Σελίδες

Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

Οἱ θεραπευτικές ἀρχές τῆς ψυχῆς κατά τόν Ἅγιο Πορφύριο, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

ΟΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΟΡΦΥΡΙΟ,ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ.
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 27-11-2010 


http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

Ὁ ἐγωισμός καί ἡ θεραπεία τῶν ψυχολογικῶν προβλημάτων.

Δ. ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ

Ὁ ἐγωισμός καί ἡ θεραπεία τῶν ψυχολογικῶν προβλημάτων.

 Ὁ ἐγωισμός, τό ἀντίθετο τῆς ταπείνωσης, φαίνεται ἀπό τό ὅτι ὁ ἄνθρωπος, πού εἶναι κυριευμένος ἀπό αὐτόν δέν θέλει νά βγεῖ ἀπό τό θέλημα του, δέν δέχεται ἐντολές, ὑποδείξεις, δέν κάνει ὑπακοή. Ἔχει βαθειά, μεγάλη ἰδέα γιά τόν ἑαυτό του καί γι' αὐτό δέν ἀποβάλλει εὔκολα τίς ἰδέες του καί τίς ἐπιθυμίες του.
«Αὐτοί οἱ καταθλιπτικοί», δίδασκε ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος, «καί ὅλοι αὐτοί, πού ἔχουνε ἀντιδραστικά μέσα τους καί βασανίζονται· τό βλέπουνε ὅτι, ὅταν τοῦ πεῖς κάτι γιά νά κόψει τό θέλημά του, ἐκεῖ πέρα, σέ βουτάει, ἀντιδρᾶ· κατάλαβες;»[154].
Αὐτοί πού ἔχουν κατάθλιψη καί ἀντίδραση, ἔχουν ἐγωισμό καί ἐπιτίθενται ἐναντίον ἐκείνου πού τούς «κόβει» τό θέλημα.
Ὅποιος δέν κόβει διά τῆς ὑπακοῆς τό θέλημά του, ἀλλά κάνει ὅ,τι θέλει, αὐτός ζεῖ μέσα στό κακό πνεῦμα καί βασανίζεται.
 Ἔλεγε ὁ Ὅσιος Γέροντας σ’ ἕναν τέτοιον «θεληματάρη» ὑποτακτικό - ἀνυπότακτο, πού ἔπασχε καί ἀπό κατάθλιψη:

Ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφείμ πρός τόν Σπυρίδωνα Καλαμάκη, Ὕπατο Μεγάλο Ταξιάρχη τοῦ 33ου βαθμοῦ τοῦ Τεκτονισμοῦ


Ἐν Πειραιεῖ τῇ 14 Μαΐου 2015
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ πού ἔχει ὡς γνωστόν προσφύγει ἐνώπιον τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας γιά τήν διάλυση τοῦ ψευδεπιγράφου Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος καί ἤδη ἀναμένεται ἡ ἔκδοσι τῆς Ἀποφάσεως τοῦ ἁρμοδίου Τμήματος ἐδέχθη πασχαλίους εὐχάς ἀπό τόν Καθηγητή κ. Σπυρίδωνα Καμαλάκη, Μέγα Ἄρχοντα Λογοθέτη τῆς τῶν Ἀλεξανδρέων Ἐκκλησίας καί Ὕπατο Μεγάλο Ταξιάρχη τοῦ Ὑπάτου Συμβουλίου τοῦ 33ου βαθμοῦ τοῦ ἀρχαίου καί ἀποδεδεγμένου Σκωτικοῦ τύπου τοῦ Τεκτονισμοῦ
ὡς καί τό πόνημά του «Ἀχαρνῶν 19 & Σουρμελῆ», ἐκδόσεων Ὑπάτου Συμβουλίου τοῦ 33ου βαθμοῦ διά τήν Ἑλλάδα καί ἀπήντησε σέ αὐτόν μέ τήν κοινοποιηθεῖσα στό Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας κατωτέρω ἐπιστολή:
«Ἀξιότιμε κ. Καμαλάκη,
 Χριστὸς Ἀνέστη!
Ἔλαβα τὴν ἀπὸ 7.4.2015 ἐπιστολὴ – ἑόρτιο  πασχαλινὸ μήνυμά σας καὶ τὸ συνημμένο βιβλίο σας μὲ τίτλο: «Ἀχαρνῶν 19 καὶ Σουρμελὴ» καὶ σᾶς εὐχαριστῶ. Δὲν μπορῶ ὅμως νὰ σᾶς διαβεβαιώσω ὅτι χάρηκα κιόλας, τὸ ἀντίθετο μάλιστα, λυπήθηκα.
Λυπήθηκα κατ’ ἀρχὴν τόσο γιὰ τὸ περιεχόμενο τοῦ ἑορτίου πασχαλινοῦ μηνύματός σας, τὸ ὁποῖο εἶναι ἀπόλυτα ἀπογυμνωμένο ἀπὸ τὸ πραγματικὸ νόημα τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Ἑβδομάδος καὶ τῆς λαμπροφόρου Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας, ὅσον ἐπίσης καὶ γιὰ τὸ περιεχόμενο τοῦ βιβλίου. Προφανῶς δὲν εἶστε θεολόγος καὶ δὲν θὰ περίμενα θεολογικὴ πραγματεία στὴν ἐπιστολή σας.

Περί τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου_mp3


Π. Σάββας 2015-05-20_Περί τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου_Ἀμπελειές Πέλλας_mp3


Ὁμιλία τοῦ Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου στίς 20-5-2015, στίς Ἀμπελειές Πέλλας , βασισμένη σέ σχετικά κείμενα τοῦ Σεβ. Ἱερόθεου Βλάχου ἀπό τό βιβλίο του Δεσποτικές ἑορτές.
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ὁ γέροντας πού ἦταν σάν ἕνα παιδί

Όσιος Σεραφείμ του Σαρώφ.
Ο γέροντας που ήταν σαν ένα παιδί...
 
Αν σε πολλούς από τους ηλικιωμένους οι αισθήσεις έχουν ατονήσει, τα παιδιά ανιχνεύουν χωρίς δυσκολία, όπως και τα ζώα, την παραδεισιακή ατμόσφαιρα από την οποία περιβάλλεται ένας άνθρωπος του Θεού.
Η Ναντέζντα Ακσάκοβα αποτύπωσε στο χαρτί μια παιδική της εμπειρία και μας περιγράφει την επίσκεψη της οικογένειάς της στον Άγιο Σεραφείμ στο Σαρώφ.
Όπως συνήθως μετά τη Θεία Λειτουργία οι προσκυνητές κατέκλυζαν το κελί του. Η πόρτα όμως έμεινε κλειδωμένη. Κουρασμένος από τις ατελείωτες επισκέψεις των προσκυνητών ο π. Σεραφείμ πήγαινε στο αγαπημένο του δάσος.
-'Ισως να έφυγε ακούγοντας τον θόρυβο που κάνατε, είπε ένας ηλικιωμένος μοναχός. Εαν θέλετε να τον δείτε θα πρέπει να πάτε στο βάθος του δάσους.

Ἕνα θαῦμα- “Τό ὅραμα τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς”

agia_foteini_megalomartus_255 edited

Οι γονείς του Σπύρου Καγιαλέ,Δημήτρης και Μαρία. 
Δίπλα ο ναός της Αγίας Φωτεινής.
 Έξω από το Ιερό του, βρίσκεται ο οικογενειακός τάφος

Ο οικογενειακός τάφος των Καγιαλέδων βρίσκεται σε επαφή με την εξωτερική πλευρά του ιερού της εκκλησιάς της Αγίας Φωτεινής, κοντά στο σημείο όπου ο πατέρας του Σπύρου Καγιαλέ Δημήτρης, είχε βρει κρυμμένη βαθιά στη γη, την εικόνα της Αγίας Φωτεινής, μετά από επίμονη υπόδειξη της Αγίας στον ύπνο του, όταν αυτός πρωτοεγκαταστάθηκε στη Χαλέπα. Το χρονικό της ανεύρεσης της εικόνας:

Μέγας Κωνσταντῖνος: Ὁ ἅγιος πού ἀντάλλαξε τήν βασιλική ἀλουργίδα μέ τό λευκόν ἔνδυμα τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος.

ΜΕΓΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ : Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΥ ΑΝΤΑΛΛΑΞΕ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΛΟΥΡΓΙΔΑ ΜΕ ΤΟ ΛΕΥΚΟΝ ΕΝΔΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ
 
Του  Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
 
Υπάρχει η λανθασμένη  άποψη ότι ο Άγιος  Κωνσταντίνος εξέδωσε το Διατάγμα  των Μεδιολάνων περί ανεξιθρησκείας με σκοπό να κερδίσει τη εύνοια των χριστιανών.   Αυτό δεν ευσταθεί καθότι  ότι οι χριστιανοί αποτελούσαν μια μικρή μειοψηφία στην Αυτοκρατορία τον καιρό εκείνο της έκδοσης του διατάγματος. 
Κατά καιρούς όμως, εκφράστηκαν και εκφράζονται «απόψεις», οι οποίες εδράζοντο και εδράζονται κυρίως σε απόψεις αυθαίρετες, αθεμελίωτες ιστορικά που αμφισβητούν τα ειλικρινά κίνητρα του Αγίου Κωνσταντίνου, όσον αφορά την έκδοση του Διατάγματος των  Μεδιολάνων, θεωρώντας τα ως πολιτικά κίνητρα.
Ο βυζαντινολόγος Steven Runciman στο βιβλίο του «Η Βυζαντινή Θεοκρατορία», «Έχει υπολογιστεί ότι την εποχή του Διατάγματος των Μεδιολάνων το 313, όταν η Χριστιανική Εκκλησία απέκτησε πλήρη ελευθερία λατρείας και νομική υπόσταση, οι χριστιανοί δεν αριθμούσαν περισσότερο από το ένα έβδομο του πληθυσμού της αυτοκρατορίας». 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ ΠEMΠTH 21-5-2015

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ
ΠEMΠTH  21-5-2015 

Εκπομπές Ημερήσιου Προγράμματος του Ραδιοφώνου
«ΑΓΙΑ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ» 7:00 - 24:00

Διεύθυνση ραδιοφώνου: 

7:00 Ευλογητός ει Χριστέ ο Θεός ημών
Εθνικός Ύμνος
Θεία Λειτουργία
Θεία Ευχαριστία
9:30Ηχητικό Αγιολόγιο
10:00Αρχιμ. Σάββας Αγιορείτης_Οι περιπέτειες ενός προσκυνητού ΙΣΤ
11:00 Αρχιμ. Σάββας Αγιορείτης_Ομιλία στην Ανάληψη του Κυρίου_Β΄
12:00Έκφρασις μοναχικής εμπειρίας_Μέρος 22ο
12:30Αρχιμ. Σάββας Αγιορείτης_Εισαγωγή στην ανθρωπολογία του Αγ. Πορφυρίου.1

Ἡ ἀνάληψη τοῦ Κυρίου_mp3


Π. Σάββας 2010-05-15_ΠΟΙΑ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ  

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 15-05-2010 (Συνάξεις ἀνδρῶν στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Βλασφημία καί τά παιδιά

Πηγή: elderephraimarizona.blogspot.ca
http://www.diakonima.gr/2015/05/19/%CE%B2%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%86%CE%B7%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%AC/

Ἱερομάρτυρας Ἰωάννης Καρασταμάτης (Μνήμη 19 Μαΐου)

Αποτέλεσμα εικόνας για ιωαννης καρασταματης
χοντας δη εσέλθει σέ μία ποχή που ο θικές ξίες χάνονται, μέσα σέ να κράτος πού ντιπροσωπεύει ατή τήν θική παρακμή, νας ρθόδοξος ερέας γωνίζεται τόν καλό γώνα το Χριστο. Πρόκειται γιά τόν πατέρα ωάννη Καρασταμάτη, πού Θεός τίμησε μέ τό στεφάνι το Μάρτυρα.
Γεννήθηκε στό χωριό ποίκια τς νδρου τό τος 1937. εσέβεια τς οκογένειάς του, λλά καί λόκληρού του χωριο, θέρμανε τήν καρδιά το ωάννη, πού πό νεαρή λικία γάπησε τό Χριστό καί τήν κκλησία. πίστη το ταν διαίτερα σχυρή, καθώς πό μικρός ζησε πολλά θαύματα. τσι το δημιουργήθηκε πόθος νά γίνει λειτουργός του ψίστου.
Πρίν μως κπληρώσει ατή το τήν πιθυμία, τό τος 1957 καί σέ λικία εκοσι τν, ναγκάστηκε νά μεταναστεύσει στίς νωμένες Πολιτεες μερικς, που χιλιάδες λληνες κατέφευγαν κείνη τήν περίοδο, γιά νά ναζητήσουν χι μόνο καλύτερους ρους διαβίωσης, λλά καί τήν δια τήν πιβίωση.  κε, πέντε χρόνια ργότερα παντρεύτηκε τήν λληνίδα θανασία Ματσέλη καί πέκτησαν δυό παιδιά, τή Μαρία καί τό Φώτη.
Ο πόλεις στίς Η.Π.Α. ταν σέ πλήρη ντίθεση μέ ατά πού εχε ζήσει στό χωριό του. Τό γεγονός ατό δέν ποθάρρυνε τόν ωάννη.

Διά τῆς εὐχῆς καθαρίζεται ὁ ἄνθρωπος, λαμπρύνεται, ἁγιάζεται (Γέροντας Ἀμφιλόχιος)

Δια της ευχής “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με” θα κερδίσεις το παν. Δια της ευχής καθαρίζεται ο άνθρωπος, λαμπρύνεται, αγιάζεται. Η ευχή είναι το σωσίβιο της ψυχής και του σώματος. Η ευχή είναι η βάση της τελειότητας.

21 Μαΐου Συναξαριστής. Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης Ἰσαποστόλων, τῶν Ἁγίων Ἱερομαρτύρων Τιμοθέου, Πολίου καὶ Εὐτυχίου, Ἀδελφίου, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Πολυεύκτου, Βίκτωρος καὶ Δονάτου, Βόρου Ὁσίου, Ὁσπιτίου τοῦ Ἐρημίτου, Χριστοφόρου Α’ Πατριάρχου, Κωνσταντίνου καὶ τῶν υἱῶν αὐτοῦ Μιχαὴλ καὶ Θεοδώρου τῶν Θαυματουργῶν, Κυρίλλου Β’ Ἐπισκόπου, Ἑλένης πριγκιπίσσης, Κασσιανοῦ τοῦ Ἕλληνος καὶ Θαυματουργοῦ, Βασιλείου Ἐπισκόπου, Ἀγαπητοῦ Ὁσιομάρτυρος, Παχωμίου τοῦ Νέου Ὁσιομάρτυρος, Κωνσταντίνου πρίγκιπος Βλαχίας, Κωνσταντίνου τοῦ διὰ Χριστόν σαλοῦ, Σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Βλαδιμήρου, Σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Πσκὼφ.

Οἱ Ἅγιοι Κωνσταντίνος ὁ Μεγάλος καὶ Ἑλένη οἱ Ἰσαπόστολοι (ἑορτὴ Κωνσταντίνος, Κωνσταντίνα, Ἑλένη)

Ὡς γενέτειρα πόλη τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου ἀναφέρεται τόσο ἡ Ταρσὸς τῆς Κιλικίας ὅσο καὶ τὸ Δρέπανο τῆς Βιθυνίας. Ὡστόσο ἡ ἅποψη ποὺ ἐπικρατεῖ φέρει τὸν Μέγα Κωνσταντίνο νὰ ἔχει γεννηθεῖ στὴ Ναϊσὸ τῆς Ἄνω Μοισίας.
Τὸ ἀκριβὲς ἔτος τῆς γεννήσεώς του δὲν εἶναι γνωστὸ, θεωρεῖται ὅμως ὅτι γεννήθηκε μεταξὺ τῶν ἐτῶν 274-288 μ.Χ.
Πατέρας του ἦταν ὁ Κωνστάντιος, ποὺ λόγῳ τῆς χλωμότητος τοῦ προσώπου του ὀνομάσθηκε Χλωρὸς, καὶ ἦταν συγγενὴς τοῦ αὐτοκράτορα Κλαυδίου. Μητέρα του ἦταν ἡ Ἁγία Ἑλένη, θυγατέρα ἑνὸς πανδοχέως ἀπὸ τὸ Δρέπανο τῆς Βιθυνίας.
Τὸ 305 μ.Χ. ὁ Κωνσταντίνος εὑρίσκεται στὴν αὐλὴ τοῦ αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ στὴ Νικομήδεια μὲ τὸ ἀξίωμα τοῦ χιλίαρχου. Τὸ ἴδιο ἔτος οἱ δύο Αὔγουστοι, Διοκλητιανὸς καὶ Μαξιμιανὸς, παραιτοῦνται ἀπὸ τὰ ἀξιώματά τους καὶ ἀποσύρονται. Στὸ ὕπατο ἀξίωμα τοῦ Αὐγούστου προάγονται ὁ Κωνστάντιος ὁ Χλωρὸς στὴ Δύση καὶ ὁ Γαλέριος στὴν Ἀνατολὴ. Ὁ Κωνστάντιος ὁ Χλωρὸς πέθανε στὶς 25 Ἰουλίου 306 μ.Χ. καὶ ὁ στρατὸς ἀνακήρυξε Αὔγουστο τὸν Μέγα Κωνσταντίνο, κάτι ὅμως ποὺ δὲν ἀποδέχθηκε ὁ Γαλέριος.