Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τετάρτης 15-07-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. ιγ΄ 11 - ιδ΄ 5 

ιγ΄ 9 - ιδ΄ 5



Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ιδ΄ 35 - Ιε΄ 11

Ιδ΄ 35 - Ιε΄ 11





Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

La guerra invisible, san Nicodemo el Aghiorita

ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

La guerra invisible, san Nicodemo el Aghiorita

PRIMERA PARTE

Capítulo 17: Con qué orden debemos luchar contra nuestros pazos.

Capítulo 18: Cómo debe guerrear uno contra los inesperados movimientos de los pazos.

Capítulo 19: Cómo uno debe luchar contra los pazos carnales.

Capítulo 17.

Con qué orden debemos luchar contra nuestros pazos.

(Pazos la terminología patrística se llama así a todo movimiento anormal, en el sentido de no natural, de las fuerzas y energías de la psique; padecimiento, pasión, emoción, hábito, mala costumbre, vicio, patología también fervor, manía u obsesión según el contexto).

Mucho te interesa, hermano mío, conocer también el orden que debes mantener para luchar como es debido, no simplemente por azar como hacen muchos y son perjudicados. En la guerra contra los enemigos y tus malos deseos, el orden es esto; entrar en tu corazón e investigar con esmero de cuáles loyismí, deseos e tentativas está rodeado tu corazón y de qué pazos está dominado y castigado. Y primero tienes que tomar las armas contra aquel pazos y luchar; pero si sucede que te tienten también otros pazos, tú siempre tienes que luchar contra el pazos más cercano que entonces te ataca y guerrea contra ti y otra vez dirigir la guerra hacia aquel pazos que más te domina y te somete.

Οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητοῦ,ΛΑ'μέρος, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΥ, ΛΑ΄ ΜΕΡΟΣ,ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ.
Ὁμιλία στίς 7-02-2013
http://www.hristospanagia.gr/ 

Τί πρέπει νὰ κάνουμε, ὅταν εἴμαστε πληγωμένοι. Ἁγ. Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου.

Τί πρέπει νὰ κάνουμε, ὅταν εἴμαστε πληγωμένοι.

 Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης

Ὅταν βρίσκεσαι πληγωμένος, ἐπειδὴ ἔπεσες σὲ κάποιο ἁμάρτημα λόγῳ ἀδυναμίας σου ἢ καμιὰ φορὰ μὲ τὴν θέλησί σου γιὰ κακό σου, μὴ δειλιάσης· οὔτε νὰ ταραχθῇς γι᾿ αὐτό, ἀλλὰ ἀφοῦ ἐπιστρέψης ἀμέσως στὸ Θεό, μίλησε ἔτσι· «Βλέπε, Κύριέ μου· ἔκανα τέτοια πράγματα σὰν τέτοιος ποὺ εἶμαι· οὔτε ἦταν δυνατὸ νὰ περίμενες καὶ τίποτα ἄλλο ἀπὸ ἐμένα τὸν τόσο κακοπροαίρετο καὶ ἀδύνατο, παρὰ ξεπεσμὸ καὶ γκρέμισμα».

Καὶ ἐδῶ, ξευτελίσου στὰ μάτια σου ἀρκετὴ ὥρα καὶ λυπήσου μὲ πόνο καρδιᾶς γιὰ τὴν λύπη ποὺ προξένησες στὸν Θεὸ καὶ χωρὶς νὰ συγχυσθῇς, ἀγανάκτησε κατὰ τῶν αἰσχρῶν σου παθῶν, ἰδιαιτέρως δὲ καὶ μάλιστα, ἐναντίον ἐκείνου τοῦ πάθους ποὺ ἔγινε αἰτία νὰ πέσῃς· ἔπειτα πὲς πάλι· «Οὔτε μέχρι ἐδῶ θὰ στεκόμουνα, Κύριέ μου, καὶ θὰ ἁμάρτανᾳ χειρότερα, ἐὰν ἐσὺ δὲν μὲ κρατοῦσες μὲ τὴν πολὺ μεγάλη σου ἀγαθότητα».

Πρωτοπρ. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος, Ἅγιος Παΐσιος καί Οἰκουμενισμός

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ καί ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

ΑΓΙΟΣ  ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ

Πρωτοπρεσβύτερος  Ἀναστάσιος Κ. Γκοτσόπουλος

Στήν ἐποχή μας, ἐποχή συγχύσεως καί πνευματικῆς ἀφασίας, ἡ ζωή τῶν Ἁγίων καί θεοφόρων Πατέρων εἴθε νά ἀποτελέσει ὁδοδείκτη τῆς δικῆς μας ἐν Χριστῷ πολιτείας.

Ταῖς τοῦ Ὁσίου καί Θεοφόρου Πατρός Παϊσίου πρεσβείαις Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς.  Ἀμήν.

Οἱ ἐχθροί καί οἱ σύμμαχοί μας. Ὁ βίος τοῦ Ὁσίου Νήφωνος Ἐπισκόπου Κωνσταντιανῆς τῆς κατ’ Ἀλεξάνδρειαν

 

 Τελειώνοντας τήν προσευχή του ὁ μακάριος ἀκούει ξαφνικά μιά φωνή νά τοῦλέει:

-Νήφων, γύρισε καί κοίτα πίσω, στά δυτικά.

Γυρίζει ἀμέσως καί βλέπει μέ τά διορατικά του μάτια ἕναν ἀπέραντο κάμπο, κι ἐκεῖ συγκεντρωμένα πλήθη ἀναρίθμητα μαύρων πολεμιστῶν. Ἕνας ἀπ’ αὐτούς, γίγαντας φοβερός καί ζοφερός, τριγυρνοῦσε μέ σβελτάδα ἀνάμεσά τους, μετρώντας τά στρατεύματα, χωρίζοντάς τα σέ ὁμάδες καί παρατάξεις καί δίνοντας διάφορες ἐντολές καί ὁδηγίες στούς ἀξιωματικούς.

-Νά πολεμᾶτε ἔξυπνα καί θαρραλέα! Τόν ἄκουσε ὁ ὅσιος νά φωνάζει. Ἡ δύναμη μου ἡ μεγάλη εἶναι μαζί σας! Ἐμένα νά κοιτᾶτε, γιά νά μή δειλιάζετε!

Ἐκεῖ λοιπόν πού στέκονταν χωρισμένα σέ τάγματα, ἕνα γιά κάθε ἁμαρτία, ἦρθαν κάποιοι ἄλλοι δαίμονες. Ἔφερναν ἀπ’ τόν ἅδη ὅπλα καί πολεμικές στολές, διαφορετικά γιά κάθε τάγμα.

Ὁ πολύτιμος λίθος

 Ήρθε ένας μοναχός από την έρημο στους ανθρώπους και έφερε έναν μπόγο. Τούτο ήταν μία χούφτα από διαμάντια δεμένα με ένα μαρα­μένο φύλλο συκιάς.

Και κρατούσε τον μπόγο ο μοναχός στο χέρι και με τρεμάμενη φωνή τους περιέγραφε τη χούφτα από διαμάντια που είχε βρει μέσα στο μαραμένο φύλλο συκιάς:

• Όταν η μια πλευρά αυτής της πέτρας στρα­φεί προς τα πλάσματα και τα πράγματα, όλα τα πλάσματα και τα πράγματα στη γη λάμπουν με ομορφιά, που υπερβαίνει όλους τους πόθους τους και τα όνειρα.
• Δείξε την! φώναξαν οι άνθρωποι.

Όμως ο μοναχός σαν να μην άκουσε, συνέχι­σε:

• Όταν η άλλη πλευρά στραφεί προς τους τάφους, οι τάφοι ανοίγουν και οι νεκροί φαίνο­νται ζωντανοί όπως και οι ζωντανοί.
• Δείξε μας! φώναξαν ακόμα περισσότερο οι άνθρωποι.

Όμως, ο μοναχός σαν να μην άκουσε, συνέχι­σε:

Ἑρμηνεία Παλαιᾶς Διαθήκης –Προφήτης Ἡσαΐας (10ον) – (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία)

          IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

Δημητσάνα, Παρασκευή 3 Ἰουλίου 2015

ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ

ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ

(Ἡ ἑρμηνεία παρά τήν συντομία της καί τήν ἁπλότητά της εἶναι ἐπιστημονική)

Ἡ ἐργασία αὐτή προσφέρεται στούς ἀναγνῶστες σέ συνέχειες ἑκάστη Δευτέρα καί Παρασκευή διά ἐξεύρεση λαθῶν ἐκ μέρους τους καί ἐνημέρωσή μας πρός διόρθωση, πρίν ἀπό τήν τελική δημοσίευση τοῦ ἔργου.

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΣΑΪΑΣ

3. ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΛΑΩΝ (13,1-23,18)

Κατά τῆς Βαβυλῶνος (13,1-14,23)

(α) Κατά τῶν Βαβυλωνίων (13,1-22)

(Προλογικό σημείωμα τῆς περικοπῆς)

Ἀπό τό κεφ. αὐτό ἀρχίζει μία σειρά προφητειῶν ἐναντίον ξένων πρός τόν Ἰσραήλ ἐθνῶν. Στό ἐδῶ κεφ. ἔχουμε μία προφητεία κατά τῆς ἰσχυρῆς Βαβυλῶνος, τῆς ὁποίας περιγράφεται παραστατικά ἡ καταστροφή της. Στήν ἀρχή παρουσιάζεται ὁ Ἴδιος ὁ Θεός νά ἐξεγείρει λαούς καί νά συγκροτεῖ ἰσχυρό στράτευμα γιά ἐπίθεση κατά τῆς κοσμοκράτειρας Βαβυλῶνος (στίχ. 2-5). Ἡ περιγραφή τῆς καταστροφῆς γίνεται μέ χαρακτηριστικά τῆς γενικῆς καταστροφῆς τοῦ κόσμου, ὡς τοῦ ἐρχομοῦ τῆς φοβερᾶς Ἡμέρας τοῦ Κυρίου (στίχ. 8-18). Ἀπό τήν καταστροφή θά ἀπομείνουν ὀλίγοι (στίχ. 12), οἱ ὁποῖοι θά εἶναι περίφοβοι καί θά φεύγουν σάν τά ζαρκάδια καί θά περιπλανῶνται σάν τά χαμένα πρόβατα (στίχ. 14). Θά φεύγουν ἀπό νέο φόβο, μήπως τούς συλλάβουν οἱ κατακτητές τους, γιατί αὐτοί θά εἶναι πολύ σκληροί, δέν θά λυποῦνται οὔτε τά νήπιά τους (στίχ. 14-16).

«Οἱ γονεῖς πού ἀγαποῦν τόν Θεό πρέπει νά χαίρονται καί νά τόν εὐχαριστοῦν γιά τίς δοκιμασίες, τίς ὁποῖες ὑποφέρουν τά παιδιά τους γιά χάρη τοῦ Κυρίου· πρέπει ἐπίσης νά παρακινοῦν τά παιδία τους στούς ἀγῶνες καί στούς κινδύνους γιά τήν ἀρετή» μέρος β΄

Ὑπόθεση ΙΒ΄(12)

«ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ

ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»

Ἀπό τόν βίο τοῦ ἁγίου μάρτυρα Κλήμεντος,

ἐπισκόπου Ἀγκύρας

Ὁ ἅγιος Κλήμης ἦταν ἀκόμη μωρό, ὅταν πέθανε ὁ πατέρας του. Ἡ μητέρα του λοιπόν, μένοντας ἔτσι χωρίς τόν ἄντρα της καί στηρίζοντας τίς ἐλπίδες της, μετά ἀπό τόν Θεό, μόνο στό παιδί της, τόσο ἀκούραστα τό φρόντιζε, ὥστε ἦταν γι᾿ αὐτό τά πάντα, καί πατέρας καί παιδαγωγός καί μητέρα.

Ἐνῶ λοιπόν αὐτή ἦταν ἡ κατάσταση γιά τόν Κλήμη καί ἔτσι ἀνατρεφόταν σωστά ἀπό τή στοργική μητέρα καί μεγάλωνε, ἐκείνη προαισθάνθηκε ὅτι πλησιάζει τό τέλος της. Τότε, πῆρε μέ στοργή καί ἀγάπη στήν ἀγκαλιά τό παιδί, πού δέν εἶχε κλείσει ἀκόμη τά δέκα, καί θέλοντας νά τό κάνει κληρονόμο ὄχι τόσο τῆς περιουσίας της, ὅσο τῶν οὐράνιων θησαυρῶν, τό γλυκοφιλοῦσε καί τοῦ ἔλεγε:

«Παιδί μου, παιδί πολυαγαπημένο, παιδί πού εἶδες τήν ὀρφάνια πρίν νά δεῖς τόν πατέρα σου, ἀπέκτησες ὅμως γιά πατέρα τόν Θεό καί ἔτσι χρησιμοποίησες τήν ὀρφάνια γιά τήν εὐτυχία σου. Ἐγώ σέ γέννησα σωματικά, ὁ Χριστός ὅμως σέ γέννησε πνευματικά· γνώρισε τόν Πατέρα σου καί μή διαψεύσεις τό ὄνομα τοῦ γιοῦ. Μόνο τόν Χριστό λάτρευε· στόν Χριστό νά ἔχεις τήν ἐλπίδα σου. Αὐτός εἶναι ἀληθινά ἡ ἀθανασία· αὐτός ἡ σωτηρία· αὐτός γιά χάρη μας κατέβηκε ἀπό τόν οὐρανό καί ἀνύψωσε καί ἐμᾶς μαζί του καί μᾶς ἔκανε παιδιά του καί θεούς. Ὅποιος λοιπόν μπαίνει στήν ὑπηρεσία τέτοιου Κυρίου, θά ξεπεράσει ὅλα τά δεινά, καί ὄχι μόνο θά νικήσει τούς ἡγεμόνες καί βασιλιάδες πού λατρεύουν τά εἴδωλα, ἀλλά θά ντροπιάσει καί τούς δαίμονες πού ἐκεῖνοι τιμοῦν, καί τόν ἴδιο τόν ἀρχηγό καί ἐπικεφαλῆς τους, τόν διάβολο».

Ἐξωτερική ἐμφάνιση

(Από τις διηγήσεις για τον Γέροντα Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο)

«Μετράω πόσα βήματα κάνεις, για να σου δώσει ο Θεός αμοιβή για τον κόπο και την υπομονή σου…»

Μια πνευματική του θυγατέρα, εκπαιδευτικός, διηγείται:

-                     Γέροντα, τον ρώτησα κάποτε, πολλές φορές με ρωτούν μαθήτριές μου ή και κυρίες ακόμη αν είναι κακό να κόβει μια γυναίκα τα μαλλιά της. Οπωσδήποτε, φαντάζομαι, η σωτηρία της ψυχής δεν εξαρτάται απόλυτα από αυτό, αλλά δεν ξέρω τι συγκεκριμένη απάντηση να δίνω.

Τότε μου διηγήθηκε το εξής: