«Ἡ Δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ»

Δημητρίου Παναγόπουλου

ἱεροκήρυκος

Σέ αὐτόν τόν κόσμο ὑπάρχει ἡ φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ, πού πάντα ἀθωώνει τόν ἄνθρωπο, ὅταν προσέρχεται στό Μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως. Στόν ἄλλο κόσμο ὑπάρχει ἡ Δικαιοσύνη Του καί θά μᾶς δικάσει, θά μᾶς κρίνει ὁ Χριστός. Νά φαντάζεστε τόν Θεό μέ δύο πόδια: Τό ἕνα πόδι του ἀπό ἐδῶ, στήν προσωρινότητα καί τό ἄλλο πόδι του ἀπό ἐκεῖ, στήν αἰωνιότητα. Σέ αὐτόν τόν κόσμο εἶναι τό ἔλεός Του καί στήν ἄλλη ζωή εἶναι ἡ ἀνέλεος κρίση Του. Ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ σέ τοῦτο τόν κόσμο εἶναι σέ ἡμι-ἀνάπαυση. Στούς 100 πού εἶναι νά δικαιωθοῦνε, μόνο ὁ ἕνας δικαιώνεται καί στούς 100 πού εἶναι νά κατηγορηθοῦνε, μόνο ὁ ἕνας τιμωρεῖται. Ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ στήν Παλαιά Διαθήκη ἐνεργοῦσε (ὀφθαλμός ἀντί ὀφθαλμοῦ), ἀλλά δέν ἐνεργεῖ ἔτσι καί στήν Καινή Διαθήκη. Ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ μέσα στήν Ἐκκλησία, συμβολίζεται μέ τήν ἀξίνη τοῦ Τιμίου Προδρόμου.

Πολλά ἀνθρώπινα ἔργα, πού γίνονται σέ τοῦτο τόν κόσμο καί θεωροῦνται καλά, οὐσιαστικά δέν εἶναι καλά, γιατί δέν ἀντέχουν στήν δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ. Γιατί διαφορετική εἶναι ἡ διακαιοσύνη τοῦ Θεοῦ, ἀπό τήν δικαιοσύνη τοῦ ἀνθρώπου.

Παράδειγμά: Ταξίδευε κάποτε σέ ἕνα φέρρυ μπότ, ἕνας γαλατᾶς καί ἕνας ἐκπαιδευτής ζώων, πού εἶχε μαζί του μιά μαϊμού. Ὁ γαλατᾶς κάποια στιγμή ἀποκοιμήθηκε. Ἡ μαϊμού, μπόρεσε νά ξεφύγει ἀπό τό ἀφεντικό της, χωρίς αὐτός νά τό καταλάβει καί κατευθύνθηκε στόν γαλατᾶ. Ἐκεῖ ἡ μαϊμού μέ μαεστρία μπόρεσε νά κλέψει τό πορτοφόλι τοῦ γαλατᾶ, χωρίς αὐτός νά τήν ἀντιληφθεῖ. Καί ἡ μαϊμού μέ τό πορτοφόλι στό χέρι, ἀνεβαίνει ψηλά στό κατάρτι, ἀνοίγει τό πορτοφόλι καί ἀρχίζει νά πετάει τά μισά λεφτά στή θάλασσα καί τά ἄλλα μισά στό κατάστρωμα. Αὐτό τό θέαμα προκάλεσε τούς γέλωτες τῶν ὑπολοίπων ἐπιβατῶν. Ἀπό τά γέλια ξύπνησε ὁ γαλατᾶς καί βλέπει πρός μεγάλη του ἔκπληξη, ὅτι ἡ μαϊμού κρατάει τό πορτοφόλι του στό χέρι της καί διασκορπίζει τά λεφτά του. Καί ἀρχίζει νά φωνάζει, ὥστε νά σταματήσει ἡ μαϊμού νά πετάει τά λεφτά του καί νά τοῦ ἐπιστραφεῖ τό πορτοφόλι. Ἐπεμβαίνει τότε ὁ ἐκπαιδευτής καί λέει στόν γαλατᾶ: Ξέρεις τί κάνει τώρα αὐτή; Πόσο νερό ἔβαλες στό γάλα πού πουλοῦσες; Τό κέρδος ἀπό τό νερό αὐτό, ἡ μαϊμού τό πετάει στή θάλασσα. Μόνο τά λεφτά πού πετάει στό κατάστρωμα σοῦ ἀνήκουν! Κόκκαλο ὁ γαλατᾶς! Γιατί πράγματι, αὐτό ἔκανε ὁ γαλατᾶς. Ἀραίωνε τό γάλα καί μετά τό πουλοῦσε στούς ἀνυποψίαστους πελάτες του. Ἄν ἐμεῖς, ἀφήναμε τήν μαϊμού νά ξεχώριζε τά λεφτά πού βγάζουμε ἀπό τίς δουλιές μας, πολλοί θά ἔμεναν ταπί. Ἔχει καμμιά σχέση ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ, μέ τό πῶς πολιτευόμαστε ἐμεῖς στή ζωή μας; Ποιός θά τολμήσει νά μοῦ πεῖ ναί;

Χαρά στόν ἄνθρωπο πού πέθανε σέ τοῦτο τόν κόσμο καί δέν θά πεθάνει, ὅταν πεθάνει. Γιατί ὅποιος πεθάνει πρίν πεθάνει, δέν θά πεθάνει ὅταν πεθάνει. Αὐτός εἶναι ὁ συλλογισμός. Αὐτό εἶναι τό ἀξίωμα. Ἀλλά ἐμεῖς ζοῦμε γιά τόν σατανᾶ. Καί ὁ Χριστός εἶπε, ὅτι ἅμα θέλεις, ἅμα ὀρέγεσαι τή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, τήν ὁποία Σοῦ προσφέρω δωρεάν, Σοῦ τή χαρίζω, θά πάρεις τό σταυρό σου στόν ὦμο, θά σηκώσεις τόν σταυρό σου. Ὁ Χριστός δέν ἐκβιάζει. Μάλιστα δέχεται καί περιποιεῖται στόν κόσμο τοῦτο, περισσότερο αὐτούς πού τόν βλαστημοῦνε καί δέν τόν θέλουνε. Καί πολλοί πού δέν μποροῦν νά καταλάβουν τή χρηστότητα καί τήν μακροθυμία τοῦ Θεοῦ, σκανδαλίζονται καί λένε: Ἐγώ μέ τό σταυρό στό χέρι, νά μήν μπορῶ νά δῶ μία ἄσπρη μέρα καί οἱ ἄλλοι νά γλεντοῦν καί νά καταστρέφουν; Ποῦ εἶναι ὁ Θεός; Ποῦ εἶναι ἡ δικαιοσύνη Του;

Οἱ δυστυχεῖς δέν γνωρίζουν, ὅτι ὁ Θεός τούς ἐκπαιδεύει αὐτούς τούς ἀνθρώπους, γιά νά ἀλλάξουν τρόπο ζωῆς. Προσπαθεῖ ὁ Θεός τό κακό μέ τό καλό νά τό διορθώσει καί ὄχι μέ τό κακό....

συνεχίζεται......

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

Ἀπό τό βιβλίο: “ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΟΜΙΛΙΩΝ “

Ἐκδόσεις: “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ”

Εὐχαριστοῦμε θερμά τίς ἐκδόσεις  “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ” γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία τους. 

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

http://hristospanagia3.blogspot.gr/