Ἑρμηνεία Παλαιᾶς Διαθήκης –Προφήτης Ἡσαΐας (21ον) – (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία)

          IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

Δημητσάνα, Δευτέρα 10 Αὐγούστου 2015

ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ

ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ

(Ἡ ἑρμηνεία παρά τήν συντομία της καί τήν ἁπλότητά της εἶναι ἐπιστημονική)

Ἡ ἐργασία αὐτή προσφέρεται στούς ἀναγνῶστες σέ συνέχειες ἑκάστη Δευτέρα καί Παρασκευή διά ἐξεύρεση λαθῶν ἐκ μέρους τους καί ἐνημέρωσή μας πρός διόρθωση, πρίν ἀπό τήν τελική δημοσίευση τοῦ ἔργου.

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΣΑΪΑΣ

Ἡ τιμωρία τῶν ἀσεβῶν καί ἡ συντριβή τῶν σατανικῶν

καί ἀντιθέων κοσμικῶν δυνάμεων (24,16β-23)

(Προλογικό σημείωμα τῆς περικοπῆς)

Ἀντίθετα ὅμως μέ τό μελλοντικό χαρούμενο ἆσμα περί τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ (στίχ. 14-16α), τά δεινά πού συνέβησαν στίς ἡμέρες τοῦ Ἠσαΐου ἔκαναν αὐτόν νά κραυγάσει τό «οὐαί» γιά τόν ἑαυτό του (στίχ. 16β κατά τό Ἑβρ.· βλ. καί 6,5). Ὅλοι γύρω ἀπό αὐτόν εἶναι «ἀθετοῦντες τόν νόμον» (στίχ. 16β) καί γι᾽ αὐτό πρέπει νά ἔλθει ἐπ᾽ αὐτούς ἡ κρίση τοῦ Θεοῦ. Λόγω τῶν ἁμαρτιῶν τους θά ὑποφέρουν. Θά πέσουν σέ λάκκους καί θανατηφόρους παγίδες (στίχ. 17), μέ τίς ὁποῖες συλλαμβάνονται τά ζῶα. Καί προσπαθῶντας νά ξεφύγουν ἀπό τήν μία παγίδα θά καταλαμβάνονται ἀπό τήν ἄλλη συμφορά (στίχ. 18α). Ἡ κρίση τοῦ Θεοῦ θά ὁμοιάζει μέ καταρράκτη καί σεισμό (στίχ. 18β). Ὁ σεισμός θά ἀνοίξει μεγάλες ρωγμές καί ἀνοίγματα στήν γῆ (στίχ. 19), γιά νά καταπιεῖ τούς ἀνθρώπους. Στόν σεισμό ἡ γῆ θά τρικλίζει σάν ἕνας μεθυσμένος καί θά σείεται σάν μία πρόχειρη καλύβα στόν ἀγρό, πού τήν σείει ὁ ἄνεμος (στίχ. 20). Καί ὅλα αὐτά θά συμβοῦν, διότι «κατίσχυσε ἀπ᾽ αὐτῆς (τῆς γῆς) ἡ ἀνομία» (στίχ. 20β). 

Ὁ Ἠσαΐας πάλι (βλ. στίχ. 1) λέγει ὅτι ἡ κρίση θά ἔλθει κατ᾽ εὐθεῖαν ἀπό τόν Κύριο (στίχ. 21). Οἱ καταστροφές δηλαδή πού θά συμβοῦν δέν θά ἔχουν φυσικά αἴτια, ἀλλά θά γίνουν μέ τήν ἐπέμβαση τοῦ Κυρίου. Ὁ Κύριος θά ἐπιφέρει τήν τιμωρόν Του Χεῖρα «ἐπί τόν κόσμον τοῦ οὐρανοῦ καί ἐπί τούς βασιλεῖς τῆς γῆς» (στίχ. 21). Ἤ, ὅπως λέγει τό Ἑβρ. κείμενο, «θά τιμωρήσει στά ὕψη τίς δυνάμεις τῶν οὐρανῶν καί κάτω στήν γῆ τούς βασιλεῖς». Ἡ ἔκφραση «δυνάμεις τῶν οὐρανῶν» σημαίνει ἐδῶ τίς ἀντιτιθέμενες πρός τόν Θεό σατανικές δυνάμεις, τίς ὁποῖες ὅμως ὑποτάσσει ὁ «Κύριος τῶν δυνάμεων». Οἱ δυνάμεις ὅμως αὐτές, ἄν καί σατανικές, εἶναι πνευματικές (πονηρές) καί γι᾽ αὐτό δέν μποροῦν νά νοηθοῦν στήν γῆ, ἀλλά στόν ἀέρα («ἐναέρια πνεύματα», βλ. Ἐφ. 2,2), πού μπορεῖ νά νοηθεῖ καί ὡς ἀρχή τῶν οὐρανῶν, γιατί κατά τήν Ἁγία Γραφή ὁ οὐρανός εἶναι πολυεπίπεδος (βλ. Β´ Κορ. 12,2.4). Γι᾽ αὐτό καί οἱ δυνάμεις αὐτές, ἄν καί πονηρές, λέγονται «δυνάμεις τῶν οὐρανῶν» (βλ. καί Ἐφεσ. 6,12). Οἱ «βασιλεῖς τῆς γῆς» εἶναι οἱ πολιτικές δυνάμεις. Τίς «δυνάμεις τῶν οὐρανῶν» λοιπόν καί τούς «βασιλεῖς τῆς γῆς», λέγει ἐδῶ ἡ περικοπή μας, «συνάξουσι καί ἀποκλείσουσιν εἰς ὀχύρωμα καί εἰς δεσμωτήριον» (στίχ. 22). Δηλαδή, ὁ Κύριος θά τούς μαζεύσει καί θά τούς κλείσει σέ ἕνα μπουντρούμι! Ἡ τιμωρία τους θά γίνει «διά πολλῶν γενεῶν» (στίχ. 22), δηλαδή, γιά πολύ καιρό. Πρόκειται γιά τήν Δευτέρα τοῦ Κυρίου Παρουσία, κατά τήν ὁποίαν οἱ ἀσεβεῖς θά κριθοῦν καί θά κατακριθοῦν γιά τά ἄνομα ἔργα τους. Ὅταν γίνει ἡ κρίση, ὁ Κύριος, ὁ Ἰησοῦς Χριστός θά βασιλεύσει «ἐν Σιών καί ἐν Ἱερουσαλήμ» (στίχ. 23). Πρόκειται ἐδῶ γιά τήν ἐπουράνιο Ἱερουσαλήμ.

24,16β Ἀλλά θά ποῦν: Οὐαί στούς ἀθετοῦντες,

σ᾽ αὐτούς πού ἀθετοῦν τόν νόμο. ε

24,17 Φόβος καί λάκκος καί παγίδα σέ σᾶς

πού κατοικεῖτε στήν γῆ.

18 Καί θά συμβεῖ: Ἐκεῖνος πού φεύγει ἀπό φόβο

θά πέσει στόν λάκκο,

αὐτός δέ πού ξεφεύγει ἀπό τόν λάκκο,

θά συλληφθεῖ ἀπό τήν παγίδα,

γιατί ἄνοιξαν παράθυρα στόν οὐρανό

καί θά σεισθοῦν τά θεμέλια τῆς γῆς.

19 Θά ταραχθεῖ ἐντελῶς ἡ γῆ

καί ἐντελῶς ἡ γῆ θά συγχυθεῖ.

20 Τρικλίζει σάν τόν μεθυσμένο

καί σάν τόν καταβεβλημένο ἀπό τόν οἶνο

καί θά σεισθεῖ ἡ γῆ σάν πρόχειρη καλύβα

καί θά πέσει καί δέν θά μπορεῖ νά ξανασηκωθεῖ,

γιατί κυριάρχησε σ᾽ αὐτήν ἡ ἀνομία.

21 Καί ὁ Θεός θά ἐπιφέρει τήν (τιμωρόν Του) χεῖρα

στίς δυνάμεις τοῦ οὐρανοῦ καί στούς βασιλεῖς τῆς γῆς.

22 Καί θά τούς μαζεύσουν

καί θά τούς ἀποκλείσουν σέ ὀχύρωμα καί σέ δεσμωτήριο

καί θά τιμωρηθοῦν γιά πολλές γενεές.

23 Τότε θά λυώσουν τά πλίθινα οἰκοδομήματα

καί θά πέσει τό τεῖχος, ζ

διότι θά βασιλεύσει ὁ Κύριος στήν Σιών καί στήν Ἱερουσαλήμ

καί θά δοξασθεῖ ἐνώπιον τῶν πρεσβυτέρων (Του)

ε. «16β Ἀλλά ἐγώ εἶπα: Ταλαιπωρία μου, ταλαιπωρία μου! ᾽Αλλοίμονο σέ μένα! Οἱ ἄπιστοι ἔπραξαν ἄπιστα, ναί οἱ ἄπιστοι ἔπραξαν πολλά ἄπιστα»!

ζ. Τό ἡμιστίχ. κατά τό Ἑβρ.: «Τότε ἡ σελήνη θά χλωμιάσει ἀπό σύγχυση καί ὁ ἥλιος θά κρυβεῖ ἀπό ἐντροπή».

24,16β-23. Παγκόσμια κρίση. Ἐπανάληψη τῆς περιγραφῆς τῆς κρίσεως (στίχ. 1-6), διακοπεῖσης ἀπό τό ἆσμα γιά τήν καταστροφή. 24,16β-18β. Συνέχεια τῶν στίχ. 1-6. Βλ. Ἱερ. 31 [Ἑβρ. 48], 43-44. 24,18γ-23. Ἐκφράσεις παρόμοιες καί στήν χαναανιτική καί βαβυλωνιακή μυθολογία. 24,18γ. Θυρίδες ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἠνεῴχθησαν. Ἡ βροχή ἐνομίζετο ὅτι ἔρχεται ἀπό τά παράθυρα τοῦ οὐρανοῦ (Γεν. 7,11). 24,19. Εἶναι γνωστό ὅτι ἡ Παλαιστίνη ἐταράσσετο ἀπό σεισμούς κατά τούς χρόνους τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Οἱ προφῆτες σύρουν συχνά μαθήματα ἀπό αὐτούς τούς φοβερούς κλονισμούς τῆς γῆς. 24,21. Ὁ Κύριος θά ἐπιφέρει τήν τιμωρόν Του Χεῖρα «ἐπί τόν κόσμον τοῦ οὐρανοῦ καί ἐπί τούς βασιλεῖς τῆς γῆς» (στίχ. 21). (στίχ. 21). Κατά τό Ἑβρ.: «Θά τιμωρήσει στά ὕψη τίς δυνάμεις τῶν οὐρανῶν καί κάτω στήν γῆ τούς βασιλεῖς» (στίχ. 21). Ἡ ἔκφραση «δυνάμεις τῶν οὐρανῶν» δύναται νά σημαίνει τόν ἥλιο, τήν σελήνη καί τούς ἀστέρες τοῦ οὐρανοῦ, οἱ ὁποῖοι ἐλατρεύοντο, ἀκόμη καί ἀπό τούς Ἰσραηλῖτες (Δευτ. 4,19. Δ´ Βασ. 17,16). Ἐδῶ «δυνάμεις τῶν οὐρανῶν» νοοῦνται μᾶλλον οἱ ἀντιτιθέμενες πρός τόν Θεό σατανικές δυνάμεις. Οἱ δυνάμεις ὅμως αὐτές, ἄν καί σατανικές, εἶναι πνευματικές (πονηρές) καί γι᾽ αὐτό δέν μποροῦν νά νοηθοῦν στήν γῆ, ἀλλά στόν ἀέρα («ἐναέρια πνεύματα», βλ. τήν ὀνομασία τοῦ Διαβόλου ὡς «ἄρχοντα τοῦ ἀέρος», Ἐφ. 2,2), ὁ ὁποῖος ἀέρας μπορεῖ νά νοηθεῖ καί ὡς ἀρχή τῶν οὐρανῶν, γιατί κατά τήν Ἁγία Γραφή ὁ οὐρανός εἶναι πολυεπίπεδος. 24,23. Καί ἐνώπιον τῶν πρεσβυτέρων δοξασθήσεται. Οἱ 70 πρεσβύτεροι ἔβλεπαν τήν δόξα τοῦ Γιαχβέ στόν Σινᾶ (Ἐξ. 24,9-15)· στήν Βασιλεία τῶν οὐρανῶν οἱ σεσωσμένοι πρεσβύτεροι τοῦ νέου Ἰσραήλ καί ὅλοι οἱ πιστοί θά βλέπουν πάλι τόν Γιαχβέ στήν δόξα Του, βλ. Ἀποκ. 4,4. 21,22 ἑξ. 22,3-5. 

http://aktines.blogspot.gr/2015/08/21.html