Οἱ προσευχές τοῦ Καπετάν Σπάσο Σπάσοβιτς. Τό ἀπάνθρωπο πρόσωπο τοῦ Ναζισμοῦ

Οι προσευχές του καπετάν Σπάσο Σπάσοβιτς

Περιτείχισε μας, Κύριε, ενάντια στούς ασεβείς. Οικοδόμησε τείχη από τούς Αγγέλους Σου ανάμεσα σε μάς καί σ’ αύτούς, όπως κάποτε ύψωσες τείχη άπό τό νερό τής Ερυθράς θάλασσας.

Είμαστε κυκλωμένοι από παντού καί θέλουν να μάς βυθίσουν στό θάνατο, γιατί θέλουν απλώς να μήν υπάρχουμε.

Σε χλευάζουν, άραγε δέν τούς ακούς; Μας εμπαίζουν γιά Σένα, άραγε δέν τό βλέπεις; Μεθούν από τήν οσμή τού ανθρώπινου αίματος, χαίρονται μέ τά δάκρυα των φτωχών. Τα ουρλιαχτά τού πόνου των μαρτύρων είναι τραγούδια γι’ αύτούς και οί κραυγές των παιδιών πού συνθλίβονται, μουσική γιά να χορεύουν. Αρπάζουν τό ψωμί από τους γιούς Σου καί τό πετούν στά σκυλιά τους. Όταν βγάζουν τά μάτια τών ανθρώπων, οί ύαινες απομακρύνονται μουρμουρίζοντας: αυτό δέν τό ξέραμε.

 Όταν γδέρνουν τό δέρμα τών ζωντανών, οί λύκοι ουρλιάζουν: αυτό δέν τό γνωρίζαμε. Όταν κόβουν τά στήθη τών μητέρων, τά σκυλιά γαβγίζουν: αυτό μόλις τώρα τό μάθαμε, από τούς ανθρώπους.

Όταν ρίχνουν τούς ιερείς τού Θεού στην πυρά, τα φίδια συρίζουν: πράγματι δεν ξέρουμε από βασανιστήρια.

Όταν ποδοπατούν τον βαπτισμένο λαό Σου, οί αγριόχοιροι μουγκρίζουν: κανενός την σοδειά δεν ποδοπατάμε έτσι. Όταν αλείφουν με πετρέλαιο τά κορίτσια καί τά καίνε, ό Νέρων χαμογελώντας από τήν κόλαση τούς φωνάζει: ελάτε σε μένα, αδέλφια! Τά μάτια τους είναι πυρακτωμένα κάρβουνα, τό στόμα τους φτύνει βρισιές καί τα ρουθούνια τους έκπνέουν μοχθηρία.

 Ό θάνατος θέριεψε μέσα στην καρδιά, τήν ψυχή καί τά μάτια τους καί ή ζωή άπέσυρε τά νάματά της άπ’ αύτούς.

Σώσε μας, Κύριε, από τούς ασεβείς· από τα άγρια θηρία θα σωθούμε μόνοι μας. Απάλλαξε μας από ανθρώπους άψυχους καί τήν άψυχη πέτρα θα αποφύγουμε μόνοι μας. Ή ψυχή τού ασεβούς είναι νεκρή σά σαπισμένο παιδί στά σπλάχνα τής μάνας.

Θωράκισέ μας από τούς έχθρούς Σου καί τούς δικούς μας, άγκάλιασέ μας με τείχη Αγγέλων Σου ύψηλά από τή γη ως τόν ούρανό. Κρύβουμε τά δάκρυά μας από τόν κόσμο γιά να μή μάς περιγελάσουν, κρυφό αναστενάζουμε γιά να μή μάς χλευάσουν. Αλλά κλαίμε καί αναστενάζουμε μπροστά Σου, πού βλέπεις καί κρίνεις δίκαια. Κύριε, αγκάλιασε μας καί σώσε μας χάρη τού Ονόματος Σου καί τής Δόξας Σου. Αμήν.

Χαθείτε, αστέρια, ανοίξτε, ουρανοί, τό σύμπαν ολόκληρο να προσκυνήσει τόν Δημιουργό. Λάμψετε μέ φως, λαμπερά Σεραφείμ, υμνείτε με ύμνους χερουβίμ υμνητές!

Άς στολιστούν όλες οί Αγγελικές δυνάμεις κι όλες οί στρατιές των Αγίων ας στρέψουν τό πρόσωπο προς τόν Θρόνο τής Δόξας, τής Αγάπης και των 

 δυνάμεων καί ας υμνήσουν τόν Δημιουργό με τραγούδια:

Ώ Άπέρατο Όν Άνάρχου Δόξης,

Κύριε όλων των Αγίων, ενσώματων και άσωμάτων

Σύ πού κανέναν δεν έχεις να δεις πάνω από Σένα, κοίταξε αύτούς πού βρίσκονται κάτω Σου στή σκόνη τής γής, στο φθαρτό σώμα, έπιβλεψον, είσάκουσον, έλέησον καί σώσον ημάς.

Στήριξε τους, Θεέ, να αντέξουν τά μαρτύρια καί να κρατήσουν τήν πίστη.

Να αξιωθούν μαζί μας να ψάλουν καί τόν τρισάγιο ύμνο, Σε μεγαλύνομεν. Αμήν.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΑΝΕΦΙΚΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/07/blog-post_243.html