Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τετάρτης 13-01-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανο. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Επιστολαί Καθολικαί Ιακώβου κεφ. γ΄ 11 - δ΄ 5

γ΄ 11 - δ΄ 5






Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Κ΄ 1 - 8

Κ΄ 1 - 8



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

La única salida del Papismo de sus impasses

 

La única salida del Papismo de sus impasses

Santa Metrópilis del Pireo 7-1-2016

No son pocas las veces que salen a la luz los escándalos económicos del Vaticano. Para nosotros el papismo una vez separado de la una e indivisible Iglesia de Cristo, en el siglo 11º, dejó de ser Iglesia y se transformó en un estado secular poderosísimo. Los bárbaros Francos, una vez que derrocaron el imperio romano occidental y se apoderaron definitivamente del respetuoso Patriarcado Ortodoxo de Occidente, en el año 1009, el ministerio o servicio espiritual lo han mutado y cambiado en estado secular mundano, reconstruyendo el imperio antiguo pagano de antes del cristianismo con centro el ocupado Patriarcado de Occidente. ¡Desde entonces el papismo dejó ya de ser una divina institución espiritual, sino que se convirtió en un organismo mundano que ejerce su poder político, mundano y religioso en la persona del líder absoluto, el Papa! ¡Además es conocida la larga lucha de los papas para consolidar la llamada “investidura” del poder de ellos, hasta que finalmente subyugaron todo el poder de Occidente y se convirtieron Señores de señores y Reyes de reyes!

Ταπείνωση καί ταπεινοφροσύνη, μέρος δ΄

10. ΕΜΠΟΔΙΑ  ΣΤΗΝ  ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ

            Στή συ­νέ­χει­α θά ἐ­πι­ση­μά­νου­με δύ­ο με­γά­λα ἐ­μπό­δι­α πού δέν ἀ­φή­νουν τήν ἀ­ρε­τή τῆς τα­πει­νο­φρο­σύ­νης νά ρι­ζώ­σει στήν ψυ­χή τοῦ χρι­στι­α­νοῦ. Ἡ ἀ­να­φο­ρά αὐ­τή εἶ­ναι ἀ­να­γκαί­α ἐ­νη­μέ­ρω­ση, γι­ά νά προ­φυ­λά­ξει ὅ­λους μας, γι­α­τί τά ἐ­μπό­δι­α αὐ­τά εἶ­ναι πά­θη τοῦ ἁ­μαρ­τω­λοῦ ἑ­αυ­τοῦ μας καί δέν πρέ­πει νά τά ἀ­φή­σου­με νά ρι­ζώ­σουν στήν ψυ­χή, ἐ­πει­δή ἐ­ξα­φα­νί­ζουν κά­θε ἴ­χνος τα­πεί­νω­σης καί ἐ­γκα­θι­στοῦν στήν ψυ­χή τήν ὑ­ψη­λο­φρο­σύ­νη,  τή φι­λαυ­τί­α καί τόν ἐ­γω­ϊ­σμό.

            Σοβαρά ἐμπόδια γιά τήν ταπείνωση ὑπάρχουν πολλά, ἀλλά νομίζω ξεκινοῦν ὅλα  ἀπό  τό δίδυμο,  φιλαυτία καί μα­ται­ο­δο­ξία.

Ἡ φιλαυτία, ἡ ὑπερβολική ἀγάπη τοῦ ἑαυτοῦ μας τυφλώνει τά μάτια τῆς ψυχῆς καί ὁδηγεῖ στή ματαιοδοξία

            Μα­ται­ο­δο­ξί­α εἶ­ναι τό νά κυ­νη­γᾶ­με τή δό­ξα σέ πράγ­μα­τα πού στε­ροῦν­ται τῆς αἰ­ώ­νιας ἀ­ξί­ας ἤ πού ἡ ἀ­ξί­α τους εἶ­ναι μά­ται­α, προ­σω­ρι­νή καί ἐ­φή­με­ρη. Νά με­τα­χει­ρι­ζό­μα­στε κά­θε μέ­σο γιά νά  πά­ρου­με ἕ­να ἀ­ξί­ω­μα, νά κερ­δί­σου­με μιά θέ­ση παραγκωνίζοντας ἄλλους καλλίτερους μας.

Δημιουργική συνεργασία. Γέρων Εὐσέβιος Γιαννακάκης

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ.

Είχε πολύ καλή και δημιουργική συνεργασία όχι μόνο με το νοσηλευτικό αλλά και με το ιατρικό και το διοικητικό προσωπικό. Ή άμεμπτη πολιτεία του τον έκανε εξαρχής αποδεκτό και σεβαστό σε όλους.

Προσευχόταν όχι μόνο στην άγια Προσκομιδή και στις αιτήσεις τών καθημερινών ακολουθιών -«υπέρ των εργαζομένων αδελφών ημών εν τω ίδρύματι τούτω»- αλλά και στις κατ’ ιδίαν προσευχές του. Στις λιτανείες μέσα στο νοσοκομείο και στις διάφορες τελετές έκανε δέηση «υπέρ τού προέδρου, τού διοικητικού συμβουλίου, τών καθηγητών, υφηγητών και λοιπών ιατρών, τού διοικητικού και νοσηλευτικού προσωπικού». Απέδιδε τιμή σε όλους. Στην ονομαστική τους εορτή έβγαζε «ύψωμα» στο όνομά τους και το πήγαινε ο ίδιος στο γραφείο τους. Επίσης, όταν πανηγύριζε ό Ναός στη μνήμη τού Αγίου Λουκά και της Όσιας Ξένης, έστελνε σε όλα τά τμήματα άρτους από το γραφείο του διευθυντού μέχρι το θυρωρείο.

Κατά τις εορταστικές εκδηλώσεις στο αμφιθέατρο τού νοσοκομείου -κοπή βασιλόπιτας, εθνικές επέτειοι- στον ολιγόλεπτο χαιρετισμό του δεν παρέλειπε να τονίσει την άξια και το μέγεθος της αποστολής πού ασκούν οι εργαζόμενοι στον τραχύ τομέα του πόνου.

Την 1’Ιανουαρίου τού έτους 1960 είχε πει μεταξύ άλλων:

Ἡ Ρουμάνα χωρική καί τό ἄκτιστο φῶς . Γέροντας Κλεόπα Ἡλίε

Ένα χειμωνιάτικο πρωϊνὸ ὁ περίφημος ρουμάνος ασκητὴς Κλεόπας ᾿Ιλίε βρισκόταν στὸ ῾Ιερό ἑνὸς μοναστηριακού Ναού καὶ διάβαζε γονατιστὸς τὴν ᾿Ακολουθία τῆς Θείας Μεταλήψεως.

Μετά απὸ λίγη ὥρα μπῆκε στὴν ᾿Εκκλησία γιὰ νὰ προσευχηθή μιὰ γυναίκα ποὺ εἶχε ἔρθει στὸ Μοναστήρι απὸ τὸ βράδυ.

«Προσκυνούσε όλες τὶς εἰκόνες καὶ ἔκανε παντού μετάνοιες,διηγεῖται ὁ π. Κλεόπας. Δὲν γνώριζε ὅτι κάποιος ἦταν μέσα στὴν ᾿Εκκλησία. Την παρατηρούσα συνεχῶς απὸ τὴν ῾Ωραία Πύλη. ᾿Εκείνη, ἀφού προσκύνησε τὶς εἰκόνες, γονάτισε στὸ μέσον τῆς ᾿Εκκλησίας, ὕψωσε τὰ χέρια της καὶ ἔλεγε ἀπὸ τὴν καρδιά της αυτά τὰ λόγια:

— Κύριε, μὴ μὲ ἐγκαταλείπης! Κύριε, μὴ μὲ ἐγκαταλείπης!

Σάββας Ἡλιάδης, Ὄχι, δέν καταλάβαμε τί ψηφίστηκε στή ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Όχι, δεν καταλάβαμε τι ψηφίστηκε

στη ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

 

Ηλιάδης Σάββας, δάσκαλος

 

Αν δεν  κατάλαβε ακόμη ο Έλληνας, η  πλειοψηφία του ελληνικού λαού, τι φοβερό κακό συνέβη τον καιρό αυτό στην πατρίδα μας, τότε  το πράγμα καθίσταται επιπλέον  οδυνηρό, θλιβερό και απογοητευτικό . Αν όμως κατάλαβε τι συνέβη μέσα στον ιερό χώρο, ο οποίος αποκαλείται «ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ», πρέπει  «ἐν σάκκῳ καὶ σποδῷ καθήμενος»   να κλαίει ασταμάτητα. Στη ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ και όχι στη βουλή των βουλευτών, των υπουργών, των διαφόρων αρχόντων, των διαφόρων ομάδων ηθικών, θρησκευτικών, φιλοσοφικών, οικονομικών, κοινωνικών και άλλων αποκλίσεων, αλλά στη ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.

Η Βουλή είναι ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. Δηλαδή όλων όσων έζησαν, ζουν και θα ζήσουν σ` αυτόν τον τόπο και θα αγωνίζονται να συνεχίζουν την ιστορία του και το πεπρωμένο του. Δεν είναι αίθουσα οιουδήποτε  συλλόγου ιδεολογικών πεποιθήσεων ή συνδικαλιστικών διεκδικήσεων ή οτιδήποτε άλλο, που κι αυτά βέβαια ακόμη έχουν την ιερότητά τους. Είναι, θα μπορούσαμε να πούμε, «ο ναός του ελληνικού ιστορικού γίγνεσθαι και υπάρχειν».

Ὁ Ὅσιος Παΐσιος καί τό πρόσωπο τῆς ψυχῆς

 

ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

 – Συνάντηση με φοιτητές.

Ερχόμουνα για άλλη μια φορά στον Άγιον Όρος με συνοδεία φοιτητών μου του Αρχαιολογικού Ιωαννίνων. Στο πρόγραμμά μας ήταν και η επίσκεψη στον άγιο γέροντα Παΐσιο, που ασκήτευε στο Κουτλουμουσιανό κελλί «Παναγούδα». Έτσι κατεβήκαμε από την Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου στο πυκνό και καταπράσινο δάσος της χαράδρας. Σε κάποιο ξέφωτο μια φραγμένη περιοχή τεσσάρων-πέντε στρεμμάτων φιλοξενεί το απλό σπίτι του πατρός Παϊσίου. Σταθήκαμε έξω από την απλή σιδερένια πόρτα. Περιμέναμε χτυπώντας κατά διαστήματα το κουδουνάκι, τραβώντας το σχοινί. Ξέραμε ότι έπρεπε να περιμένουμε πολλή ώρα. Ο γέροντας δεν άνοιγε αμέσως. Εξασκούσε με τον τρόπο του στην υπομονή τους επισκέπτες του. Και τους δοκίμαζε και λιγάκι. Έτσι έγινε και με εμάς…

Κυριακή πρό τῶν Φώτων (Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Μάρκ. α 1-8

Δεν υπάρχει αληθινή σοφία χωρίς αγάπη, ούτε και αληθινή αγάπη χωρίς σοφία. Σοφία χωρίς αγάπη είναι όπως η σοφία τού φιδιού, ιδιοτελής και φαρμακερή. Αγάπη χωρίς σοφία είναι μια νεροποντή, την ώρα που η άνυδρη γη αναζητά ένα ψέκασμα νερού. Πόσο αμέτρητη είναι η σοφία τού Θεού! Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί της, εκτός από τη θεϊκή αγάπη. Η αγάπη κι η σοφία τού Θεού, που αποκαλύφθηκαν στη δημιουργημένη φύση, είναι τα μέγιστα δώρα Του. Ακόμα κι αυτά όμως δεν είναι παρά σκιά, αν συγκριθούν με τη σοφία και την αγάπη που αποκάλυψε ο Θεός μέσω του Κυρίου Ιησού Χριστού, στο έργο τής σωτηρίας τού ανθρώπου. Πόσο μεγίστη είναι η σοφία κι η αγάπη τού Θεού που αποκαλύφθηκαν στην πρώτη Δημιουργία! Αυτή όμως ήταν η σοφία της δημιουργίας κάποιου που δεν υπήρχε, η αγάπη που δίνει σε κάποιον που δεν έχει γεννηθεί ακόμα. Η σοφία που αποκαλύφθηκε στη Νέα Κτίση, είναι η σοφία της θεραπείας κάποιου που είναι σοβαρά άρρωστος. Η αγάπη τής Νέας Κτίσης όμως, είναι η αγάπη τής αυτοθυσίας.

«Συμβουλές Γέροντος σέ χριστιανούς πού ζοῦν στόν κόσμο»

Νά μή θυμάστε μέ λύπη τό κακό πού σᾶς προξένησε ὁ ἀδελφός σας, γιά νά μή θυμηθεῖ καί ὁ Κύριος τίς δικές σας ἁμαρτίες γιά τίς ὁποῖες σᾶς συγχώρερε.
Τό κακό νά τό νικᾶτε μέ τό καλο. Τό κακό δέν διορθώνεται ποτέ μέ τό κακό (Πρβλ. Ρωμ. Ιβ΄ : 21). Πρίν πεῖτε ὁτιδήποτε, σκεφθεῖτε μήπως μέ τά λόγια σας προσβάλετε τό Θεό ἤ τόν πλησίον σας.

Ὁ Θεός δέν ἀπορρίπτει τίς προσευχές τῶν ἐκλεκτῶν Του…

Τι θα γινόταν, αν ο Θεός, πού όλα τα γνωρίζει, εκπλήρωνε τον κάθε μας πόθο; Εγώ νομίζω, χωρίς όμως να είμαι και σίγουρος γι’ αυτό, ότι τότε όλος ο κόσμος θα χανόταν! Ο Θεός δεν απορρίπτει τις προσευχές των εκλεκτών Του. Μα και δεν εκπληρώνει όλα τα αιτήματα τους.