SAN PABLO 1 CORINTIOS CAPITULO 15

SAN PABLO

1 CORINTIOS CAPITULO 15

1-28 La Resurrección del Señor demostración de la resurrección de los muertos.

29-24 El comportamiento de los Apóstoles y de los fieles y demostración de la resurrección de los muertos.

35-49 Cómo serán los cuerpos resucitados

50-58 Cómo se hará la resurrección de los muertos

1 Además os recuerdo, hermanos, el evangelio que os he evangelizado y enseñado, el cual también recibisteis con fe, en el cual también perseveráis firmes;

2 por el cual también os estáis sanando y salvando, si retenéis el logos tal como os lo prediqué y enseñé; si no creísteis en vano; (pero os habéis olvidado de una verdad esencial).

3 Porque primeramente os he enseñado lo que a mi vez recibí: Que Cristo murió en la cruz por nuestros pecados, conforme lo habían profetizado las Escrituras;

4 y que fue sepultado, y que resucitó al tercer día, conforme a las Escrituras;

Προετοιμασία γιά τή λειτουργία: Ἡ ἐνδυμασία τοῦ λειτουργοῦ, Α και Β μέρος. Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ:Η ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ, Α΄ ΚΑΙ Β΄ΜΕΡΟΣ.
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα Ἁγιορείτου στίς 24-02-11
(Συνάξεις στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἱ. Ν.Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης)

http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

Ἀσκητική-ἡσυχαστική ζωή Γ μέρος

Β. Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΣ-ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ

  Ἀσκητική-ἡσυχαστική ζωή

 Δεῖτε ἐδῶ τό Β μέρος

Ἐπίσης, μαζί μέ τόν σωματικό κόπο ἀσκοῦσε τήν πνευματική μελέτη. Ἀποστήθιζε ὁλόκληρα κομμάτια ἀπό τήν Παλαιά καί τήν Καινή Διαθήκη γιά νά ἔχει καθαρότητα νοός[39]. Μελετοῦσε συστηματικά ὅ,τι τοῦ ἔλεγαν οἱ Γεροντάδες του. Ἐπίσης πρόσεχε πάρα πολύ τά ἀναγνώσματα καί τά ψάλματα στίς Ἐκκλησιαστικές ἀκολουθίες.

Προσευχόταν ἀδιάλειπτα καί συγχρόνως ἐργαζόταν[40]. Ἦταν ἀεικίνητος[41]. Ὅταν δέν τόν ἔβλεπαν οἱ ἄνθρωπο, ἀντί νά περπατᾶ ἔτρεχε[42]. Κάποτε πού τόν εἶδαν κάποιοι προσκυνητές τόν λυπήθηκαν, θεωρώντας τον «σαλεμένο»[43]. Ὁ μικρός Νικήτας, ὅπως λεγόταν τότε μετά τήν μοναχική του κουρά, τελειώνοντας τό ἕνα διακόνημα, συνέχιζε μέ εὐλογία τῶν Γεροντάδων του τό ἄλλο χωρίς νά γογγύζει[44]. Μάλιστα εὐχαριστιόταν, ὅπως ἔλεγε, νά ταλαιπωρεῖ γιά χάρη τοῦ Χριστοῦ τήν σάρκα του[45].

Σ’ ἕναν παροξυσμό ἀγάπης, γιά νά βεβαιώσει τήν ἀλήθεια τῶν λεγομένων του καί νά βοηθήσει τό συνομιλητή του, ἀναγκάζεται νά ἀποκαλύψει τήν ζωή του καί νά πεῖ: « Ἐγὼ ἔχω κάνει στὴν ἔρημο, ἔχω ἀγωνιστεῖ, ἔχω νηστεῖες, κακουχίες, ἀγρυπνίες, γυμνότητα, μὲ παλιόρουχα, μέ..., καὶ ὅλα αὐτὰ γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ»[46].

Τὸ ἐσφαγμένον ἀρνίον

Νέλλας Παναγιώτης

Ἡ Θ. Λειτουργία ἀναπαριστᾶ, δηλαδὴ κάνει ἀληθινὰ καὶ πραγματικά, ἐκ νέου παροῦσα καὶ ἐνεργητικὴ ἀνάμεσά μας, τὴ θυσία, τὸ σταυρό, τὸ θάνατο, τὴν ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. Ἀκριβέστερα, μέσα στὴν ἄλλη ἀντίληψη καὶ ὀργάνωση τοῦ χρόνου ποὺ ἔχει ἡ Ἐκκλησία στὸ λειτουργικὸ χρόνο μᾶς ἐξάγει ἀπὸ τὸν καθημερινὸ χρόνο τῆς διαρκοῦς ἀνακύκλησης, τὸν χρόνο τὸν κομματιασμένο σὲ παρελθόν, παρὸν καί μέλλον καὶ μᾶς ὁδηγεῖ στὸν χρόνο ἐκεῖνο, τὸν σταθερὸ καὶ μόνιμο ὅπου ὅλα τὰ γεγονότα, παρελθόντα καὶ μέλλοντα, εἶναι διαρκῶς παρόντα. Ἔτσι μᾶς κάνει ἐμᾶς σήμερα νὰ γινόμαστε ἀληθινὰ καὶ πραγματικὰ σύγχρονοι τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ μὴν ὑστεροῦμε σὲ τίποτε, ὅταν μετέχουμε στὴ Θ. Εὐχαριστία, ἀπὸ τοὺς μαθητὲς τοῦ Κυρίου, οἱ ὁποῖοι ἔλαβαν μέρος στὸ Μυστικὸ Δεῖπνο.

Ἡ προφητεία τοῦ Ἡσαΐα γιά τό Πάθος τοῦ Μεσσία καί ἡ προτύπωση τῆς λυτρώσεως διά τοῦ Σταυροῦ στήν Ἔξοδο τῆς Π. Διαθήκης

Η θυσία του Σταυρού ήταν θέλημα του Θεού. Προφητεύτηκε και προεικονίσθηκε στην Παλαιά Διαθήκη.

Ο Ησαΐας, 800 χρόνια πριν το Χριστό, φωτισμένος από το Άγιο Πνεύμα γράφει για το Πάθος του Μεσσία, του Δούλου του Θεού (Κεφ. 53): «Αυτός φορτώθηκε τις θλίψεις μας κι υπέφερε τους πόνους τους δικούς μας. Εμείς νομίζαμε πως όλα όσα τον βρήκαν ήταν τραύματα, πληγές και ταπεινώσεις από το Θεό. Μα ήταν αιτία οι αμαρτίες μας που αυτός πληγώθηκε, οι ανομίες μας που αυτός εξουθενώθηκε. Για χάρη της δικής μας σωτηρίας εκείνος τιμωρήθηκε και στις πληγές του βρήκαμε εμείς τη γιατρειά. Όλοι εμείς πλανιόμασταν σαν πρόβατα, είχε πάρει καθένας μας το δικό του δρόμο. Μα ο Κύριος έκανε να πέσει πάνω του όλων μας η ανομία. Βασανιζόταν κι όμως ταπεινά υπέμεινε χωρίς παράπονο κανένα… Τον εξαφάνισαν από των ζωντανών τον κόσμο, για

τις αμαρτίες μας χτυπήθηκε απ’ το θάνατο… Λέει ο Κύριος:

Τό παράπονο του Ἐσταυρωμένου

† Ἀρχιμανδρίτου Γεωργίου (Καψάνη) Γρηγοριάτου

 Λαός μου, τί ἐποίησά σοι καί τί μοι ἀντεπέδωκες;

ἀντί τοῦ μάννα χολήν, ἀντί τοῦ ὕδατος ὄξος

ἀντί τοῦ ἀγαπᾶν με, σταυρῷ με προσηλώσατε.

(Ἀντίφωνον ιβ΄ Μ. Παρασκευῆς).

 

Ἀκοῦμε κάθε χρόνο τό παράπονο τοῦ πάσχοντος Χριστοῦ πρός τούς Ἰουδαίους, πού ἡ ἀγάπη του εἶχε πλούσια εὐεργετήσει. Ἄς διερωτηθοῦμε μήπως τό παράπονο αὐτό ἔχει ὁ Χριστός καί ἀπό ἐμᾶς τούς σύγχρονους Χριστιανούς καί μάλιστα τούς Ὀρθοδόξους Ἕλληνας Χριστιανούς; Μήπως καί ἐμεῖς μέ τίς ἁμαρτίες μας, τίς σοβαρές παραβάσεις τοῦ ἁγίου Νόμου Του, μέ τήν σκληροκαρδία καί ἀμετανοησία μας, τήν σαρκική καί ἐγωιστική ζωή μας, τίς ἀδικίες μας, τόν ἀνασταυρώνουμε;  Μπορεῖ καί σέ μᾶς νά εἰπῇ ὁ Κύριος: Λαός μοι τί ἐποίησά σοι;

 Σοῦ ἐμπιστεύθηκα τόν ἀτίμητο θησαυρό τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως. Σοῦ παρέδωσα τήν Καινή μου Διαθήκη στήν γλῶσσα σου. Μέσα ἀπό τούς κόλπους σου ἀνέδειξα τούς μεγαλυτέρους διδασκάλους καί Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας καί στήν γλῶσσα σου παρεδόθη ἡ ἀνεκτίμητη πατερική Θεολογία. Ἀποστολικοί πόδες διέτρεξαν τήν χώρα σου, σοῦ ἐκήρυξαν τό Εὐαγγέλιο καί τήν ἐπότισαν μέ τά μαρτυρικά τους αἵματα. Ἅγιοι, μάρτυρες καί ἅγιοι ἀσκηταί καί τά χαριτόβρυτα ἅγια λείψανά τους ἁγίασαν καί ἁγιάζουν τούς τόπους πού κατοικεῖς. Τό Ἅγιον Ὄρος καί πλῆθος Ἱερῶν Μονῶν καί Προσκυνημάτων καί θαυματουργῶν ἱερῶν εἰκόνων σέ περιφρουροῦν καί εὐλογοῦν.

Συνεσχέθη, ἀλλ' οὐ κατεσχέθη_Κήρυγμα στὴν ἀκολουθία τοῦ ἐπιταφίου_mp3

Π. Σάββας 2014-04-17_Συνεσχέθη, ἀλλ' οὐ κατεσχέθη_Κήρυγμα στὴν ἀκολουθία τοῦ ἐπιταφίου_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 17-04-2014 (Κήρυγμα στην ακολουθία των παθών).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ὁ Ἰούδας δέν μετανόησε, ὅταν ἐπέστρεψε τά τριάντα ἀργύρια καί εἶπε στούς ἀρχιερεῖς ὅτι ἁμάρτησε παραδίδοντας αἷμα ἀθῶο;

Άλλο πραγματική Μετάνοια και άλλο απλή μεταμέλεια. Η πραγματική Μετάνοια χαρακτηρίζεται από την προσπάθεια για διόρθωση του κακού, ενώ η απλή μεταμέλεια είναι αλλαγή σκέψης (απλή μεταστροφή) χωρίς καμία προσπάθεια διόρθωσης του κακού.

Πῶς δεῖ τιμᾶν τά Ἅγια Πάθη

Ἡλία Μηνιάτη

«Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, Βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ».’Ἱωάνν. ιβ’ 13)

Ὅταν ἐγώ βλέπω τόν Ἰησοῦν Χριστόν νά ἐμβαίνῃ μέ τόσην τιμήν, μέ τόσην δοξολογίαν, μέ τόσον θρίαμβον μέσα εἰς τήν Ἱερουσαλήμ, ἠμπορῶ νά λογιάσω μέ δίκαιον λόγον, πώς ἀπό τόν φθόνον καί μῖσος τῶν ἀρχιερέων, τῶν πρεσβυτέρων καί γραμματέων δέν ἔχει πλέον νά φοβῆται κανένα κακόν.

Ὦ πόλις ἁγία, ὄντως πόλις τοῦ Θεοῦ Ἱερουσαλήμ! «δεδοξασμένα ἐλαλήθη περί σοῦ» εἰς τούς περασμένους αἰῶνας, δεδοξασμένα θέλουσι λαληθῇ περί σοῦ καί εἰς τούς αἰῶνας τούς μέλλοντας, διά τήν εὐχαριστίαν καί ἀγάπην, ὅπου δείχνεις πρός τόν θεῖον σου εὐεργέτην! Εὐγνώμονες παῖδες Ἑβραίων, ἐπαινῶ τήν ἀγαθήν σας διάθεσιν· ἐσεῖς τώρα πιάνετε κλάδους ἐλαιῶν καί βαΐα φοινίκων, σύμβολα νίκης, μέ τά ὁποῖα προαπαντᾶτε, ὡς βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ, τόν θαυματουργόν τοῦτον υἱόν Δαυΐδ· δείχνετε μίαν καρδίαν πώς εἶσθε ἕτοιμοι νά πιάσετε καί τά ὅπλα, διά νά τόν φυλάξετε κάθε καιρόν ἀπό τῶν ἐχθρῶν του τά μηχανήματα.

Ηλί, Ηλί, λαβά σαβαχθανί_Κήρυγμα στὴν ἀκολουθία τῶν παθῶν_mp3

Π. Σάββας 2014-04-17_Ηλί, Ηλί, λαβά σαβαχθανί_Κήρυγμα στὴν ἀκολουθία τῶν παθῶν_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 17-04-2014 (Κήρυγμα στὴν ἀκολουθία τῶν παθῶν).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ἀρχιμ. Κύριλλος Κωστόπουλος, Ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ καὶ ὁ ἄνθρωπος

Ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ  καὶ ὁ ἄνθρωπος

 

Τοῦ Ἀρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου, Ἱεροκήρυκος Ἱ. Μ. Πατρῶν, Δρος Θεολογίας

 

«Ἑσταυρώθης δι᾽ ἐμέ, ἵνα ἐμοὶ πηγάσῃς τὴν ἄφεσιν» (τροπάριο Ἀκολουθίας τῶν Ἁγίων Παθῶν). Ὁ Σταυρὸς τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ Πατρὸς εἶναι τὸ ἀποκορύφωμα τοῦ «μανικοῦ ἔρωτα» τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος, μὲ τὸν ἁμαρτωλὸ βίο του, στέκεται ἐχθρικὰ ἀπέναντι στὸν Θεὸ Δημιουργό του.

Ὁ Σταυρὸς εἶναι, θὰ λέγαμε, ἡ ὁδὸς, τὴν ὁποία ἐπέλεξε ὁ Θεὸς, γιὰ νὰ ἔλθη καὶ νὰ λυτρώση τὸν ἄνθρωπο καὶ διὰ τῆς ὁποίας ὁ ἄνθρωπος θὰ συναντήση τὸν Θεό.

Στὴ θεολογικὴ διδασκαλία τῆς Δύσεως ἐμφανίστηκε  ἀπὸ τοὺς πρώτους αἰῶνες καὶ σιγὰ σιγὰ κυριάρχησε μιὰ μεγάλη διαστροφὴ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἀλήθειας σχετικὰ μὲ τὴν κατάργηση τοῦ θανάτου καὶ τὴν λύτρωση τοῦ ἀνθρώπου μέσῳ τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὴ ἡ διαστροφὴ ἀνακηρύχθηκε τελικῶς ὡς ἐπίσημη διδασκαλία στὴν Δύση μὲ τὴν Σύνοδο τοῦ Τριδέντου (1545-1563). Ἡ διδασκαλία αὐτή, δυστυχῶς, ἐπέδρασε καὶ στὴν θεολογία τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς, εὐτυχῶς σὲ ὁρισμένες ὁμάδες θεολόγων καὶ εὐσεβιστῶν χριστιανῶν.

Πρόκειται γιὰ μιὰ «νομικιστικὴ» ἑρμηνεία τοῦ μυστηρίου τῆς Σταυρικῆς θυσίας τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου. Ἡ θεωρία αὐτὴ ἔχει ὡς ἑξῆς:

Μεγάλη Παρασκευή - Τά ἅγια πάθη τοῦ Κυρίου

Την Παρασκευή, στέλνεται ο Ιησούς δέσμιος από τον Καϊάφα στον τότε ηγεμόνα της Ιουδαίας Πόντιο Πιλάτο. Αυτός, αφού Τον ανέκρινε με πολλούς τρόπους και αφού ομολόγησε δυο φορές ότι ο Ιησούς είναι αθώος, έπειτα, για να ευχαριστηθούν οι Ιουδαίοι, τον καταδικάζει σε θάνατο• και αφού τον μαστίγωσε σαν δραπέτη δούλο τον Δεσπότη των όλων, Τον παρέδωσε για να σταυρωθεί. Από ’κει και πέρα ο Ιησούς, αφού παραδόθηκε στους στρατιώτες, γυμνώνεται, φοράει κόκκινη χλαμύδα, στεφανώνεται με ακάνθινο στεφάνι, κρατάει κάλαμο σα σκήπτρο, προσκυνείται χλευαστικά, φτύνεται και χτυπιέται στο πρόσωπο και στο κεφάλι. Μετά, φορώντας πάλι τα ρούχα του και βαστάζοντας το Σταυρό, πηγαίνει προς τον Γολγοθά, τον τόπο της καταδίκης και εκεί, γύρω στην Τρίτη ώρα της ημέρας, σταυρώνεται μεταξύ δυο ληστών, βλασφημείται από αυτούς που είχαν πάει στον Γολγοθά μαζί του, μυκτηρίζεται από τους αρχιερείς, ποτίζεται από τους στρατιώτες με ξύδι ανακατεμένο με χολή. Γύρω στην ενάτη ώρα, αφού βγάζει πρώτα φωνή μεγάλη, και λέει: «Τετέλεσται», εκπνέει «ο αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου», την ώρα κατά την οποία σφάζονταν, σύμφωνα με τον νόμο, ο πασχαλινός αμνός, ο οποίος καθιερώθηκε ως έθιμο στους Ιουδαίους, προτυπώνοντας τον Εσταυρωμένο Χριστό, πρίν από 1043 χρόνια.

Ἅγιος Νεκτάριος: Περί φιλίας

Φιλία είναι αγάπη υγιούς ψυχής προς ψυχή επίσης υγιή. Η φιλία ως απόρροια υγιούς ψυχής είναι ιερή, αγνή, ακέραιη, πιστή, σταθερή, ειλικρινής, θαρραλέα, αληθινή, αιώνια. Η φιλία είναι αρετή, γιατί θεμελιώνεται στο ήθος και την καλή διαγωγή της ψυχής. Γι' αυτό και μόνο με την αρετή συνάπτεται και αυτής γίνεται εραστής και αυτήν αγκαλιάζει, μένοντας μαζί της πάντοτε.
 Η φιλία σαν αρετή, έλκεται από το όμοιο και αναπαύεται με τις συγγενείς αρετές. Είναι σύνδεσμος δύο όμοιων ψυχών.

ρήματα Ζωῆς: Ἡ δικαιολογία

Η δικαιολογία δεν είναι γραμμένη στη Γραφή. Οι άγιοι όχι μόνο δεν δικαιολογούνται, αλλά υποφέρουν εκουσίως για τους άλλους.

Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης
http://www.pemptousia.gr/rimata_zois/rimata-zois-i-dikeologia/