήσεται». Τού δόθηκε η άνωθεν χάρη για την επιτυχημένη άσκηση, νηστεία, αγρυπνία, προσευχή. Με αυτό το μέσο υπερέβηκε τον σαρκικό άνθρωπο και έγινε όντως πνευματικός, φτάνοντας από το «κατ’ εικόνα στο καθ' ομοίωση», δηλαδή την θέωση και την θαυματουργία. Ήταν πολύ ελεήμων όσα έδινε, άλλα τόσα τού έδινε κατά το μέτρο Του, ο Δωρεοδότης. «Ενί δέ εκάστω ημών εδόθη η χάρις κατά το μέτρον τής δωρεάς του Χριστού».

Το παιδί σας είναι τελείως καλά

Ο Τάσος Μαστρογιαννίδης, ξενομερίτης, πού βρέθηκε στην Πάρο εργαζόμενος ως τελώνης, διηγήθηκε πολλά για την αγιότητα του Γέροντα. Όταν αρρώστησε ο γιός του Νεκτάριος και τον πήραν σε γιατρό, αφού τον εξέτασε, συνέστησε να τού γίνουν κάποιες αναλύσεις. Προτού γνωστοποιηθούν τα εργαστηριολογικά αποτελέσματα, ο παπα-Σάββας καθησύχασε τους γονείς του παιδιού, λέγοντάς τους:

Μην ανησυχείτε- θα πάρετε τα αποτελέσματα και θα διαπιστώσετε πώς το παιδί δεν έχει απολύτως τίποτε.

Κι έτσι ακριβώς είχαν τα πράγματα. Ο Γέροντας ακτινογράφησε και ψυχοδιάβασε το παιδί με τα πνευματικά του εργαλεία και διέγνωσε την τρέχουσα, παθολογική του κατάσταση. Μετά από κάθε δυνατή προσευχή του, ανέφερε ο κ. Μαστρογιαννίδης, τούς πληροφορούσε για κάθε τί πού αφορούσε την οικογένεια του. «Πολύ ισχύει δέησης δικαίου ενεργούμενη»  Σε όλες τις δυσκολίες τους τον συμβουλεύονταν κι εκείνος τούς καθοδηγούσε. Στο τέλος, διαπίστωναν πώς ενεργούσαν όπως έπρεπε. Οι προβλέψεις του πάντα ήταν ορθές. Και πώς να μην ήταν, αφού η βίωση του ευαγγελικού λόγου τον έκανε γνώστη της αλήθειας, γνώστη του ίδιου του Χριστού. Με το φώς της αγάπης του Κυρίου, φώτιζε τις καρδιές των ταλαιπωρημένων πιστών. Ο Σέρβος Γέροντας Θαδδαίος (+2004) έλεγε: «Όταν μια ψυχή παραμένει ταπεινή ο Κύριος την φωτίζει ολοένα και περισσότερο».

Προείδε το θάνατο παιδιού

Μια μέρα τον παρακάλεσαν να επισκεφτεί ένα άρρωστο παιδί στην περιοχή τής Κηφισιάς Αθηνών. Στον δρόμο πού πήγαιναν, είπε στο συνοδό του:

- Δεν προλαβαίνουμε, γιατί το παιδί πέθανε. Είδηση έλαβε και είδηση έδωσε. Απλά έκανε άμεση αναμετάδοση. Και έτσι είχαν τα πράγματα. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή, το παιδί είχε πεθάνει.

Ο γιατρός δεν θα πάρει χρήματα

Κάποτε, όταν ήρθε στην ανάγκη να επισκεφτεί κάποιο γιατρό, «καθ' οδόν», είπε στον συνοδό του ότι ο γιατρός δεν θα του έπαιρνε χρήματα. Και πράγματι, ο γιατρός δεν θέλησε να πληρωθεί για την εξέταση πού έκανε στον παπά-Σάββα. Ήταν άνθρωπος θεοσεβής, πού ελέησε και ελεήθηκε. Δίκαια οι μοναχοί αφήνουν τις μέριμνές τους στο έλεος τού Θεού, γιατί ο Παντογνώστης και Πολυέλεος, στην πρέπουσα ώρα συνενώνει τα πνεύματα πού έχουν μεταξύ τους καρδιακή επικοινωνία.

Του έδωσε τόσα χρήματα όσα ακριβώς χρωστούσε

Ένας άνθρωπος πού χρωστούσε κάποια χρήματα, ήταν στενοχωρημένος γιατί αδυνατούσε να ξοφλήσει κάποιο χρέος του. Πού να βρει αποκούμπι σε τέτοια δύσκολη περίσταση; Πού βρίσκεται ο αδελφός, ο συγγενής, ο φίλος, ο χριστιανός; Κλεισμένος και κλειδωμένος στο σπίτι του• κι αναλύσεις τον ενοχλήσεις, τί θα πετύχεις; Ξεκίνησε το πλάσμα του Θεού να πάει στην εκκλησία να προσευχηθεί, ίσως και ξαλαφρώσει. Ο Πατήρ Σάββας όταν τον είδε, βγήκε από την άλλη Πύλη τού Ιερού και έκανε νόημα στον άνθρωπο να τον πλησιάσει. Μόλις εκείνος πλησίασε, ό Γέροντας του είπε:

Πάρε αυτά τα χρήματα και δώσε τα εκεί που χρωστάς.

Το ποσό πού του έδωσε ο Όσιος Γέροντας ήταν ακριβώς  κείνο πού χρωστούσε. Ο άνθρωπος έμεινε εμβρόντητος, σαν είδε τον λογισμό του Γέροντα, αφού κανένας δεν γνώριζε για τό χρέος του.  Δοξολογώντας τον Πανάγιο Θεό, αναχώρησε  για το σπίτι του ξαλαφρωμένος και οπλισμένος με αισιοδοξία και Θάρρος για το άδηλο μέλλον. Όταν ο αδελφός βοηθείται με αγάπη από τον αδελφός, γίνεται πόλη οχυρωμένη και απόρθητη, κτισμένη πάνω σε ψηλό τοπίο. Γίνεται ισχυρός σαν το ασάλευτο ανάκτορο, πού έχει στερεά θεμέλια. «Αδελφός γάρ υπό αδελφού βοηθούμενος ως πόλις οχυρά και υψηλή, ισχύει δε ώσπερ τεθεμελιωμένον βασίλειον».' Το διαπιστώνουμε καθημερινά πώς δεν μπορούμε οι άνθρωποι να δώσουμε λύσεις στα προβλήματά μας και τούς μύριους κινδύνους πού μάς περικυκλώνουν, χωρίς την πρόνοια του Φιλάνθρωπου Θεού και εκείνων πού τον ευαρέστησαν. Ο Όσιος προαισθάνθηκε, ενημερώθηκε «άνωθεν» ότι κάποιος διψασμένος θα χτυπούσε την πόρτα τού ναού για να ζητήσει το έλεος τού Κυρίου, γι' αυτό, ως εγγυητής των φτωχών και πονεμένων προετοιμάστηκε κατάλληλα. Κατά τον Άγιο Ιγνάτιο Αντιόχειας, «τα μη βλεπόμενα βλέπουσιν οι της πίστεως οφθαλμοί».    Προείδε, χωρίς ν' ακούσει ό Γέροντας και ήταν πανέτοιμος για την ευάρεστη στο Θεό ελεημοσύνη του. «Ος γάρ αναλύσεις ποτίση υμάς ποτήριον ύδατος ενημερώθηκε των ονόματι μου, ότι Χριστού εστέ, αμήν λέγω υμίν, ου μη απολέση τον μισθόν αυτού».

Θα έρθει έκτακτο λεωφορείο

Επιθύμησε να πάει στο Άγιον Όρος, τον Καλογεράθωνα, ίσως για να μπορεί να ομολογεί περισσότερο την Ορθοδοξία. Στον πρώτο σταθμό τού ταξιδιού του για το Όρος - την Θεσσαλονίκη -τον ενημέρωσαν πώς το Λεωφορείο για την Ουρανούπολη είχε φύγει και άδικα κάθισε να περιμένει.

-           Άδικα περιμένεις, χριστιανέ μου, τού είπε κάποιος εκεί στον σταθμό. Εσείς οι μοναχοί επιμένετε το δικό σας.

-           Θα έρθει έκτακτο, άνθρωπέ μου.

Απάντησε, χωρίς την παραμικρή ανησυχία ο Γέροντας. Και έτσι έγινε. Σε Λίγα λεπτά, έφθασε ένα «πούλμαν» με προορισμό την Ουρανούπολη. Το Λεωφορείο πού θα μετέφερε τον παπά-Σάββα, ενίσχυσε και την πίστη τού ανθρώπου πού επέκρινε τον Γέροντα πώς άδικα περίμενε στην στάση. Τελικά, άδικη ήταν ή επίκριση του συνομιλητή. Σαν μπήκε στο περιβόλι της Παναγίας, έκανε σαν μικρό παιδί, πού ήθελε να τα δει όλα. Και τα είδε βήμα, βήμα, δεν άφησε μοναστήρι ή Σκήτη πού να μην τα επισκέφτηκε.

Θά γίνεις ιερέας

Σε   μια συνάντησή του με το νεαρό τότε-σημερινό Αρχιμανδρίτη Χερουβείμ Αποστόλου - ο Γέροντας τού ανέφερε:

θα γίνεις ιερέας και να μη σκέπτεσαι ποτέ πώς θα επιβιώσεις ή τα χρήματα. Αυτά θα υπάρχουν (εννοούσε τα προς το ζην) πάντα στην τσέπη σου. «Κύριος ποιμένει με, και ουδέν με υστερήσει».

Γνώριζε και το λεπτό της πτώσης τους

Όταν κάποιο πνευματικό του τέκνο αμάρτανε, ο Όσιος κατέγραφε την ακριβή ώρα, ακόμα και το Λεπτό τής πτώσης του- όταν τούς έκανε παρατήρηση, έκπληκτοι τού έλεγαν:

-           Τί συμβαίνει μαζί σας Γέροντα; Γνωρίζετε την ώρα, ακόμα και το λεπτό;

-           Προσεύχομαι για τη σωτηρία σας, παιδιά μου. Να προσέχετε, γιατί εύκολα μπορεί να κατρακυλήσετε.

Θα σου τη στείλει ο Θεός την κορούλα

Η κυρία Ελένη Σπύρου, η οποία κατάγεται από την περιοχή του κατεχόμενου διαμερίσματος Μόρφου και μετά τον εκτοπισμό της στην διάρκεια της τουρκικής εισβολής τού 1974 εγκαταστάθηκε στην Λεμεσό, διηγήθηκε το ακόλουθο περιστατικό με τον Γέροντα:

-           Ήταν οι αρχές της δεκαετίας τον 1960 και ως πνευματικοπαίδι τον π. Σάββα, τον παρεκάλεσα να προσεύχεται, ώστε να μού χαρίσει ο Θεός μια κορούλα, αφού μέχρι τότε, από τον γάμο μου είχα αποκτήσει μόνο αγόρια. Θέλω στο σπίτι ένα κοριτσάκι, τού είπα, για να μου βρεθεί στα γηρατειά μου.

-           Θα σού την στείλει ο Θεός, Ελένη, την κορούλα, απάντησε ο Όσιος Γέροντας.

-           Την επόμενη χρονιά γέννησα την Μαρία μου, συμπλήρωσε, κλαίοντας η κυρία Ελένη, σαν ήρθε στο μυαλό της ο άγιος πνευματικός της.

Θα γίνεις καλή νοικοκυρά

Η κόρη της Ελένης Σπόρου, η κυρία Μαρία Κυριάκου, της οποίας τον ερχομό στον κόσμο, προείδε ο Γέρων Σάββας, ανέφερε:

- Αγαπητέ κύριε Κώστα- για μένα, η σημερινή επικοινωνία μας αποτελεί ευλογία, αναλύσεις δεν είναι και θεόσταλτη. Κρατώ μέσα μου κάτι, πού σχετίζεται άμεσα με τον Γέροντα και το οποίο θέλω να μοιραστώ, όσο το δυνατό, με περισσότερους ανθρώπους. Πριν από πολλά χρόνια, μαζί με την μητέρα μου και τα δύο μικρά παιδιά μου, επισκεφτήκαμε τον Γέροντα, για να πάρουμε την ευχή του. Πρώτο, πήγε κοντά του το αγοράκι μου. Ό Γέροντας σταύρωσε το κεφάλι τού Γιώργου μου και κλείνοντας τα μάτια, τού είπε:

Είσαι μοναχός.

Ακολούθως πήγε κοντά του ή κορούλα μου, την όποια αφού «σταύρωσε», κλείνοντας και πάλι τα μάτια του, τής είπε:

Θα γίνεις μια καλή νοικοκυρά.

Εκείνη την μέρα, ο Όσιος είδε τα αθέατα, λες και είχε πάνω του τα μάτια τού Θεού. Τεσσάρων ή πέντε χρόνων ήταν ο γιός μου κι ο Γέροντας προείδε την μοναχική του ζωή. Όταν μεγάλωσε ο Γιώργος κάρηκε μοναχός, μετονομαζόμενος σε Νικόδημο. Η κορούλα μου, με την ενηλικίωση της παντρεύτηκε και έγινε μια «όντως» καλή νοικοκυρά.

Μην σκανδαλίζεις

Με την σειρά μου, συνέχισε η κυρία Μαρία, πήρα την ευχή του και ό Γέροντας είπε:

-           Μη σκανδαλίζεις, Μαρία.

Τελευταία, έλαβε την ευχή του η μητέρα μου, την όποια συμβούλεψε:

-           Μην κόβεις τα μαλλιά σου, Ελένη».

Όσο για μένα, πικρή η αλήθεια, εκείνα τα χρόνια χώρισα από τον άνδρα μου, πράγμα πού έδωσε τόπο στον πειρασμό και πραγματικά σκανδάλιζα. Η μητέρα μου καμιά φορά δεν έκοψε τα μαλλιά της. Πώς όμως, το γνώριζε ο Γέροντας; Αυτό το γνωρίζει μόνο ο Παντογνώστης Θεός.

Ξέχασες το Θεοτοκάριο

Ένας Κύπριος μοναχός, μέλος Αδελφότητας σε κυπριακή Ιερά Μονή, διηγήθηκε το άκόλουθο γεγονός, ως αυτήκοος μάρτυράς του:

-           Κατά την επιστροφή του Οσίου Σάββα από την Πάρο - μέσω Αθηνών - στην Κύπρο, ως λαϊκός τότε, συνόδευα τον Γέροντα μαζί με τις κατά σάρκα και πνεύμα αδελφές του Χριστονύμφη και Νεκταρία, καθώς και την ανίψια του Μαρία μοναχή. Σ' εκείνο το κύκνειο ταξίδι του ο Γέροντας, κατάκοπος από το ποιμαντικό και ιεραποστολικό του έργο και βαριά ασθενής, αλλά και πικραμένος από τούς ανθρώπους, επέστρεφε στην Μεγαλόνησο για αφήσει κατ' επιθυμία του στην γενέθλια γη, την τελευταία του πνοή, προτού παραδώσει την άγια του ψυχή στον Κύριο. Μετά από πνευματική συνομιλία πού είχαμε στο 

καράβι, ο Γέροντας ανέφερε πώς είναι η ώρα της Ακολουθίας. Επειδή, όμως, δε μεταφέραμε μαζί μας εκκλησιαστικά βιβλία ,γι' αυτόν τον σκοπό, πρότεινε να κάνουμε την Ακολουθία με κομποσκοίνι. Σε απορία μου, ο Γέροντας εξήγησε τον αριθμό των εκατοστάρικων κομποσκοινιών πού απαιτούνται για την τέλεση τής Ακολουθίας, δηλαδή τόσα για την Ενάτη, τόσα για τον Εσπερινό και τόσα για το Θεοτοκάριο. Ξεκινήσαμε όλοι ταυτόχρονα και με την παρέλευση κάποιου διαστήματος, νηστεύοντας ότι ολοκλήρωσα την Ακολουθία, άλλαξα στάση και παρακολουθούσα τούς υπόλοιπους. Ο Γέροντας, όταν με πρόσεξε, ρώτησε αναλύσεις είχα τελειώσει. Αφού τον βεβαίωσα ότι τελείωσα, χωρίς χρονοτριβή, συμπλήρωσε:

Πως τελείωσες, αφού δεν έκανες το Θεοτοκάριο;

Τότε έμεινα έκπληκτος μπροστά στο χάρισμά του, αφού πραγματικά είχα ξεχάσει να κάνω τα ανάλογα κομποσκοίνια για το Θεοτοκάριο.

Δεν άκουσες πού την μνημόνευσα στη Θεία Λειτουργία;

Σε κάποια στιγμή τού προαναφερθέντος ταξιδιού, από την Πάρο στην  Αθήνα - σύμφωνα και πάλι με μαρτυρία του ίδιου Κύπριου μοναχού - η ανίψια του Μαρία μοναχή, θέλοντας να προϊδεάσει τον Γέροντα, για τον επελθόντα θάνατο τής αδελφής του Μαρίας μοναχής, τού είπε:

Θειε, η Μαρία μοναχή είναι άρρωστη και μπορεί να μην την προλάβουμε ζωντανή.

Για να πάρει την απάντηση:

Άστα αυτά Μαρία• δεν άκουσες που τη μνημόνευσα έκφώνως στη Θεία Λειτουργία ως κεκοιμημένη;
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ. ΟΣΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΣΑΒΒΑΣ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΩΤΗΣ 1985

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/06/blog-post_82.html