Ὁ Προφήτης Ἠλίας μέρος α΄

ΟΜΙΛΙΑ 3η

π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

“Λόγοι Ἀφυπνίσεως”

Ὁ Προφήτης Ἠλίας στήν ἐποχή του καί στά ἔσχατα

«Ὡς ἐδοξάσθης, Ἠλία, ἐν τοῖς θαυμασίοις σου^. καί τίς ὅμοιός σοι καυχᾶσθαι; ὁ ἐγείρας νεκρόν ἐκ θανάτου καί ἐξ ἅδου ἐν λόγῳ Ὑψίστου^. ὁ καταγαγών βασιλεῖς εἰς ἀπώλειαν καί δεδοξασμένους ἀπό κλίνης αὐτῶν· ὁ ἀκούων ἐν Σινᾷ ἐλεγμόν καί ἐν Χωρήβ κρίματα ἐκδικήσεως^. ὁ χρίων βασιλεῖς εἰς ἀνταπόδομα καί προφήτας διαδόχους μετ᾿ αὐτόν^. ὁ ἀναληφθείς ἐν λαίλαπι πυρός ἐν ἅρματι ἵππων πυρίνων^. ὁ καταγραφείς ἐν ἐλεγμοῖς εἰς καιρούς κοπάσαι ὀργήν πρό θυμοῦ, ἐπιστρέψαι καρδίαν πατρός πρός υἱόν καί καταστῆσαι φυλάς Ἰακώβ. Μακάριοι οἱ ἰδόντες σε καί οἱ ἐν ἀγαπήσει κεκοσμημένοι, καί γάρ ἡμεῖς ζωῇ ζησόμεθα.»

(Σ. Σειρ.48,11)

Ὁ Προφήτης Ἠλίας, ὁ μέγιστος τῶν Προφητῶν.

Ὁ προφήτης Ἠλίας, ἀγαπητοί μου, εἶναι μία μεγάλη μορφή, μιά πολύ μεγάλη μορφή τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Εἶναι ὁ μέγιστος τῶν Προφητῶν εἶναι ἀνώτερος κι ἀπ᾿ αὐτόν τόν προφήτη Ἡσαΐα τόν μεγαλοφωνότατο. Καί ἐνῶ δέν ἔγραψε ὁ προφήτης Ἠλίας οὔτε μία λέξη, ὑπῆρξε ὁ ἴδιος μία μεγάλη προφητεία. Αὐτό του τό ἔργο, ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο ἔζησε, ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο ἔφυγε ἀπό τήν παρούσα ζωή ἀλλά καί ἡ ἐμφάνισή του στή Μεταμόρφωση τοῦ Χριστοῦ δείχνουν ὅτι ἡ μορφή αὐτή εἶναι παμμέγιστη, εἶναι πελώρια!

Γιά τόν προφήτη Ἠλία ἔχουν γραφεῖ στήν Παλαιά Διαθήκη πολλές σελίδες, πού ὅλες εἶναι μεστές πολλῆς καί βαθειᾶς θεολογίας. Τό Καρμήλιον ὄρος, πάνω στό ὁποῖο ὁ Προφήτης προσέφερε κατά θαυμαστό τρόπο τή θυσία του, ὅταν ἀπό τόν οὐρανό κατήλθε φωτιά καί κατέκαψε τά σφάγια¹, τό ὄρος Σινά, ἐπί τοῦ ὁποίου εἶχε θεοπτεία ὁ μέγας Προφήτης², καί τό ὄρος Θαβώρ, πάνω στό ὁποῖο ἐμφανίσθηκε μαζί μέ τόν Κύριό μας ὁ Προφήτης³, εἶναι οἱ τρεῖς μεγάλες κορυφές ὀρέων, πού ἀναφέρονται στή δόξα τή δική του.

Ὁ διαχρονικός Προφήτης.

Ὁ προφήτης Ἠλίας εἶναι παρών, τόσο στον χῶρο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὅσο καί στόν χῶρο τῆς Καινῆς Διαθήκης.

Βέβαια ὅ,τι νά πεῖ κανείς καί ὅ,τι νά ἀναλύσει, πάντα θά μένει στήν περιφέρεια τῶν πραγμάτων, γιατί, ὅπως σᾶς ἐξήγησα, εἶναι μία ἀπύθμενη σέ ἀνάλυση προσωπικότητα ὁ ἅγιος τοῦ Θεοῦ Προφήτης. Θά μείνουμε μόνο σ᾿ ἕνα μικρό περιστατικό τῆς ζωῆς του, ἀλλά πολύ χαρακτηριστικό. Μάλιστα τό περιστατικό αὐτό μᾶς δίνει ταυτόχρονα καί μιά ἄλλη εἰκόνα, μᾶς δίνει ἕναν τύπο τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν.

Ἡ ἐπικαιρότητα τοῦ βιβλίου τῆς Ἀποκαλύψεως.

Ὅπως θά ἔχετε διαπιστώσει –πεῖτε ἀπό τά γεγονότα, πεῖτε ἀπό τόν τρόπο πού ζεῖ ὁ κόσμος σήμερα, πεῖτε ὅτι πλησιάζουμε στά ἔσχατα, πεῖτε ὅ,τι θέλετε- στίς μέρες μας τό πολύ παραγνωρισμένο καί παραγκωνισμένο καί παραθεωρημένο βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως ἔρχεται στήν ἐπικαιρότητα, κι ἔτσι ὅλοι σήμερα ἀσχολούμαστε μέ τό βιβλίο αὐτό. Τό δυστύχημα εἶναι ὅτι τό Ὀρθόδοξο πλήρωμα εἶναι ἀνέτοιμο νά προσεγγίσει τό βιβλίο αὐτό, ἐπειδή ἀκριβῶς δέν τοῦ εἶναι οἰκεῖο^. Καί δέν τοῦ εἶναι οἰκεῖο ἐπειδή γιά ὁλόκληρους αἰῶνες, ἰδίως στήν Ἀνατολή, ἐπικράτησε μιά παρεξηγημένη ἐντύπωση, ὅτι τό βιβλίο αὐτό εἶναι σφραγισμένο μέ ἐπτά σφραγίδες, δηλαδή ἀκατανόητο, ὅτι τό βιβλίο αὐτό εἶναι γεμάτο ἀπό προφητεῖες, πού... μήν τίς πιάνεις... καί ὅτι ἄν πιάσει κανείς τίς προφητείες αὐτές, μοιραῖα θά πέσει σέ αἱρέσεις καί σέ λάθη. Ὑπῆρχε αὐτή ἡ παρανόηση.

Ὅλα αὐτά βεβαίως δέν εἶναι σωστά^. μόνο μέχρις ἑνός βαθμοῦ εἶναι σωστά. Ὡστόσο ὅμως ὅλα αὐτά ἀποτέλεσαν θά λέγαμε τήν αἰτία γιά τήν ὁποῖα τό Ὀρθόδοξο πλήρωμα δέν προσεγγίζει τό βιβλίο αὐτό τοῦ Θεοῦ τό, τελευταῖο βιβλίο τῆς Καινῆς Διαθήκης, τό θεόπνευστο αὐτό βιβλίο, τό ὑπέροχο αὐτό βιβλίο, τό γεμάτο ὄχι μόνο ἀπό προφητεῖες ἀλλά καί ἀπό πνεῦμα παρηγορίας, καί τό ὁ ποῖο ὑπάρχει γιά νά ἐνισχύσει τόν λαό τοῦ Θεοῦ καθ᾿ ὅλη τήν πορεία τῆς ζωῆς του πάνω στή γῆ αὐτή, καί προπαντός στά ἔσχατα.

Ἔτσι, ἀγαπητοί, ἐπανέρχομαι στό θέμα μου, γιά νά σᾶς πῶ ὅτι ὁπωσδήποτε αὐτά πού θά ἀκούσετε θά δεῖτε ὅτι ἔχουν σχέση μέ τά ἔσχατα. Ἔσχατα λέγονται ἐκεῖνα τά ὁποῖα ἀφοροῦν στό τέλος τῆς Ἱστορίας, δηλαδή ὅταν πιά πλησιάζει νά ἔρθει γιά τελευταία φορά ὁ Χριστός. Θά δεῖτε λοιπόν ὅτι ἡ ζωή τοῦ προφήτου Ἠλιού δέν εἶναι παρά μιά ζωή ἕνός ἀντιτύπου πού δείχνει ἕνα πρωτότυπο στά ἔσχατα.

Ἡ ἱστορική πορεία κάθε λαοῦ. - Ἡ ἱδιότυπη πορεία τοῦ Ἰσραήλ.

Ἕνας λαός, πράγματι, στήν ἱστορική τοῦ πορεία ἀσφαλῶς συναντᾶ πολύ δύσκολες ἡμέρες γιά νά ἐπιβιώσει. Ὅμως ὁ Θεός εἶναι ἐκεῖνος πού ἔχει τάξει τά ὁροθέσια τῆς κατοικίας τῶν λαῶν, δηλαδή τά σύνορα τοῦ κάθε λαοῦ, ἀλλά καί τό πόσον καιρό θά ζήσει ἕνας λαός. Αὐτό εἶναι σύμφωνο μ᾿ ἐκεῖνο πού λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στούς Ἀθηναίους^. «Ὁ Θεός... ὁρίσας προστεταγμένους καιρούς καί τάς ὁροθεσίας τῆς κατοικίας αὐτῶν»⁴. Ἔβαλε τά σύνορα λοιπόν ὁ Θεός, ἀλλά καί ὅρισε τούς προστεταγμένους καιρούς, τό πόσο δηλαδή θά ζήσει ὁ κάθε λαός. Ἔτσι Ἐκεῖνος εἶναι πού κρίνει πόσο θά ζήσει ἕνας λαός καί ποιά θά εἶναι τά σύνορά του.

Ὁ Ἰσραήλ ἦταν ἕνας λαός ἀγαπημένος, ἦταν ὁ ξεχωρισμένος λαός – ἐξ ἄλλου Ἰσραήλ Θά πεῖ ἀγαπημένος^{5 -}καί ὁ Θεός πολλές φορές στήν ἱστορική του πορεία τόν εἶχε προστατεύσει. Κατά θαυμαστό μάλιστα τρόπο καί σκανδαλώδη ἔναντι τῶν ἄλλων ἐθνῶν ὁ Θεός εἶχε προστατεύσει τόν Ἰσραήλ!

Τώρα ὅμως, εὐρισκόμενοι κάπου στόν 8ο αἰῶνα πρό Χριστοῦ, τό βόρειο βασίλειο ἀποστατεῖ ἀπ᾿ τόν Θεό. Πρέπει νά σᾶς πῶ ὅτι μετά τόν θάνατο τοῦ Σολομώντος ὁ λαός χωρίστηκε σέ δυό βασίλεια^. τό βόρειο βασίλειο, μέ τίς δέκα φυλές, καί τό νότιο βασίλειο, μέ τίς δυό φυλές, τοῦ Ἰούδα καί τοῦ Βενιαμίν. Τό νότιο βασίλειο εἶχε πρωτεύουσα τήν Ἰερουσαλήμ, ἐνῶ τό βόρειο τή Σαμάρεια. Τό βόρειο βασίλειο λοιπόν εἶχε ἀποστατήσει ἀπό τόν Θεό. Οἱ βασιλεῖς τοῦ ἀτυχῶς ὑπήρξαν ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι εἶχαν μιά πολύ μεγάλη εὐκολία νά εἰδωλολατροῦν.

Ἀχαάβ – Ἰεζάβελ.

Ἔτσι βασιλιάς τοῦ βορείου βασιλείου τόν 8ο αἰῶνα ἦταν ὁ Ἀχαάβ. Αὐτός εἶχε ἕναν μαλακό, χαλαρό χαρακτήρα, μέ μιά πολύ εὔκολη στροφή πρός τήν εἰδωλολατρία, καί ἦταν ἄνθρωπος πού ἐπηρεαζόταν ἀπό τή γυναῖκα του Ἰεζάβελ. Αὐτή δέ ἡ γυναίκα του, ἡ ὁποία δέν ἦταν Ἑβραία, ἀλλά Συροφοινίκισσα, εἰδωλολάτρισσα φανατική, ἀποτελοῦσε καί τό χειρότερο κακό! Γρήγορα, ἐξαιτίας αὐτῆς τῆς φοβερῆς γυναίκας, ἡ λατρεία τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ ἐξοστρακίστηκε, καί ἔτσι εἰσήχθη ἡ λατρεία τοῦ Βάαλ καί τῆς αἰσχρότατης Ἀστάρτης –ἡ ὁποία Ἀστάρτη ἦταν κάτι ἀντίστοιχο μέ τή δική μας τήν Ἀφροδίτη.

Η κεραυνοβόλα εμφάνιση του Προφήτου.

Σ᾿ αὐτή τήν κρίσιμη καμπή τοῦ Ἰσραήλ, ὁ ὁποῖος ἔζησε ὅσο ποτέ ἄλλοτε τήν ἀποστασία στίς ἡμέρες αὐτοῦ τοῦ βασιλιά, ἐμφανίζεται ὁ φλογερός καί ζηλωτής Προφήτης ἀπό τή Θέσβη, ὁ Ἠλίας. Κι ἔρχεται αἰφνίδια –προσέξτε αὐτό τό αἰφνίδια. Ἔρχεται αἰφνίδια! Σάν ἀστραπή καί βροντή ἐμφανίζεται μπροστά στόν βασιλιά, ἀπό προσώπου τοῦ Θεοῦ, γιά νά τοῦ δώσει ἐκεῖνο τό φοβερό μήνυμα τῆς ἐπ᾿ ἀόριστον ἀνομβρίας, σάν τιμωρία ἀπό τόν Θεό γιά τήν ἀποστασία τοῦ λαοῦ ἀλλά καί τῆς κυβερνήσεώς του.

«Ζῆ Κύριος ὁ Θεός τῶν δυνάμεων, λέει στόν βασιλιά, ὁ Θεός Ἰσραήλ, ᾧ παρέστην ἐνώπιον αὐτοῦ, εἰ ἔσται τά ἔτη ταῦτα δρόσος καί ὑετός, ὅτι εἰ μή διά στόματος λόγων μου.⁶» Ὁρκίζομαι στόν Θεό τόν ζῶντα, τόν Θεό τοῦ Ἰσραήλ, ἐνώπιον τοῦ Ὁποίου στέκομαι καί ὑπηρετῶ, ὅτι σ᾿ αὐτά τά χρόνια πού θά ἔρθουν οὔτε θά βρέξει οὔτε θά πέσει δροσιά. Κι ὅλα αὐτά θά ἐξαρτῶνται ἀπό τό στόμα τό δικό μου^. ὅ,τι λέω ἐγώ, αὐτό θά γίνεται. Αὐτά εἶπε ὁ Προφήτης, καί ἐξαφανίσθηκε ἀπό προσώπου Ἀχαάβ.

Ἡ κρίση τοῦ Θεοῦ γιά τήν ἱστορική πορεία τῶν λαῶν.

Τά λόγια του ὅμως αὐτά, ἀγαπητοί μου, ἀποτελοῦν τήν κρίση τοῦ Θεοῦ γιά τήν ἀποστασία ἑνός λαοῦ.

Ποῦ εἶναι ἐκεῖνοι, ἀλήθεια, πού λένε ὅτι μποροῦν νά ρυθμίζουν ἐλεύθερα τήν ἱστορική τους πορεία καί τή ζωή τους καί ὅτι δέν ἔχει κανέναν λόγο ὁ Θεός στήν ἱστορική πορεία ἑνός λαοῦ ἤ ἑνός προσώπου; Ποῦ εἶναι ἐκεῖνοι πού τό λένε; Βλέπετε ἐδῶ; Καί γιά νά μήν νομισθεῖ ὅτι αὐτό ἀφορά μόνο στόν Ἰσραήλ, σᾶς λέω ὅτι ὁ Θεός σκεπτόταν καί ὁλα τά ἔθνη, καί χάραζε τήν πορεία ὅλων τῶν ἐθνῶν⁷.

Ἡ κρίση τοῦ Θεοῦ γιά τήν ἱστορική πορεία τοῦ Ἰσραήλ.

Πρόχειρα σᾶς λέω τό ἑξῆς. Στή γῆ Χαναάν κατοικούσαν πολλοί λαοί. Καί λέει ὁ Θεός στόν Ἀβραάμ: «Ἀκόμα δέν ἔφτασε νά γεμίσει τό ποτήρι τῶν ἀνομιῶν τους^. Γι᾿ αὐτόν τόν λόγο δέν θά ἐγκατασταθεῖς ἐδῶ στή χώρα αὐτή τώρα. Οἱ ἀπόγονοί σου, λέει στόν Ἀβραάμ, θά ἀναπτυχθοῦν πρῶτα στήν Αἴγυπτο, θά γίνουν λαός πολύς, καί κατόπιν θά ἔλθουν ἐδῶ στή γῆ Χαναάν»⁸. Κι αὐτό ξέρετε μέ πόσα χρόνια ἀντιστοιχοῦσε; Μέ τετρακόσια τριάντα χρόνια!⁹ «Τότε μόνο θά κατοικήσουν στή γῆ αὐτή, ὅταν οἱ λαοί αὐτοί θά ἔχουν γεμίσει τό ποτήρι τῶν ἀνομιῶν τους.» Εἶναι φοβερό. Περιμένει ὁ Θεός πότε θά ἔρθει τό πλήρωμα τῆς ἁμαρτίας^· μέχρι πού νά ξεχειλίσει τό ποτήρι. Τότε λέει θά καταστραφοῦν οἱ λαοί αὐτοί.

Κι ὅταν ἔρχεται ἡ ὥρα ὁ Ἰησούς τοῦ Ναυή νά μπεῖ μέσα στή γῆ Χαναάν, τοῦ λέει πάλι ὁ Θεός:

«Πρόσεξε. Οἱ λαοί αὐτοί, μέ τά μάγια τους, μέ τίς μαντεῖες τους, μέ τή διαφθορά τους καί μέ τόν τρόπο πού ζοῦν, ἦλθε ἡ ὥρα νά καταστραφοῦν γι᾿ αὐτό ἐσεῖς θά κυριεύσετε τή γῆ αὐτή μέ πολλή εὐκολία. Προσέξτε ὅμως^. μήν κάνετε κι ἐσεῖς τά ἴδια, γιατί θά ἔρθει καί ἡ δική σας ἡ ὥρα νά ὑποστείτε τό ἴδιο πρᾶγμα.¹⁰»

Βλέπουμε λοιπόν ὅτι ὁ Θεός δέν ἔρχεται νά ξεριζώσει κάποιους λαούς γιά νά ἐγκαταστήσει τόν ἀγαπημένο Του λαό, παρά μόνο ἐφ᾿ ὅσον οἱ λαοί αὐτοί ἔχουν ἁμαρτήσει.

Ἡ κρίση τοῦ Θεοῦ γιά τήν ἱστορική πορεία τῶν ἄλλων λαῶν καί τῶν Ἑλλήνων.

Θέλετε κάτι ἀκόμη; Ἀνοίξτε τό βιβλίο τοῦ Ἡσαΐα νά δεῖτε κάτι καταπληκτικό. Ὁμιλεί καί προφητεύει ὁ Ἡσαΐας, ὅπως καί ὁ Ἰερεμίας καί ὁ Ἰεζεκιήλ καί ὁ Δανιήλ, προφητεύουν γιά τά ἔθνη, ἀγαπητοί μου, γιά τούς λαούς^. ὄχι μόνο γιά τόν Ἰσραήλ. «Ὤ, Βαβυλώνα, λένε, ἦλθε τό τέλος σου! Ὤ, Συρία...! Ὤ, Αἴγυπτος...! Ὤ, Μωαβίτες...! Ὤ...! Ὤ...!¹¹». Ὁ Δανιήλ, πεῖτε μου, δέν προφητεύει γιά τούς Ἕλληνες καί γιά τούς Πέρσες; Δέν προφητεύει γιά τούς Βαβυλωνίους; Δέν λέει ὅτι οἱ Ἕλληνες θά νικήσουν τούς Πέρσες, μ᾿ ἐκείνη τή θαυμαστή προφητεία του, πού ἔρχεται ἕνας τράγος, – ὁ μέγας Ἀλέξανδρος, ξέρετε, ἀπεικονίζεται στά νομίσματα μέ κέρατα – ἕνας τράγος πού τρέχει ἀπό τή Δύση ὁλοταχώς, λέει, καί συγκρούεται μ᾿ ἕναν κριό, πού ἀντιπροσωπεύει τούς Πέρσες, τόν ὁποῖο κυριολεκτικά λιανίζει;¹²

Βλέπετε λοιπόν, καί ἐπιμένω, δέν ὁμιλεῖ ὁ Θεός μόνο γιά τόν Ἰσραήλ^. ὁμιλεῖ γιά ὅλους τούς λαούς καί κατευθύνει τίς τύχες ὅλων τῶν λαῶν.

Θά σᾶς ἐπαναλάβω εκεῖνο πού σᾶς διάβασα προηγουμένως, πού λέει ὁ ἀπόστολος Παύλος στούς Ἀθηναίους, ὅτι ὁ Θεός εἶναι ὁ «ὁρίσας προστεταγμένους καιρούς καί τάς ὁροθεσίας τῆς κατοικίας αὐτῶν», πάντων τῶν ἐθνῶν, ὅλων τῶν λαῶν. Συνεπώς, ἀγαπητοί, θά λέγαμε ἐδῶ ὅτι οἱ Ἕλληνες δέν βγαίνουν ἔξω ἀπό τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ, πολύ δέ περισσότερο ἀφοῦ ἔχουμε δεχθεῖ τό Εὐαγγέλιο ἀπό τούς πρώτους, ὅταν κηρύχθηκε στόν κόσμο τό μήνυμα τοῦ Κυρίου.

Ἡ Ἑλλάδα στά χνάρια τοῦ παλαιοῦ Ἰσραήλ, ἔτοιμη νά ὑποστεί τίς ἴδιες συνέπειες.

Καί ἔρχόμαστε τώρα νά ρωτήσουμε: Μήπως καί ἡ πατρίδα μας ζεῖ καί πολιτεύεται στά ἴδια χνάρια τοῦ παλαιοῦ Ἰσραήλ; Και ὅσα δεινά μᾶς βροῦν, θά λέγαμε ποῦ θά ὀφείλονται; Τί λέτε; εἶναι δυνατόν νά ὑποστοῦμε μιά τυχόν –  συρρίκνωση τῶν συνόρων μας; Ξέρετε ὅτι πάλι μποροῦμε νά γίνουμε μικρότεροι; Ἀγαπητοί μου, τό ξέρετε ὅτι μποροῦμε νά γίνουμε πάλι μικρότεροι στά σύνορά μας;... Δέν ὑπάρχει τίποτα τό ἀμετάθετο καί σίγουρο. Ἀπό ποῦ θά ἔχει τό αἴτιό του τό θέμα; Ἀκόμη, ἄν ὑποστούμε σάν λαός μιά δυσπραγία οἰκονομική ἤ ἀκόμα καί μιά κοινωνική ἀναστάτωση, ἀπό ποῦ θά ἔχει τήν ἀφετηρία της αὐτή ὅλη ἡ κατάσταση; Ἀσφαλώς ἀπό τήν ἀποστασία τοῦ λαοῦ μας καί τήν στροφή του πρός τήν εἰδωλολατρία.

Ἀγαπητοί μου, ὁ λαός μας ἀποστατεῖ ἀπό τόν Θεό καθημερινά. Τό φαινόμενο τῆς ἀθεΐας ἦταν ἄγνωστο στήν πατρίδα μας. Κι ἀρχίζειἡ ἀθεΐα νά γίνεται μία πραγματικότητα σ᾿ ὐτόν ἐδῶ τόν χῶρο, τόν ἑλληνικό, ἐδῶ πού ἀναπτύχθηκε ἡ Ὀρθοδοξία και ἔχουμε τόσους Ἁγίους! Εἶναι κάτι πού ἐκπλήσσει. Καί ξαναγυρίζουμε πάλι πίσω στήν εἰδωλολατρία!

Ἀντιλαμβανόμαστε ὅτι οἱ ἡμέρες εἶναι κρίσιμες γιά τόν λαό μας ἀλλά καί γιά ὅλο τόν κόσμο;

Ἀλλά γιατί τό εἶπε αὐτό ὁ Προφήτης στόν Ἀχαάβ; Γιά νά μετανοήσει ὁ λαός. Μετανόησε ὁ Ἀχαάβ; Οὔτε ὁ Ἀχαάβ, οὔτε ὁ λαός. Ἄραγε ἐμεῖς θά μετανοήσουμε; Ὅταν σήμερα κηρύσσεται τό κήρυγμα, τῆς μετανοίας τό κήρυγμα, καί λέγονται αὐτά πού λέγονται, τί νομίζετε ὅτι εἶναι; Αὐτά πού σᾶς λέω τώρα τί νομίζετε ὅτι εἶναι; Νομίζετε ὅτι εἶναι ἕνα φιλολογικό κήρυγμα, γιά τό ὁποῖο μποροῦμε νά λέμε ὅτι εἶναι μόνο λόγια; Ὄχι^. εἶναι κήρυγμα μετανοίας, εἶναι κήρυγμα ἀφυπνιστικό! Ἄλλο τώρα ἐάν κοιμόμαστε κάποτε καί μέ τόν αἰσθητό ὕπνο, κλείνουμε τά μάτια μας καί δέν προσέχουμε τόν ὁμιλητή^.  

  ^{Ἀλλά αὐτά πού λέμε ἐδῶ τώρα εἶναι κήρυγμα μετανοίας, καί καλούμεθα νά μετανοήσουμε γιά ᾿κείνη τήν κατάσταση πού ἤδη ἐπικρατεῖ μέσα στόν λαό μας! Εἶναι φοβερή ἡ κατάσταση·}

Τό ἀντιλαμβανόμαστε;... Εἴμαστε σέ παράλληλες ἡμέρες μέ τήν ἐποχή τοῦ βορείου Ἰσραήλ, πού ὁ Προφήτης ἐλέγχει μέ δριμύτητα τήν κατάσταση καί φωνάζει^. φωνάζει καί χρησιμοποιεῖ, θά λέγαμε, τό ἔκτακτο ἐκεῖνο στοιχεῖο, πού καταπλήσσει μέ τήν παρουσία του τόν λαό. Θά τό ἀντιληφθοῦμε ἐμεῖς ὅτι οἱ ἡμέρες μας εἶναι κρίσιμες γιά τόν λαό μας ἀλλά καί γιά ὁλόκληρη τήν οἰκουμένη; Θά τό καταλάβουμε αὐτό;...

Συνέπειες τῆς ἀποστασίας τοῦ παλαιοῦ Ἰσραήλ.

Ὡστόσο, ἀγαπητοί μου, ὁ Προφήτης εἶπε τό μήνυμά του, ὅπως σᾶς εἶπα, τό μήνυμα τοῦ Οὐρανοῦ, καί ἐξαφανίστηκε ἀπό προσώπου τοῦ Ἀχαάβ. Ἀπό ᾿κείνη τή στιγμή ὅμως ἀρχίζει καί ἡ περιπέτεια τοῦ βορείου βασιλείου. Ἄν θέλετε, διαβάστε τά τέσσερα Βασιλειῶν –ἰδίως τό τέλος τοῦ δευτέρου, τό τρίτο καί τέταρτο Βασιλειῶν– γιά νά δεῖτε ἐκεῖ τί περιπέτειες καί τί καταστροφές ὑπέστη τὀ βόρειο βασίλειο, μέ κατάληξη τήν αἰχμαλωσία του ἀπό τούς Ἀσσυρίους, ἑκατό περίπου χρόνια πρίν ἀπό τήν καταστροφή τοῦ νοτίου βασιλείου, πού καί τό δικό του τέλος –τοῦ νοτίου βασιλείου- ἦταν ἡ αἰχμαλωσία του ἀπό τούς Βαβυλωνίους.

Προειδοποιοῦσε καί ὁ προφήτης Ἡσαΐας: «Κυράδες μου... φοράτε τά φουστάνια σας τά ὡραῖα, ἔλεγε, μέ τίς ζῶνες σας τίς χρυσές καί τά χρυσοκεντημένα καί μεταξωτά σας ροῦχα... Σκοινί θά μπεῖ στή μέση σας καί θά συρθεῖτε ξυπόλητες στή γῆ τίς αἰχμαλωσίας!...¹³»

Κι ἄν δέν τά καταλαβαίνουμε αὐτά, θά ᾿ρθουν οἱ συνέπειες, καί τότε θά τά καταλάβουμε...

Συνεχίζεται....

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

Ἐκδόσεις: «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

Ἱ. Μ. Κομνηνείου «Κοιμήσεως Θεοτόκου» καί «Ἁγίου Δημητρίου»

400.07 Στόμιον Λαρίσης.

Τηλ. & Fax.: 24950.91220.

1 Βλ. Γ' Βασ. 18,17-40.

2 Βλ. Γ' Βασ. 19, 8-18. Σοφ. Σειρ. 48, 7.

3 Βλ. Ματθ. 17, 3. Μάρκ. 9, 4. Λουκ. 9, 30.

4 Πράξ. 17, 26.

5 Βλ. Δευτ. 32,15. Ησ. 5, 7. 44, 2.

6 Γ' Βασ. 17,1.

7 Βλ. Γέν. 15, 14. 23, 18. Έξοδ. 23, 18-33. 34, 24. Λευϊτ. 26, 42-46. Δευτ. 2,10-25. 4, 27.  Ιησ. Ναυή 23, 9. κ.α.

8 Γέν. 15,13-16.

9 Βλ. Έξοδ. 12,40.

10 Δευτ. 31,1-23.

11Ἡσ. 9 : 11-12. ιγ΄ : 1-22. ιδ΄ : 22-23. Ἰεζ. 32 : 1-16. Ἱερ. 31 : 1-44. κ.ἀ.

12Βλ. Δαν. 8 : 3-8.

13 Ἡσ. 3,16-26.