Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ
Μετά την ευχή της αναφοράς, αγαπητοί μου αδελφοί, που είναι το κεντρικότερο τμήμα της θείας Λειτουργίας και κατ’ αυτήν μεταβάλλεται, με το Άγιο Πνεύμα, ο άρτος και ο οίνος σε Σώμα και Αίμα του Χριστού,
και τις δεήσεις μας, που απευθύνουμε στον Χριστό, για το εκκλησιαστικό μας πολίτευμα, η Εκκλησία μας μας προετοιμάζει για να κοινωνήσουμε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.
Η θεία Λειτουργία δεν γίνεται απλώς για να προσευχηθούμε, γιατί αν είχε αυτόν τον σκοπό, τότε θα μπορούσαμε να την αντικαταστήσουμε με άλλες ακολουθίες, ήτοι τον Εσπερινό, τον Όρθρο, την Παράκληση κ.λ.π. Αλλά η θεία Λειτουργία γίνεται για να κοινωνήσουμε, δηλαδή να λάβουμε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού και να αποκτήσουμε κοινωνία με τον Χριστό. Δεν νοείται να λειτουργούν οι Κληρικοί μέσα στο άγιον Βήμα και να μη κοινωνούν του Σώματος και του Αίματος του Χριστού. Και στην παλαιότερη εποχή όλοι οι Χριστιανοί κοινωνούσαν, εννοείται, βέβαια, εάν δεν είχαν κάποιο εμπόδιο για την θεία Κοινωνία.
Ερμηνεύοντας κάπως περισσότερο αυτό το γεγονός θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι, όπως φαίνεται στις επιστολές των αγίων Αποστόλων, οι Χριστιανοί στην αρχαία εποχή είχαν μέσα στην καρδιά τους ενεργούσαν την Χάρη του Θεού. Και αυτή η παρουσία του Αγίου Πνεύματος γινόταν φανερή από τους ψαλμούς και τους ύμνους που άδονταν μέσα στην καρδιά, από την καρδιακή νοερά προσευχή, οπότε έχοντας αυτήν την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, και όντας πραγματικά μέλη του Σώματος του Χριστού προχωρούσαν για να λάβουν τον Χριστό και να αποκτήσουν κοινωνία μαζί Του. Όταν όμως αμάρταναν και έπαυε να ενεργή η Χάρη του Αγίου Πνεύματος έπρεπε να μετανοήσουν και να εξομολογηθούν και τότε ο πνευματικός τους προετοίμαζε κατάλληλα για να μπορέσουν να αντέξουν αυτήν την μεγάλη δωρεά. Για παράδειγμα: αν ο άνθρωπος δεν έχει καλό στομάχι δεν θα μπορέση να φάγη ισχυρές τροφές, γιατί θα ζημιωθή ακόμη περισσότερο. Αυτήν την έννοια έχει ο λόγος του Αποστόλου Παύλου “δοκιμαζέτω δε άνθρωπος εαυτόν και ούτως εκ του άρτου εσθιέτω και εκ του ποτηρίου πινέτω”. Και συνεχίζει ότι εκείνος που τρώγει και πίνει αναξίως ,“κρίμα εαυτώ εσθίει και πίνει, μη διακρίνων το σώμα του Κυρίου” (Α' Κορ. ια', 28-30).
Μετά την μεταβολή του άρτου και του οίνου σε Σώμα και Αίμα Χριστού ο λειτουργός μας προετοιμάζει για να κοινωνήσουμε του Σώματος και του Αίματος του Χριστού με καθαρή συνείδηση, ώστε η κοινωνία να συντελέση στην άφεση των αμαρτιών, την συγχώρηση των πλημμελημάτων, την κοινωνία του Αγίου Πνεύματος, την κληρονομία της Βασιλείας των Ουρανών, την παρρησία με τον Θεό και όχι σε κρίμα και καταδίκη. Γιατί η μεταβολή των Τιμίων Δώρων μπορεί να είναι ευλογία, μπορεί όμως να είναι και καταδίκη, όπως γίνεται και με το φάρμακο, που σε έναν προξενεί υγεία και σε άλλον δημιουργεί άλλες αντιδράσεις που προξενούν κακό. Δεν φταίει το Σώμα του Χριστού, αλλά η δική μας πνευματική κατάσταση.
Μέσα στο στάδιο αυτό της προετοιμασίας ο λειτουργός προσφέρει μερικά αιτήματα στον Θεό, απαγγέλλουμε την Κυριακή Προσευχή “Πάτερ ημών”, κυρίως γιατί έχει το αίτημα “τόν άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον”, αλλά και διότι έχει την αίτηση “άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών” και βεβαίως γιατί μετά την θεία Κοινωνία αισθανόμαστε τον Θεό Πατέρα μας και ιδίως οι άγιοι βιώνουν την Βασιλεία του Θεού, αφού μπορούν να δούν το Φώς του Θεού. Γι’ αυτό μετά από κάθε θεία Λειτουργία ψάλλουμε: “είδομεν το φως το αληθινόν ελάβομεν πνεύμα επουράνιον”.
Μέσα στο άγιο Ποτήριο είναι τα Άγια, δηλαδή το άγιο Σώμα και Αίμα του Χριστού. Γι’ αυτό ο ιερεύς λέγει: “πρόσχωμεν. Τα άγια τοις αγίοις”. Μόνον όσοι αγωνίζονται ποικιλοτρόπως, στον αγώνα για την μεταμόρφωση των παθών, μπορούν να κοινωνήσουν του Σώματος και του Αίματος του Χριστού. Και αυτοί που αγωνίζονται χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες, κατά την προτροπή του διακόνου ή του ιερέως, “μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλθετε”. Δηλαδή προσέρχονται να κοινωνήσουν όσοι έχουν φόβο Θεού, όσοι δηλαδή αγωνίζονται από φόβο να μη καταδικασθούν στην Κόλαση και συμπεριφέρονται ως δούλοι, όσοι έχουν πίστη, αγωνίζονται δηλαδή και ελπίζουν να εισέλθουν στον Παράδεισο και συμπεριφέρονται ως μισθωτοί, και όσοι έχουν τελεία αγάπη και αισθάνονται ως υιοί του Θεού.
Η θεία Λειτουργία λέγεται θεία Ευχαριστία, γιατί ευχαριστούμε τον Θεό, και θεία Κοινωνία γιατί κοινωνούμε του Χριστού. Μακάρι να μας αξιώση ο Θεός να τελειώσουμε την ζωή μας, μετά από μια αξία, κατά το δυνατόν, θεία Κοινωνία, ώστε να είναι εφόδιο ζωής αιωνίου.
https://paraklisi.blogspot.gr/2017/07/blog-post_11.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου