Ο ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΠΕΤΡΟΣ ΓΚΡΟΥΝΤΙΝΣΚΙ (1877-1930) " Νά ἀρνηθῶ τόν Χριστό, Ἐκεῖνον πού ἀποτελεῖ τό νόημα ὅλης τῆς ζωῆς μου, Ἐκεῖνον πού τόσες φορές μέ εὐεργέτησε, καί νά Τόν ἐγκαταλείψω τή στιγμή πού πλησιάζω στόν τάφο; Ὄχι! Τέτοιο πράγμα δέν μπορῶ νά κάνω καί δέν θά τό κάνω γιά χάρη σου, ὅσο κι ἄν σ ἀγαπῶ."

Ιερομάρτυς Πέτρος (Γκρουντίνσκι)

ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ Γκλούσκ της επαρχίας Μίνσκ γεννήθηκε το 1877 ο ιερομάρτυς Πέτρος. Ήταν γιος του αγρότη Θεόφιλου Γκρουντίνσκι. Μετά την επανάσταση του 1905  και τά γεγονότα πού επακολούθησαν, ο Πέτρος εξελέγη βουλευτής της επαρχίας Μίνσκ στην κρατική Δούμα ως εκπρόσωπος των αγροτών.

Το 1921 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και διορίστηκε στον Ναό του Αγίου Νικολάου του χωριού Τίμκοβιτς, κερδίζοντας σύντομα μέ τον ζήλο και τις αρετές του τον σεβασμό και την αγάπη των ενοριτών.

Στις 13 Ιανουαρίου του 1930 η ΓκεΠεΟυ συνέλαβε τον π. Πέτρο και τον έκλεισε στις φυλακές της πόλης Σλούτσκ μέ την κατηγορία ότι είχε «σχέσεις μέ πρώην κρατικούς υπαλλήλους και μ’ αυτούς ασκούσε αντισοβιετική προπαγάνδα». Ενώ ήταν φυλακισμένος, οι μαχητικοί άθεοι του χωριού Τίμκοβιτς σε συνέλευση τους αποφάσισαν «να εξοντώσουν μαζί μέ τούς κουλάκους  και τον παπά-Γκρουντίνσκι για την αντισοβιετική του δραστηριότητα ». 

Η πρεσβυτέρα του π. Πέτρου Ειρήνη του έστειλε ένα γράμμα στη φυλακή, όπου μεταξύ άλλων του έγραφε:

... Σε παρακαλώ..., αν με αγαπάς, απαρνήσου τα πιστεύματά σου, πού κανόνα δεν ωφελούν. Επανειλημμένα σε παρακάλεσα γι αυτό και στο παρελθόν. Θυμήσου, τα οκτώ τελευταία χρόνια, πόσους καβγάδες κάναμε, σχεδόν κάθε μέρα, για τη θρησκεία! Τσάκιζα την ψυχή μου για χάρη σου και φορούσα τη μάσκα της πίστης από αφοσίωση σε εσένα. Τώρα, όμως, δεν έχω πια δυνάμεις. Κουράστηκα. Δεν πιστεύω σε τίποτα. Για τελευταία φορά σε ρωτώ: Τί προτιμάς, έμενα, που υπάρχω, ή την ανύπαρκτη ιδεοληψία σου; 'Αν συμφωνήσεις μαζί μου, θα σε ακολουθήσω ως την άκρη του κόσμου, χωρίς να φοβηθώ τις δυσκολίες. Αλλά ανατριχιάζω στη σκέψη και μόνο ότι θα συνεχίσω να είμαι παπαδιά. Δεν μπορώ. Απάντησε μου τί να κάνω.

Απαντώντας της ο π. Πέτρος, της έγραψε:

Αγαπητή μου Ειρήνη,

Το γράμμα σου μέ άφησε κατάπληκτο και μέ λύπησε περισσότερο και από  τη σύλληψή μου. Ηρέμησα κάπως μόνο όταν σκέφτηκα ότι το έγραφες υπό το κράτος του πόνου και της ανάγκης. Ζούμε μαζί έδώ και εικοσιτέσσερα χρόνια. Όλον αυτόν τον καιρό είχες τη δυνατότητα να αντιληφτείς ότι πάντοτε προσπαθούσα να είμαι καθαρός και δίκαιος. Συμβιβασμούς μέ τη συνείδησή μου ποτέ δεν έκανα. Γνωρίζεις καλά ότι δεν υπήρξα εχθρός της σοβιετικής εξουσίας... Αν, όμως, είναι θέλημα Θεού να δοκιμαστώ, πρέπει να υποταχθώ σ αυτό. Γιατί εσύ, λιποψυχώντας μπροστά στη δοκιμασία, μέ σπρώχνεις σε μιάν άνομη και άτιμη πράξει μολονότι γνωρίζεις πώς η πίστη μου είναι όχι προσποιητή  αλλά ειλικρινής; Να αρνηθώ τον Χριστό, Εκείνον πού αποτελεί το νόημα όλης της ζωής μου, Εκείνον πού τόσες φορές μέ ευεργέτησε, και να Τον εγκαταλείψω τη στιγμή πού πλησιάζω στον τάφο; Όχι! Τέτοιο πράγμα δεν μπορώ να κάνω και δεν θα το κάνω για χάρη σου, όσο κι αν σε αγαπώ.

Αγαπητή μου Ειρήνη, κυριάρχησε στον εαυτό σου και μην αφήνεις να σε κυριεύουν οποιεσδήποτε μαύρες σκέψεις...

Είμαι υγιής και αισθάνομαι καλά, μόνο πού κάθε τόσο σκέφτομαι εσένα, επειδή γνωρίζω πόσο δυσκολεύεσαι. Σε αγκαλιάζω νοερά και σε φιλώ θερμά. Προσεύχομαι στον Κύριο να σε στηρίξει και να σε φυλάξει από κάθε κακό.

Στις 23 Φεβρουάριου τού 1930 ό π. Πέτρος Γκρουντίνσκι καταδικάστηκε σε θάνατο μέ τουφεκισμό και εκτελέστηκε.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΓΙΟΙ ΚΑΤΑΔΙΚΟΙ. ΡΩΣΟΙ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΑΙΩΝΑ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/04/1877-1930.html