Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 26-04-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. στ΄ 1 - 7 

στ΄ 1 - 7



Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Ιε΄ 43 - ΙΣτ΄ 8

Ιε΄ 43 - ΙΣτ΄ 8
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Time to open the door to Him

 

Christ comes lots of times and knocks at your door.
You ask Him into the sitting-room of your soul and then get involved with other tasks and forget all about the great Visitor.

Ἡ ἀντιμετώπιση τῆς κατάθλιψης. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ.ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 22-02-2015
(Στόν Ἱ. Ν. Ἁγίων Πέτρου καί Παύλου, Γιαννιτσῶν)

http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

Οἱ ἀνδρεῖοι: Χριστιανός καί δειλός δέν συμβιβάζονται

Κυριακὴ Μυροφόρων  (Μᾶρκ. 15,43 – 16,8)
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΟI ANΔΡEIOI

«Ἐλθὼν Ἰωσὴφ ὁ ἀπὸ Ἀριμαθαίας, εὐσχήμων βουλευτής, ὃς καὶ αὐτὸς ἦν προσδεχόμενος τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, τολμήσας εἰσῆλθε πρὸς Πιλᾶτον καὶ ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ» (Μᾶρκ. 15,43)

Θὰ ἔπρεπε, ἀγαπητοί μου, πάντοτε νὰ ἐξοι­κονομοῦμε χρόνο, ἐν ἀνάγκῃ νὰ κλέβου­με ὧρες κι ἀπὸ τὸ φαγητὸ κι ἀπὸ τὸν ὕπνο μας, γιὰ νὰ μελετοῦμε τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο. Τότε μα­ζὶ μὲ τὸ Δαυῒδ θὰ λέγαμε κ᾽ ἐμεῖς· «Ὡς γλυκέα τῷ λάρυγγί μου τὰ λόγιά σου, ὑπὲρ μέλι τῷ στό­ματί μου. Ἀπὸ τῶν ἐντολῶν σου συνῆκα· διὰ τοῦτο ἐμίσησα πᾶσαν ὁδὸν ἀδικίας» (Ψαλμ. 118,103-104). Ποιός μελέτησε τὸ Εὐαγγέλιο μὲ πίστι, μὲ ἀ­γάπη, μὲ σκέψι ἀπερίσπαστη, καὶ δὲν αἰσθάνθηκε τὴ γοητεία του; Ὁ Ναπολέων, ἐξόριστος στὴ νησῖδα τῆς Ἁγίας Ἑλένης, τὸ Εὐαγγέλιο εἶχε παρηγορία του καὶ μὲ στρατιωτικὴ γλῶσσα ἔλεγε· «Ὅσες φορὲς τὸ μελετῶ μοῦ φαίνεται ὅτι μπροστά μου παρελαύνει στρατιὰ οὐ­ρανίων ἰδεῶν ποὺ μὲ καταπλήσσουν».
Ἀπὸ τὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ τῆς Κυριακῆς τῶν Μυροφόρων θὰ ἐπιστήσω τὴν προσοχή σας σὲ μία μόνο λέξι τοῦ ἱεροῦ κειμένου, τὴν ὁποία χρησιμοποίησε ὁ εὐαγγελιστὴς Μᾶρκος γιὰ νὰ χαρακτηρίσῃ τὴν πρᾶξι τοῦ ἀπὸ Ἀριμαθαίας Ἰωσήφ.

Ἡ πηγή μέ τά δύο νερά εἶναι ὁ ἄνθρωπος

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

 

Η πηγή με τα δύο νερά είναι ο άνθρωπος.

 Με το ένα νερό ζωντανεύει, με το άλλο νεκρώνει. Μ’ ένα πλένει, με το άλλο λερώνει. Και τα δύο νερά ρέουν ἀπό το ίδιο στόμα. Ο ἂνθρωπος μπορεῖ με το στόμα να παινεύη την αρετή, αλλά μπορεί και να τη μαλώνη, μπορεί να δοξάζη τον Θεό, αλλά μπορεί και να Τον υβρἰζη, μπορεί να σηκώση τον πεσμένο, αλλά μπορεί και να ρίξη τον όρθιο, μπορεί να ενθαρρύνη, αλλά μπορεί και να αποδυναμώση, μπορεί να οδηγήση, αλλά μπορεί και να αποπλανήση.
Στο βιβλίο του σοφού γιού του Σειράχ είναι γραμμένο: «Εὰν φυσήσης εις σπινθήρα, εκκαήσεται και εάν πτύσης επ’ αυτόν, σβεσθήσεται͘ και αμφότερα εκ του στόματος σου εκπορεύεται» (Σοφ. Σειρ.28,12).

«Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν»_mp3 + κείμενο

Π. Σάββας 2010-06-04_Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 04-06-2010 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ὁμιλίες μέ τον ἱερομόναχο Πατέρα Σάββα Ἁγιορείτη 

 «Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν»

Κείμενο     
Γιά νά κατεβάσετε εὔκολα τήν ὁμιλία καί νά τήν τυπώσετε πατῆστε ΕΔΩ  κάνοντας δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία. 


«Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν» - Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία ( κείμενο)                                                                

Ἐλάτε νά κάνουμε προσευχή.

Εὐλογητός ὁ Θεός ἡμῶν πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων Ἀμήν

Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ Παρών καί τά  πάντα Πληρῶν, ὁ Θησαυρός τῶν ἀγαθῶν, καί Ζωῆς χορηγός, ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καί καθάρισον ἡμᾶς ἀπό πάσης κηλίδος καί σῶσον, Ἀγαθέ τάς ψυχάς ἡμῶν.

Εὐλογητός εἶ Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, ὁ πανσόφους τούς ἁλιεῖς 

ἀναδείξας καταπέμψας αὐτοῖς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον καί δι’ αὐτῶν τήν οἰκουμένην σαγηνεύσας φιλάνθρωπε δόξα Σοι.

Χριστέ τό φῶς τό ἀληθινόν

τό φωτίζον καί ἁγιάζον πάντα  ἄνθρωπον

ἐρχόμενον εἰς τόν κόσμον

σημειωθήτω ἐφ’ ἡμᾶς τό φῶς τοῦ προσώπου Σου

 ἵνα ἐν Αὐτῷ  ὀψόμεθα Φῶς τό ἀπρόσιτον

καί κατεύθυνον τά  διαβήματα ἡμῶν

πρός ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν Σου

πρεσβείαις τῆς παναχράντου Σου Μητρός

καί πάντων Σου τῶν Ἁγίων Ἀμήν.

1.ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.

Σήμερα μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐχή τοῦ Γέροντα θά μιλήσουμε γία τήν συμβολή τῆς μητέρας στήν διαπαιδαγώγηση τῶν παιδιῶν. 

Λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος ὅτι ἡ σημαντικότερη δραστηριότητα τῆς χριστιανῆς μητέρας, στό πλαίσιο τῆς οἰκογένειας εἶναι ἡ καλή ἀνατροφή τῶν παιδιῶν της.  Τό κύριο ἔργο τῆς μητέρας εἶναι ἡ ἀνατροφή τῶν παιδιῶν.  Αὐτή ἡ θέση τοῦ ἱεροῦ Πατρός πηγάζει βεβαίως ἀπό τόν φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος Δέν εἶναι ἡ θέση ἑνός ἀνθρώπου πού ἁπλῶς μόνο σκέπτεται, ἀλλά σκέπτεται  καί συνάμα ὁμιλεῖ μέ τήν φώτιση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.  Λοιπόν αὐτή εἶναι καί ἡ θέση θά μπορούσαμε νά ποῦμε τοῦ Θεοῦ, τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. 

Ἡ οἰκογένεια εἶναι ὅ,τι πιό εὐλογημένο ἔχουμε μέσα στήν κοινωνία. Οὐσιαστικά ἡ σωστή οἰκογένεια εἶναι μιά μικρή Ἐκκλησία.  Τά νέα βλαστάρια ζώντας ἐντός της καθοδηγοῦνται στήν ἐν Χριστῷ ζωή. Ἡ μητέρα ἔχει σάν κύριο ρόλο τό νά ἐφαρμόσει στά παιδιά της αὐτήν τήν καθοδήγηση καί τήν ἐν Χριστῷ παιδαγωγία. Καταλαβαίνουμε ἑπομένως ὅτι ὅλοι οἱ ἄλλοι ρόλοι πού προσπαθοῦν νά ἀποδώσουν σήμερα στίς γυναῖκες-μητέρες: ἐπαγγελματικός, κοινωνικός, τό νά ἀναρριχηθεῖ σέ ὑψηλόβαθμες κοσμικά θέσεις, ὅπως καί οἱ ἄντρες μέσα στίς διάφορες ὑπηρεσίες, τό νά ἐξελιχθεῖ, νά κάνει καρριέρα...ὅλα αὐτά, εἶναι θά λέγαμε δεύτερα, τρίτα, πάρεργα σέ σχέση μέ τό κύριο ἔργο, πού εἶναι τό ἔργο τῆς μητέρας.  Καί ἄν θέλει νά εἶναι σωστή ἀπέναντι στόν Θεό, ἀπέναντι στό Ἅγιο Πνεῦμα, θά πρέπει νά βάλει αὐτό τό ἔργο, σάν πρῶτο στόχο στήν ζωή της· θά πρέπει νά ἔχει σάν πρῶτο ρόλο της τό νά διαπαιδαγωγήσει τά τέκνα της ἐν Χριστῷ. 

Ὠφέλιμα ρητὰ τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου

Ἅγιος Πορφύριος

 

• Ὅταν ἡ ψυχὴ εἶναι ταραγμένη, θολώνει τὸ λογικὸ καὶ δὲ βλέπει καθαρά. Μόνο, ὅταν ἡ ψυχὴ εἶναι ἤρεμη, φωτίζει τὸ λογικό, γιὰ νὰ βλέπει καθαρὰ τὴν αἰτία κάθε πράγματος.

• Ἡ ψυχὴ εἶναι πολὺ βαθιὰ καὶ μόνο ὁ Θεὸς τὴ γνωρίζει.

• Γιατί νὰ κυνηγᾶμε τὰ σκοτάδια; Νά, θὰ ἀνάψουμε τὸ φῶς καὶ τὰ σκοτάδια θὰ φύγουν μόνα τους. Θὰ ἀφήσουμε νὰ κατοικήσει σ᾿ ὅλη τὴν ψυχή μας ὁ Χριστὸς καὶ τὰ δαιμόνια θὰ φύγουν μόνα τους. 

• Ὅταν ἔρθει μέσα μας ὁ Χριστός, τότε ζοῦμε μόνο τὸ καλό, τὴν ἀγάπη γιὰ ὅλο τὸν κόσμο. Τὸ κακό, ἡ ἁμαρτία, τὸ μίσος ἐξαφανίζονται μόνα τους, δὲν μποροῦν, δὲν ἔχουν θέση, νὰ μείνουν. 

• Νὰ μὴν ἐνδιαφέρεσαι ἂν σὲ ἀγαποῦν, ἀλλὰ ἂν ἐσὺ ἀγαπᾶς τὸ Χριστὸ καὶ τοὺς ἀνθρώπους. Μόνο ἔτσι γεμίζει ἡ ψυχή. 

• Στὴν ψυχή, ποὺ ὅλος ὁ χῶρος της εἶναι κατειλημμένος ἀπὸ τὸ Χριστό, δὲν μπορεῖ νὰ μπεῖ καὶ νὰ κατοικήσει ὁ διάβολος, ὅσο κι ἂν προσπαθήσει, διότι δὲν χωράει, δὲν ὑπάρχει κενὴ θέση γι᾿ αὐτόν. 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ - ΣΑΒΒΑΤΟ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015

7:45     ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ (03:51΄)

                ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ (01:06΄)

7:50     ΟΜΙΛΙΑ ΑΡΧΙΜ. ΣΑΒΒΑ   ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ_ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ  ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΥ_ΜΕΡΟΣ  ΣΤ΄ (1:14:50΄)

9:05      ΕΥΦΡΑΙΝΕΣΘΩ ΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ_ΣΤΑΝΙΤΣΑΣ (01:59΄)

9:07      ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΣΚΗΤΗΣ ΑΓ. ΑΝΔΡΕΑ ΑΓ. ΟΡΟΣ (11:44΄)

9:19      Ο ΑΓΕΛΟΣ ΕΒΟΑ_ Π. ΚΑΡΤΣΩΝΑΣ (3:44)

9:23     ΟΜΙΛΙΑ ΑΡΧΙΜ. ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ_ Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

            _8-12-2014 (46:16)  

10:09      Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΒΟΑ_Δ. ΚΥΦΙΩΤΟΥ- ΓΙΑΝ. ΧΑΣΑΝΊΣΗΣ (4:14΄)

10:13      ΕΚΦΡΑΣΙΣ ΜΟΝΑΧΙΚΗΣ  ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ _ΜΕΡΟΣ ΟΓΔΟΟ (31:38΄)

10:45     ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΗΜΕΡΑ (9:51΄)

10:55     ΗΧΗΤΙΚΟ ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ (13:06)

11:08      Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΒΟΑ–ΑΓΓ. ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (3:15΄)      

11:11      ΟΜΙΛΙΑ ΑΡΧΙΜ. ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ_ 2009-07-05_Ἡ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΓΙΟΓΚΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΙΛΑΤΕΣ (1:02)

Μιά ὑπέροχη ἱστορία γιά τή γαλήνη

"Ποιος καλός άνεμος σε φέρνει εδώ; "ρώτησε ο σοφός ερημίτης τον οδοιπόρο που ζητούσε απεγνωσμένα να τον συναντήσει.

"Εγώ θέλω γαλήνη" απάντησε μελαγχολικά εκείνος. Ο ερημίτης πήρε ένα ξύλο κι έγραψε στο χώμα :

Εγώ θέλω γαλήνη...

"Κοίταξε τώρα πόσο απλό είναι", είπε στον οδοιπόρο και διέγραψε με μια κίνηση το «Εγώ».

"Σβήνεις πρώτα το "εγώ". Είναι αδύνατον να βρει γαλήνη αυτός που έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στον εαυτό του και νομίζει πως μπορεί να την βρει μόνος του, μακριά από τον Θεό.

Ἀρχιμ. Παῦλος Δημητρακόπουλος, Ἑρμηνευτικά σχόλια στήν εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα

Εν Πειραιεί τη 15η Απριλίου 2015

 «Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ήν ο Λόγος».

Ερμηνευτικά σχόλια στην ευαγγελική περικοπή της Κυριακής του Πάσχα.

 

Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου

Πρ. Ιερού Ναού Τιμίου Σταυρού Πειραιώς

Πολύ εύστοχα η Εκκλησία μας καθιέρωσε από αρχαιότατα χρόνια, να αναγινώσκονται στις λατρευτικές της συνάξεις, την περίοδο που διανύουμε,  του Πεντηκοσταρίου, αρχής γενομένης από την  Κυριακή του Πάσχα, ευαγγελικές περικοπές από το κατά Ιωάννην ευαγγέλιο.

Και τούτο διότι ο ευαγγελιστής Ιωάννης, ο ταπεινός και αγράμματος ψαράς της Γαλιλαίας, έγραψε όχι απλώς ένα ευαγγέλιο, αλλά το πιό θεολογικό ευαγγέλιο, το «ευαγγέλιο των ευαγγελίων», όπως το ονομάζουν οι Πατέρες. Ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς, αρχαίος εκκλησιαστικός συγγραφέας του 2ου αιώνος, το ονομάζει «πνευματικό», για να το ξεχωρίσει από τα άλλα των τριών συνοπτικών, τα οποία ονομάζει «σωματικά». Πράγματι, όταν διαβάζει κανείς τον Ιωάννη, από τους πρώτους κιόλας στίχους του ευαγγελίου του, αισθάνεται ότι βρίσκεται σε μια ατμόσφαιρα υψηλότερη και πνευματικότερη. Μέσα σ’ αυτήν ανυψώνει τον νου και την καρδιά μας πάνω απ’ όλη την κτίση και μας χειραγωγεί στην πρώτη αρχή του κόσμου, στον Θεόν «Λόγον». Ο εμπνευσμένος υμνογράφος, θέλοντας να εκφράσει την ίδια αυτή  πραγματικότητα μέσα από την ποίηση και την μελωδία, τον παρουσιάζει ως τον «θεατή των αρρήτων αποκαλύψεων και ερμηνέα των άνω του Θεού μυστηρίων», ως τον «αρχηγόν της θεολογίας» κ.λ.π.

«Ἡ ταπείνωσις ἔνδυμά ἐστι τῆς θεότητος»

Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου

ΟΜΙΛΙΑ ΚΣΤ΄

Εὐλογημένα μου παιδιά,

Ἐρχόμεθα στήν Μεγάλη Ἑβδομάδα τῶν Παθῶν τοῦ Κυρίου. Τό σωτήριον Πάθος Του ἄρχισε ἀπό τό χωριό τῆς Μάρθας καί τῆς Μαρίας, ἀπό τήν Βηθανία, ἀπό ὅπου ξεκίνησε μέ τό γαϊδουράκι καί τούς μαθητάς Του νά κάνη τήν εἴσοδο στήν Ἱερουσαλήμ. Αὐτόν πού κάθεται ἐπί θρόνου δόξης, συγχρόνως Τόν βλέπουμε νά κάθεται ἐπί θρόνου ταπεινώσεως. Αὐτό ἤθελε νά μᾶς διδάξη ὁ Κύριος μέ τήν ἀνάβασι αὐτή ἐπάνω στό ταπεινό ζῶο. Τήν ταπείνωσι.

Μέ τήν ταπείνωσί Του ὁ Χριστός μας κάτω ἐδῶ στή γῆ ξεσήκωσε ὅλο τόν κόσμο, ἀκόμη καί τά παιδάκια νά ψάλλουν: «Ὡσαννά τῷ Υἱῷ Δαβίδ, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου»¹. Μ᾿ αὐτήν τήν ταπεινή εἴσοδο ἐμπρός στά ἀνρθώπινα πλήθη συνεκλόνισε καί συνετάραξε ὅλη τήν Ἱερουσαλήμ. «Ποιός εἶναι Αὐτός;», φώναζαν ἐκεῖνοι πού δέν ἤξεραν· κι ἔτρεχε ὁ κόσμος νά σπάσουν κλαδιά φοινίκων καί βαΐα, νά τά ρίξουν κάτω, γιά νά περάση.

Κι ὅμως βλέπετε τά ἀνθρώπινα πῶς ἀλλάζουν; Τήν Κυριακή φώναζε ὁ κόσμος· «Ὡσαννά τῷ Υἱῷ Δαβίδ, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου» καί τόσα ἄλλα καί μετά ἀπό τέσσερεις – πέντε ἡμέρες· «Ἆρον, ἆρον, σταύρωσον Αὐτόν»². Ἔτσι εἶναι στή γῆ τά πράγματα· τίποτε δέν εἶναι σταθερό. Ὁ κόσμος μιά ὑψώνει καί μιά ταπεινώνει τόν ἄλλον. Εἶναι ἀσταθής ὁ ἄνθρωπος, ἀσταθῆ τά ἔργα του, ἀσταθεῖς οἱ σκέψεις του, ἀσταθῆ ὅσα συμβαίνουν στήν ζωή του.

Καταπληκτηκή εἶναι ἡ ταπείνωσις τοῦ Χριστοῦ μας· φοβερό πρᾶγμα! Βλέπουμε τόν Θεάνθρωπο ταπεινό κι ἁπλό ἐπάνω σέ ἕνα γαϊδουράκι! Πόσο ὡραῖο μάθημα παίρνουμε ἀπό τό ἅγιο παράδειγμα Του!

Ἡ εἰρήνη στήν οἰκογένεια ὡς καίριος παράγοντας ἀγωγῆς_mp3+κείμενο

Π. Σάββας 2010-05-28_Ἡ εἰρήνη στήν οἰκογένεια ὡς καίριος παράγοντας ἀγωγῆς_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 28-05-2010 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ὁμιλία άπομαγνητοφωνημένη καί σέ ἠχητική μορφή τοῦ ἱερομόναχου Πατέρα Σάββα Ἁγιορείτη (ἔγινε στίς 28-05-10)

Ὁμιλίες μέ τον  Ἁγιορείτη  ἱερομόναχο Πατέρα Σάββα

Ἡ εἰρήνη στήν οἰκογένεια

Ἐλᾶτε νά κάνουμε προσευχή.

 Εὐλογητός ὁ Θεός ἡμῶν πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων, Ἀμήν

Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρών καί τά  πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν, καί ζωῆς χορηγός, ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καί καθάρισον ἡμᾶς ἀπό πάσης κηλῖδος καί σῶσον, Ἀγαθέ τάς ψυχάς ἡμῶν.

Εὐλογητός εἶ Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, ὁ πανσόφους τούς ἁλιεῖς 

ἀναδείξας καταπέμψας αὐτοῖς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον καί δι’ αὐτῶν τήν οἰκουμένην σαγηνεύσας Φιλάνθρωπε δόξα Σοι.

Χριστέ τό φῶς τό ἀληθινόν

τό φωτίζον καί ἁγιάζον πάντα  ἄνθρωπον

ἐρχόμενον εἰς τόν κόσμον

σημειωθήτω ἐφ’ ἡμᾶς τό φῶς τοῦ προσώπου Σου

 ἵνα ἐν Αὐτῷ  ὁψόμεθα Φῶς τό ἀπρόσιτον

καί κατεύθυνον τά  διαβήματα ἡμῶν

πρός ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν Σου

πρεσβείαις τῆς Παναχράντου Σου Μητρός

καί πάντων Σου τῶν Ἁγίων, Ἀμήν.

Μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐχή τοῦ Γέροντα ἔχουμε ἀναφερθεῖ πολλές φορές στή ὕψιστη σημασία πού ἔχει ἡ παρουσία εἰρήνης μέσα στήν οἰκογένεια.

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος τονίζει ὅτι ὅταν ὑπάρχει εἰρηνική συμβίωση, τότε δέν ἐπιτρέπει, αὐτή ἡ εἰρηνική  συμβίωση, νά εἰσχωρήσει τίποτα δυσάρεστο στήν οἰκογενειακή ζωή. Ἀκόμη καί ὅταν ὑπάρχουν πολλές ἐξωτερικές δυσκολίες, αὐτές δέν εἰσχωροῦν μέσα στό σῶμα τῆς οἰκογένειας.

Ὅταν ἔχουν εἰρήνη ὁ ἄνδρας καί ἡ γυναῖκα πρῶτα μέσα τους καί κατόπιν μεταξύ τους, αὐτό τούς προφυλάσσει ἀπό τήν ἁμαρτία. Ὁ ἕνας βοηθεῖ τόν ἄλλο, ὥστε νά μήν διαταραχθεῖ ἡ ἐσωτερική οἰκογενειακή εἰρήνη ἀκόμη καί ἄν μύρια κύματα ὑπάρχουν ἐξωτερικά.

Ἄν ὅμως μεταξύ τῶν συζύγων ὑπάρχει φιλονεικία, ὑπάρχει μιά ἀντιπαράθεση, μιά διαμάχη, τότε αὐτή ἡ ταραχή ἐξαπλώνεται καί στά ὑπόλοιπα μέλη τῆς οἰκογένειας. Ταράζονται τά  παιδιά καθώς καί ὅποιοι ἄλλοι συμβιώνουν μέ τό ταραγμένο ζεῦγος (παπποῦδες, γιαγιάδες κ.λ.π.).

Βασική αἰτία τῆς  ἀκαταστασίας στήν οἰκογένεια, λέει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος εἶναι ἡ ὑπερβολική καί ἀγωνιώδης μέριμνα γιά τίς βιοτικές ἀνάγκες.

Προσέξτε τίς λέξεις: ὑπερβολική μέριμνα καί ἀγωνιώδης. Μέριμνα θά πεῖ φροντίδα, ὑπερβολική ἀγωνιώδης φροντίδα.

Περί ἀθλητισμοῦ (π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος)

https://www.youtube.com/watch?v=4rvgne0ucgE

Ἡ μετάνοια ἀναδημιουργεῖ τόν ἄνθρωπον ( Γέροντας Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης )

Το να πέσωμεν και να τραυματισθώμεν, τούτο έξεστι τοις ανθρώποις, εφ’ όσον και αν μία ημέρα εστίν η ζωή του ανθρώπου επί της γης, έγκειται η διάνοια αυτού επί τα πονηρά εκ γεννήσεως αυτού, αλλά το να πέσωμεν και να μείνωμεν εν τω πτώματι, τούτο ουχί ανθρώπινον.

Η μετάνοια αναδημιουργεί τον άνθρωπον, αύτη εδόθη, ίνα θεραπεύη την ψυχήν μετά το βάπτισμα, και εάν αύτη έλειπεν, σπανίως θα εσώζετο άνθρωπος.

Πάσχα 2015. Γέρων Γαβριήλ Καρυές

ΠΑΣΧΑ 2015 ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ ΚΑΡΥΕΣ

25 Απριλίου Συναξαριστής. Μάρκου Ἀποστόλου, Ἀννιανοῦ Ἐπισκόπου, Νίκης Μάρτυρος, Μαουγαλδίου Ἐπισκόπου, Μακεδονίου Πατριάρχου, τῶν Ἁγίων ὀκτῶ Ὁσιομαρτύρων καὶ ἀναχωρητῶν, Ἐγκαίνια τοῦ Ἀποστολείου, Σιλβέστρου Ὁσίου, Βασιλείου Ὁσίου τοῦ Ἠσυχαστοῦ.

Ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστὴς (ἑορτὴ Μᾶρκος)
 

Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστὴς Μᾶρκος, ὁ ὁποῖος ὀνομαζόταν καὶ Ἰωάννης, ἦταν Ἰουδαῖος Ἑλληνιστὴς καὶ ἡ μητέρα του ὀνομαζόταν Μαρία. Καταγόταν ἀπὸ εὔπορη οἰκογένεια καὶ κατὰ τὴν συνήθεια τῆς ἐποχῆς νὰ παίρνουν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ ἕνα δεύτερο ὄνομα ἑλληνικὸ ἢ ρωμαϊκό, ὀνομάσθηκε καὶ Μᾶρκος.
Ἡ οἰκογένειά του διέθετε τὸ προφανῶς εὐρύχωρο σπίτι της στὴν Ἱερουσαλὴμ γιὰ τὶς συνάξεις τῶν Χριστιανῶν. Ὁρισμένοι παλαιότεροι ἐρευνητὲς δέχονται ὅτι στὸ σπίτι αὐτὸ ἔλαβε χώρα τὸ τελευταῖο δεῖπνο τοῦ Ἰησοῦ μὲ τοὺς Μαθητές Του καὶ ὅτι ὁ ἄνθρωπος, «ὁ κεράμιον ὕδατος βαστάζων», ὁ ὁποῖος θὰ ἔδειχνε στοὺς δυὸ Μαθητὲς ποὺ ἔστειλε ὁ Ἰησοῦς γιὰ τὴν προετοιμασία τοῦ δείπνου τὸ «ἀνώγαιον μέγα ἐστρωμένον ἕτοιμον», ἦταν ὁ Ἰωάννης Μᾶρκος.
Ἡ καταγωγὴ τοῦ Ἀποστόλου Μάρκου ἦταν μᾶλλον ἀπὸ τὴν Κύπρο. Ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ἄρχισε τὴν διακονία τῆς κηρύξεως τοῦ Εὐαγγελίου, συνοδεύοντας τὸν θεῖο του Ἀπόστολο Βαρνάβα καὶ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο στὶς διάφορες περιοδεῖες του.