Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τρίτης 10-11-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Θεσσαλονικείς κεφ. γ΄ 8 - 13

γ΄ 8 - 13

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ιβ΄ 42 - 48

Ιβ΄ 42 - 48




Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Dealing with the gossip

 

 Do not think that they love you these people who tell you things that make you feel sadness and hate against another person; even if these things seem truthful to you. What you need to do is to avoid these people like they are deadly snakes, so not only they will stop accusing other people to you, but you will also free your soul from all this badness.

St. Maximus the Confessor, Fourth 100 chapters regarding love, Filokalia

Translated by Dr. Nick Stergiou

http://www.orthodoxpath.org/saints-and-elders-counsels/dealing-with-the-gossip/

Ὁμιλία περί πίστεως1

Ἁγίου Βασιλείου τοῦ Μεγάλου

1. Διά τήν φιλόθεον ψυχήν, τό νά ἐνθυμῆται συνεχῶς τόν Θεόν εἶναι πρᾶγμα εὐσεβές καί πού δέν ἔχει κόρον. Διά τῶν λόγων ὅμως εἶναι πρᾶγμα τολμηρόν νά περιγράψῃ αὐτά πού ἔχουν σχέσιν μέ τόν Θεόν. Διότι ἡ διάνοια πέφτει πολύ ἔξω ἀπό τήν ἀξίαν τῶν πραγμάτων καί ὁ λόγος ἐπίσης παρουσιάζει μέ ἀσάφειαν αὐτά πού ἔχουν κατανοηθῆ. Ἐάν λοιπόν ἡ διάνοιά μας ὑπολείπεται πάρα πολύ ἀπό τό μέγεθος τῶν πραγμάτων, ὁ δέ λόγος εἶναι κατώτερος καί ἀπό τήν ἰδίαν τήν διάνοιαν, πῶς δέν εἶναι ἀναγκαία ἡ σιωπή διά νά μή νομισθῇ ὅτι ἐξ αἰτίας τῆς κατωτερότητος τῶν λόγων διατρέχει κίνδυνον τό θαῦμα τῆς θεολογίας; Εἰς ὅλα τά λογικά ὄντα λοιπόν ἐκ φύσεως ὑπάρχει μέσα τούς ἡ ἐπιθυμία νά δοξάζουν τόν Θεόν, ὅλοι ὅμως ἐξ ἴσου ὑστεροῦν εἰς τό νά ὁμιλήσουν ἐπαξίως διά τόν Θεόν. Καί ἀκόμη ὁ ἕνας διαφέρει ἀπό τόν ἄλλον ὡς πρός τόν πόθον τῆς εὐσεβείας. 

Ὁ προσκυνητής τοῦ Θεού, Γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ

     Είναι δύσκολο κανείς να περιγράψει τη ζωή ενός τόσο μεγάλου αγίου, ειδικά όταν δεν έχει τα ίδια βιώματα. Θα προσπαθήσουμε απλώς να σκιαγραφήσουμε τη βιογραφία του, αντλώντας πληροφορίες από τα έργα του, κι από γνήσια πνευματικά του τέκνα. Ο Γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ ήταν Ρώσος Ορθόδοξος Ιερομόναχος, που ξεκίνησε τη μοναχική του ζωή στο Άγιο Όρος, στη Ρωσική Μονή του Αγίου Παντελεήμονος και θεωρείται από την ορθόδοξη παράδοση ως ένας από τους χαρισματικότερους μοναχούς του 20ου  αιώνα.

Γεννήθηκε στη Μόσχα το 1896 και ήταν τέκνο εννεαμελούς οικογένειας. Το κοσμικό όνομά του ήταν Σέργιος, και έδειχνε από μικρός ιδιαίτερη θεολογική κλίση. Αρχικά ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με τον Βουδισμό και τον Ινδουισμό. Όταν απογοητεύτηκε από τη φιλοσοφία των ανατολικών θρησκειών, στράφηκε προς τον Χριστιανισμό και πιο συγκεκριμένα την Ορθοδοξία.

" Ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕως ὑπάρχω '.Πνευματικά λόγια τῆς μακαριστῆς γερόντισσας Χαριθέας ἡγουμένη τῆς Ἱ. Μ. Ἠρακλείδου Λευκωσίας

ΨΑΛΩ ΤΩ ΘΕΩ ΜΟΥ ΕΩΣ ΥΠΑΡΧΩ

Σε όλες τις ακολουθίες, συμμετείχε με πολλή κατάνυξη και προσοχή. Στον ναό, μάς συμβούλευε ότι πρέπει να κινούμαστε με άκρα ησυχία και προσοχή και να προσέχουμε ακόμη και την κάθε μας κίνηση. Έκανε παρατηρήσεις σε άσκοπες μετακινήσεις μας και μάς ομολογούσε ότι η ίδια πολλές φορές, ακόμη και. σε θέματα πρώτης ανάγκης, βίαζε τον εαυτό της, για να μην φύγει από την ακολουθία. 

Μάς συνιστούσε να αναλογιζόμαστε πάντα, ότι ή εκκλησία είναι ό οίκος τού Θεού και απαιτείται εκ μέρους μας σεβασμός και δέος να έχουμε με υπόψη μας, όταν ό νους σκορπίζεται και δεν μαζεύεται στην προσευχή, το χαρακτηριστικό τροπάριο: Εν τώ ναω έστώτες της δόξης σου  εν ουρανώ εστάναι νομίζομεν. Έτσι, όταν θέσουμε με αυτό τον λογισμό τον εαυτό μας έναντι τού Θεού, δεν μπορεί να μην παρακινηθεί στην προσευχή, γιατί και ή προσευχή είναι μια εσωτερική ανάγκη τού ανθρώπου και ό άνθρωπος αναπαύεται όταν προσεύχεται.

Στην περισσότερη ώρα της ακολουθίας, ακόμη και στην ανάγνωση των κανόνων, πού είθισται να κάθονται οι μοναχοί, η Γερόντισσα στεκόταν στύλος ακλόνητος- όρθια σχεδόν σε όλη την ακολουθία. Και δεν ήταν πλέον 30 ή 40 χρόνων, ήταν 80.

Ἀρχιμ. Κύριλλος Κωστόπουλος, Ἡ ἔννοια τῆς ἁμαρτίας

Η έννοια της αμαρτίας

 

Του Αρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου, Ιεροκήρυκος Ι. Μ. Πατρών, Δρος Θεολογίας

 

Η έννοια της αμαρτίας, κυρίως στην σημερινή κοινωνία, έχει (εσκεμμένα;) αλλοιωθή. Και τούτο για τον λόγο ότι παραμείναμε στην επιφανειακή ερμηνεία της λέξεως (αποτυχία, αστοχία κ.τ.ό.) και χάσαμε το βαθύτερο νόημά της.

Για την Ορθόδοξη Εκκλησία και Θεολογία η αμαρτία δεν είναι νομικό γεγονός. Δεν συνιστά μια απλή παράβαση, αλλά παρακοή στο αιώνιο «θέλω» του Θεού. Γι᾽ αυτό και είναι γεγονός υπαρκτικό. Είναι έμπρακτη άρνηση του ανθρώπου σε αυτό που οντολογικά είναι, δηλαδή εικόνα του Θεού.

Οχυρώθηκε ο της παρακοής άνθρωπος στην βιολογική και ψυχολογική του ατομικότητα. Επαυσε να είναι πρόσωπο, ώστε να έχη κοινωνία με τον Δημιουργό του Θεό και τον συνάνθρωπο και πορεύεται μακρυά από το «θέλω» του Θεού.

'' Ἡ εἰκόνα τῆς Θεοτόκου καί τό χάρισμα τῆς Νοερᾶς Προσευχῆς"

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ
ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΡΗΓΟΡΙΟ ΤΟΝ ΣΙΝΑΪΤΗ

...Ὁ δὲ θεῖος Γρήγοριος εἶπε:

Λέγε μου σὲ παρακαλῶ, κρατεῖς τὴν νοερὰν προσευχὴν τιμιώτατε Πάτερ;

Καὶ ἐκεῖνος ἐχαμογέλασε ὀλίγον καὶ τοῦ λέγει:

Δὲν θέλω σοῦ κρύψω Πάτερ μου τὸ θαῦμα τῆς Θεοτόκου ὁποὺ ἔγινε εἰς ἐμέ.

Ἐγὼ ἐκ νεότητός μου εἶχον πολλὴν πίστιν εἰς τὴν Κυρίαν Θεοτόκον καὶ τὴν ἐπαρακαλοῦσα μετὰ δακρύων νὰ μοῦ δώσῃ αὐτὴν τὴν χάριν τῆς νοερᾶς προσευχῆς. Μιὰν δὲ τῶν ἡμερῶν πηγαίνοντας εἰς τὸν ναόν της, καθὼς εἶχα συνήθεια, τὴν ἐπαρακαλοῦσα πάλιν μὲ ἄμετρον θερμότητα τῆς καρδίας μου.

Τί ἀπομένει;

    Εκείνος που δεν αγαπά τον Θεό, όχι μόνον τον Θεό δεν αγαπά αλλά και οτιδήποτε είναι εκ του Θεού: ούτε την ομορφιά των άστρων αγαπά, ούτε την αρμονική τάξη των θαλασσών και των ορέων, ούτε τη ζώσα δύναμη που βρίσκεται μέσα στα ζώα και στα φυτά. Εκείνος που δεν αγαπά τον Θεό, αφαιρεί νοερά και απομακρύνει από τη φύση τον Θεό Δημιουργό. Τί απομένει τότε; Μόνο νεκρή σκόνη, άμορφη, σκοτεινή, μόνον θάνατος.

Πολλά τέρατα ἐγέννησεν ἐν τοῑς καιροῖς ἡμῶν ὁ Ἅδης

Πολλά τέρατα εγέννησεν εν τοις καιροίς ημών ο Άδης, αλλ’ ισομέγεθες του Οικουμενισμού ουδέν!

π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος

https://agathan.wordpress.com/2015/11/04/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BB%CE%AC-%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%B5%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B5%CE%BD-%CE%B5%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CE%B9%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%BF%CE%AF/