Ο ΣΤΑΡΕΤΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ. «Τέτοιες ἀκριβῶς εἶναι καί οἱ ἀρετές σου μπροστά στόν Θεό», εἶπε ὁ μακάριος αὐστηρά. «Βρωμᾶνε, κυρία μου, βρωμᾶνε!».

Υπήρχαν κι άλλες περιπτώσεις ανάλογες.

Μιά φορά εμφανίστηκε μιά κυρία μ’ όλους τους τύπους της αριστοκρατίας. Ο Στάρετς δεν ήταν στό Μοναστήρι τήν ώρα πού η θαυμάστριά του έφτασε εκεί.

Ως συνήθως ήταν έξω, τριγυρνώντας στά δάση.

Κάποιοι όμως πού βρίσκονταν ψηλά στό καμπαναριό του Κιταγιέφσκαγια, είδαν τόν Στάρετς να επιστρέφη. Περπατούσε μέ σκυμμένο τό κεφάλι κι είχε βρώμικα κουρέλια καί πετσέτες κρεμασμένες πάνω του. Μόνο ο Θεός γνωρίζει πού τά βρήκε όλα αύτά! Μιά άπ’ αύτές τις πετσέτες ήταν λερωμένη, χωρίς υπερβολή, μέ περιττώματα.

Προχωρώντας πρός τήν ευγενή κυρία ο Θεόφιλος σταμάτησε καί είπε σέ απλή μικρορώσικη διάλεκτο:

«Ω! Αυτή είναι μιά μεγάλη κυρία! Πρέπει νά σκουπίσω τά χέρια μου».

Καί τά σκούπισε μέ τήν λερωμένη πετσέτα.

«Ορίστε! Φίλησέ το!», της είπε απλώνοντας τό χέρι του. Εκείνη, όπως είναι ευνόητο, έκανε πρός τά πίσω μέ τρόμο.

«Τέτοιες ακριβώς είναι καί οι αρετές σου μπροστά στόν Θεό», είπε ο μακάριος αυστηρά. «Βρωμάνε, κυρία μου, βρωμάνε!».

 Ακόμα καί η έξοχη καί φιλάνθρωπη καί ευλαβής Κοντέσσα Άννα Αλεξέγιεβνα Ορλόβα-Τσεσμένσκαγια, δεν αποτελούσε εξαίρεση σ’ αυτή τήν τακτική του Στάρετς.

Ήρθε κάποτε σ’ αυτόν με τήν υπόδειξη του Μητροπολίτη Φιλάρετου. Όταν του ζήτησε την ευλογία του γιά νά ξεκινήση ένα σοβαρό έργο, ο Στάρετς δεν της είπε λέξη. Μάζεψε μόνον ένα σωρό σκουπίδια καί τα έριξε στήν φούστα της.

Η Ορλόβα πού ήταν τόσο εύλαβής καί τιμούσε τον Στάρετς πολύ, έφυγε ταπεινά κουβαλώντας καί τά σκουπίδια καί σ’ όλο τόν δρόμο ως τό σπίτι της αναρωτιόταν τι νά σήμαινε αυτή η πράξη του μακαρίου.

Μιά άλλη φορά η ίδια, ήρθε την παραμονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Ο Στάρετς είχε την συνήθεια αυτή την ημέρα νά καθαρίζη τό κελλί του γιά την γιορτή. Έπλενε τσουκάλια καί πιάτα όταν έφτασε η Ορλόβα. Μόλις την είδε φώναξε χαρούμενος:

«’Ά, μιά κόρη, μιά κόρη ήρθε! Καλή τύχη. Σε παρακαλώ καλή μου, πήγαινε κάτω στον Δνείπερο καί πλύνε μου μερικά σκεύη».

Καί τής φόρτωσε μιά αγκαλιά βρώμικα πιάτα.

Η Αννα Αλεξέγιεβνα χαμογέλασε ήρεμα μόνο καί πήγε κάτω στόν Δνείπερο, όπου άρχισε μέ επιμέλεια νά τριβή τά πιάτα, πού είχαν πολυκαιρίσει άπλυτα, μέ τά στολισμένα μέ πολύτιμα δαχτυλίδια χέρια της. Ο υπηρέτης της στεκόταν  σέ κάποια απόσταση καί έβλεπε μέ θαυμασμό την Κοντέσσα νά κάνη μιά τέτοια ταπεινωτική δουλειά.

Ο Στάρετς δέν μιλούσε καθαρά στόν καθένα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.

Ο ΣΤΑΡΕΤΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ. (1788-1853Μ.Χ)ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ.

 

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/01/normal-0-false-false-false-el-x-none-x_31.html