Φιλοσοφημένες ἐμπειρικές ἀλήθειες, τοῦ ἀειμνήστου Δημητρίου Παναγοπούλου, ἀπό τήν πρό καί μετά Χριστόν ζωή του

Όταν πρωτοεξομολογήθηκα τό 1950 στήν Τήνο, είχα γράψει τις αμαρτίες μου σε 6 κόλλες αναφοράς, γεμάτες. Καί είχα καί άλλες πού τις θυμήθηκα μεταγενέστερα. Τόσες πολλές αμαρτίες είχα κάνει, πού δεν είχα αφήσει τίποτα όρθιο καί είχα μαζέψει όλη την βρωμιά καί την δυσωδία του κόσμου στήν ψυχή μου. Καί όμως ο Θεός περίμενε την μετάνοια μου, διότι γνώριζε ότι θα επέστρεφα κάποτε, ώστε να μέ χρησιμοποιήσει αργότερα, στήν διακονία Του, βοηθώντας τόν συνάνθρωπό μου.

*      Πριν επιστρέψω στο Χριστό, χρησιμοποιούσα τό λόγο μου -τό τάλαντο πού μέ έδωσε ο Θεός- στο να αινείται ο διάβολος καί όχι ο Θεός. ’Έλεγα αστεία καί βωμολοχίες στούς άλλους, προκειμένου να γελάσουν. Χωρίς έμενα δεν γινόταν χορός, γλέντι καί χαρτί, καί ήμουν η αφετηρία όλων των εκδηλώσεων. Καταλαβαίνετε τί ήμουνα...!

Γνώρισα κάποτε μια καλόγρια, η οποία είχε  θειο έρωτα. Αυτή η καλόγρια μέ βοήθησε μέ τόν τρόπο της , ώστε τό 1951 να επιστρέφω στο δρόμο του  θεού. Ή καλόγρια αυτή, όταν έλεγε τή λέξη ΧΡΙΣΤΟΣ, έτρεχαν άφθονα δάκρυα από τά μάτια της, σάν να άνοιγε κάποιος από μέσα της μια βρύση. Δεν έχω ξαναδεί αυτό τό πράγμα σε άλλον άνθρωπο (τό είδα καί στον γέροντα Ιερώνυμο της Αίγινας) η καλόγρια αυτή μέ έλεγε χαρακτηριστικά:

Να ήξεραν οι άνθρωποι, Δημήτρη μου, πόσο πολύ μας αγαπάει ο Χριστός!!! Καί τά δάκρυα έτρεχαν ασταμάτητα!!! Εμείς δεν έχουμε τέτοια πράγματα καί μόνο πού μας ενδιαφέρει είναι, αν χτύπησε η τρίτη καμπάνα γιά να πάμε τελευταία στιγμή στήν Εκκλησία.

*

Όταν πήγα να εφαρμόσω, τό «αγαπήστε τόν εχθρό σας  ομολογώ ότι δεν μπόρεσα να τό εφαρμόσω. Μου ήταν αδύνατο καί ας έλεγε τό Ευαγγέλιο αυτήν την εντολή. Βέβαια τό Ευαγγέλιο δεν λέει ψέματα καί δεν δίνει προτροπές, πού δεν είναι πραγματοποιήσιμες. Είναι βλασφημία να λέμε, ότι ο Χριστός είπε πράγματα, πού δεν είναι κατορθωτά. Βέβαια δεν είναι κατορθωτά, αν ο άνθρωπος τά εφαρμόσει μέ τις δικές του δυνάμεις, αλλά γίνονται κατορθωτά μέ τή βοήθεια τού Χριστού. Εξάλλου μάς είπε ο Χριστός: Χωρίς εμού, ού δύνασθε ποιείν ουδέν...

*      Αμα δεν ζητήσουμε από τόν Κύριο, να μάς δώσει εργάτες του αμπελώνα Του, δεν θα μάς δώσει. Καί αν δεν βρεθούν εργάτες τού Ευαγγελίου, ποιος θα διαφωτίσει την άγνοια των ανθρώπων;

*      Τά χαρίσματα τού Αγίου Πνεύματος δεν πωλούνται, δεν άγοράζονται, αλλά χαρίζονται στον άνθρωπο πού θα πιστέψει καί θα αγαπήσει τόν Χριστό.Ο Θεός δίνει τά αγαθά αυτά καί η κατάκτησή τους μακριά από τό Θεό, είναι μία ουτοπία.

*      Είναι πολύ μεγάλο πράγμα κάποιος να συμφιλιώσει άνθρωπο μέ άνθρωπο, αλλά καί να συμφιλιώσει τόν άνθρωπο μέ τόν Θεό, στέλνοντάς τον να εξομολογηθεί. Εχουμε δηλ. δύο ειδών ειρηνοποιούς, καί στούς Μακαρισμούς Του ο Κύριος, τούς επαινεί αυτούς τούς ανθρώπους περισσότερο από όλους τούς άλλους, χαρακτηρίζοντάς τους παιδιά τού Θεού.

*      Κατά τόν Απόστολο Παύλο, η χαρά πού πρέπει να έχει ο άνθρωπος, πρέπει να είναι εν Κυρίω καί όχι εν σαρκί καί εν κόσμω. Ή χαρά εν Κυρίω είναι συνδυασμένη μέ λύπη, η λεγάμενη χαρμολύπη, όπου ο άνθρωπος λυπάται γιά την αμαρτωλότητά του καί ο Θεός ταυτόχρονα τόν παρηγορεί μέ χαρά...

*      Εγώ, αυτήν την ώρα, παίζω ένα ρόλο αυλακιού. Εσείς είστε τά δέντρα πού επικοινωνούν μέ τό αυλάκι. Αυτός όμως πού τροφοδοτεί τό αυλάκι γιά να ποτιστούν τά δέντρα είναι ο Χριστός. Καί ό ΧΡΙΣΤΟΣ ξέρει τις ανάγκες του καθενός, καί που χωλαίνει ο καθένας μας.

Είναι μεγάλη η δύναμη των δικαίων καί ευλογημένων  ανθρώπων. Χάρις σε αυτούς συνεχίζεται η ιστορία του κόσμου καί δεν μάς έχει ακόμη κάψει ο Θεός όπως τά Σόδομα καί Γόμορρα.

Βρέθηκα μια μέρα γιά μια δουλειά, σε γυναικολογική κλινική. Εκεί ήταν καί μία γυναίκα η όποια χαροπάλευε, αφού είχε κάνει έκτρωση καί είχε  μη αναμενόμενες, αιμορραγίες. Καθώς λοιπόν περνούσα από τό διάδρομο, γιά άλλη εργασία πού είχα, μέ αντιλήφτηκε καί μέ φώναξε. Εγώ την άκουσα καί γύρισα να την δω. Καί βλέπω μια κατάσταση... ένα χάλι... Καί μέ είπε: Προσευχήσου γιά μένα, εσύ πού έχεις στο Θεό παρρησία. Καί της απάντησα: Τί να Του πω; Να φέρει άγγελο να βοηθήσει; Που; Έδώ στο μακελειό; Τί να σε κάνει εσένα ο Θεός καί πώς να σε βοηθήσει, όταν εσύ θεληματικά κάνεις αυτά τά πράγματα; Είναι δεμένα τά χέρια του Θεού... Δεν μπορούμε να Τόν κοροϊδεύουμε. Μα είναι καλός ο Θεός! μέ είπε, παραπονούμενη. Καλός είναι, της είπα, αλλά είναι καί δίκαιος.

 Θυμάμαι σε μία Εκκλησία μια κυρία, σε ένα φιλόπτωχο ταμείο, η οποία μάζευε τις δεκάρες. Τά μπιζού καί τά χρυσαφικά πού είχε πάνω της, θα είχαν άξια εκατομμυρίων! Μία χάντρα να πουλούσε από όλα αυτά πού φορούσε, θα έβγαζε τις δεκάρες μιας χρονιάς. Είχε χρυσαφικά άξιας 5 εκατομμυρίων δραχμών στα χέρια της καί μάζευε δεκάρες γιά τούς φτωχούς. Αυτά δεν τά θέλει ο Θεός!

*      Εξέτασε τόν εαυτόν σου καί αν δεις ότι αυτό πού διάβασες τό εφήρμοσες, προχώρησε παρακάτω... Αν δεν τό εφήρμοσες, μην προχωρείς παρακάτω! Αυτήν την τακτική πρέπει να εφαρμόσουμε γιά να γίνουμε πραγματικοί Χριστιανοί.

*      Γενικά όλοι όσοι απορρίπτουν την παντοδυναμία, την σοφία καί την πρόνοια τού Θεού είναι βλάσφημοι. Επίσης, όλοι όσοι δεν τηρούν τις εντολές τού Θεού καί πορεύονται στη ζωή τους μέ τή δική τους λογική καί δύναμη, είναι επίσης βλάσφημοι. Βλασφημία σημαίνει ότι βλάπτω τή φήμη τού Θεού. Καί βλασφημείς τό Θεό, τόσο μέ τά λόγια, όσο καί μέ τά έργα σου.

*      Ο Χριστιανός, γιά να φανεί ότι είναι Χριστιανός, θα τό δείξει από την πραότητά του. Πώς ανέχεται την βρισιά, την αδικία καί καθετί πού τόν θίγει, από εκεί φαίνεται ό Χριστιανός. Εγώ δεν πειράζω κανέναν, ακούγεται να λέγεται από πολλούς, αλλά αν μέ πειράξουν... Δηλ. τά ξύλα καί η βενζίνη υπάρχουν, απλά τό σπίρτο λείπει. «Μα αυτός μέ έβαλε φωτιά», διαμαρτύρονται... Καί ποιος σε είπε εσένα να είσαι βενζίνη; Γίνε θάλασσα γιά να μην παίρνεις φωτιά! Φταίει λοιπόν εκείνος πού σε έβαλε φωτιά, ή εσύ πού είσαι έτοιμος γιά φωτιά; *

*      Καί αυτοί πού δεν κάνουν καλά έργα είναι λάθος, αλλά καί αυτοί πού κάνουν καλά έργα, αλλά δεν έχουν συγγένεια καί σχέση μέ τό Χριστό είναι λάθος. Τό σωστό είναι να γίνουμε πρώτα παιδιά του Θεού (μέ τό βάπτισμα, την μετάνοια - εξομολόγηση καί την θεία Κοινωνία) καί έπονται τά καλά μας έργα.

Τά κακά έργα καί τις αμαρτίες τις αποφεύγουμε, γιά να μην σβήσει μέσα μας το Φως τού βαπτίσματος, γιά να παραμείνει η Χάρη του Θεού μέσα μας ενεργή. Αυτό τό σκοπό έχουν τά καλά έργα πού κάνουμε, να διατηρήσουμε τή Χάρη του Θεού μέσα μας καί να αποδείξουμε έμπρακτα την πίστη καί την αγάπη μας στο Θεό. Ο Χριστός δεν είναι εργοδότης, αλλά Ζωοδότης.

*      Στεφάνια καθημερινώς παίρνει καί επισωρεύει ο άνθρωπος, όταν προσεύχεται γι’ αυτόν πού τόν βλάπτει.

*      Όταν προσεύχεσαι γιά κάποιον, ο οποίος όμως εν πλήρη γνώσει καί μέ τό αυτεξούσιό του δεν την δέχεται (επειδή δεν πιστεύει), τότε η προσευχή σου, επιστρέφει σε σένα. Είναι σάν μία επιταγή η προσευχή, πού στέλνεις σε έναν άνθρωπο πού έχει κάποια ανάγκη. Εκείνος όμως, εν τω εγωισμώ του, παρ’ ότι ειδοποιείται από τό ταχυδρομείο, δεν πηγαίνει να την παραλάβει καί επιστρέφεται η επιταγή αυτή ως ανεπίδοτος πίσω σε σένα. Εσύ όμως θα πάρεις τόν μισθό σου.

*      Όταν προσευχόμαστε γιά κάποιον άνθρωπο, χωρίς όμως έμπρακτα να τόν στηρίζουμε μέ έργα Αγάπης, όπως θα μπορούσαμε να κάνουμε γι’ αυτόν, καταντάει η προσευχή μας να είναι ανώφελη. Τό τρίπτυχο είναι προσευχή - αγάπη - πράξη.

*      Θα πρέπει να προσευχόμαστε γιά τόν εαυτό μας, από εσωτερική ανάγκη, ενώ γιά τόν άλλον, από πραγματική αγάπη.

*      Να βάλετε στην προσευχή σας καί να λέτε κάθε πρωί στο Χριστό: Τί μπορώ, Κύριε, να κάνω σήμερα γιά την δόξα Σου; Τί μπορώ να κάνω σήμερα γιά τό Αίμα πού έχεις χύσει γιά εμάς;

*      Ο Θεός ενεργεί κατά την αναλογία της καρδιάς κάθε ανθρώπου.

*      Όπως θα ενεργήσεις στούς άλλους, ακριβώς κατά τόν ίδιο τρόπο θα σε πληρώσει ο Θεός.

*      Όταν ο άνθρωπος θέσει τόν εαυτόν του στήν υπηρεσία τού Θεού, ο Θεός τού δίδει τέτοια Χάρη καί τέτοια νοστιμιά στη ζωή του, πού ο άνθρωπος θα θλίβεται καί θα αναρωτιέται: «Καλά, πού ήμουνα τόσα χρόνια καί σπατάλησα τόσο χρόνο σε μάταια πράγματα;»

*      Πράγματα πού δεν μπορεί ο άνθρωπος να τά κάνει μόνος του, τόν βοηθά ο Θεός. Πράγματα όμως πού μπορεί μόνος του να τά κάνει, δεν τόν βοηθά ο Θεός. Γιά παράδειγμα, ο Χριστός ανέστησε τόν Λάζαρο, αλλά δεν τού έλυσε καί τά χέρια. Άφησε στούς συγγενείς τού Λαζάρου, να τό κάνουν αυτό.

*      Ό Χριστός δεν μάς ρωτάει αν μπορούμε, αλλά αν θέλουμε. Άρα η ευθύνη μας έγκειται, στο ότι δεν θέλουμε να αγαπήσουμε τούς εχθρούς μας καί όχι ότι δεν μπορούμε να τούς αγαπήσουμε. Τό να μπορέσει ο θεός να -μας βοηθήσει, τό να θέλουμε, εμείς θα  συμβάλλουμε. Καί όταν εμείς θελήσουμε, ο Θεός θα μάς δώσει τρόπο τινά τέτοια φώτιση,

Που θα βλέπουμε τόν άνθρωπο, πού μάς έκανε κακό,

Και αντί  να τόν μισούμε, θα τόν λυπούμαστε καί θα αισθανόμαστε οίκτο γι’ αυτόν. Θα μάς φορέσειο ΧΡΙΣΤΟΣ ειδικά γυαλιά δικά του, από τό «κατάστημα Του» καί θα μπορέσουμε έτσι να έχουμε σπλάχνα , οικτιρμών γιά τούς εχθρούς μας.

* * *

Πάνω στήν κακία του άλλου, ο άνθρωπος «ακονίζεται» καί γίνεται καλός Χριστιανός. Η καλοσύνη η μακροθυμία, η χρηστότης καί η άνεξικακια αναδεικνύεται μέ βάση τό κακό. Εμείς επειδή δεν έχουμε φιλοσοφήσει έτσι τούς πειρασμούς, αγριεύουμε καί είμαστε έτοιμοι να εκδικηθούμε.

* * *

' Θέλει πολύ προσοχή στη ζωή. Πολλά πράγματα πού φαίνονται καλά καί είναι χρυσαλοιφή, οδηγούν στον άδη. Ρωτήστε καί να ζητάτε επίμονα από  τόν Θεό να σάς διαφωτίσει καί να σάς φυλάξει , από  τούς φαινομενικά «καλούς δρόμους».

 Αν ο άνθρωπος δεν έχει σχέση μέ τά άνω καί έχει  κατεβασμένες τις κεραίες του, οι οποίες δεν έχουν επαφή μέ τή Χάρη τού Θεού, είναι φυσικό, να του  είναι όλα κουραστικά, δυσκίνητα, ακατόρθωτα, ακατάληπτα, ακατανόητα. Είναι μία σκέτη τρέλα! Αν όμως ο άνθρωπος ταπεινωθεί καί ανεβάσει τις κεραίες του καί πιαστούν από τό ρεύμα της Χάριτος, τότε τά πράγματα άρδην αλλάζουν.

*      Όλες οι πράξεις όλων των ανθρώπων, είναι γραμμένες σε τρία βιβλία: στο βιβλίο του σατανά, στο βιβλίο της συνείδησης καί στο βιβλίο του αγγέλου φύλακα μας. Τό βιβλίο του σατανά, έχει μόνο τις αμαρτίες του ανθρώπου.

*      Πρέπει να τό πιστέψουμε καί να τό συνειδητοποιήσουμε, ότι όλοι μας έχουμε ανάγκη από Πνευματικό! Καί μία αμαρτία να έχουμε διαπράξει στη ζωή μας, πρέπει να έχουμε Πνευματικό, γιά να την εξομολογηθούμε. Εξάλλου ο διάβολος πόσες αμαρτίες έκανε καί έπεσε από τόν ουρανό, καί ο Αδάμ καί η Εύα πόσες αμαρτίες έκαναν καί υπέστησαν έξωση από τόν παράδεισο; Δυστυχώς αδιαφορούμε σε θέματα ζωτικής σημασίας.

*      Πρέπει ο άνθρωπος μετά τό Βάπτισμα, να έχει συνεχή σχέση μέ την Εκκλησία, να εξομολογείται καί να μεταλαμβάνει το Σώμα καί το Αίμα του Χριστού. Μόνο έτσι αναγεννημένος, θα σωθεί. Όσοι είναι βαπτισμένοι αλλά δεν διατήρησαν την αναγέννηση τους, το Άγιο Πνεύμα είναι ανενεργό μέσα τους. Μοιάζουν μέ τό φανάρι εκείνο, πού έχει αναμμένη τή φωτιά, αλλά τά τζάμια του είναι θολά, μέ αποτέλεσμα να μην φωτίζει. *

*      Ό άνθρωπος γιά να σωθεί, πρέπει να άρει τόν σταυρό του καί να σταυρώσει τά πάθη του, τις επιθυμίες του, τά θελήματά του καί να διακόψει από την αμαρτία καί τις ηδονές του κόσμου αυτού. Η αμαρτία ομοιάζει μέ τά ξυλοκέρατα (χαρούπια), πού αναφέρει καί ο Χριστός στήν παραβολή του ασώτου  τα οποία τρώγοντας τα ο άνθρωπος στην αρχή νιώθει μια γλυκύτητα, άλλα στη συνέχεια έχουν μια πολύ πικρή γεύση.

' Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να εξαλειφτούν οι ΑΜΑΡΤΙΕΣ, μας, παρά μόνο μέ την εξομολόγηση. Χωρίς  αυτό τό μυστήριο, κανένας άνθρωπος δεν θα σωζόταν.  Μόνο οι βαπτισμένοι άνθρωποι μπορούν εξομολογηθούν, όχι καί οι αβάπτιστοι.

' Ο άνθρωπος εύκολα φυλάγεται από τά θανάσιμα αμαρτήματα, όχι όμως καί από τις αιτίες πού τις προκαλούν καί πού είναι οι λογισμοί. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζονται οι δεξιοί λογισμοί, γιατί δύσκολα  διακρίνονται, αφού έχουν αληθοφάνεια καί φαίνονται αθώοι.

*      Είναι σατανικό τό σχέδιο - τέχνασμα να αναβάλλουν οι άνθρωποι συνεχώς από μέρα σε μέρα την  μετάνοιά τους, να μην τακτοποιούν τις αμαρτίες τους, ώσπου μία μέρα τούς βρίσκει ο θάνατος αμετανόητους καί χάνονται γιά πάντα στήν αιώνια κόλαση. Πρέπει λοιπόν να βρισκόμαστε σε διαρκή εγρήγορση, γιατί κανείς άνθρωπος δεν υπέγραψε συμφωνητικό μέ τόν Θεό, γιά τό πόσα χρόνια θα ζήσει πάνω στη γη.

*      Ο σατανάς έχει ένα πάπλωμα καί μία σφυρίχτρα. Σκεπάζει με τό πάπλωμα τόν άνθρωπο γιά να αμαρτήσει καί στη συνέχεια, όταν αμαρτήσει, τού τραβάει τό πάπλωμα καί άρχίζει να σφυρίζει, ξεσκεπάζοντας την αμαρτία του.

* * *

*      Πολλοί άνθρωποι προσπαθούν μέ την γνώση καί την λογική τους να καταλάβουν τά του Θεού καί, επειδή δεν τό κατορθώνουν, μένουν στήν άγνοιά τους. Τά του Θεού μόνο διά της πίστεως τά αποδεχόμαστε.

*      Υπάρχουν επίσης καί οι άσωτοι άνθρωποι, οι σαρκολάτρες πού απορρίπτουν τόν Θεό, γιατί δεν τούς συμφέρει να υπάρχει Θεός.

*      Υπάρχει καί κατηγορία πιστών πού πάνε στήν Εκκλησία, ωστόσο δεν διορθώνουν τά σφάλματά τους. Συγκρίνονται μέ τούς ανθρώπους, πού δεν πάνε στήν Εκκλησία καί καθησυχάζονται. Εισέρχονται στήν Εκκλησία απροετοίμαστοι (ανεξομολόγητοι, έχοντας διαφορές μέ άλλους ανθρώπους, χωρίς να νηστεύουν καί γενικά θρησκεύουν μέ τόν τρόπο τους) καί όχι μόνο δεν ωφελούνται, αλλά καί βλάπτουν τόν εαυτό τους. Καί επειδή ανάβουν μία λαμπάδα ίσα μέ τό μπόι τους, νομίζουν ότι εκκλησιάστηκαν! Αυταπατώνται οικτρά!

Υπάρχει καί κατηγορία ανθρώπων, πού είναι τά παιδιά του Θεού. Αυτοί έχουν παραδώσει την ζωή τους στα χέρια του Θεού, έχοντάς Του απόλυτη εμπιστοσύνη. Τηρούν καί εφαρμόζουν απόλυτα τό νόμο του Θεού καί είναι αυτοί πού τελικά θα σωθούν.

Είμαστε Χριστιανοί, Χριστιανισμό δεν έχουμε. Λεγόμαστε Χριστιανοί, άλλα δεν είμαστε, γιατί λείπει η Χριστιανική ζωή. Εμείς κρατάμε την ταμπέλα του Χριστιανού, άλλα δεν έχουμε τό εμπόρευμα. Ομοιάζουμε μέ τό παντοπωλείο «Ή ειλικρίνεια» στο οποιο μπαίνει κανείς μέσα καί του βγάζουνε καί τις μασέλες από την κλοπή. Είμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι χωρίς Ορθοδοξία, καί πιστεύουμε χωρίς όμως έργα άξια πίστεως καί ορθής παρακολουθήσεως.

*      Υπάρχει μία κατηγορία ανθρώπων άπιστων, αδιάφορων καί ασώτων πού αρνούνται τόν Θεόν καί απλά θεοποίησαν οι ίδιοι κάποια πράγματα στη ζωή τους. Άλλοι θεοποίησαν τό χρήμα, άλλοι το εγώ τους, άλλοι τά κοινωνικά αξιώματα κ.ο.κ. Επίσης υπάρχει καί μία μεγάλη μερίδα ανθρώπων πού βρίσκονται σε αδικαιολόγητη άγνοια.

*      Ο άνθρωπος, όταν συνδεθεί μέ τόν Χριστό, δεν μπορεί να αμαρτήσει. Δεν τόν αφήνει ο Χριστός να αμαρτήσει! Άμα όμως εύκολα σύρεται καί παρασέρνεται στήν αμαρτία, να ξέρει ότι δεν έχει ακόμα οργανική σχέση μέ τόν Χριστό.

*      Από τρεις παράγοντες εξαρτάται, αν ο άνθρωπος έχει λάβει χάρη Αγίου Πνεύματος:

α) από την καθαρότητα της ψυχής του,

β) από την πίστη του, καί

γ) από την δωρεά του Θεού.

Μπορεί κάποιος να έχει τά δύο πρώτα χαρίσματα, άλλα ο Θεός να μην του δίνει τή Χάρη, γιατί γνωρίζει κατά οικονομία, τί πρέπει να δώσει καί πότε, ανάλογα με τό συμφέρον τού ανθρώπου. Αυτοί οι τρεις παράγοντες, σε συνδυασμό μέ την ταπείνωση στήν καρδιά του, καθορίζουν την πνευματική του πρόοδο.

*      Μέ τό πού εξομολογούμαστε μία αμαρτία, αυτομάτως αυτή μυστηριωδώς εξαφανίζεται από τά κατάστιχα των δαιμόνων, πού αφοπλίζονται καί δεν έχουν έτσι κανένα δικαίωμα. Αντίθετα, αμαρτήματα πού δεν έχουμε εξομολογηθεί έχει δικαίωμα ο διάβολος να τά αναφέρει δημόσια σε πολύ κόσμο. Αυτό γίνεται συνήθως μέ τούς δαιμονισμένους ανθρώπους, πού τούς χρησιμοποιεί ό διάβολος γιά να πουν τις αμαρτίες μας. Γιά παράδειγμα, έχει συμβεί πολλές φορές, κατά τή διάρκεια ενός εξορκισμού, ο δαιμονισμένος να αποκαλύπτει τις αμαρτίες του ιερέα, τις οποίες δεν είχε εξομολογηθεί.

*      Ο πραγματικά Χριστιανός, αισθάνεται την ανάγκη, αυτό πού ο ίδιος βιώνει, να τό μοιραστεί μέ τόν άλλον, καί «διψάει» γιά την σωτηρία τού συνανθρώπου του. Γι’ αυτό καί ο Χριστός χαρακτήρισε τους Χριστιανούς, ως το «άλας του κόσμου», διότι τό αλάτι ανάμεσα στις άλλες ιδιότητες έχει καί αυτήν, τού να προλαμβάνει την σήψη.

*Άμα δώσετε τόν εαυτόν σας στο Θεό καί έχετε μέσα σας λίγο φιλότιμο, ότι Αυτός πού θίγεται τώρα, είναι ο Σωτήρας σου, η Παναγία καί οι Άγιοι, θα σου ανοίξει ο Κύριος τό στόμα σου καί θα πεις αυτό πού πρέπει. Εξάλλου τό ζήτημα δεν είναι να είσαι μορφωμένος κοσμικά, αλλά μορφωμένος κατά Θεό.

*      Όπως τό αλάτι έχει τις ιδιότητες να καρυκεύει, να νοστιμίζει, αλλά καί να προλαμβάνει από τή σήψη τό φαγητό, έτσι πρέπει να είναι καί η ζωή τού Χριστιανού, να είναι το άλας πού συντηρεί την κοινωνία από την ολοσχερή καταστροφή της.

*      Όσοι κάνουν καλά έργα, αλλά μένουν μακριά από την Εκκλησία καί τά μυστήριό της, είναι σύγχρονοι Φαρισαίοι.

*      Μπορεί να γέμισαν οι Εκκλησίες από πιστούς, αλλά οι ποιοτικοί Χριστιανοί είναι λίγοι.

*      Κάτω από τό φλιτζάνι, κάτω από τά μέντιουμ, κάτω από τό χαρτί, κρύβονται συντάγματα διαβόλων. Όλα αυτά, έχουν σχέση μέ την απώλεια της ψυχής των ανθρώπων.Ο άνθρωπος, μη έχοντας εμπιστοσύνη στο Θεό καί στήν πρόνοιά Του, πάει να ρωτήσει την καφετζού, πώς πάνε τά πράγματα στη ζωή του, πάει στήν χαρτορίχτρα, γιά να δει, ποιόν άντρα θα πάρει καί ούτω καθ’ εξής.Ο Χριστιανός είναι μακριά από αυτά τά πράγματα. Ζητάει από τό Θεό καί περιμένει, έχοντας εμπιστοσύνη στο Θεό.

*      Συμβαίνει ένα παράξενο - σατανικό πράγμα. Από τις 100 μοιχαλίδες, οι 90 έχουν διαλέξει μόνες τους, τόν άνδρα τους. ’Έζησαν πολλά χρόνια μαζί, κυλίστηκαν στήν αμαρτία καί όταν παντρεύτηκαν, δεν της αρέσει πια ο άνδρας της. Πώς τόσα χρόνια σου άρεσε κυρία μου ο άνδρας σου καί τώρα, πού παντρεύτηκες, δεν σου αρέσει; Ποιος σου άλλαξε τά μυαλά; Είναι ο ίδιος ο σατανάς πού τότε σε καθοδηγούσε, αλλά καί τώρα σε καθοδηγεί.

*      Κάποτε μιλούσε μία δαιμονισμένη σε μία παρέα, στήν οποία ήμουνα καί εγώ. Καί ξαφνικά πετιέται μία από την παρέα καί της λέει: Να πας στα τάρταρα! Καί η δαιμονισμένη γυρίζει, μέ ένα άγριο επιβλητικό-αυστηρό βλέμμα καί της λέει: Μωρή, αν ήξερες τί θα πει τάρταρα, δεν θα την έπιανες την λέξη αυτή στο στόμα σου!

*      Πικράθηκες μέ κάποιον, γιά κάποια λόγια πού σε είπε; "Ερχεται τότε ο σατανάς καί σού βάζει ένα αναμμένο κάρβουνο μέσα σου. Αυτό το κάρβουνο, γιά να προκαλέσει πυρκαγιά μέσα σου, πρέπει να προστεθούν ξύλα. Καί ξύλα είναι τά λόγια (καί οι λογισμοί) κατηγορίας πού λέμε γι’ αυτόν, πού μάς πίκρανε. Αν όμως φτύσουμε τό κάρβουνο καί δεν μιλήσουμε, τότε εκείνο θα σβήσει.

*      Χαρακτηριστικό γνώρισμα τού ταπεινού ανθρώπου είναι ότι δεν φουντώνει, δεν αγριεύει, δεν θολώνει ό νους του καί είναι υπομονετικός.

*      Ό ταπεινός άνθρωπος παίρνει όλα τά σφάλματα, ακόμα καί τών ξένων ανθρώπων, πάνω του. Δεν τά μεταβιβάζει στούς άλλους, όπως κάνουν οι εγωιστές. Αν ό Χριστός είχε εγωισμό, θα έρχονταν στη γη, γιά να πάρει τις αμαρτίες τις δικές μας καί όλου του κόσμου;

*      «Δεν μπορείς να μιλάς σε κάποιον γιά τον Θεό, ενώ εκείνος πεινάει, ενώ δεν έχει ρούχο να βάλει επάνω του ή έχει οποιαδήποτε άλλη υλική ανάγκη. Θα τόν βοηθήσεις πρώτα, όσο γίνεται, στήν υλική του ανάγκη καί έπειτα θα του μιλήσεις καί γιά την ψυχή του».

*      Άνθρωπος πού οργίζεται, καταριέται καί βλασφημεί, είναι εγωιστής 24 καρατίων. Μπαίνει σε αυτόν ο διάβολος τόν ζαλίζει καί μετά δεν ξέρει τί κάνει. Τό Άγιο Πνεύμα φεύγει άμα αγριέψουμε, δεν κάθεται στον άνθρωπο.

*      Σκανδαλίζονται οι άνθρωποι, πού είναι άοπλοι, πού δεν έχουν Χριστό πάνω τους καί δεν βιώνουν την μυστηριακή ζωή. Ομοιάζουν μέ τόν αδύναμο εκείνο οργανισμό, πού μέ την παραμικρή επιδημία πλήττεται καί αρρωσταίνει.

*      Δεν κρατάει ο Χριστός τόν άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος κρατιέται από τόν Χριστό.Ο Χριστός είναι μία χειρολαβή από την οποια κρατιέται ο άνθρωπος, γιά να μην τσακιστεί.

*      Γιατί φεύγουμε από αυτόν τόν κόσμο, χωρίς να πάρουμε τίποτα μαζί μας; Γιατί εκεί πού θα πάμε, δεν θα μάς χρειαστεί τίποτα από αυτά.

*      Δεν είναι εδώ η κόλαση καί ο παράδεισος, αλλά από εδώ αρχίζει η κόλαση καί ο παράδεισος.

*      Από έδώ γίνεται η τακτοποίηση, από έδώ βγαίνουν τά εισιτήρια γιά τόν ουρανό. Οι άνθρωποι πού δεν θέλουν την Εκκλησία καί τά Μυστήριά της, είναι από τώρα στην κόλαση!

*      Τά καλά μας έργα, αποτελούν τις αποσκευές του ταξιδιού καί όχι τό εισιτήριο γιά τό ταξίδι. Κανείς δεν ταξιδεύει μόνο μέ τις αποσκευές. Τά καλά μας έργα, μάς εξασφαλίζουν την ποιότητα της θέσης μας στον παράδεισο, αν πάμε τελικά, όπως στα τρένα έχει 1η θέση, 2η θέση, λουξ,υπερλούξ. Εμείς ανάλογα μέ τά καλά έργα πού πράξαμε εξασφαλίζουμε την ανάλογη θέση στο τρένο, όχι όμως καί τό εισιτήριο γιά να εισέρθουμε στον παράδεισο.

*      Όσο περισσότερο προσφερθείς στο Χριστό, όσο περισσότερο Τόν αγαπήσεις καί ταπεινωθείς, τόσο καί περισσότερο θα λάβεις απ’ Αυτόν. Ότι δοχείο σε μέγεθος καί καθαρότητα προβάλλεις στο Χριστό, τόσο καί θα πάρεις.

Γενικά γιά την οικογένεια

*      Ο Θεός στον γάμο καί γενικά στη ζωή μας, κάνει πολλούς συμψηφισμούς καί συνδυασμούς. Μπορεί να θέλει να σώσει διά σου κάποιον άλλον να τόν καταστήσει αναπολόγητο. Μπορεί να θέλει να σώσει εσένα ή να σε καταστήσει αναπολόγητο διά τόν άλλον.

*      Από την ημέρα πού θα συλληφθει τό παιδί στήν κοιλιά της μάνας του πρέπει να αρχίζει η αγωγή του. Η ίδια μάνα μέ τή ζωή της, την νηστεία της, την προσευχή καί την Θεία Κοινωνία, είναι εκείνη πού θα αγιάζει τό παιδί στήν κοιλιά της.

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ . ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΙΚΟ ΤΕΥΧΟΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΝΗΜΗ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ 100ΧΡΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ 35 ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΥΨΕΛΗ. 

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/10/blog-post_429.html