Σελίδες

Δευτέρα 13 Ιουλίου 2015

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τρίτης 14-07-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. δ΄ 9 - 16 

δ΄ 9 - 16



Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ιδ΄ 1 - 12

Ιδ΄ 1 - 12




Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητοῦ, Λ' μέρος, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης.

ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΥ, Λ΄ ΜΕΡΟΣ, ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ.
Ὁμιλία στίς 24-01-2013
http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

Τί εἶναι ὁ κόσμος; Ποῦ ἀνήκει καί ποῦ ὁδηγεῖ τούς ὁπαδούς του;


ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

 Τά στοιχεῖα τοῦ κόσμου, σύμφωνα μέ τήν Ἁγία Γραφή, εἶναι:

α) ἡ ἐπιθυμία τῆς σαρκὸς (=φιληδονία)

β) ἡ ἐπιθυμία τῶν ὀφθαλμῶν (= φιλαργυρία-ἀπληστία) καὶ

γ) ἡ ἀλαζονεία τοῦ βίου (=φιλοδοξία)[1].

 «Ὁ κόσμος ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται»[2] μᾶς λέγει πάλι ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ.

Ὁ κόσμος εἶναι ὑποταγμένος στόν «κοσμοκράτορα», στόν μισόκαλο, μισόθεο καί μισάνθρωπο διάβολο.

 «Ὁ  κόσμος ὅλος ἀνήκει στόν πονηρό»[3], ὄχι διότι ἐκεῖνος τόν ἔφτιαξε ἤ τόν ἐξουσιάζει δικαιωματικά, ἀλλά διότι ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι τοῦ τόν παραχωροῦμε. Ὑπακούοντας στίς προτροπές του, ἁμαρτάνοντας ποικιλοτρόπως, τοῦ δίνουμε «δικαιώματα» ἐπάνω σ’ ἐμᾶς καί στόν κόσμο.

«Πρόσεχε σεαυτῷ». Ὁ βίος τοῦ Ὁσίου Νήφωνος Ἐπισκόπου Κωνσταντιανῆς τῆς κατ’ Ἀλεξάνδρειαν

Μια μέρα πού ὁ ὅσιος καθόταν στό κελλί του καί μελετοῦσε τό λόγο τοῦ Θεοῦ, ἦρθε κάποιος γιά νά τοῦ ἀναγγείλει τόν ξαφνικό καί πρόωρο θάνατο κάποιου παλιοῦ φίλου του. Γυρίζοντας, λέει, ἀπ’ τό κτῆμα του στήν πόλη, σωριάστηκε ἀκαριαῖα στό δρόμο νεκρός!
Ὅταν τ’ ἄκουσε ὁ μακάριος, ἄρχισε νά κλαίει καί νά ὀδύρεται γι’ αὐτόν, γιατί ἤξερε ὅτι ζοῦσε μέσα στίς ἁμαρτίες καί πέθανε ἀμετανόητος. Τοῦτο ἦταν πού τόν ἔθλιβε πιό πολύ.
Μέ τήν καρδιά γεμάτη ὀδύνη καί συντριβή, συλλογίστηκε καί τοῦ δικοῦ του θανάτου τήν ἄγνωστη ὥρα, καί βάλθηκε νά νουθετεῖ τόν ἴδιο του τόν ἑαυτό, παρακινώντας τήν ψυχή σέ σκληρό ἀγώνα:
-Σ’ ἐξορκίζω, ψυχή μου, μπροστά στό Θεό τ’ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, νά προχωρᾶς μέ σύνεση. Κι ἐσύ, αἰσχρό σῶμα, πρόσεχε! Νά βαδίζεις μέ σωφροσύνη.

Ἡ ἱστορία γιά μιά θαυμαστή ἴαση ἀπό τή Θεία Μετάληψη

Φωτο:serafimhram.ru

Μία γυναίκα ονόματι Βέλικα Π., καλή νοικοκυρά απ’ το χωριό Μπρούσνικ διηγείται πως πριν από δυο χρόνια κείτονταν άρρωστη στο νοσοκομείο του Μπίτολιε. Το χέρι της είχε πρηστεί πολύ. Οι γιατροί τρύπησαν το πρήξιμο και μεγάλη ποσότητα πύον έβγαινε απ’ το χέρι της. Τότε την πλησίασε μία μέρα ο πατέρας Ιωάν­νης Μαξίμοβιτς, τότε καθηγητής του Θεολογικού Λυ­κείου, και σημερινός επίσκοπος Σαγκάης. Εκείνη δεν τον γνώριζε. Ο πατέρας Ιωάννης της πρόσφερε να λά­βει τη Θεία Μετάληψη κι εκείνη κοινώνησε. Γι’ αυτό το λόγο υπέφερε λιγότερο. Μετά από δυο τρεις μέρες πάλι την επισκέφθηκε ο πατέρας Ιωάννης και πάλι της πρότεινε να κοινωνήσει. Εκείνη δέχθηκε, αλλά είπε, ότι πρώτα θα νηστέψει τουλάχιστον τρεις ημέρες και τότε θα λάβει τη Θεία Κοινωνία. Επειδή, λέει, την προηγού­μενη φορά κοινώνησε χωρίς νηστεία κι έχει τύψεις συνειδήσεως. Ο πατέρας Ιωάννης την άφησε να κάνει όπως επιθυμούσε κι έφυγε.

Ἑρμηνεία Παλαιᾶς Διαθήκης –Προφήτης Ἡσαΐας (9ον) – (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία)


          IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
Δημητσάνα, Δευτέρα 29 Ἰουνίου 2015
ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ
ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ

(Ἡ ἑρμηνεία παρά τήν συντομία της καί τήν ἁπλότητά της εἶναι ἐπιστημονική)
Ἡ ἐργασία αὐτή προσφέρεται στούς ἀναγνῶστες σέ συνέχειες ἑκάστη Δευτέρα καί Παρασκευή διά ἐξεύρεση λαθῶν ἐκ μέρους τους καί ἐνημέρωσή μας πρός διόρθωση, πρίν ἀπό τήν τελική δημοσίευση τοῦ ἔργου.
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΣΑΪΑΣ
Ψαλμός (12,1-6)
(Προλογικό σημείωμα τῆς περικοπῆς)
Ὁ ὕμνος αὐτός κλείνει τό λεγόμενο «βιβλίο τοῦ Ἐμμανουήλ», ἀλλά καί ὅλο τό α´ τμῆμα τοῦ βιβλίου τοῦ προφήτου Ἠσαΐου. Ὁ ὕμνος ἀποτελεῖται ἀπό δύο ἄσματα (12,1-3 καί 12,4-6), τό καθένα δέ ἀπό αὐτά ἀρχίζει μέ τήν ἴδια εἰσαγωγή («καί ἐρεῖς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ»).

«Οἱ γονεῖς πού ἀγαποῦν τόν Θεό πρέπει νά χαίρονται καί νά τόν εὐχαριστοῦν γιά τίς δοκιμασίες, τίς ὁποῖες ὑποφέρουν τά παιδιά τους γιά χάρη τοῦ Κυρίου· πρέπει ἐπίσης νά παρακινοῦν τά παιδία τους στούς ἀγῶνες καί στούς κινδύνους γιά τήν ἀρετή» μέρος α΄



Ὑπόθεση ΙΒ΄(12)

«ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ
ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»

Ἀπό τή διήγηση τῆς σφαγῆς τῶν ἁγίων πατέρων
στό Σινά καί τή Ραϊθώ

Ὅπως ἀναφέρθηκε σέ ἄλλο σημεῖο, ἕνας νεαρός μοναχός ἔγινε περιβόητος γιά τή γενναιοψυχία του, ἐπειδή ἀγωνίστηκε γενναῖα ἐναντίον τῶν βαρβάρων καί σφάχτηκε μέσα στό ἴδιο τό κελλί ὅπου ἀσκήτευε, χτυπημένος μέ ἀναρίθμητες σπαθιές. Δέν ὑπάκουσε στούς βαρβάρους οὔτε κάν νά βγεῖ ἔξω ἀπό τό κελλί νά βγάλει τό ροῦχο του, ἄν καί τοῦ ὑπόσχονταν ὅτι δέν θά τόν σκοτώσουν, ἄν ἔκανε κάτι ἀπό αὐτά, ἀλλά μέ πολλή ἀνδρεία ἀντιστάθηκε στούς βαρβάρους καί δέχτηκε γενναῖα τόν θάνατο.
Ὅταν τά ἔμαθε αὐτά μητέρα τοῦ μοναχοῦ, ἔδειξε στήν πράξη τή συγγένειά της μέ αὐτόν καί φάνηκε ἀληθινά γνήσια μητέρα του. Ἔβαλε ἀμέσως γιορτινό φόρεμα καί παίρνοντας γενικά πρόσχαρη ὄψη ὕψωσε τά χέρια στόν οὐρανό καί ἔλεγε στόν Σωτήρα Χριστό:

Ἡ εἰλικρίνεια καί ἡ φιλοτιμία μιᾶς ὀρφανῆς

15271
Τις μέρες αυτές, όπως δημοσιεύτηκε πρόσφατα, περιοδεύουμε στις αχανείς εκτάσεις της μητροπολιτικής περιφέρειας Κένυας, επισκεπτόμενοι τις εκκλησίες μας, τα εκπαιδευτήρια, τα ιατρικά κέντρα, τα ορφανοτροφεία μας, τους ιερείς μας και τον πιστό λαό του Θεού.
Είναι περίοδος καλοκαιρινών διακοπών για τους περισσότερους. Ο κόσμος ξεκουράζεται, αναπαύεται, χαίρεται τις διακοπές του και διασκεδάζει στα θέρετρα, στα ξενοδοχεία, στις θάλασσες, στα βουνά κ.τ.λ. Στον χώρο, όμως, της ιεραποστολής δεν υπάρχει αυτή η πολυτέλεια. Είναι ο καιρός που μπορεί, κανείς, να δει, άνετα, όλες τις δραστηριότητες, που λαμβάνουν χώρα, σ' όλους τους τομείς δράσεως των ορθοδόξων πιστών μας.
Ένα από τα σχέδια, τα οποία προωθήσαμε τα τελευταία χρόνια, ήταν και το μεγάλο μας ορφανοτροφείο, που φιλοξενεί, σήμερα, 200 ορφανά παιδιά. Ήταν μια δύσκολη απόφαση, όμως οι ανάγκες και οι ταλαιπωρίες των μικρών ορφανών, μας συγκινούσαν και μας συγκλόνιζαν. Γι' αυτό αποφασίσαμε δειλά - δειλά, αρχίζοντας με 35, μόνον, παιδάκια, για να έχουμε, σήμερα, τον αριθμό που αναφέραμε πιο πάνω. Το κάθε παιδάκι κρύβει τη δική του ιστορία.

Ἀρχιμ. Ἰωήλ Κωνστάνταρος, "...ποιητήν οὐρανοῦ καί γῆς"

ΑΛΗΘΕΙΑΝ ΗΓΑΠΗΣΑΣ (Μερος 5ον).

http://thriskeftika.blogspot.gr/2015/06/blog-post_93.html

Β. Χαραλάμπους,μέχρι καί βλάσφημος προσευχή γιά ἕνωση τῶν ὁμοφυλοφίλων δημοσιεύεται σέ τεῦχος τοῦ ἐπισήμου ὀργάνου τοῦ Π.Σ.Ε

 


ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΟΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΑΙ ΣΕ ΤΕΥΧΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ ΤΟΥ  Π.Σ.Ε.
Του θεολόγου, Β. Χαραλάμπους
(…στο  οικουμενιστικό τεύχος «Τhe Ecumenical Review» )
Ένα από τα πολλά ατοπήματα που αναφέρονται στο οικουμενιστικό τεύχος «Τhe Ecumenical Review», επισήμου οργάνου  του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.), είναι και αυτό που αναφέρεται στην βλάσφημη ‘’προσευχή’’ επί ‘’τη ενώσει’’ ομοφυλοφίλων.

Η βλάσφημη ‘’προσευχή’’ επί ‘’τη ενώσει’’ ομοφυλοφίλων, αναφέρεται σε κείμενο Σουηδού θεολόγου και αφορά εισήγηση στα πλαίσια συζητήσεων που διεξάγονται εντός της Σουηδικής ‘’εκκλησίας’’ για το θέμα τούτο.

Ἡ Ἑλλάδα μοιάζει μέ μικρό δέντρο...

Η Ελλάδα μοιάζει με μικρό δέντρο, καρποφόρο όμως, ας πούμε αχλαδιά. Γύρω οι άλλοι λαοί είναι σαν θεόρατα, ας πούμε πλατάνια, βελανιδιές, χωρίς όμως καρπό.