Ἡ δόξα τῶν ἀνθρώπων καί ἡ Δόξα τοῦ Θεοῦ. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης.

Ἡ δόξα τῶν ἀνθρώπων καί ἡ Δόξα τοῦ Θεοῦ. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης. Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 27-04-2016
(Κήρυγμα τήν Μεγάλη Τετάρτη, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης).
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Δευτέρας 09-05-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. γ΄ 19 - 26

γ΄ 19 - 26



Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Β΄ 1 - 11

Β΄ 1 - 11




Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἐγωϊσμός – Ταπείνωση (Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος)

Η αυτοεκτίμηση που βλάπτει την ψυχή…

Προσέχετε τον εαυτό σας. Η πρόοδος στην πνευματική ζωή διακρίνεται με την ολοένα και περισσότερη συναίσθησι της μηδαμινότητός μας. Ενώ όσο αυξάνει η εκτίμησις του εαυτού μας σε κάτι, τόσο βαδίζουμε στην καταστροφή. Ο εχθρός θα το εκμεταλλευθή αυτό. Θα πλησιάση και θα επιχειρήση να πετάξη κανένα πετραδάκι στον δρόμο μας για να σκοντάψουμε. Μια ψυχή που δίνει στον εαυτό της αξία, μοιάζει με τον κόρακα του Αισώπου που ακούγοντας τις κολακείες της αλεπούς για την «ωραία» του φωνή, άνοιξε το στόμα και του έπεσε το τυρί…».

«Πόσο χρήσιμο θα ‘ταν να βρισκόταν κάποιος να σας κατηγορή. Να χαίρεσθε, αν ποτέ συμβή αυτό. Είναι πολύ επικίνδυνο να σας επαινούν όλοι και κανείς να μην σας λέει την αλήθεια. Είναι νομίζετε δύσκολο να πλανηθή ή να σκοντάψη κανείς; Απέχετε πολύ από το να θεωρήτε τον εαυτό σας άγιο και άξιο να συμβουλεύη τους άλλους;».

Ὁ ἅγιος Ἀρσένιος Ἐλασσόνας ἐκ Καλογριανῶν (8 ΜΑΪΟΥ)

Ο Άγιος Αρσένιος Ελασσόνας1 εκ Καλογριανών (8 ΜΑΪΟΥ)

 

του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου -συγγραφέα

Ο Άγιος Αρσένιος γεννήθηκε το 1550 στα Καλογριανά της Καρδίτσας και ήταν μέλος της πολύτεκνης οικογένειας του ιερέα Θεοδώρου και της Χρυσάφης. Η μητέρα του, που ήταν ανιψιά του Αγίου Βησσαρίωνα, μετά το θάνατο του ιερέα-συζύγου της εκάρη μοναχή με το όνομα Χριστοδούλη.

Στα Τρίκαλα μορφώθηκε ο Αρσένιος, έπειτα εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε διάκονος στην Ι. Μ. Δουσίκου. Το 1579 χειροτονήθηκε ιερέας, ενώ λίγο αργότερα σπούδασε στη Σχολή του Πατριαρχείου και έγινε εφημέριος στον Ι. Ν. της Παμμακαρίστου. Το 1584 ο οικουμενικός πατριάρχης Ιερεμίας Β΄ ο Τρανός, ο από Λαρίσης (που είχε ανεβεί στο θρόνο για δεύτερη φορά), χειροτόνησε τον Αρσένιο Επίσκοπο Ελασσόνας και Δομενίκου.

Ὑπῆρξαν πράγματι μασόνοι οἱ κληρικοὶ οἱ ἀναφερόμενοι κατὰ καιροὺς ὡς τοιοῦτοι εἰς τὰ τεκτονικὰ ἔντυπα Δ’

ΔΙΑΤΙ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΤΑΧΘΕΙ

ΣΧΕΤΙΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑΙ ΑΝΑΚΡΙΣΕΙΣ;

 Ὑπῆρξαν πράγματι μασόνοι οἱ κληρικοὶ

οἱ ἀναφερόμενοι κατὰ καιροὺς

ὡς τοιοῦτοι εἰς τὰ τεκτονικὰ ἔντυπα

Δ’

 
    Τὰ ονόματα τῶν ὡς μασόνων ἀναφερομένων κατὰ καιροὺς κληρικῶν ἀπὸ τοὺς τέκτονες εἰς τὰ διάφορα ἔντυπά τους, εἶναι, συνήθως, ἀπὸ τὰ βαρύτερα τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἕνα τέτοιο ὄνομα εἶναι ἐκεῖνο τοῦ ἐθνομάρτυρα (καὶ σημερινοῦ Ἁγίου τῆς Ἐκκλησίας μας) Χρυσόστομου Σμύρνης¹.
Τὸ θέμα αὐτὸ ἔχει συζητηθεῖ ἄλλοτε πολὺ στὸν «Ὀρθόδοξο Τύπο»- κι ὄχι μόνο. Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ὅμως ποὺ ἡ Ἐκκλησία μας τὸν ἔχει ὡς Ἅγιο στοὺς κόλπους της δὲν μᾶς πέφτει ἕτερος λόγος. Κατὰ τὴν τελικὴ κρίση ὅλων τῶν ἀνθρώπων, ὁ παντογνώστης καὶ παντεπόπτης Τριαδικὸς Θεὸς θὰ ἔχει τὸν ὕστατο, ἐγκυρότατα ἀλάνθαστον λόγο, καλύπτων ὅλους ἐμᾶς μὲ τὸ – ἐν δικαιοσύνῃ! – ἀπέραντο ἔλεός Του.  
Ὀλίγαι πληροφορίαι διὰ τὴν ἁγιοκατάταξιν τοῦ ἐθνομάρτυρος Χρυσοστόμου Σμύρνης
Χάριν τῆς ἱστορίας καὶ μόνο, θὰ θέλαμε τώρα ἐδῶ νὰ δώσουμε λίγες πληροφορίες γιὰ τὴν πορεία ἁγιοκατατάξεως τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης. Ἀπ’ ὅσα ξέρουμε.

†. Ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ Αὐτοτελές διήγημα ἀπό: τό σταυροδρόμι τῆς καρδιᾶς μου.

Tό Πάσχα ἐκείνη τή χρονιά ἦρθε ἀργά. Τά χελιδόνια εἶχαν ἤδη ἀρχίσει νά κτίζουν τίς φωλιές τους. Τά χελιδόνια ἦταν πάντοτε ἕνα μέτρο χρονικό. Ἄν ἔφταναν πρίν τό Πάσχα, τότε εἴχαμε καλοκαιριάτικο Πάσχα, ἄν ὄχι, τό Πάσχα ἦταν χειμωνιάτικο. Κανείς βέβαια δέν μπορεῖ νά γνωρίζει γιατί τά χελιδόνια ἔρχονται κάποια στιγμή. Εἶναι, ὅμως, σίγουρο ὅτι ὁ Πλάστης καί Δημιουργός τούς ἔδωσε μιά σοφία πού εἶναι ἀρκετή γιά νά καταξιώσει τίς κινήσεις τους. Ὁ Μάριος ὁ Σεβντάς δέν ἐνδιαφερόταν βέβαια τόσο γιά τά χελιδόνια, ἀλλοῦ ἦταν στραμμένα τά ἐνδιαφέροντά του. Ὁπωσδήποτε, ὅμως, χάρηκε φέτος γιά τό Πάσχα πού γιορταζόταν μαγιάτικα. Ὁ Μάριος δέν ἦταν κάποια ἔκτακτη προσωπικότητα πού θά ἔκανε κάποιον νά ἀσχοληθεῖ μαζί του. Ἀλλά χωρίς νά τό καταλάβει εἶχε κάνει ὅλο τό Νιχώρι νά ἀσχολεῖται μαζί του. Σ᾿ αὐτό τό χωριό τοῦ ἄνω Βοσπόρου, ὁ Μάριος κατεῖχε μιά θέση δική του. Μιά θέση μοναδική. Ἦταν ὁ γελωτοποιός τοῦ χωριοῦ. Χωρίς νά τό θέλει.

Κυριακή τοῦ Θωμᾶ – Μαρτυρία πίστεως και ζωής

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Τοῦ Εύαγγελιστοϋ: Α'Ίω. α ’ 1-7

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Τής Κυριακής: Ίωάν. κ' 19-31

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ

1. Προσωπικὴ ἐμπειρία

   Ἡ Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ συμπίπτει φέτος μὲ τὴ μνήμη τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου, πρὸς τιμὴν τοῦ ὁποίου ἀναγινώσκεται ἡ ἀποστολικὴ περικοπὴ ἀπὸ τὴν Α΄ Καθολικὴ ἐπιστολή του. Στὴν περικοπὴ αὐτὴ ὁ «ἠγαπημένος μαθητὴς» τονίζει τὴ σημασία τῆς προσωπικῆς ἐμπειρίας τῶν ἁγίων Ἀποστόλων. Γράφει:

   –Ἐμεῖς οἱ Ἀπόστολοι, δίνουμε τὴ μαρτυρία μας γι’ αὐτὸ ποὺ ὑπῆρχε ἐξ ἀρχῆς καὶ τὸ ἀκούσαμε μὲ τὰ ἴδια μας τὰ αὐτιά, τὸ εἴδαμε μὲ τὰ μάτια μας, τὸ παρατηρήσαμε μὲ θαυμασμὸ καὶ τὰ χέρια μας τὸ ψηλάφησαν· «ὃ ἀκη­κόαμεν, ὃ ἑωρά­καμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν, ὃ ἐθεασάμεθα καὶ αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν». Δίνουμε δηλαδὴ τὴν προσωπικὴ μαρτυρία μας «περὶ τοῦ λόγου τῆς ζωῆς», γιὰ τὸν ἐνυ­πό­στατο Λόγο, ὁ Ὁποῖος ἔχει μέσα Του ζωὴ καὶ τὴ μετα­δίδει καὶ στοὺς ἄλλους. Αὐτὸν σᾶς κηρύττουμε. 

   Καὶ ἡ ζωή, δηλαδὴ ὁ Θεὸς Λόγος, φανερώθηκε στὸν κόσμο· ἐμεῖς τὸ εἴδαμε αὐτὸ καὶ μποροῦμε νὰ δώσουμε βέβαιη μαρτυρία καὶ νὰ σᾶς ἀναγγείλουμε τὴ ζωὴ τὴν αἰ­ώ­νια, τὸν Υἱὸ καὶ Λόγο τοῦ Θεοῦ, ποὺ ὑπῆρχε προανάρχως καὶ αἰωνίως δίπλα στὸν Πατέρα καὶ ἦταν ἑνωμένος μ’ Αὐτόν, καὶ φανερώ­θη­κε σὲ μᾶς τοὺς Ἀποστόλους. 

Κυριακή τοῦ Θωμᾶ – Ὁ Κύριος φιλάνθρωπος εἰς τήν δυσπιστίαν (Μητροπολίτου Κυθήρων Σεραφείμ ).

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

 

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΣΠΙΣΤΙΑΝ

 

Η δεύτερη Κυριακή του Πεντηκοσταρίου σήμερα, η Κυριακή του Αντίπασχα η του Θωμά, όπως λέγεται, και η Αγία μας Εκκλησία εορτάζει την μνήμη του Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ιωάννου του Θεολόγου και του Αγίου Αρσενίου του Μεγάλου.

Με βάσι το ιερό κείμενο της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής είναι διακηρυγμένη και ομολογημένη η απιστία η μάλλον για την ακρίβεια η δυσπιστία του Αποστόλου Θωμά στο γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού. Ο εκκλησιαστικός ερμηνευτής Ζιγαβηνός διευκρινίζει ότι «γι᾽αυτό κατηγορείται ο Θωμάς· γιατί δεν επίστευσε στους συμμαθητές του, που ήταν αξιόπιστοι και τον διαβεβαίωναν γι᾽αυτό».

Είχαν και οι άλλοι Απόστολοι απιστήσει στο μήνυμα των Μυροφόρων γυναικών, αλλά η δυσπιστία του Θωμά ήταν ολιγώτερο δικαιολογημένη, αφού είχε την πρόσθετη μαρτυρία των Αποστόλων.

Πατριαρχεῖο Βουλγαρίας, «Ἐκτός ἀπό τήν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δέν ὑπάρχουν ἄλλες ἐκκλησίες, ἀλλά μόνο αἱρέσεις καί σχίσματα»

Συνεδρίασε η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Βουλγαρίας σχετικά με τη Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδοξίας. Για τη λήψη σχετικής απόφασης ελήφθησαν υπόψη μια επιστολή του Μητροπολίτη Λόβετς Γαβριήλ και των ιερέων της επισκοπής του, και μια επιστολή του Μητροπολίτη Φιλιππούπολης Νικολάου της που περιελάμβανε μια αναφορά που υπογράφεται από 240 ιερείς της επισκοπής του.

Η Σύνοδος διακήρυξε ότι εκτός από την Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία δεν υπάρχουν άλλες εκκλησίες, αλλά μόνο αιρέσεις και τα σχίσματα, και το να αποκαλούνται αυτά εκκλησίες είναι θεολογικά, δογματικά και κανονικά παντελώς λανθασμένο.

Ἰωάννης Χρυσόστομος – «Ἀληθῶς Ἀνέστη»

Ἡ πλάνη πάντα αὐτοκαταστρέφεται καί, παρόλο ποὺ δὲν τὸ θέλει, στηρίζει σὲ ὅλα τὴν ἀλήθεια.
Πρόσεξε: Ἔπρεπε ν᾿ ἀποδειχθεῖ ὅτι ὁ Χριστὸς πέθανε καὶ τάφηκε καὶ ἀναστήθηκε. Ἔ, λοιπὸν ὅλα αὐτὰ τὰ κατοχυρώνουν οἱ ἴδιοι οἱ ἐχθροί! Ἐφ᾿ ὄσoν ἔφραξαν μὲ τὸν βράχο καὶ σφράγισαν καὶ φρούρησαν τὸν τάφο, δὲν ἦταν δυνατὸ νὰ γίνει καμία κλοπή. Ἀφοῦ ὅμως δὲν ἔγινε κλοπὴ καὶ ἐν τούτοις ὁ τάφος βρέθηκε ἄδειος, εἶναι ὁλοφάνερο καὶ ἀναντίρρητο ὅτι ἀναστήθηκε. Εἶδες πὼς καὶ μὴ θέλοντας στηρίζουν τὴν ἀλήθεια;

Ἀλλὰ καὶ πότε θὰ τὸν ἔκλεβαν οἱ μαθηταί; Τὸ Σάββατο;

Τό ξήλωμα σήμερα

Σημείωση Ιστολογίου: Διαβάζοντας το παρακάτω κείμενο που εγράφη από τον π. Χαράλαμπο Βασιλόπουλο το 1971, παρατηρούμε ακόμη μια φορά ότι τα προ 45ετίας συνταρακτικά γραφόμενά του, με τον καιρό επιβεβαιώνονται όλο και εντονότερα, καταδεικνύοντας την γραφίδα του μακαριστού πατρός άκρως προφητική.

 Διαβάστε εδώ την ιστορία του ξηλώματος

 Οι Οικουμενιστές και οι πίσω τους κρυπτόμενες σκοτεινές δυνάμεις, δεν έπαυσαν έκτοτε το ξήλωμα της Εκκησίας. Κάθε ημέρα, που περνάει, κάνουν σιωπηλό πόλεμο. Μας ξεφτίζουν, μας απομακρύνουν με τον τρόπο τους αυτόν από κάθε τι το γνήσιο. Το όμορφο εξωκκλήσι π.χ. θέλουνε να μας το κάνουνε σαν τουριστικό περίπτερο και τη λατρεία μας σαν θέατρο.

Με το πέρασμα του χρόνου επιτείνεται και το «ξήλωμα». Οι εχθροί της Ορθοδόξου Πίστεως κάθε τόσο βρίσκουν και κάτι, που δεν είναι τάχα καλό στην Εκκλησία.

Μιλάγανε για πρόοδο και εξέλιξη. Δεν τους άρεσε η Βυζαντινή μουσική κι αρχίσανε να την «μεταποιούν» στην Ευρωπαϊκή. Δεν τους άρεσε η αρμονία και η αγνότητα της μουσικής της Εκκλησίας και κάνανε το παν, για να βάλουν στους Ναούς χορωδίες σε ρυθμό καντάδας. Φτιάξανε θεατρικές τετραφωνίες, για να σβήσουν τον ήχο της κατανυκτικής προσευχής, που εκφραζόταν με την Βυζαντινή μουσική…

Κυριακή τοῦ Θωμᾶ καί μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου:Ἀπόστολος-Εὐαγγέλιο-Ὁμιλία γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΩΑΝΝΟΥ Α' Α´ 1 - 7

¹ Ὃ ἦν ἀπ’ ἀρχῆς, ὃ ἀκηκόαμεν, ὃ ἑωράκαμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν, ὃ ἐθεασάμεθα καὶ αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν, περὶ τοῦ Λόγου τῆς ζωῆς· ² - καὶ ἡ ζωὴ ἐφανερώθη, καὶ ἑωράκαμεν καὶ μαρτυροῦμεν καὶ ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν τὴν ζωὴν τὴν αἰώνιον, ἥτις ἦν πρὸς τὸν πατέρα καὶ ἐφανερώθη ἡμῖν· - ³ ὃ ἑωράκαμεν καὶ ἀκηκόαμεν, ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν, ἵνα καὶ ὑμεῖς κοινωνίαν ἔχητε μεθ’ ἡμῶν· καὶ ἡ κοινωνία δὲ ἡ ἡμετέρα μετὰ τοῦ πατρὸς καὶ μετὰ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. ⁴ καὶ ταῦτα γράφομεν ἡμῖν, ἵνα ἡ χαρὰ ἡμῶν ᾖ πεπληρωμένη. ⁵ Καὶ αὕτη ἔστιν ἡ ἐπαγγελία ἣν ἀκηκόαμεν ἀπ’ αὐτοῦ καὶ ἀναγγέλλομεν ὑμῖν, ὅτι ὁ Θεὸς φῶς ἐστι καὶ σκοτία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν οὐδεμία. ⁶ ἐὰν εἴπωμεν ὅτι κοινωνίαν ἔχομεν μετ’ αὐτοῦ καὶ ἐν τῷ σκότει περιπατῶμεν, ψευδόμεθα καὶ οὐ ποιοῦμεν τὴν ἀλήθειαν· ⁷ ἐὰν δὲ ἐν τῷ φωτὶ περιπατῶμεν, ὡς αὐτός ἐστιν ἐν τῷ φωτί, κοινωνίαν ἔχομεν μετ’ ἀλλήλων, καὶ τὸ αἷμα Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ καθαρίζει ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας.

"Μὲ τὴν ἁμαρτία ὁ ἄνθρωπος ἔγινε θνητὸς καὶ πεπερασμένος· μὲ τὴν ἀνάσταση τοῦ Θεανθρώπου γίνεται ἀθάνατος καὶ αἰώνιος"

Τοῦ Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς

"Ἐγὼ εἶμαι ἡ Ἀνάσταση καὶ ἡ Ζωή"

 

Ἐὰν ὑπάρχει μιὰ ἀλήθεια στὴν ὁποία θὰ μποροῦσαν νὰ συνοψισθοῦν ὅλες οἱ εὐαγγελικὲς ἀλήθειες, ἡ ἀλήθεια αὐτὴ θὰ ἦταν ἡ ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ἀκόμη, ἐὰν ὑπάρχει μιὰ πραγματικότητα στὴν ὁποία θὰ μποροῦσαν νὰ συνοψισθοῦν ὅλες οἱ καινοδιαθηκικὲς πραγματικότητες, ἡ πραγματικότητα αὐτὴ θὰ ἦταν ἡ ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Μόνο στὴν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἐξηγοῦνται ὅλα τὰ θαύματά Του, ὅλες οἱ ἀλήθειές Του, ὅλα τὰ λόγια Του, ὅλα τὰ γεγονότα τῆς Καινῆς Διαθήκης.

Μέχρι τὴν ἀνάστασή Του ὁ Κύριος δίδασκε γιὰ τὴν αἰώνια ζωή, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀνάστασή Του ἔδειξε ὅτι ὁ Ἴδιος ὄντως εἶναι ἡ αἰώνια ζωή.

Παλιές φωτογραφίες προσκυνητοῦ. Φωτογραφία στήν ἁγία γῆ πρίν πολλά χρόνια. Τά σύννεφα στόν οὐρανό

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 08-05-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Καθολικαί Επιστολαί Ιωάννην Α΄ κεφ. α΄ 1 - 7

α΄ 1 - 7



Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Κ΄ 19 - 31

Κ΄ 19 - 31





Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.