Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 16-08-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. θ΄ 2 - 12

θ΄ 2 - 12



Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ιη΄ 23 - 35

Ιη΄ 23 - 35



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Κυριακή ΙΑ' Ματθαίου: Ἑρμηνεία τοῦ Εὐαγγελίου (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Ματθ. ιη' 23-35)

- Ποιος είναι ο Βασιλέας της παραβολής και ποιος ο οφειλέτης;
- Μπορεί ο αμαρτωλός να εξιλεώσει τον Θεόν για τις αμαρτίες του;
- Τι σημαίνει η πώλησις του οφειλέτου, της οικογένειάς του και των υπαρχόντων του προς επίδοσιν του χρέους;
- Γιατί ο Θεός επιτρέπει δυστυχίες στους ανθρώπους;
- Ποιο είναι το ήθος του ασυμπαθούς ανθρώπου;
- Μηδαμινό το χρέος των συνανθρώπων μας προς εμάς, έναντι του χρέους μας προς τον Θεόν. Παρόλα αυτά δεν συγχωρούμε τα πταίσματα των αδελφών μας.

Ἡ ἔνδοξος κοίμησις

«Tη ενδόξω κοιμήσει σου ουρανοί επαγάλλονται και αγγέλων γέγηθε τα στρατεύματα· πάσα η γη δε ευφραίνεται…» (στιχηρόν των αίνων της Kοιμήσεως)

H ΠANAΓIA ήταν ένα φτωχό κορίτσι της Nαζαρέτ από άσημους γονείς. Δεν είχε τίποτε που να προμηνύει δόξα. H γέννησή της πέρασε απαρατήρητη. Tαπεινή η είσοδός της στον κόσμο, ταπεινή και η ζωή της.
Aλλ’ ενώ η είσοδος ήταν ταπεινή, η έξοδός της ήταν ένδοξη. Kαι δικαίως. Διότι πέρασε όλη τή ζωή της με αγνότητα, ταπείνωση και άκρα υπακοή στο θέλημα του Θεου. Ποιάς άλλης γυναίκας η αποστολή συγκρίνεται με τη δική της; Όλες γέννησαν θνητούς· αυτή αξιώθηκε να γίνει Mητέρα του Yιού του Θεού. Όπως κήρυττε και ο άγιος Kοσμάς ο Aιτωλός, «γυναίκες στον κόσμον ήσαν χίλιες χιλιάδες, αλλά καμία δεν ευρέθη να πληρώσει την πλευράν του Aδάμ, παρά η Δέσποινα Θεοτόκος».
Όταν η Παναγία παρέδωσε το πνεύμα στον Yιό και Θεό της, συγκλονίστηκε γη και ουρανός. H κηδεία του ιερού σκηνώματός της είχε μεγαλοπρέπεια μοναδική. Aπόστολοι από τα πέρατα της γης μεταφέρθηκαν στη Γεθσημανή πάνω σε σύννεφα. Mυροφόρες γυναίκες και πιστός λαός ακολουθούσαν. Aσεβές τόλμημα απίστου Iουδαίου, που επιχείρησε να βεβηλώσει το ιερό σκήνωμα, επατάχθη…

Τὰ φίδια τῆς Κεφαλλονιᾶς- Ἐμφανίσεις καὶ θαύματα τῆς Παναγίας

(ἔκδοση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου)

Στὴ νότια Κεφαλονιά, κοντὰ στὸ χωριὸ Μαρκόπουλο, συναντᾶμε τὴν ἐκκλησία τῆς Κοιμήσεως. Ἐκεῖ κάθε Δεκαπενταύγουστο συμβαίνει κάτι περίεργο καὶ θαυμαστό. Ἀπὸ τὴν ἑορτὴ τῆς Μεταμορφώσεως ἐμφανίζονται μέσα κι ἔξω ἀπὸ τὸν ναὸ φίδια. Εἶναι τὰ λεγόμενα «φίδια τῆς Παναγίας».

Ὅσο περνοῦν οἱ μέρες πληθαίνουν κι αὐτά, καὶ τὴν παραμονὴ τῆς Κοιμήσεως αὐξάνονται ὑπερβολικά. Βλέπεις Μαρκοπουλιῶτες νὰ γυρίζουν στὴ ρεματιά, στὴν ὄχθη τῆς ὁποίας εἶναι χτισμένη ἡ ἐκκλησία, γιὰ νὰ μαζέψουν φίδια νὰ τὰ φέρουν στὴν Παναγία. Ἀπὸ ποὺ βγαίνουν, ἀλλὰ καὶ ποὺ κρύβονται μετὰ τὴν ἑορτή, κανεὶς δὲν γνωρίζει. Παραμένει ἕνα μυστήριο.

Τὴν ὥρα τοῦ ἑσπερινοῦ κυκλοφοροῦν ἐλεύθερα ἀνάμεσα στοὺς πιστούς, στὰ προσκυνητάρια καὶ στὰ στασίδια, χωρὶς νὰ φοβοῦνται κανένα.

Ἑρμηνεία Παλαιᾶς Διαθήκης –Προφήτης Ἡσαΐας (21ον) – (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία)

          IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

Δημητσάνα, Δευτέρα 10 Αὐγούστου 2015

ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ

ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ

(Ἡ ἑρμηνεία παρά τήν συντομία της καί τήν ἁπλότητά της εἶναι ἐπιστημονική)

Ἡ ἐργασία αὐτή προσφέρεται στούς ἀναγνῶστες σέ συνέχειες ἑκάστη Δευτέρα καί Παρασκευή διά ἐξεύρεση λαθῶν ἐκ μέρους τους καί ἐνημέρωσή μας πρός διόρθωση, πρίν ἀπό τήν τελική δημοσίευση τοῦ ἔργου.

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΣΑΪΑΣ

Ἡ τιμωρία τῶν ἀσεβῶν καί ἡ συντριβή τῶν σατανικῶν

καί ἀντιθέων κοσμικῶν δυνάμεων (24,16β-23)

(Προλογικό σημείωμα τῆς περικοπῆς)

Ἀντίθετα ὅμως μέ τό μελλοντικό χαρούμενο ἆσμα περί τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ (στίχ. 14-16α), τά δεινά πού συνέβησαν στίς ἡμέρες τοῦ Ἠσαΐου ἔκαναν αὐτόν νά κραυγάσει τό «οὐαί» γιά τόν ἑαυτό του (στίχ. 16β κατά τό Ἑβρ.· βλ. καί 6,5). Ὅλοι γύρω ἀπό αὐτόν εἶναι «ἀθετοῦντες τόν νόμον» (στίχ. 16β) καί γι᾽ αὐτό πρέπει νά ἔλθει ἐπ᾽ αὐτούς ἡ κρίση τοῦ Θεοῦ. Λόγω τῶν ἁμαρτιῶν τους θά ὑποφέρουν. Θά πέσουν σέ λάκκους καί θανατηφόρους παγίδες (στίχ. 17), μέ τίς ὁποῖες συλλαμβάνονται τά ζῶα. Καί προσπαθῶντας νά ξεφύγουν ἀπό τήν μία παγίδα θά καταλαμβάνονται ἀπό τήν ἄλλη συμφορά (στίχ. 18α). Ἡ κρίση τοῦ Θεοῦ θά ὁμοιάζει μέ καταρράκτη καί σεισμό (στίχ. 18β).

Ὁ μακάριος ἄνθρωπος

Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ

Ἀπό τό βιβλίο “ΑΣΚΗΤΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ”

Τόμος Γ΄

Ψάλλει ὁ πνευματοφόρος θεῖος ψαλμωδός, ἀγγίζοντας τίς ἠχηρές χορδές τοῦ ψαλτηρίου του.

Δέν μποροῦσα νά τόν προσέξω, ὅσο βρισκόμουν στούς δυνατούς θορύβους του κόσμου. Τώρα, στήν ἡσυχία τῆς μονώσεως, ἀρχίζω ν᾿ ἀφουγκράζομαι τόν μυστικό ψαλμωδό. Τώρα οἱ ἥχοι καί ὁ ὕμνος του μοῦ γίνονται πιό κατανοητοί. Σάν ν᾿ ἀπέκτησα δυό νέες ἱκανότητες, τήν ἱκανότητα νά τόν προσέχω καί τήν ἱκανότητα νά τόν κατανοῶ. Οἱ ἥχοι του γεννοῦν μέσα μου ἕνα πρωτόγνωρο αἴσθημα καί τά λόγια του μιά καινούργια ἀντίληψη, ἀντίληψη θαυμαστή, ναί, θαυμαστή, σάν τή θεία σοφία.

Σαούλ, πάψε νά παραφέρεσαι! Ἄς φύγει μακριά σου τό πονηρό πνεῦμα! Γιατί τώρα ψάλλει ὁ ἅγιος Δαβίδ, παίζει τό μελωδικό του ψαλτήρι!

Σαούλ ἀποκαλῶ τόν νοῦ μου, πού ἀναστατώνεται καί ταράζεται ἀπό τούς λογισμούς τοῦ πονηροῦ κοσμοκράτορα. Αὐτός, ὁ νοῦς μου, τόσο κατά τήν πλάση του ὅσο καί κατά τή λύτρωσή του ἀπό τή θυσία τοῦ Θεανθρώπου, ὁρίστηκε ἀπό τόν Θεό βασιλιάς καί κυρίαρχος τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός μου. Ἔγινε, δηλαδή, ὅ,τι καί ὁ Σαούλ. Μόλις ἐγκαθιδρύθηκε ἡ βασιλεία τοῦ Ἰσραήλ.

«Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τόν Κύριον»-Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ_mp3

Π. Σάββας 2011-08-15_΄΄ΜΕΓΑΛΥΝΕΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ΄΄_ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 15-08-2011 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ἡ Παρθένος Μαρία ἀπέφευγε τή δόξα πού τῆς ἀνῆκε ὡς Μητέρας τοῦ Κυρίου

 

• Από  askitikon.eu

Από τους αποστολικούς χρόνους και μέχρι τις μέρες μας όλοι όσοι πραγματικά αγαπούν το Χριστό αποδίδουν τιμή σε Αυτήν που τον γέννησε, τον μεγάλωσε και τον προστάτεψε κατά τη διάρκεια των παιδικών του χρόνων.

Εάν ο Θεός-Πατέρας διάλεξε Αυτήν, ο Θεός-Άγιο Πνεύμα κατήλθε σε Αυτή και ο Θεός-Υιός ενοίκησε σ’ Αυτή, εάν υποτάχθηκε σε Αυτή κατά τη διάρκεια των παιδικών του χρόνων...

εάν ανησύχησε γι’ Αυτήν όταν ήταν κρεμάμενος στο Σταυρό, τότε δε θα έπρεπε όλοι όσοι ομολογούν την Αγία Τριάδα, να την τιμούν;

Ἔχω γνωρίσει ἀνθρώπους πού ἔχουν φτάσει ψηλά μέ τήν ταπείνωση.Ἡ περίπτωση τοῦ βοσκοῦ στήν Ἥπειρο.Μιλᾶ ὁ Ἅγιος Παϊσιος

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/07/blog-post_93.html

Γιά τήν τιμή στήν Παναγία μας (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία)

 

          ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

  ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ - ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ

 

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 9 Αὐγούστου 2015

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ

Διερχόμαστε, ἀδελφοί μου χριστιανοί, τόν μήνα Αὔγουστο. Ὅπως γνωρίζουμε τόν μήνα αὐτό ὁλόκληρο ἡ Ἐκκλησία μας τόν ἔχει ἀφιερωμένο στήν Παναγία. Ἀκόμη καί τήν τελευταία ἡμέρα τοῦ μηνός, 31 Αὐγούστου, ἑορτάζουμε ἑορτή τῆς Παναγίας. Ἑορτάζουμε τήν κατάθεση τῆς τιμίας Ζώνης τῆς Θεοτόκου. Εἶναι λοιπόν θεομητορικός μήνας ὁ Αὔγουστος γιά τήν μεγάλη ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, πού ἑορτάζουμε σ᾽ αὐτόν, τό «Πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ», ὅπως τό λέγει ὡραῖα ὁ λαός μας. Στό σημερινό μου ἁπλό κήρυγμα ἤθελα νά σᾶς πῶ λίγα λόγια πῶς νά τιμᾶμε τήν Παναγία μας, γιά νά ἔχουμε τήν Χάρη Της καί τήν Εὐχή Της.

1. Πάντοτε, χριστιανοί μου, στήν προσευχή μας πρέπει νά μνημονεύουμε τήν Παναγία. Εἶναι ἕνας μυστικός λόγος πού πρέπει νά τό κάνουμε αὐτό: Ὅπως ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ πέρασε ἀπό τήν Παναγία γιά νά ᾽ρθεῖ ἀνάμεσά μας (ἐνῶ μποροῦσε, σάν Θεός, νά ἔρθει αὐτομάτως κάτω στήν γῆ), ἔτσι καί ἐμεῖς πρέπει νά περνᾶμε τήν προσευχή μας ἀπό τήν Παναγία γιά νά φτάνει στόν Θεό. Ἔχει δύναμη ἡ προσευχή στήν Παναγία. Θυμηθεῖτε, χριστιανοί μου, τόν γάμο τῆς Κανᾶ. Ὁ Χριστός τό εἶπε καθαρά ὅτι δέν ἦταν ἡ ὥρα νά γίνει τό θαῦμα, ἀλλά ἐπειδή τό εἶπε ἡ Παναγία, γι᾽ αὐτό ἔγινε τό θαῦμα καί ὁ Χριστός μετέβαλε τό νερό σέ κρασί. Ἡ Παναγία λοιπόν – γιά νά τό ποῦμε καθαρά – ἀναγκάζει(!)  τόν Θεό νά κάνει θαῦμα καί ἄς μήν εἶναι ἡ ὥρα νά γίνει τό θαῦμα.

«Παρέστη ἡ βασίλισσα στά δεξιά Σου, περιβεβλημένη μέ διάχρυσο ἰματισμό καί στολισμένη» (Ψαλμ. Μθ΄ : 9)

Παναγία Ἀμίαντος

«Ἦταν ἀνάγκη ἡ ψυχή τῆς Παναγίας νά χωρισθεῖ ἀπό τό ὑπεράγιο σῶμα Της. Μέ τήν κοίμησή Της χωρίσθηκε καί ἑνώθηκε μέ τήν ψυχή τοῦ Υἱοῦ της. Ἀλλά καί τό σῶμα Της, ἀφοῦ ἔμεινε γιά λίγο στή γῆ, ἀναχώρησε κι αὐτό μαζί μέ τήν ψυχή.