Στο θάλαμο 2 του δεύτερου ορόφου, εκεί στο Αρεταίειο, όπου ο Άγιος Νεκτάριος άφησε την τελευταία του πνοή, καίει σήμερα διαρκώς ένα καντήλι μπρος στην πάνσεπτη εικόνα του.
Καθημερινά περνούν από κει πλήθος πιστών, κυρίως αρρώστων, οι οποίοι στέκονται για λίγο και νοερά αφήνουν τους στεναγμούς της καρδιάς τους, σαν μια θερμή ικεσία προς τον φιλάνθρωπο άγιο.
Και κείνος φαίνεται να συγκατανεύει. Τους δίνει κουράγιο με το ιλαρό του βλέμμα και ενισχύει την πίστη τους. Τους θυμίζει ότι και ο ίδιος πόνεσε ψυχικά και σωματικά αλλά ενισχυόταν πάντα από την αδιάκοπη επαφή του με το Θεό.
Τα Θαύματα του Αγίου μας είναι πολλά. Τόμοι ολόκληροι έχουν γραφτεί για αυτά. Θα αναφέρω μια ιστορία γεμάτη με την «παρουσία» και παρέμβαση του αγίου Νεκταρίου, αρκετά πρόσφατη, που έγινε αφορμή πολλοί συνάνθρωποί μας να δουν και να ζήσουν την ευεργεσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού προσφερομένη διαμέσω των θείων δοχείων χάριτος, των Αγίων μας.
Ήταν ανήμερα του Αγίου Πνεύματος (Ιούνιος 2006) όταν η μικρή Βαρβάρα στην ηλικία των 10 ετών χτυπήθηκε από εγκεφαλική αιμορραγία. Η μεταφορά στο νοσοκομείο Παίδων ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ, έγινε σχετικά γρήγορα και σε διάστημα 2 ωρών το κοριτσάκι χειρουργήθηκε από τον Διευθυντή Νευροχειρουργικής Μονάδος κ. Προδρόμου. Στο μετεγχειρητικό διάστημα και μετά από 3 ώρες η μικρή παρουσίασε και νέα αιμορραγία. Χειρουργήθηκε ξανά, αλλά οι γιατροί ήταν απαγορευτικοί σε αισιόδοξες προβλέψεις.
Κατά τη διάρκεια της δεύτερης χειρουργικής επέμβασης οι γονείς παρακάλεσαν τον άγιο Νεκτάριο να τους βοηθήσει. Και πράγματι και οι δύο ένιωθαν την παρουσία του μέσα στους διαδρόμους του νοσοκομείου και είχαν την εντύπωση πως είναι παρών στο χειρουργικό τραπέζι! Η εγχειρήσεις ολοκληρώθηκαν αλλά οι γιατροί δεν άφηναν περιθώρια αισιοδοξίας στους γονείς.
Ο Διευθυντής της Νευροχειρουργικής Μονάδας κος Προδρόμου ήταν κατηγορηματικός: Παιδιά με τέτοιο χτύπημα σε ποσοστό 80% πεθαίνουν κατά τη μεταφορά στο νοσοκομείο[!!!]…αν επιζήσουν της επέμβασης πεθαίνουν σε διάστημα 10-20 ημερών μετά από αυτή…. και φυσικά ούτε λόγος για φυσική αποκατάσταση αν παρόλα αυτά καταφέρουν να επιζήσουν!!!! Οι γονείς σε καμία περίπτωση δεν έχασαν το κουράγιο τους και την πίστη τους.
….έχουν περάσει 3 μήνες από τότε. Η μικρή Βαρβάρα, σύμφωνα με τα λεγόμενα της ιατρικής ομάδας, θα έμενε τουλάχιστον 3 μήνες στο νοσοκομείο και φυσικά δεν μπορούσε να καθορίσει ούτε κατά προσέγγιση τον απαιτούμενο χρόνο φυσικοθεραπείας για την ΜΕΡΙΚΗ αποκατάσταση.
Η Βαρβαρούλα ήδη ολοκλήρωσε την φυσιοθεραπευτική αγωγή επιτυχώς και ακολουθεί μαθήματα ε’ δημοτικού με δάσκαλο κατ’ οίκον, για ψυχολογικούς λόγους. Ο άγιος Νεκτάριος έκανε άλλο ένα θαύμα.
Τελειώνοντας την μικρή αυτή ευχαριστία προς δόξαν Θεού θα αναφέρω τα λεγόμενα Ιατρού της εντατικής μονάδας του ΠΑΙΔΩΝ, σε ερώτηση αν πιστεύει στο Θεό.
– Πιστεύω στο Θεό γιατί τον βλέπω εδώ μέσα καθημερινά!
Σημείωση εγκόλπιου: Έχουν περάσει 5 ολόκληρα χρόνια από εκείνη την ημέρα. Η Βαρβάρα είναι μια χαρά. Πεντακάθαρη. Θα ήθελα να πω πολλά για την ευλογημένη παραμονή στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία” εκείνη την περίοδο αλλά είναι προσωπικά βιώματα και δεν θέλω να εμπορευματοποιηθούν. Ήδη πολλοί θα γελάσουν ή θα σχολιάσουν αρνητικά. Κατανοητό κι αυτό. Άλλωστε η πίστη είναι… ελπιζομένων πεποίθησις, βεβαίωσις πραγμάτων μη βλεπομένων. Η δοκιμασία αυτή ήταν το μεγαλύτερο δώρο του Θεού προς τους γονείς της Βαρβάρας και αυτοί το είδαν εκείνη τη στιγμή και το αγκάλιασαν με λαχτάρα! Μου έλεγε ο πατέρας της ότι σε μια κρίσιμη νύχτα όπου το παιδί δεν έπρεπε επ΄ουδενί λόγω να ανεβάσει πυρετό, της έβαλαν θερμόμετρο και αυτό πήγε στο 41 αμέσως! Έπιασαν αμέσως την παράκληση της Θεοτόκου. Διάβαζαν και κοίταγαν και το παιδί ταυτόχρονα. Τέλειωσε η Παράκληση. Το θερμόμετρο έδειξε 36. Δεν απόρησαν, ήξεραν. Το παιδί ήταν σε καλά χέρια.
Γιατί όμως ο άγιος Νεκτάριος; Τον άγιο έβλεπαν οι γονείς στους διαδρόμους του χειρουργείου… Η μικρή μπήκε στο νοσοκομείο στις 6 Ιουνίου ανήμερα του Αγίου Πνεύματος. Βγήκε ανήμερα της Αγίας Παρασκευής. 50 μέρες. Και έφυγε περπατώντας! Το Σεπτέμβρη πήγε σχολείο! Απίστευτο έτσι; Όχι αν έχεις το Χριστό να σε προσέχει!
Ο άγιος Νεκτάριος ας πρεσβεύει υπέρ ημών τω Θεώ…
https://paraklisi.blogspot.gr/2017/05/blog-post_564.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου