Ὁ Βυζαντινός Ναός τῶν Ἁγίων Τριῶν, Γουρία, Σαμωνᾶ καί Ἀβίβου

   Τη μνήμη των Αγίων Τριών Ομολογητών, Γουρία, Σαμωνά και Αβίβου, τιμά και εορτάζει η Αγία μας Εκκλησία στις 15 Νοεμβρίου.

Στην πόλη της Καστοριάς πανηγυρίζει ο βυζαντινός Ιερός Ναός του 14ου αιώνος, των Αγίων Τριών, που βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της Ομονοίας και φημολογείται πως είναι ο μοναδικός Ναός της Ορθοδοξίας που τιμάει τους Αγίους.

Ο Ναός των Αγίων Τριών, Γουρία, Σαμωνά και Αβίβου, είναι μονόχωρη, ξυλόστεγη βασιλική, διαστάσεων 4,30x5,60 μ., με νεωτερική ανοικτή τοξωτή στοά στη νότια και βόρεια πλευρά και τρίπλευρη αψίδα στα ανατολικά. 

Ο Ναός, διατηρεί εμφανή ίχνη φωτιάς στην εξωτερική τοιχοποιία. Λείψανα τοιχογραφικού διακόσμου σώζονται στην εξωτερική επιφάνεια του βόρειου και νότιου τοίχου.

Το γεγονός αυτό μας οδήγησε στην έρευνα του εσωτερικού, κατά την οποία αποκαλύφτηκαν τοιχογραφίες που εκτείνονται σ’ όλες τις επιφάνειες των εσωτερικών τοίχων του Ναού. Από επιγραφή, που βρέθηκε πάνω από το υπέρθυρο της νότιας εισόδου, οι τοιχογραφίες αυτές χρονολογούνται στα 1401. Στην ίδια περίοδο κατατάσσονται και οι τοιχογραφίες των εξωτερικών επιφανειών του Ναού. Οι τοιχογραφίες αυτές ακολουθούν το αντικλασικό ρεύμα της ζωγραφικής της ύστερης περιόδου των Παλαιολόγων.

Βιογραφία

Ο Γουρίας και ο Σαμωνάς, αγωνιζόμενοι τον Ιερό αγώνα της χριστιανικής πίστης, συνελήφθησαν από τον ηγεμόνα Αντωνίνο, κατά το διωγμό επί Διοκλητιανού. Και αφού υπέστησαν με θαυμαστή υπομονή πολλά βάσανα, αποκεφαλίσθηκαν.Ο Άβιβος έζησε λίγα χρόνια αργότερα και ήταν από ένα χωριό της Έδεσσας που ονομαζόταν Αποθελσαία. 

Τότε βασιλιάς ήταν ο Λικίνιος, ο γνωστός αντίπαλος του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ο Άβιβος, λοιπόν, προχειρίσθηκε Ιεροδιάκονος και διακρινόταν για τη μεγάλη ευσέβεια του και τον πολύ ζήλο για το υπούργημά του. Ιδιαίτερα, όμως, διακρινόταν για τη θερμή αγάπη του στο Ιερό κήρυγμα, τηρώντας το θεόπνευστο λόγο της Αγίας Γραφής, που λέει: «Κήρυξαν τον λόγον, επιστήθι ευκαίρως ακαίρως, έλεγξαν, επιτίμησαν, παρακάλεσαν, εν πάση μακροθυμία και διδαχή». Κήρυξε, δηλαδή, το λόγο του Θεού, στάσου επιτηρητής και καθοδηγός στους ακροατές σου, όχι μόνο σε κατάλληλες περιστάσεις, αλλά και σ' εκείνες που φαίνονται ακατάλληλες περιστάσεις, έλεγξε, επίπληξε, παρηγόρησε με κάθε μακροθυμία και με κάθε μέθοδο διδασκαλίας.

Ο ηγεμόνας Λυσανίας, όταν είδε τον Άβιβο να προσελκύει πολλούς ειδωλολάτρες με το θερμό του κήρυγμα, τον συνέλαβε και αφού τον κρέμασε σε στυλό και τον έσχισε με σιδερένια νύχια, έπειτα τον οδήγησε έξω από την πόλη, όπου τον έριξε μέσα στη φωτιά, και έτσι ο Άβιβος παρέδωσε το πνεύμα του στο Θεό.

https://proskynitis.blogspot.gr/