Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 13-10-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εφεσσίους κεφ. δ΄ 14 - 17

δ΄ 14 - 17

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Θ΄ 7 - 11

Θ΄ 7 - 11

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Δίψα Θεοῦ (Γ΄). Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης. Π. Σωφρονίου. 48ο Μέρος.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δίψα Θεοῦ (Γ΄). Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης.
Π. Σωφρονίου. 48ο Μέρος.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 27-12-2015 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι
στόν Ἱ.Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν).
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

«Ἡ προσευχή μέ τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ»

Πρωτ. Στεφάνου Ἀναγνωστόπουλου

Στό βιβλίο “Ἔκφρασις μοναχικῆς ἐμπειρίας”, στήν Α΄ καί τήν Β΄ ἐπιστολή του, ὁ ὅσιος Γέροντας Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής γράφει ὅτι:

«Ἡ πράξις τῆς Νοερᾶς προσευχῆς εἶναι νά βιάσης τόν ἑαυτόν σου νά λέγης συνεχῶς τήν εὐχήν μέ τό στόμα, ἀδιαλείπτως. Εἰς τήν ἀρχήν γρήγορα, νά μήν προφθάνη ὁ νοῦς νά σχηματίζη λογισμόν μετεωρισμοῦ. Νά προσέχης μόνον στά λόγια: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με».

Ὅταν αὐτό πολυχρονίση, τό συνηθίζει ὁ νοῦς καί τό λέγει. Καί γλυκαίνεσαι, ὡσάν νά ἔχεις μέλι στό στόμα σου καί θέλεις ὅλο νά τό λέγης. (Ὁ πολυκαιρισμός τῆς προφορικῆς εὐχῆς συντελεῖ στό νά τήν συνηθίση εὔκολα νά τήν λέγη καί ὁ νοῦς μέ τόν ἐνδιάθετο λόγο). Ἄν τυχόν τήν ἀφήνης, τήν ξεχνᾶς ἤ κάποια ἔντονη ἀπασχόλησι σέ τραβάει, στενοχωρεῖσαι πολύ.

Ἡ ἀληθινὴ εὐσέβεια (α)

Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΙΩΒ

π. Δημητρίου Μπόκου

Ὁ Ἰὼβ (6 Μαΐου) ἦταν ἄνθρωπος ἄμεμπτος ἀπέναντι στὸν Θεὸ καὶ στοὺς ἀνθρώπους. Ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς ἀποφάνθηκε ὅτι δὲν ὑπῆρχε πάνω στὴ γῆ πιὸ ἐνάρετος καὶ θεοσεβὴς ἄνθρωπος ἀπὸ αὐτόν. Ὁ Σατανᾶς ὅμως ἀντέταξε ὅτι ἡ ἀρετὴ τοῦ Ἰὼβ δὲν εἶναι γνήσια. Κατὰ τὴ γνώμη του, ὁ Ἰὼβ σεβόταν τὸν Θεό, ἐπειδὴ ἔλαβε ἀπὸ αὐτὸν πολλὰ ἀγαθά. Ὁ Ἰὼβ εἶχε ἑπτὰ χιλιάδες πρόβατα, τρεῖς χιλιάδες καμῆλες, χίλια βόδια καὶ πεντακόσια γαϊδούρια. Γιὰ τὴ φύλαξή τους εἶχε τεράστιο ἀριθμὸ ὑπηρετῶν. Εἶχε ἐπίσης ἀποκτήσει καὶ δέκα παιδιά, ἑπτὰ γιοὺς καὶ τρεῖς θυγατέρες.

Γιὰ νὰ φανεῖ ὅτι ἡ ἀρετὴ τοῦ Ἰὼβ εἶναι ἀληθινὴ καὶ δὲν ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὰ ἀγαθά του, ὁ Θεὸς ἔδωσε τὴν ἄδεια στὸν Σατανᾶ νὰ τὸν δοκιμάσει. Ἔτσι λοιπὸν σὲ μία καὶ μόνο μέρα ὁ δίκαιος Ἰὼβ ἔλαβε ἀπανωτά, τὴ μία πάνω στὴν ἄλλη, τὶς χειρότερες εἰδήσεις.

Λόγος γιά τά πνεύματα-Λόγος γιά τόν θάνατο Συγγραφέας : Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσανίνωφ

Περιγραφή

     (ἀπόσπασμα ἀπό τόν Λόγο γιά τά Πνεύματα)

«Μόνο ὅποιος τηρεῖ ὅλες ἀνεξαίρετα τίς ἐντολές μπορεῖ νά νικήσει τόν ἐχθρό. Τίς ὧρες τῶν σατανικῶν ἐπιθέσεων ἀναδεικνύονται καί ἀποδεικνύονται οἱ ἀνδρεῖοι στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ, πού, νικώντας, μεταβαίνουν ἀπό τόν αἰώνιο θάνατο στήν ἀνάσταση καί τήν αἰώνια ζωή τῆς ψυχῆς. Τήν πανοπλία τοῦ Θεοῦ τή φοροῦν οἱ ἅγιοί Του. Ὁ κανόνας τῆς ζωῆς τῶν ἁγίων εἶναι τό Εὐαγγέλιο. Ὁ λόγος τους ―ὁ λόγος καί τῶν χειλιῶν καί τοῦ νοῦ καί τῆς καρδιᾶς τους― εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, εἶναι τό ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μ᾿ αὐτή τήν πνευματική μάχαιρα συντρίβουν τά περιστρεφόμενα πύρινα ξίφη τῶν ἐχθρῶν ―τούς δαιμονικούς λογισμούς καί τίς δαιμονικές φαντασίες―, κι ἔτσι αὐτά δέν μποροῦν νά διαπεράσουν τίς ψυχές τους. Μέ συνεχή ἐγρήγορση καί νήψη ἐπιτηροῦν τόν νοῦ καί τήν καρδιά τους ὅλοι οἱ ἀληθινοί δοῦλοι τοῦ Θεοῦ.

Βασικά τῆς Ὀρθόδοξης Δογματικῆς (2) (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἱερεμία)

IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 9 Ὀκτωβρίου 2016

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

 

ΒΑΣΙΚΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗΣ (2)

ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ

1. Τά κυριακάτικα κηρύγματά μας, ἀδελφοί χριστιανοί, ἀναφέρονται στά Δόγματα τῆς πίστης μας, τῆς ὀρθόδοξης πίστης μας. Καί εἴπαμε στό προηγούμενο κήρυγμά μας ὅτι τά ὀρθόδοξα Δόγματα ἔχουν κάποια βασικά σημεῖα, πού δέν τά ἔχουν οἱ ἄλλες χριστιανικές αἱρετικές κοινότητες. Σᾶς ἀνέφερα τρία ἀπό αὐτά τά σημεῖα στό προηγούμενο κήρυγμά μου. Τό ἕνα εἶναι ὅτι στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας δέν δημιουργοῦμε, ὅπως οἱ Παπικοί, καινούργια Δόγματα, ἀλλά  κρατοῦμε τήν παραδοθεῖσα πίστη τῆς Ἐκκλησίας, χωρίς νά προσθέτουμε οὔτε καί νά ἀφαιροῦμε τίποτε σ᾽ αὐτήν. 

Τό ἄλλο βασικό τῶν Ὀρθοδόξων Δογμάτων πού σᾶς εἶπα εἶναι ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Δογματική διδασκαλία, μιλῶντας γιά τόν Θεό, κάνει διάκριση μεταξύ Οὐσίας καί Ἐνέργειας σ᾽ Αὐτόν. Τήν διάκριση αὐτή  δέν τήν κάνουν οἱ Παπικοί καί γι᾽ αὐτό μᾶς παρουσιάζουν ἕνα φρικτό θεό ὡς Οὐσία μόνο. Ἡ ἴδια ἡ νεολαία τῶν Καθολικῶν ἀποκρούει αὐτόν τόν θεό καί καταλήγει στόν... θάνατό του! Σέ πινακίδες τους γράφουν: «Πέθανε ὁ θεός»! Ὁ δικός τους θεός πέθανε, τοῦ Βαρλαάμ ὁ θεός, ὁ οὐσία μόνον.

Οἱ 238 ἀρετές καί τά 298 πάθη πού ἀναφέρονται στίς Θεῖες Γραφές

Οσίου Πέτρου Δαμασκηνού

 

Οι αρετές λοιπόν είναι οι εξής: 

Φρόνηση, σωφροσύνη, ανδρεία, δικαιοσύνη, πίστη, ελπίδα, αγάπη, φόβος, ευσέβεια, γνώση, βουλή, ισχύς, σύνεση, σοφία, συντριβή, πένθος, πραότητα, έρευνα των θείων Γραφών, ελεημοσύνη, καθαρότητα καρδιάς, ειρήνη, υπομονή, εγκράτεια, καρτερία, 

αγαθή προαίρεση, πρόθεση, αίσθηση, επιμέλεια, στήριξη στο Θεό, θέρμη, εγρήγορση, πνευματική φλόγα, μελέτη, προθυμία, νήψη, μνήμη, περισυλλογή, ευλάβεια, αιδώς, εντροπή, μεταμέλεια, αποχή από τα κακά, μετάνοια, επιστροφή στο Θεό.

Σύνταξη με το Χριστό, απάρνηση του διαβόλου, τήρηση των εντολών, φρούρηση της ψυχής, καθαρότητα της συνειδήσεως, μνήμη θανάτου, πόνος ψυχής, εργασία των καλών, κόπος, μόχθος, σκληραγωγία, νηστεία, αγρυπνία, πείνα, δίψα, ολιγάρκεια, αυτάρκεια, ευταξία, κοσμιότητα, σεμνότητα, απουσία αλαζονείας, περιφρόνηση των χρημάτων, αφιλαργυρία, απάρνηση των βιοτικών, υποταγή, υπακοή...

Τό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν καί ἡ Νομολογία τῶν Δικαστηρίων μας

Υπό Παναγιώτη Σ. Παναγιωτόπουλου, 

Αντεισαγγελέως Εφετών Αθηνών στην ROMFEA.GR

Είναι γνωστό σε όλους ότι στο Προοίμιον του ισχύοντος Συντάγματος γίνεται ρητή επίκληση: «Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος».

Επίκληση, η οποία υπάρχει σε όλα τα Συντάγματα του Ελληνικού Κράτους, πλην αυτού του 1927.

Παράλληλα, στο άρθρο 3 παρ. 1 του Συντάγματος ορίζεται ότι: «Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού».

Η προέλευση της διάταξης ανατρέχει στη Νομική Διάταξη της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος (1821) και έκτοτε την συμπεριέλαβαν όλα τα κατοπινά Συντάγματα.

Περαιτέρω, στην ίδια διάταξη του άρθρου 3 ορίζεται ότι: «Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος, που γνωρίζει κεφαλή της τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, υπάρχει αναπόσπαστα ενωμένη δογματικά με τη Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης και κάθε άλλη ομόδοξη Εκκλησία του Χριστού, τηρεί απαρασάλευτα, όπως εκείνες, τους ιερούς αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις».

Ὁ Μ.Μόρφου Νεόφυτος ἀποκαλύπτει μία συγκλονιστική προφητεία τοῦ Ἁγίου Παϊσίου

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/09/blog-post_34.html

Πῶς ἡ πίστη προσδιορίζει τή ζωή μας;

Η σωστή πίστη προς το Θεό δημιουργεί σωστή ζωή, ενώ η απιστία και οι λανθασμένες απόψεις για το Θεό δημιουργούν λανθασμένες στάσεις ζωής. Ισχύει, θα λέγαμε, το «πες μου ποιο Θεό πιστεύεις, να σου πω ποιος είσαι».

Όταν πιστεύεις σε ένα Θεό αγάπης, σε ένα Θεό πατέρα, τότε καλλιεργείς κι εσύ συνειδητά την αγάπη κι όχι το μίσος και την κακία. Όταν πιστεύεις σε ένα Θεό σκληρό και απολυταρχικό, τότε ζεις μέσα στο φόβο και καλλιεργείς επιθετική νοοτροπία. Ας θυμηθούμε εδώ τα τρομερά ξόανα των αφρικανικών θρησκειών και την επιθετικότητα των μουσουλμάνων.

«Παρ. 18,19 ἀδελφὸς ὑπὸ ἀδελφοῦ βοηθούμενος ὡς πόλις ὀχυρὰ καὶ ὑψηλή, ἰσχύει δὲ ὥσπερ τεθεμελιωμένον βασίλειον.»

Παρ. 18,19                Αδελφός, όταν με αγάπην βοηθήται από τον αδελφόν, είναι ωσάν ωχυρωμένη και απόρθητος πόλις, κτισμένη επάνω εις υψηλόν μέρος. Είναι δε ισχυρός ωσάν το ασάλευτον ανάκτορον, που έχει θεμελιωθή εις στερεόν έδαφος.

Πηγή: http://www.imgap.gr/file1/AG-Pateres/AG%20KeimenoMetafrasi/PD/26.%20Paroimies.htm