Ο ΣΤΑΡΕΤΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ. Ἕνας χωρικός ἦρθε στό Κίεβο νά προσκυνήση καί πῆγε στόν μακάριο νά τόν συμβουλευτῆ καί νά τόν εὐλογήση γιά νά μπῆ σέ Μοναστήρι.

Ενας χωρικός ήρθε στό Κίεβο νά προσκυνήση και πήγε στόν μακάριο νά τον συμβουλευτή καί νά τόν ευλογήση γιά νά μπη σέ Μοναστήρι.

 Ο Στάρετς Θεόφιλος τόν άκουσε καί μετά ρώτησε:

«Θέλεις να φας;».

 Ο χωρικός έγνεψε με τό κεφάλι καταφατικά.

«Ορίστε φάε», κι έδωσε στό νεαρό λίγη σούπα.

Στόν πάτο της γαβάθας υπήρχε κάτι πολύ σκληρό πού δεν μπορούσε νά το μασήση. Ο Στάρετς ήταν πολύ περίεργος νά δη, αν ο νέος άντρας μπορούσε νά τά καταφέρη μ’ αυτό τό «πράγμα», καί τόν παρακολουθούσε μέσα από τήν πόρτα του κελιού του. Αλλά μιας καί η προσπάθεια ξεπερνούσε τις δυνάμεις του νεαρού, βγήκε έξω καί του είπε:

«Καλά πρός το παρόν, άρκετά. Αρκετά. Πήγαινε στήν Ιερά Μονή Μιχαηλώφσκυ καί ζήσε εκεί».

Ο νέος πήγε στό Μοναστήρι καί διακρίθηκε γιά τήν ταπείνωση, τήν απλότητα καί την εξυπνάδα του καί έγινε βοηθός του κελάρη. Σύντομα όμως ξέσπασε μιά μεγάλη δοκιμασία. Ο κελλάρης, Ιερομόναχος Μιχαήλ (από τους ιερείς του Ορλώφ) αγανάκτησε πολύ μέ τον ταπεινό βοηθό του καί ζητούσε νά τον διώξη από τό Μοναστήρι.

Μέ δάκρυα στά μάτια του ο δόκιμος μάζεψε τά υπάρχοντά του, τ’ άφησε στήν φροντίδα κάποιου, κι έτρεξε στόν Στάρετς Θεόφιλο γιά συμβουλή.

 Καθώς προχωρούσε πρός την πόρτα του Στάρετς καί έλεγε την προσευχή: «Δι’ ευχών των "Αγίων Πατέρων ημών Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς», ο Στάρετς δεν τον άφησε να ολοκληρώση. Ανοίγοντας τήν πόρτα του κελιού του, μάλωσε αυστηρά τόν δυστυχισμένο δόκιμο:

«Εσύ Παύλε, γιατί ήρθες; Πήγαινε στό Μοναστήρι αμέσως! ”Α εσύ Παύλε, εσύ μοναχέ του Μιχαηλώφσκυ! Πήγαινε στό Μοναστήρι!».

Ο νέος έχοντάς τα ολότελα χαμένα, ξεκίνησε γιά τό Μιχαηλώφσκυ καί καθώς πήγαινε σκεφτόταν:

«Λοιπόν, αυτό κι αν είναι! Λένε ότι έχει προορατικό καί με είπε Παύλο! Αλλά πώς είμαι Παύλος αφού μόνον Παύλος δέν είμαι;».

Έτυχε ο αναπληρωτής Επίσκοπος του Κιέβου Απολλινάριος, νά είναι ένας πολύ απλός καί δίκαιος άνθρωπος, ο οποίος έδειχνε ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιά κάθε Μοναχό καί δόκιμο πού βρισκόταν στήν δικαιοδοσία του. Ο Δεσπότης άκουσε γιά τήν αδικία πού είχε γίνει στόν νεαρό δόκιμο καί κάλεσε προσωπικά τον Ιερομόναχο Μιχαήλ καί τόν διέταξε αυστηρά νά ψάξη καί νά βρή τον κακομεταχειρισμένο δόκιμο καί νά τον αποκαταστήση. Πρός αναζήτησή του, στάλθηκαν παντού, αλλά πριν προλάβουν νά τόν βρουν, ο δόκιμος επέστρεψε ο ίδιος από τόν Θεόφιλο. Ο Δεσπότης ειδοποιήθηκε καί ο αθώος νέος έγινε Μοναχός καί πρός μεγάλη του έκπληξη, πήρε τό όνομα πού προφητεύθηκε από τόν Θεόφιλο, Παύλος!

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.

Ο ΣΤΑΡΕΤΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ. (1788-1853Μ.Χ)ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ.

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/02/blog-post_45.html