Σελίδες

Παρασκευή 17 Ιουλίου 2015

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα του Σαββάτου 18-07-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. ιβ΄ 1 - 3 

ιβ΄ 1 - 3



Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ι΄ 37 - Ια΄ 1

Ι΄ 37 - Ια΄ 1



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Τό τελειωτικό κτύπημα‏ (Γέροντας Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης, Ἀριζόνα)

Αγαπητά μου παιδιά,
Σήμερα η γη μας ποτίζεται συνεχώς από πολύ αίμα, από τους πολέμους και τόσα άλλα που συμβαίνουν. Ποτίζεται όμως και με αθωότερο αίμα από του Άβελ, και το αίμα αυτό είναι της βρεφοκτονίας. Είναι το αίμα των αθώων βρεφών, των απροστάτευτων υπάρξεων, το οποίον χύνεται από τις ίδιες τις μητέρες των.
Όλα τα ιατρεία κι όλα τα μαιευτήρια έχουν γίνει σφαγεία του Ήρώδου. Εκατομμύρια, εκατομμύρια βρέφη σ’ όλον τον κόσμο έχουν πεταχθή στους ντενεκέδες των σκουπιδιών και στους υπονόμους. Μήτε τα γατάκια δεν πετούν έτσι. Όπως γνωρίζουμε αυτός ο φονιάς, ο γιατρός, ο μαιευτήρ με το νυστέρι του σκοτώνει το βρέφος μέσα στην μήτρα -όπως έχουμε δή σε ταινία- και μετά με το εργαλείο του σπάζει, θραύει το κεφαλάκι του παιδιού και το βγάζει. Και η μητέρα δεν βλέπει τίποτε και πολύ ήσυχη αναχωρεί για το σπίτι της….
…Βλέπετε πόσο τραγική είναι η έκτρωσις, πόσο μεγάλο έγκλημα είναι! Θα πρέπει λοιπόν να σταματήση.

Ἐμεῖς, χριστιανοί μου, ἀλλάξαμε πορεία.ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ.

Εμείς, χριστιανοί μου, αλλάξαμε πορεία
 
Σάς χαιρετίζει και η Γερόντισσά μας, η Παρθενία, από την κλίνη της ασθενείας της. Είναι θαύμα των θαυμάτων να βλέπετε μία παράλυτη γυναίκα να έχει τόση ανδρεία στην ψυχή της, να θεριεύει η υπομονή της και να υπομένει το μαρτύριο μέσα σ’ αυτή την πρόσκαιρη ζωή. Έχετε, λοιπόν, τας εύχάς και την ευχαριστία, πού αξιωθήκατε να έρθετε στο Μοναστηράκι αυτό να προσκυνήσετε την Παναγία, τη σκέπη του κόσμου.
Όταν λέμε «σκέπη του κόσμου», εννοούμε ότι η Παναγία κυριαρχεί εφ’ όλου του στερεώματος, παιδιά μου, εννοούμε ότι έχει τα Δευτερεία της Άγιας Τριάδος - του Υιού, του Πατέρα και του Πνεύματος. Τόσο μεγάλη εξουσία έδωσε ο Κύριος στη Μητέρα Του, την Παναγία. Και βλέπουμε ότι και σήμερα ακόμα, με αυτή την κατάσταση των σημερινών χριστιανών, σ’ αυτή τη λησμονιά, σ’ αυτό το ξέχασμα και σ’ αυτό το σκοτάδι πού βαδίζουμε σήμερα οι άνθρωποι, η Παναγία στέκεται ως στύλος λαμπρός. Λάμπει από το στερέωμα του Ουρανού και σκέπει και τα παιδιά Της, τούς χριστιανούς, αλλά, μπορώ να σάς πω, και όλους τούς ανθρώπους της γης.

Κοιτᾶξτε τόν ἑαυτό σας πρῶτα πρίν νά κρίνουμε τούς ἄλλους (Ὅσιος Γεώργιος Καρσλίδης)

Αποτέλεσμα εικόνας για γεωργιος καρσλιδης
Μια μέρα καθόταν ο Γέροντας έξω από το σπίτι μου. Ήρθε μια γυναίκα και συζήτησε αρκετή ώρα μαζί του. Ο Γέροντας επαίνεσε κάποια γνωστή της. Τότε η γυναίκα του λέει:
-Γιατί, πάτερ, την επαινείς τόσο;
-Αυτή, μάνα μου, και τι δεν έκανε. Πεθαμένους ξημέρωσε (δηλαδή ξενυχτούσε στα σπίτια που είχαν νεκρό), ορφανά βοήθησε, γεφύρια έχτισε, ελεημοσύνες έκανε.
-Πάτερ, γι' αυτήν δεν άκουσα καλά λόγια.

Οἱ Ρωμαίοι ἐξελληνίσθησαν π.Χ.

Κωστής Παλαμάς και Ρωμηοσύνη 

Η διγλωσσία των Ρωμαίων εμφανίζεται εις την οθόνην της ιστορίας εις τα πρώτα γραπτά μνημεία της ρωμαϊκής ιστορίας  και μαρτυρεί ότι οι Ρωμαίοι πρόγονοί μας είναι αναπόσπαστον μέρος του ελληνικού πολιτισμού πολύ πριν από τον Μέγα Ιουστινιανόν και πολύ πριν από τον Μέγα Κωνσταντίνον.
Ήδη 700 περίπου χρόνια πριν ο Μέγας Κωνσταντίνος μεταφέρη την Ρώμην εις την Ανατολήν, δηλαδή ήδη κατά τον 4ον αιώνα π.Χ. ο μαθητής του Πλάτωνος ο Ηρακλείδης ο Ποντικός αποκαλεί την Ρώμην “πόλιν ελληνίδα Ρώμην”.
Ο πρώτος εις την ιστορίαν γράψας εις την λατινικήν γλώσσαν ήτο ο Έλλην Λίβιος Ανδρόνικος.  Κατά τον 3ον αιώνα μετέφρασε τον Όμηρον δια να τον χρησιμοποιήση ο ίδιος, ως διδακτικόν κείμενον της λατινικής και της ελληνικής γλώσσης δια τους Ρωμηούς μαθητάς του. 

Ἡ σωστή ἀντιμετώπιση τῶν θλίψεων

Πνευματικές εμπειρικές συμβουλές γύρω από τους πειρασμούς και τις θλίψεις
 Του Αγίου Ισαάκ του Σύρου
*Όπως πλησιάζουν τα βλέφαρα το ένα το άλλο, έτσι και οι πειρασμοί είναι κοντά στους ανθρώ­πους. Και αυτό το οικονόμησε ο Θεός να είναι έ­τσι, με σοφία, για να έχουμε ωφέλεια. για να κρού­εις δηλ. επίμονα, εξαιτίας των θλίψεων, τη θύρα του ελέους του Θεού και για να μπει μέσα στο νου σου, με το φόβο των θλιβερών πραγμάτων, ο σπό­ρος της μνήμης του Θεού, ώστε να πας κοντά του με τις δεήσεις, και να αγιασθεί η καρδιά σου με τη συνεχή ενθύμησή του. Και ενώ εσύ θα τον παρακα­λείς, αυτός θα σε ακούσει...

Τί συμβαίνει μέ τούς ὁμοφυλόφιλους; Γεννιούνται ἔτσι; Εἶναι θέμα χρωμοσωμάτων; Ἡ απάντηση τοῦ γέροντος Παϊσίου.

— Γέροντα, τι συμβαίνει με τους ομοφυλόφιλους; Μερικοί γιατροί λένε ότι γεννιούνται έτσι, ότι είναι δηλαδή θέμα χρωμοσωμάτων, θέμα της φύσης, άρα είναι αδύνατο αυτοί οι άνθρωποι να αλλάξουν και επομένως άδικα τους ταλαιπωρούν, και ότι δεν έχουν ευθύνη αυτοί..
— Πα! Πα! Όχι, βρε παιδί μου, δεν είναι έτσι. Είναι ένα πάθος και αυτό όπως και τα άλλα πάθη..
— Δηλαδή, μπορεί να διορθωθεί ένας τέτοιος άνθρωπος;

Διδάγματα ἀπό τό παρελθόν γιά τό παρόν καί τό μέλλον

Αποτέλεσμα εικόνας για μαρκος ευγενικος
Το Γένος μας καυχάται και σεμνύνεται περί ενός μεγάλου και αξιοθαύμαστου πράγματος. Για την Ορθοδοξία. Όμως, χείμαρρος ορμητικός από τη Δύση πλημμύρησε κάποτε και απειλούσε και έπληττε το Γένος μας, όπως το απειλεί και σήμερα, θέλοντας να κατακλύσει αυτό το αγαθό και να το αφανήσει από προσώπου γης. Με κάθε τρόπο αγωνιζόταν να επιτύχει το ποθούμενο, όπως και σήμερα αγωνίζεται για να παρασύρει την Ορθοδοξία. Αλλά, δεν ευτύχησε να το καταφέρει παρόλα τα διάφορα και ποικίλα τεχνάσματά του. Θα το πετύχαινε όμως, εάν δεν βρισκόταν την εποχή εκείνη ο μεγάλος εκείνος άνδρας από το γένος των Ευγενικών του Βυζαντίου, ο τελευταίος και ευγενέστατος κλάδος, ο Μάρκος, ο αστήρ της Εφέσου.