Έτσι
μία ημέρα ήλθε ένα τέτοιο καραβοτσακισμένο πλάσμα ήλθε μία γυναίκα στο μυστήριο
εγώ βέβαια τη λυπήθηκα τρομερά και μου παρουσιάζει η καημένη πενήντα εκτρώσεις!
Βάλε τώρα το γεγονός αυτό να τίθεται στην κρίσι του πνευματικού πενήντα φόνοι
παιδιών! Φυσικά εφ’ όσον ο Θεός την έχει στην ζωή ακόμη, είναι εγγύησης του
Θεού ότι την ανέχεται και την περιμένει, οπότε ποιος πνευματικός είναι εκείνος,
ο οποίος θα της φερθεί κατ’ άλλον τρόπον;
Την πήρα βέβαια με πολλή στοργή, με
πολλή αγάπη, προσπάθησα να την βολέψω και της έδωσα εκείνο το φάρμακο που της
χρειαζότανε. Σκεφτείτε πόσα χρόνια περάσανε˙ την βασάνιζε το αμάρτημα αυτό και
δεν είχε την τόλμη να το πει! Και γύρισε πίσω με την ελπίδα της σωτηρίας. Πόσο
τρομερή είναι η αγάπη του Θεού! Αλλά και η χαρά των Αγγέλων! «Επί ενί αμαρτωλώ
μετανοούντι μεγάλη χαρά γίνεται εν τω ουρανώ» (Λουκ. 15, 7). Δεν είναι μόνον το
ότι μετανοεί ο άνθρωπος και κλαίει και οδύρεται την κατάντια του και ο Θεός τον
σώζει, αλλά και ότι παραχρήμα γίνεται και στον ουρανό χαρά. Ολόκληρος ο ουρανός
πανηγυρίζει και οι Άγγελοι υμνούν και αινούν τον Θεό για την σωτηρία μιας
αθανάτου ψυχής!
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/01/blog-post_201.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου