«Ἡ Θεότητα τοῦ Χριστοῦ» μέρος α΄

Ἡ Θεότητα τοῦ Χριστοῦ ἀποδεικνύεται ἀπό τά ἔργα καί τά θαύματα πού ἔχει κάνει ὁ Χριστός, ἀλλά καί ἀπό τίς προφητεῖες πού εἰπώθηκαν γιά Αὐτόν, αἰῶνες πρίν γεννηθεῖ καί ἐπαληθεύτηκαν ὅλες στό ἔπακρο.

* Ξέραμε ποῦ, πῶς καί πότε θά γεννιόταν ὁ Χριστός ἀπό τούς Προφῆτες, αἰῶνες πρίν γεννηθεῖ ὁ Χριστός. Αὐτό τό πρᾶγμα, δέν ἔχει συμβεῖ, ἀλλά καί οὔτε πρόκειται νά συμβεῖ γιά κανέναν ἄνθρωπο.

Γιά τό πότε ἐπρόκειτο ὁ Χριστός νά ἔρθει, προφητεύτηκε ἐπακριβῶς, ἀπό τόν Προφήτη Δανιήλ (6ος αἰῶνας π.Χ.), ὁ ὁποῖος ἔγραψε, ὅτι θά ἔρθει 483 χρόνια μετά τήν ἔκδοση διαταγῆς περί ἀναστήλωσης τοῦ ναοῦ τοῦ Σολομῶντος πού εἶχε καταστραφεῖ ἀπό τόν Ναβουχοδονόσορα. Πράγματι μετά ἀπό τόσα χρόνια γεννήθηκε ὁ Χριστός!

Γιά τό ποῦ θά γεννηθεῖ, γράφει ὁ Προφήτης Μαλαχίας (5ος αἰῶνας π. Χ.), ὅτι θά γεννηθεῖ στήν Βηθλεέμ.

Γιά τό πῶς θά γεννηθεῖ, γράφει ὁ Προφήτης Ἠσαΐας (8ος αἰῶνας π. Χ.), ὅτι θά γεννηθεῖ ἀπό Παρθένον.

Ἐπίσης γιά τό Χριστό προφητεύτηκαν καί πολλά ἄλλα γεγονότα. Μερικά ἀπό αὐτά εἶναι:

Θά προηγηθεῖ Πρόδρομος πρίν ἐμφανιστεῖ στό δημόσιο βίο,

θά προδοθεῖ ἀπό δικό του ἄνθρωπο ἔναντι 30 ἀργυρίων.

Ὁ Προφήτης Ἠσαΐας γράφει μέ λεπτομέριες γιά ὅλα τά περιστατικά τοῦ Γολγοθᾶ, ὅτι θά σταυρωθεῖ μεταξύ δύο ληστῶν, ὅτι θά εἰσέλθει θριαμβευτικά στά Ἱεροσόλυμα καί ὅτι θά ἀναστήθεῖ κ.ἄ.

Ἀλλά ἐμεῖς εἴμαστε ἀκατήχητοι, ἐχουμε ἄγνοια γιά αὐτές τίς θαυμαστές Προφητεῖες.

* Τό κορυφαῖο θαῦμα τοῦ Χριστοῦ, ὅπου ἀποδεικνύεται περίτρανα ἡ Θεότητά του, εἶναι τό θαῦμα, μέ τόν ἐκ γενετῆς τυφλό. Ὁ Χριστός δημιούργησε μέ τά ἴδια Του τά χέρια λάσπη καί τήν ἄλειψε στά μάτια τοῦ τυφλοῦ καί τοῦ εἶπε νά πλυθεῖ στήν κολυμβήθρα τοῦ Σιλωάμ. Δέν θά μποροῦσε ὁ Θεός τόν τυφλό, νά τόν κάνει καλά μόνο μέ τά λόγια Του; Θά μποροῦσε, ἀλλά πῆρε μέ τά χέρια Του καί ἔφτιαξε τό μάτι τοῦ τυφλοῦ, γιά νά δείξει, ὅτι εἶναι ὁ ποιητής τῶν πάντων, ὅτι εἶναι ὁ Θεός. Ὁ τυφλός πῆγε ἀδιαμαρτύρητα ἐκεῖ, πλύθηκε καί ἄρχισε νά βλέπει. Αὐτό μᾶς διδάσκει, ὅτι ὅταν ὁ Θεός ὁμιλεῖ, πρέπει ὁ ἄνθρωπος νά ὑπακούει γιά νά ἔχει ὄφελος, ὅπως εἶχε ὁ τυφλός αὐτός.

* Ἕνα ἄλλο γεγονός, πού ἀποδεικνύει τή Θεότητα τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ Μεταμόρφωσή Του στό ὄρος Θαβώρ. Ἐκεῖ ὁ Χριστός ἔδειξε μέρος τῆς δόξας Του καί οἱ μαθητές Πέτρος, Ἰωάννης καί Ἰάκωβος ἔπεσαν ἔντρομοι κάτω μπροστά στό θέαμα τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου.

Ὁ διάβολος μπερδεύτηκε μέ τό Χριστό. Ἀπό τή μία, στήν Βάπτιση τοῦ Χριστοῦ, βλέπει τό Ἅγιο Πνεῦμα νά κάθεται ἐπί τῆς κεφαλῆς Του καί ὁ Θεός ἀπό τόν οὐρανό νά λέει: Αὐτός εἶναι ὁ ἀγαπημένος μου Υἱός, Αὐτός εἶναι ὁ ἐκλεκτός Μου καί ἀπό τήν ἄλλη, βλέπει τό Χριστό στήν ἔρημο, νά νηστεύει 40 μέρες καί 40 νύχτες. Ἕνας Θεός νά νηστεύει! Καί μέχρι τήν Σταύρωση τοῦ Χριστοῦ, ὁ διάβολος ἦταν μπερδεμένος. Δέν ἤξερε ἄν ἦταν Θεός ἤ ἄν ἦταν ἄνθρωπος. Στό ἴδιο πρᾶγμα, μπερδεύονται καί οἱ σημερινοί, ἀλλά καί οἱ αἰώνιοι ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ. Παίρνουν τά ἐδάφια τῆς ἀνθρώπινης φύσης τοῦ Κυρίου, γιά νά ἀποδείξουν, ὅτι ὁ Χριστός δέν εἶναι Θεός. Καί μᾶς τά πλασάρουν τά ἐδάφια αὐτά, γιά νά μᾶς μπερδέψουν καί ἐμεῖς μή γνωρίζοντας τήν Γραφή, οὔτε ἀπό μέσα, τούς κοιτᾶμε σάν χαζοί. Τά ἐδάφια τῆς Θείας φύσεως τοῦ Χριστοῦ δέν τά παίρνουν. Γιατί ὁ Χριστός ὑπῆρξε Θεάνθρωπος. Ἦταν τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος.

Στήν Δ΄Οἰκουμενική Σύνοδο, πού ἔγινε τό 451 μ. Χ. στήν Χαλκηδόνα, καταδικάστηκε ἡ αἴρεση τοῦ Μονοφυτισμοῦ, πού ὑποστήριζε, ὅτι ὁ Χριστός εἶχε μόνο μία φύση τήν Θεϊκή καί ὄχι τήν ἀνθρώπινη, ὅταν ἦρθε πάνω στή γῆ. Ὁ ἱερομόναχος Εὐτυχής ἦταν ὁ ἀρχηγός αὐτῆς τῆς αἵρεσης καί καθαιρέθηκε ἀπό τόν Ἅγιο Φλαβιανό, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως. Ἡ Σύνοδος αὐτή διεκήρυξε, ὅτι οἱ δύο τέλειες φύσεις τοῦ Χριστοῦ, ἡ Θεία καί ἡ ἀνθρώπινη, παρέμειναν μεταξύ τους ἑνωμένες, στό ἕνα πρόσωπο τοῦ Θεοῦ Λόγου. Ἐπειδή ὅμως οἱ αἱρετικοί Μονοφυσῖτες δέν πείθονταν, οἱ Πατέρες τῆς Συνόδου αὐτῆς συμφώνησαν μέ τούς αἱρετικούς στό ἑξῆς: Νά διατυπώσουν οἱ δύο παρατάξεις, τίς ἀπόψεις τους σέ ξεχωριστό χαρτί καί στή συνέχεια, τά δύο αὐτά χαρτιά νά τοποθετηθοῦν στήν λάρνακα τῆς Ἁγίας Εὐφημίας, πού βρίσκονταν στό ναό τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων στήν Κωνσταντινούπολη. Πράγματι ἄνοιξαν τήν λάρνακα τῆς Ἁγίας καί τοποθέτησαν τά δύο αὐτά χαρτιά στό στῆθος τῆς Ἁγίας Εὐφημίας καί στή συνέχεια τήν ἔκλεισαν. Προσευχήθηκαν γιά τρεῖς μέρες καί στήν συνέχεια ξανάνοιξαν τήν λάρνακα καί ὡς ἐκ θαύματος εἶδαν τό χαρτί τῶν Πατέρων τῆς Συνόδου αὐτῆς, νά τό κρατάει ἡ Ἁγία Εὐφημία στά χέρια της καί τό χαρτί τῶν αἱρετικῶν νά βρίσκεται στά πόδια της. Μέ τό θαῦμα αὐτό καταδικάστηκε, ὁριστικά καί ἀμετάκλητα, ἡ αἱρεση τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ.

συνεχίζεται......

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

Ἀπό τό βιβλίο: “ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΟΜΙΛΙΩΝ “

Δημητρίου Παναγόπουλου ἱεροκήρυκος

Ἐκδόσεις: “ΟΡθΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ”

 Εὐχαριστοῦμε θερμά τίς ἐκδόσεις “ΟΡθΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ” γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδουν.

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

http://hristospanagia3.blogspot.gr/