«Περί πνευματικῆς ἀναισθησίας» μέρος ζ΄

ΟΜΙΛΙΑ 1η

 π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

“Λόγοι Ἀφυπνίσεως”

 Ὁ ἀναίσθητος καί οἱ εὐσεβεῖς.

 Τώρα ὅμως ὁ ἀναίσθητος θά πάρει ἐπιθετική στάση ἀπέναντι σ᾿ ἐκείνους πού ἔχουν αἴσθηση. Εἶναι πολύ φυσικό· διότι ὁ ἀναίσθητος ἀναισθητεῖ μέν γιά τά πνευματικά, ἀλλά εἶναι πολύ θερμός καί ἐπιθετικός ἐναντίον ἐκείνων οἱ ὁποῖοι ἔχουν αἴσθηση πνευματική. «Ἐγώ κατανυσσομένους ὁρῶσα μυκτηρίζω». Ἅμα βλέπω ἄλλους οἱ ὁποῖοι κατανύγονται, ἔχουν θρησκευτικότητα, ἔχουν πνευματικότητα, ἐγώ αὐτούς τούς κοροϊδεύω. «πάντα τά τικτόμενα ἐξ ἀνδρείας καί πόθου ἀγαθά, ἐγώ ἀποκτέννειν ὑπό τοῦ ἐμέ γεγενηκότος πατρός μεμάθηκα», ἔτσι μέ ἔμαθε ὁ Διάβολος, ὁ πατέρας μου· νά σκοτώνω ὅ,τι βλέπω νά γεννιέται καί νά γίνεται ἔργο ἀπό τήν ἀνδρεία καί ἀπό τόν εὐσεβῆ πόθο· ἐγώ θά πάω νά τό καταστρέψω!

 Ὁ ἀναίσθητος καί ἡ... καλή ζωή.

 

«Ἐγώ γέλωτος μήτηρ», ἐγώ, ἡ ἀναισθησία, εἶμαι ἡ μάνα τοῦ γέλωτος, τῆς κοροϊδίας καί τῆς εἰρωνείας· «ἐγώ ὕπνου τροφός»· δέν μέ νοιάζει· τσιμέντο νά γίνουν ὅλοι, φοῦρνος νά μήν καπνίσει! ἐγώ θά κοιμᾶμαι... πολύ θά κοιμᾶμαι, θά κοιτάζω μόνο τήν ἄνεσή μου καί τήν τρυφή μου, τήν ἀπόλαυσή μου· «ἐγώ κόρου φίλη», ἐγώ εἶμαι φίλη τοῦ χορτασμοῦ, ὅλων τῶν αἰσθήσεων· «ἐγώ ἐλεγχομένη οὐ πονῶ», ὅταν μέ ἐλέγχουν οἱ ἄλλοι, δέν πονῶ, δέν κατανύσσομαι, δέν αἰσθάνομαι.

 

Ὁ ἀναίσθητος καί ἡ ψευδευλάβεια.

 

«Ἐγώ –προσέξτε αὐτό τό τελευταῖο τοῦ ἁγίου Πατρός– ψευδευλαβείᾳ συμπλέκομαι.»¹–αὐτό εἶναι τό φοβερώτερο ἀπό ὅλα– ἔρχομαι νά συμπλεχθῶ, νά ἀνακατευτῶ καί νά μειγῶ μέ τήν ψευδευλάβεια. Καί πολλές φορές –ἐδῶ θά συλλάβουμε τόν ἑαυτό μας– ἐμφανιζόμαστε συχνά ὡς εὐλαβεῖς· ἐνῶ στήν πραγματικότητα εἴμαστε ψευδευλαβεῖς· δέν ὑπάρχει ἀληθινή εὐλάβεια, ἀλλά ψευδευλάβεια· γιατί; γιατί ὑπάρχει στήν καρδιά μας ἀναισθησία. Ναί, ἀγαπητοί μου.

  Βλέπετε ἀνθρώπους πού εἶναι χρόνια ψάλτες, χρόνια νεωκόροι, χρόνια ἐπίτροποι – χρόνια!– καί δέν πήγανε μία φορά νά κοινωνήσουνε! Οὔτε μιά φορά δέν πῆγαν νά κοινωνήσουν!... Εἶναι φοβερό. Κι αὐτοί ὑπηρετοῦν τήν Ἐκκλησία, καί λένε ὅτι ἔχουνε δικαιώματα στόν οἶκο τοῦ Θεοῦ! Εἶναι φοβερό. Βλέπετε ἀνθρώπους σέ φιλανθρωπικές ἐπιτροπές, σέ φιλόπτωχα ταμεῖα, σέ ἐράνους, τρέχουν ἀπό ᾿δῶ κι ἀπό ᾿κεῖ, σοῦ λένε «Προσφέρω τόν ἑαυτό μου.»... ἀλλά στήν πραγματικότητα ἔχουν βορβορώδη ψυχή καί βίο ἀκατονόμαστο. Πραγματικά, νά γιατί ἡ ἀναισθησία συμπλέκεται ὄντως μέ τήν ψευδευλάβεια.

 

Ἡ παροδική πνευματική ἀναισθησία.

  Μόνο πού πρέπει κάτι νά σημειώσω, ἔτσι σάν μιά παρατήρησι, γιά νά μήν ἀπογοητευτοῦμε φυσικά ὕστερα ἀπ᾿ ὅσα εἴπαμε. Πολλές φορές μᾶς διακρίνει μία ἔκτακτη καί παροδική ἀναισθησία. Μπορεῖ νά κρατήσει κάποιες μέρες ἤ κάποιες ὥρες, κάποιον λίγο καιρό, πολύ λίγο καιρό. Πᾶμε φέρ᾿ εἰπεῖν νά λειτουργηθοῦμε, καί δέν ἔχουμε ὄρεξη, δέν ἔχουμε ὄρεξη νά λειτουργηθοῦμε. Τό μυαλό μας δέν εἶναι στή Λειτουργία· γυρίζει ἀπό ᾿δῶ κι ἀπό ᾿κεῖ. Αἰσθανόμαστε βεβαρημένο, κουρασμένο τόν ἑαυτό μας, θέλουμε νά βγοῦμε ἔξω· δέν θέλουμε ἴσως νά πᾶμε στήν ἐκκλησία, δέν θέλουμε νά κάνουμε προσευχή. Τί εἶναι αὐτό;

  Ἐδῶ πολλές φορές ὡς αἰτία μπορεῖ νά ὑπάρχει μιά ψυχοσωματική κατάσταση. Μπορεῖ ἐπί παραδείγματι νά ὑπάρχει μία κόπωση· ἤ μία ἀϋπνία, νά μήν κοιμηθήκαμε καλά· ἀκόμη νά ὑπάρχει μία ἐξάντληση, ἤ ἁπλῶς νά φάγαμε πολύ. Ἤτανε μία γιορτή, φάγαμε πολύ –εἶναι ἁμαρτία νά τρῶμε κατά κόρον, καί νά μή μποροῦμε νά κοιμηθοῦμε· ἀλλά πολλές φορές τό παθαίνουμε. Ἤτανε κάτι τό ἔκτακτο, ἤτανε Πάσχα, ἤτανε γιορτή, ξέρω ᾿γώ, φάγαμε πολύ, καί δέν μποροῦμε νά κάνουμε προσευχή· ἤ νυστάζουμε, καί δέν ἔχουμε ὄρεξη, δέν θέλουμε νά ἀκούσουμε τίποτε, δέν θέλουμε νά διαβάσουμε Ἁγία Γραφή. Πολλές φορές λοιπόν ὀφείλεται σέ κάτι τέτοιες καταστάσεις.

  Αὐτή ἡ ἀναισθησία ἀκόμη μπορεῖ νά ὀφείλεται καί σέ μιά ἀπογοήτευση, ποικίλης φύσεως ἀπογοήτευση –χωρίς νά θέλω νά κάνω ἰδιαίτερη ἀνάλυση. Αὐτό πολλάκις εἶναι παροδικό· ὅταν φύγει τό αἴτιο, φεύγει καί αὐτή ἡ ἀναισθησία. Δέν πρέπει βεβαίως νά ἀνησυχήσουμε, παρά μόνον ἐάν αὐτό εἶναι διαρκῶς ἐπαναλαμβανόμενο· τότε βεβαίως ἐμπίπτουμε στά προηγούμενα.

 

Συνεχίζεται....

 

ΤέλοςκαίτῇΤρισηλίῳΘεότητι

κράτος,αἶνοςκαίδόξαεἰςτούςαἰῶναςτῶναἰώνων.

Ἀμήν.

Ἐκδόσεις: «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

Ἱ.Μ.Κομνηνείου «Κοιμήσεως Θεοτόκου» καί «Ἁγίου Δημητρίου»

400.07 ΣτόμιονΛαρίσης.

Τηλ.&Fax.:24950.91220.

 

1Ἁγ. Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης, Κλῖμαξ, Λόγος ΙΖ΄, Παρ. Ε΄, Ἔκδ. Ἱ. Μ. Παρακλήτου, Ὠρωπός Ἀττικῆς, 1978, σ. 226.