«Παρέστη ἡ βασίλισσα στά δεξιά Σου, περιβεβλημένη μέ διάχρυσο ἰματισμό καί στολισμένη» (Ψαλμ. Μθ΄ : 9)

Παναγία Ἀμίαντος

«Ἦταν ἀνάγκη ἡ ψυχή τῆς Παναγίας νά χωρισθεῖ ἀπό τό ὑπεράγιο σῶμα Της. Μέ τήν κοίμησή Της χωρίσθηκε καί ἑνώθηκε μέ τήν ψυχή τοῦ Υἱοῦ της. Ἀλλά καί τό σῶμα Της, ἀφοῦ ἔμεινε γιά λίγο στή γῆ, ἀναχώρησε κι αὐτό μαζί μέ τήν ψυχή.

Διότι ἔπρεπε νά περάσει ἀπό ὅλους τούς δρόμους, ἀπό τούς ὁποίους πέρασε ὁ Σωτήρας. Νά λάμψει καί στούς ζωνττανούς καί στούς νεκρούς καί νά ἁγιάσει, διά μέσου ὅλων, τήν ἀνθρώπινη φύσι».

Ἁγίου Νικολάου Καβάσιλα,

Εἰς τήν Κοίμησιν, Ἡ Θεομήτωρ, σ. 215.

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.