Ἕνα ἀκόμη Διαθρησκειακό Συνέδριο ξένο πρός τήν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας καί χωρίς ἀποτελέσματα. (Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς)

 

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

 

Εν  Πειραιεί  τη 26η Οκτωβρίου 2015

 

Ένα ακόμη Διαθρησκειακό Συνέδριο ξένο προς την αλήθεια της Ορθοδοξίας και χωρίς αποτελέσματα.

 

          Άλλο ένα Διαθρησκειακό Συνέδριο έλαβε χώρα τις τελευταίες ημέρες σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας από 18 έως 20 Οκτωβρίου 2015με θέμα: «Θρησκευτικός και Πολιτιστικός Πλουραλισμός και Ειρηνική Συνύπαρξη στη Μέση Ανατολή», το οποίο διοργάνωσε  το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών με πρωτοβουλία του Έλληνα υπουργού κ. Νίκου Κοτζιά. Όπως μας πληροφόρησαν τα Μ.Μ.Ε. και διάφορα θρησκευτικά ιστολόγια, στο Συνέδριο έλαβαν μέρος κορυφαίες θρησκευτικές και πολιτικές προσωπικότητες από την Ευρώπη και την Μέση Ανατολή, μεταξύ των οποίων ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, οι Πατριάρχες Αλεξανδρείας κ. Θεόδωρος, Αντιοχείας κ. Ιωάννης και Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος, οι Αρχιεπίσκοποι Κύπρου κ. Χρυσόστομος,Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, Τιράνων και πάσης Αλβανίας κ. Αναστάσιος καθώς και ο εκπρόσωπος του Πατριάρχου της Μόσχας Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ κ. Ιλαρίων. Από τους πολιτικούς ηγέτες ήταν παρόντες και έλαβαν τον λόγο οι Υπουργοί Εξωτερικών της Ολλανδίας κ. Μπερτ Κέντερς, της Αιγύπτου κ. Σάμεχ Σούκρι, του Βατικανού κ. Πολ Ρίτσαρντ Γκάλαχερ και της Κύπρου κ. Γιαννάκης Κασουλίδης. Σύμφωνα με την ειδησεογραφία, σκοπός του Συνεδρίου ήταν η ανάδειξη του ρόλου των θρησκευτικών ηγετών στην υπεράσπιση της ανθρώπινης ζωής και της συμβολής τους στην επίτευξη της ειρηνικής συμβίωσης στη Μέση Ανατολή σε συνθήκες αξιοπρέπειας και αμοιβαίας κατανόησης, καθώς επίσης και ο σεβασμός της πολυπολιτισμικότητος και της πολυθρησκευτικότητος στην μαρτυρική και δεινώς χειμαζόμενη αυτή περιοχή του πλανήτη μας.

        Την έναρξη των εργασιών της Διάσκεψης κήρυξε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος, που ανέφερε στον χαιρετισμό του ότι: «η Συνδιάσκεψη αποκτά σήμερα ιδιαίτερα καίρια σημασία και τούτο γιατί γίνεται σε μια στιγμή τεράστιας ιστορικής κρισιμότητας. Οι φωτιές του πολέμου στη Μέση Ανατολή έχουν καταλύσει κάθε έννοια ειρηνικής συνύπαρξης και επιπλέον απειλούν, όχι μόνο την εν γένει ειρήνη στην περιοχή, αλλά αποτελούν απειλή για τον κόσμο γενικότερα. Πέραν τούτου το φαινόμενο των προσφύγων πολέμου με τις διαστάσεις που έχει πάρει, οι ροές προσφύγων πολέμου, δε συμβιβάζονται με καμιά έννοια δικαιοσύνης και πολιτισμού». Πάνω στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και οι ομιλίες των άλλων πολιτικών ηγετών, οι οποίοι είδαν το θέμα από καθαρά πολιτική σκοπιά και με δεδομένη φυσικά την άγνοιά τους, περί του τι εστί κατ’ ουσίαν και κατά βάθος  Ορθοδοξία και τι εστί Ισλάμ και Ιουδαϊσμός. Οι ομιλίες πάλι των θρησκευτικών ηγετών κινήθηκαν πάνω σε ένα άλλο μήκος κύματος, στο μήκος κύματος της εδώ και δεκαετίες εδραιωμένης ιδεολογίας του Διαθρησκειακού Οικουμενισμού.

        Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές σε τέτοιου είδους Διαθρησκειακές Συναντήσεις και σχολιάσαμε επαρκώς παρόμοιες εισηγήσεις και δηλώσεις. Επίσης αποδείξαμε τους πραγματικούς σκοπούς αυτών των συναντήσεων, που είναι η προώθηση του Διαθρησκειακού Οικουμενισμού και εν τέλει της Πανθρησκείας. Εκείνο το οποίο θα θέλαμε να τονίσουμε εδώ είναι, ότι στο Συνέδριο αυτό οι σύνεδροι δυστυχώς δεν μπόρεσαν να εισχωρήσουν στην ουσία του προβλήματοςκαι να αναδείξουν τις βαθύτερες, γενεσιουργές αιτίες, του θρησκευτικού φανατισμού και της μισαλλοδοξίας, οι οποίες τροφοδοτούν τα ανείπωτα εγκλήματα αθώων, σχεδόν πάντα, Χριστιανών. Τις αιτίες αυτές θα πρέπει κατ’ αρχήν να αναζητήσουμε στα «ιερά βιβλία» των δύο συγκεκριμένων θρησκειών. Όπως ευστοχότατα επεσήμανε σε σχετική ανακοίνωσή του ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Σεραφείμ: Στο συνέδριο αυτό  «ουδείς έψαυσε την τραγική πραγματικότητα στην αληθινή της διάσταση και συγκεκριμένως ουδείς ανεφέρθη στο αυταπόδεικτο και πασίδηλο γεγονός, ότι τη θρησκευτική βία, το μίσος και την μισαλλοδοξία προωθούν εμπνέουν, διδάσκουν οι θρησκευτικές παραδοχές του Ιουδαϊσμού και του Ισλάμ». Και ότι επομένως εκεί θα πρέπει να αναζητήσουμε το πρόβλημα, δηλαδή στα «δαιμονικής εμπνεύσεως ‘ύψιστα’ θρησκευτικά τους κείμενα της ραβινικής διδασκαλίας όπως το βορβορώδες Ταλμούδ και η Καμπάλα, πού ουσιαστικά αντικατέστησαν την Τορά και τον Προφητισμό στον Ιουδαϊσμό και βυσσοδομούν με τρομακτικό μίσος και εμπάθεια ανείπωτη κατά του αποκαλυφθέντος Θεού Λόγου και των πιστευόντων στην θεία Αποκάλυψη καθώς και το φρικώδες Κοράνιο με τις πολλαπλές Σούρες των δήθεν εντολών του Θεού για την δολοφονία των απίστων και την στοχοποίηση των μη Μουσουλμάνων». Η «άγνοια» αυτού του «προβλήματος» φάνηκε και από τις δηλώσεις του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, ο οποίος στην εισήγησή του τόνισε μεταξύ άλλων, ότι  το δράμα του πολέμου «που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια», οφείλεται στην «τραγική στρέβλωση του Ισλάμ από ριζοσπαστικές τρομοκρατικές δυνάμεις». Προφανώς αδυνατεί να εννοήσει ο κ. Βαρθολομαίος, ότι οι φανατικοί μουσουλμάνοι, που σφάζουν αθώους χριστιανούς στο όνομα του Αλλάχ και φιλοδοξούν να επανιδρύσουν την ισλαμική θεοκρατία, όχι μόνον δεν στρεβλώνουν το Ισλάμ, αλλά αντίθετα το εφαρμόζουν με ακρίβεια και συνέπεια, διότι βαδίζουν πάνω στις σαφείς εντολές του Κορανίου περί σφαγής των απίστων. Η στρέβλωση δεν γίνεται από τους φανατικούς, αλλά από τους μετριοπαθείς μουσουλμάνους και τους Σιΐτες, που αποτελούν την «αιρετική» απόκλιση από το γνήσιο Ισλάμ. Γι’ αυτό άλλωστε οι φανατικοί τζιχαντιστές, οπαδοί της οργανώσεως του ISIS, σφάζουν μαζί με τους χριστιανούς και τους μετριοπαθείς μουσουλμάνους, τους οποίους θεωρούν ως προδότες του Ισλάμ.

       Δεν μπόρεσαν επίσης οι σύνεδροι να συνειδητοποιήσουν μια ακόμη πραγματικότητα, την οποία και σε παλαιότερη ανακοίνωσή μας επισημάναμε: Το γεγονός δηλαδή ότι  είναι μεγάλη αφέλεια να πιστεύουν τόσον οι διάφοροι πολιτικοί ηγέτες, όσον και οι Πατριάρχες και λοιποί Ορθόδοξοι ηγέτες, ότι με τους Διαλόγους και τα Διαθρησκειακά Συνέδρια θα καταφέρουν να αναχαιτίσουν, ή έστω να απομειώσουν, τον μουσουλμανικό φανατισμό. Ας κάνουν τον κόπο οι Πατριάρχες μας να αναψηλαφήσουν τα αρχεία τους και να μετρήσουν, πόσα τέτοια Συνέδρια πραγματοποιήθηκαν από το 2011, που ξέσπασε ο πόλεμος στη Συρία, μέχρι σήμερα. Πάμπολλα! Και όμως παρ’ όλες αυτές τις διοργανώσεις, (αλλά και άλλες, που είχαν διοργανωθεί πριν από το 2011), η κατάσταση στη Μέση Ανατολή όχι μόνο δεν βελτιώνεται, αλλά πάει από το κακό στο χειρότερο. Η φωτιά του πολέμου αυξάνει και διογκώνεται όλο και περισσότερο και η απειλή ενός Γ΄ Παγκοσμίου Πολέμου γίνεται όλο και πιο αισθητή. Αποδεικνύεται λοιπόν πανηγυρικά από τα ίδια τα πράγματα η χρεοκοπία των Συνεδρίων αυτών. Τα Συνέδρια αυτά θα έφερναν ενδεχομένως κάποιο αποτέλεσμα, αν οι φανατικοί τζιχαντιστές επείθοντο να συμμετάσχουν σ’ αυτά και κατορθώναμε να τους πείσουμε να παύσουν να εφαρμόζουν το Κοράνιο και να ανεχθούν την ειρηνική συνύπαρξη με τις άλλες θρησκείες.Αλλά αυτό είναι αδύνατον! Το ομολόγησε άλλωστε ο Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Εμανουήλ, σε πρόσφατη, (αρχές Σεπτεμβρίου του 2015), Διαθρησκειακή Συνάντηση στην Αθήνα, υπό την αιγίδα του λεγομένου «Διεθνούς Κέντρου “Βασιλιάς Αμπντάλα” για τον Διαθρησκειακό και Διαπολιτισμικό Διάλογο»: «Το “Ισλαμικό Κράτος” μάχεται οποιονδήποτε είναι υπέρ της μετριοπάθειας και της ειρηνικής συνύπαρξης».

     Εν κατακλείδι: Θα πρέπει επί τέλους να συνειδητοποιήσουν οι πάντες, εκκλησιαστικοί και πολιτικοί ηγέτες, το άκαρπο και άσκοπο και ανώφελο της περαιτέρω συνεχίσεως παρομοίων Συνεδρίων και Διαλόγων. Οφείλουν να εισχωρήσουν στην ουσία του «προβλήματος» και να αναδείξουν τις γενεσιουργές αιτίες του θρησκευτικού φανατισμού και της μισαλλοδοξίας. Να διακηρύξουν προς πάσαν κατεύθυνση, ότι οι αποκλειστικοί υπεύθυνοι για την άσκηση θρησκευτικής βίας είναι οι θρησκευτικές παραδοχές του Ισλάμ και του Ιουδαϊσμού και ουδέποτε η αγία Ορθοδοξία μας, έτσι ώστε να παύσει να θεωρείται ως συνυπεύθυνη και συνένοχη η Ορθόδοξη Εκκλησία, για την άσκηση θρησκευτικής βίας σε αλλοθρήσκους. Και τέλος να διακηρυχθεί, ότι ουδέποτε η Ορθοδοξία αρνήθηκε την ειρηνική συνύπαρξη και συμβίωση με ανθρώπους διαφορετικών πίστεων, έχοντας υπ’ όψιν της τον λόγο του Κυρίου μας «όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν…» (Μαρκ.8,34)  και σεβόμενη την ελευθερία του ανθρωπίνου προσώπου. Αν δεν γίνουν ουσιαστικά βήματα προς την κατεύθυνση αυτή κανένα παρόμοιο συνέδριο δεν πρόκειται να έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα, παρά μόνο την δημιουργία διαπροσωπικών σχέσεων και ταξιδιών αναψυχής, μεταξύ των συνέδρων!

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και Παραθρησκειών

http://aktines.blogspot.gr/2015/10/blog-post_722.html